Ως γνωστόν είμαι 55
(τάχω τα χρονάκια μου)
Καπνιστής από τα 15-16 χρόνια μου.Με λίγα λόγια έχω ευχαριστηθεί κάπνισμα στην ζωή μου.
Άπειρες μάρκες
σα λόγου χάρη με τους σημερινούς ατμοποιητές.
Πριν 9 μήνες και 2 μέρες άρχισα το άτμισμα και πριν 1 μήνα και 2 μέρες κατάφερα να μηδενίσω και τη νικοτίνη
και να ατμίζω σκέτη βάση.
Μέσα σε αυτούς τους 9 μήνες είδα πολλά στον εαυτό μου να αλλάζουν.Αναπνοή που έφτιαξε διάφοροι πόνοι που
εξαφανίστηκαν,όσφρηση που επανήλθε, πράγματα που έχουν αναφέρει και άλλοι συνατμιστές παραπάνω.
Θα σας πω όμως αυτό που συνέβη σήμερα και με εξέπληξε ευχάριστα.Ως γνωστόν ειδικά εμείς οι κατοικούντες στην
Αθήνα οι περισσότεροι ποτέ δεν περπατάμε,μέσα σε αυτούς είμαι και εγώ.
Γιαυτό το λόγο εκτός από το αυτοκίνητο
πήρα και ένα μηχανάκι.
Ξέρετε ένα sym αυτόματο (να μην με κουράζουν και οι ταχύτητες) προκειμένου να γλυτώνω περπάτημα και στις πιο
κοντινές αποστάσεις (περίπτερο-φούρνο-μπακάλικο κ.λ.π.)
Ετσι έφτασα στο σημείο τα πόδια να τα χρησιμοποιώ κυρίως για να οδηγώ το αυτοκίνητο και το μηχανάκι.
Από περπατημα ούτε λόγος αφού υπήρχαν τα μέσα .
Σήμερα λοιπόν επειδή το μηχανάκι είχε πρόβλημα (σαν το αφεντικό του και αυτό)
το πήγα στο μάστορα 1,5-
2 χιλιόμετρα από το σπίτι και επειδή η γριά είχε δουλειά και δεν μπορούσε νάρθει να με πάρει πήρα τη μεγάλη
απόφαση.Θα γυρίσω περπατώντας.
Ναι θα περπατήσω όλη αυτή την απόσταση.
Έτσι (σας κουράζω τώρα αλλά διαβάστε και σκάστε)
αφού άφησα το μηχανάκι ξεκίνησα να γυρίσω.
Στην αρχή μου φάνηκε παράξενο.Μετά τα 1000 μέτρα περίπου άρχισε να μου αρέσει.
Δεν θάμαι καλά λέω μέσα μου,να μου αρέσει τοπερπάτημα.Όμως συνέχισα.Μόλις κόντευα να φτάσω στο σπίτι
άλλαξα απόφαση.Άλλαξα δρόμο και είπα ας περπατήσω λίγο ακόμη.
Επειδή εμείς εδώ στην Αθήνα δεν έχουμε ωραία μέρη να πάμε να δούμε πολλές φορές πάμε στα σούπερ μάρκετ-
σατούρν και λοιπά έτσι σαν βόλτα.
Ολοι το κάνουμε μην κοιτάτε που ντρεπόμαστε να το πούμε να μην μας κοροιδεύουν οι άλλοι.
Πήγα στο σατούρν το γύρισα όλο (είδα και μία τηλεόραση και μάλλον θα πάω να την πάρω) γιατί τώρα με τα digea
η παλιά δεν παίζει και δεν συμφέρει να πάρω αποδικωποιητή.
Έφυγα και από κει περπατώντας,ναί περπατώντας πήγα και στο cαrrefur (μην παρεξηγηθούν και οι Γάλλοι) το
περπατησα και αυτό πήρα κάτι σταφύλια και ψωμί (στο σούπερ μάρκετ πάντα κάτι πρέπει να ψωνίζουμε)
εμείς οι άντρες συνήθως παίρνουμε ότι μας αρέσει και όχι τι έχει ανάγκη το σπίτι.Αυτό είναι δουλειά των
γυναικών.
Πολλά σας λέω και τώρα θα έχετε εκνευριστεί (οι περισσότεροι θάχετε πάει αλλού-σκασίλα μου).Να σας πω το
μυστικό τώρα .Δοκιμαστικό κάνω να δω αν έχει πέραση να πάω να χτυπήσω την ΑΤΜΙΑΔΑ (τρέμε γερο spektrum)
Έτσι να μην τα πολυλογώ βγήκα από το carrefur και ανηφορίζοντας με γοργό βήμα πήρα το δρόμο για το σπίτι.
Καθώς περπατούσα χτύπησε το κινητό ,το κοίταξα η γυναίκα.
""Έλα τι θέλης ""
""Που είσαι Χριστιανέ μου δυό ώρες ανησύχησα"" (η ηλικία βλέπετε)
''""Στο δρόμο είμαι έρχομαι .
Φτάνοντας σπίτι δεν ένοιωθα καμιά κούραση αντίθετα ένοιωθα άνετος και αναζωωγωνημένος.
Υπολόγισα ότι η διαδρομή που έκανα ήταν 5-6 χιλιόμετρα.Ναι περπάτησα 5-6 χιλιόμετρα και δεν ένοιωσα καμία
κούραση καμία ενόχληση.Εγώ που για να παω στο φούρνο 100 μέτρα από το σπίτι έπαιρνα το μηχανάκι.
Γιαυτό σας λέω φίλοι συνατμιστές.Όταν εμένα μου έδωσε τόση δύναμη το κόψιμο του τσιγάρου φανταστείτε
όσοι είστε νεώτεροι τι κέρδος θα έχετε.
Αποφάσισα δε να το καθιερώσω 2-3 και 4 φορές τη βδομάδα ποδαρόδρομο.
1239 Απαντήσεις
430608 Εμφανίσεις
