Εδώ και 5 ημέρες λοιπόν δεν καπνίζω αλλά ατμίζω όπως λέει και το banner...
Εντυπώσεις...
Λογικό είναι να μην νοιώθω καμία αλλαγή από τώρα στην φυσική μου κατάσταση άλλωστε είναι πολύ μικρό το διάστημα...
Εκεί που νοιώθω την μεγάλη αλλαγή είναι ο ψυχολογικός τομέας...
Δεν φανταζόμουν ποτέ οτι θα παρατούσα τόσο απαξιωτικά το ΚΤ και δεν θα με ένοιαζε σχεδόν καθόλου...
Και λέω σχεδόν διότι αν πω οτι δεν κάπνισα καθόλου αυτές τις μέρες θα πω ψέμματα...
Προσέξτε όμως...
Από τα 45 τουλάχιστον ΚΤ την ημέρα έπεσα στα 3-4 (το πολύ) και αυτά επειδή υπάρχουν τσιγάρα στο σπίτι (της γυναίκας μου)...
Για όλα αυτά ευθύνεται αυτό το ΄΄διαολeμένο΄΄ eGo το οποίο σου αναπληρώνει σε όλα τα σημεία το ΚΤ και με το παραπάνω...
Εύλογα θα ρωτήσει κανείς: ε τότε ρε φίλε γιατί τριγυρίζεις και τα ΚΤ;
Διότι πολύ απλά κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις να επεξεργαστείς κατάλληλα κάποια θέματα όπως αυτό του αναπτήρα και του κρατήματος...
Βέβαια τις περισσότερες φορές μία καλή τζούρα από το eGo διώχνει κάθε εμμονή...
Και κάτι άλλο που με διαολίζει κάποιες φορές είναι η αίσθηση -γεύση-μυρωδιά του πρώτου τσιγάρου όπως το πρωτοκάναμε όλοι κάποτε και πλέον την αισθάνεται κάποιος πολύ έντονα αν έχει να καπνίσει 2-3 μέρες...
Η ψυχολογική παγίδα είναι η συνάρτηση αυτής της αίσθησης με αναμνήσεις από την εφηβεία και τα νιάτα μας...
Δεν ξέρω πόσοι με καταλαβαίνουν και αν γίνομαι κατανοητός...
Πώς το επεξεργάστηκα εγώ στο μυαλό μου για να αποσοβήσω ακόμη και αυτή την τόσο ύπουλη παγίδα;
Σκέφτομαι τον γιο μου και μου έρχεται στο μυαλό η εικόνα ενός ανθρώπου ριμαγμένου και άρρωστου που δεν μπορεί καν να χαρεί το μεγάλωμα του παιδιού του διότι τον έχει ριμάξει το κωλοτσίγαρο...
Ετσι ξεπέρασα και αυτη την καλά στημένη παγίδα του μυαλού που πολλές φορές δημιουργεί προβλήματα και πισωγυρίσματα σε όσους το κόβουν...
Κατά τα άλλα γουστάρω τρελά να προσπερνάω το περίπτερο γεμάτος υπερηφάνεια ή να πηγαίνω να αγοράσω τσιγάρα για την γυναίκα μου και να της πηγαίνω το πακέτο κλειστό στο σπίτι...
Είναι τόσο τονωτικό για την αυτοπεποίθηση αυτό...
Ανακαλύπτεις νέες δυνατότητες του εαυτού σου και νέο ελεύθερο χρόνο που με το τσιγάρο δεν είχες...
Ποσα τσιγάρα δεν ανάβαμε όλοι από συνήθεια και μόνο και απλά το καπνίζαμε μέχρι τέλους για να μην το πετάξουμε τζαμπα;
Ε τώρα βγάζεις από το τσεπάκι σου το eGo και τραβάς 2-3 καλές τζούρες και άντε γεια...
Εχει μεγάλη πλάκα στην δουλειά που μου λενε οι συνάδελφοι ΄΄το πες και το κανες΄΄ και να τους φυσάω σχεδόν τον διπλάσιο καπνό απο οτι βγαζει το δικο τους βρωμοτσιγαρο, απολαμβάνοντάς το ...
Σκέφτομαι τα τιγγαριμσένα τασάκια μέσα στην βρώμα και την δυσωδία που γλυτώνω και ανασάνω με ανακούφιση...
Οι μαθητές μου προφανώς κάτι έχουν ψηλιαστεί αφού δεν βρωμοκοπανε πλεον τα ρουχα μου καθώς σκύβω διπλα στα ταλαιπωρα που τα υπέβαλλα στην μποχα, και μου λένε ΄΄κυριε δεν καπνίζετε άλλο΄΄;
Πλεον ο γιος μου δεν αποστρεφει το προσωπο του οταν παω να τον φιλησω...ναι υπηρχε κι αυτο διοτι πολυ απλά βρωποκοπουσε το στομα μου...και ειναι τοσο ασχημο να συμβαινει με το παιδι σου......
Εν κατακλείδι η ζωη απο τετοιες ανατροπες αλλάζει ευχαριστα και ολοι εχουμε ανάγκη τετοιες ωραιες αλλαγες...
Τωρα σχετικα με τις τυχουσες παρενεργειες που διαβαζω απο την γλυκολη κοκ η αποψη μου ειναι οτι και ο αερας που αναπνεουμε εχει παρενεργειες και βλαβερες ουσιες σε μεγαλο βαθμο...
Παντου υπαρχουν και παντα...
Η συγκριση ομως του ΚΤ με τις ουσιες που ατμιζονται στο ΗΤ καθως και ο συμψηφισμός που επιχειρείται απο όλους τους διεθνεις οργανισμους ειναι πραγματικά για γέλια...
Αυτοί που επέβαλαν επισήμως μία νόσο για να πουλήσουν οι 3 φαρμακευτικές εταιρείες εμβόλια εκατομμυρίων ευρώ... και να χεστουν στο τάληρο μέσα σε μία νύχτα...αυτοί που στις αποστολες φαρμακων στον τριτο κόσμο στέλνουν φαρμακα και εμβολια υπο δοκιμη απλά για να διεξαγουν τα πειραματα σε ανθρώπινους οργανισμούς ΄΄καθαρίζοντας΄΄ παιδάκια και αθωους ανθρωπους...αυτοί που αν ενδιαφερονταν για την υγεια μας θα επρεπε να ξεβρακωσουν για τα καλα την γελοία προπαγανδα των καπνοβιομηχανιών που την βγάλαν καθαρή με την επίφαση της ΄΄προειδοποίησης΄΄ στα πακέτα (λες και αν πεις στον ναρκωμανή οτι αυτο που σουταρει βαζει σε κινδυνο την ζωη του ή στον αλκοολικο οτι θα παθει κιρρωση του ηπατος θα τους αποτρεψει...)
είναι αυτοί που προφανώς δεν μπορούν να δεχτουν την μειωση της κατανάλωσης τσιγαρων και τους ανθρώπους να ξεφευγουν τοσο ευκολα απο την παγιδα που τοσο καλα έχει στηθει γυρω απο το τσιγαρο ( βλ ψυχολογικοι παραγοντες, ενστικτο θηλασμού κοκ)...
Πηγαίνετε σε ένα ψυχιατρείο και θα καταλάβετε πολύ καλά ποιό ακριβώς ένστικτο έχουν εκμεταλλευτεί ή δείτε ένα βρέφος με τον αντίχειρα στο στόμα που αντικαθιστά στις στρεσσογόνες καταστασεις την ηρεμία του μητρικού μαστού...
Την ψάχνω ακομη φυσικα με γευσεις και αρωματα και θα το τελειοποιήσω όσον αφορά και στον τομέα της απόλαυσης...
Τωρα ατμιζω latakia low, μηλο non, βανιλια low και εχω και μια βανιλια medium που δεν μου κανει αισθηση καθολου...καθώς και σοκολάτα.
Εχω διαβασει αρκετα εδω μεσα για τα halo freedom...
Αν θέλει καποιος μου λεει απο που τα προμηθευομαστε (εσωτερικο ή εξωτερικο) και καποιο λινκ καταστηματος με τις επιλογες για να τα δουμε και επισης αν στελνουν αντικαταβολη...
Να στε καλά ολοι...
Ευχαριστώ μέσα από τα καρβουνιασμένα πνευμόνια, ρε Μάστορα!!!
Ειλικρινά ευχαριστώ!!!Στη μέση του κειμένου άρχισα να βήχω...
Λίγο πιο κάτω μύρισα την ανάσα μου...
Στο τέλος ένοιωσα μίζερος... Έτσι πρέπει να είμαι... ΜΙΖΕΡΟΣ!
Ένοιωσα τα ρούχα μου να βρωμάνε... Και παρ΄όλο το κρύο,
4.30 το πρωί, άνοιξα τα παράθυρα να αεριστεί η ζωή μου...
Η δεύτερη φύση και η συνήθεια μου είχαν στερήσει όλες
αυτές τις σκέψεις που άφησες εσύ ελεύθερες, όντας, πλέον, ελεύθερος
από μεγάλο και καταστρεπτικό πάθος...
Από 15 χρονών, ο μακακισμένος τσαμπουκάς,
η πρόωρη «άνδρωση» (πρώτα κάπνισα και μετά
ένοιωσα έτοιμος να πηδήξω), το επιδεικτικό
κράτημα του τσιγάρου στο χέρι...
Τον περασμένο Γενάρη «έφυγε» η μάνα μου από καρκίνο
του πνεύμονα με μεταστάσεις στα οστά...
Τριβέλιζαν το μυαλό οι τελευταίες, άπονες πλέον,
στιγμές της... Το υπερκαπνικό κώμα λειτουργούσε λυτρωτικά
στους φοβερούς πόνους από τις καρκινικές μεταστάσεις στα οστά...
Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει αν δεν το έχει δει...
Και στην πραγματικότητα μόνο αυτός που το ζει...
Ο αρωματικός Χόλμπορν, ο αραία στριμμένος μέσα σε γλυκόριζα
σβήστηκε πριν φτάσει καν στη μέση...
Ίσως να κάνω καιρό να ανάψω και πάλι...
Ακόμα και ώρες να κάνω να ανάψω, πάλι επίτευγμα θα είναι για μένα...
Νοιώθω ότι βρωμάω ολόκληρος................................................................