Πήρα τον BT 804 dream από το atomizer.gr. Αυτόν γιατί dream λένε και κάποιον άλλο:
http://www.atomizer.gr/show_1pro.asp?proid=1068&cat_name=%C1%F4%EC%EF%F0%EF%E9%E7%F4%DD%F2 Έκανα το σφάλμα και προσπάθησα να ατμίσω με τη μαμίσια φυτιλοαντίσταση. Ας πρόσεχα. Την έχω ξαναπατήσει με το VIVI TANK, μυαλό δεν έβαλα. Η επιτομή της ΑΗΔΙΑΣ. Επαναλαμβάνω ό,τι έγραψα τότε:
Δεν ξέρω αν αξίζει να ταλαιπωρείτε κανείς ακόμα με τις μαμίσιες αντιστάσεις. Αν ναι, υπάρχει μια λύση: Βγάζεις την αντίσταση, της κάνεις όλες αυτές τις «θεραπείες» που αναφέρονται στο φόρουμ (κάψιμο, βράσιμο σε γάλα, σε ξύδι, σε ζωμό κοτόπουλου κ.λ.π.) και μετά, έτσι όπως είναι καθαρή-καθαρή, την πετάς στον κάδο απορριμάτων.
Μάλλον είναι δολιοφθορά από καπνοβιομηχανίες: Δώσε σε νέο ατμιστή να τραβήξει μόνο μια τζούρα απ΄αυτό το πράγμα και θα τρέξει άμεσα στο περίπτερο για τσιγάρα.
Τέλος πάντων. Εγώ δεν έκατσα να κάνω ψυχανάλυση στη μαμίσια αντίσταση. Την πέταξα στις 2-3 τζούρες (τόσες άντεξα, θα την πέταγα στην πρώτη τζούρα αλλά ήταν τόσο άσχημη η γεύση που σκεφτόμουν «δε μπορεί»). Έστριψα νέα με 0,13 σύρμα κάνθαλ, σε 2Χ2 φυτίλι, βγήκε 2,0 ωμ με 14 σπείρες (δυο παράλληλες αντιστάσεις)
Έκοψα κοντά τα δυο άκρα από το ένα δυάρι φυτίλι και πέρασα τις άκρες του άλλου φυτιλιού στις εγκοπές όπως προβλέπεται από την κατασκευή του.
Όμως είχε υποτροφοδοσία και ερχόταν καμένο. Το φυτίλι μέσα στις εγκοπές εμπόδιζε το υγρό να φτάσει στην αντίσταση. Δοκίμασα αρχικά τον (προβλεπόμενο ξανά) τρόπο ελέγχου της ροής του υγρού, δηλαδή το ημι-ξεβίδωμα της καμπάνας για διεύρυνση των τρυπών τροφοδοσίας. Έτσι ξεβίδωσα μια-δυο βόλτες την εσωτερική καμπάνα. Πάσχει το σύστημα όμως γιατί η κορυφή της καμπάνας χώνεται στο επιστόμιο και στεγανοποιείται με ένα λαστιχάκι. Έτσι βιδώνοντας το επιστόμια ξαναβίδωσε η καμπάνα. Όταν προσπάθησα δε να το ξεβιδώσω, την ξεβίδωσε ξανά. Θα έπρεπε να ατμίσω με μισοξεβιδωμένο το επιστόμιο; Αστειότητες.
Την ξεβίδωσα περισσότερο για να τη φέρει το βίδωμα του επιστομίου στη θέση που επιθυμούσα, δεν ήρθε όπως ήθελα, υπερτροφοδοτούσε την αντίσταση και όταν ξεβίδωσα το επιστόμιο …την πήρε μαζί του: Ξεβίδωσε εντελώς από τη βάση της, πλημμύρισε το όλο σύστημα, να τα ζουμιά από την έξω πλευρά της τρύπας τροφοδοσίας.
Αν σας μπέρδεψα (το κάνω αυτό, μπερδεμένο μυαλό, μπερδεμένα τα λέει) μείνετε απλά σε αυτό: Ξεχάστε τη ρύθμιση ροής με το προβλεπόμενο τρόπο ή εφαρμόστε τον με πατέντα, μερικώς ή όπως σκεφτείτε. Μπορούμε π.χ. να διαχωρίσουμε το φυτίλι και να βάλουμε ένα τμήμα του μόνο στις εγκοπές. Θέλει ψάξιμο όμως για το πόσο θα βάλουμε για να αποφύγουμε υπο ή υπερ τροφοδοσία.
Δεν ασχολήθηκα, δεν το έψαξα έτσι. Το έβγαλα εντελώς από τις εγκοπές και το τύλιξα γύρω από την αντίσταση, μέσα στην καμπάνα και μετά τη βίδωσα. Το τύλιξα γύρω από το «βάθρο» του κυρίως μέρους της αντίστασης, πάνω από τις σπείρες εκεί όπου κάνει ένα σκαλοπάτι-πρεβάζι (όποιος τον έχει μπροστά του θα καταλάβει πού ακριβώς εννοώ)
Αρχικά γουργούριζε (πολύ υγρό στο χώρο που είναι η αντίσταση, εσωτερικά της καμπάνας), κάποια ελάχιστα σταγονίδια ήρθαν στα χείλη μου και έβγαλε κάτι λίγο υγρό από την πλαϊνή τρύπα τροφοδοσίας. Σταμάτησαν σύντομα αυτά, τον έχω έτσι ένα 24ωρο, θα δείξει…
Πάμε παρακάτω, σε άλλο πρόβλημα: Η ρύθμιση τζούρας. Η τρύπα αέρα είναι τεράστια. Χωρά το μόριο ενός Κινέζου, τους Κινέζους και τα προϊόντα τους μέσα… Θέλουμε να αναπνέουμε κανονικά από εκεί ή να ατμίζουμε; Μπορούμε και να αναπνέουμε πάντως. Υποτίθεται πως βιδωνοξεβιδώνοντας το κάτω τμήμα της βάσης περιορίζεις τον αέρα και φέρνεις τη τζούρα στο επιθυμητό. «Κολοκύθια, τούμπανα κι αυγά τηγανισμένα» που έλεγε και ένας εκλιπών δάσκαλός μου όταν του σηκώναμε τις τρίχες απ΄αυτά που του απαντούσαμε. Την έσφιξα εντελώς και πάλι η τζούρα ήταν υπερβολικά αεράτη. Με τον τρόπο που σκέφτηκαν οι Κινέζοι (το μυαλό των Κινέζων μέσα) μπορείς μόνο να κάνεις την ήδη αεράτη τζούρα …υπεραεράτη. (ξεβιδώνοντας ελαφρά τη βάση …της βάσης.
Το πρόβλημα το έλυσα με μη προβλεπόμενο τρόπο: Τύλιξα λίγο πλέγμα και το έχωσα στην κάθετη τρύπα αερισμού από την εσωτερική πλευρά.
Ανακεφαλαιώνω και συνοψίζω τα
προβλήματα:
-Απαράδεκτη μαμίσια φυτιλοαντίσταση (καλά ίσως δεν είναι πρόβλημα αφού το έχουν γενικά οι επισκευάσιμοι, τουλάχιστον όσοι εγόρασα εγώ)
- Αναποτελασματικό σύστημα ελέγχου ροής υγρού
- Αναποτελασματικό σύστημα ελέγχου τζούρας
Τέλος ένα άλλο κουφό πρόβλημα: Έβαλα, κατά λάθος, ανάποδα το (περιττό νομίζω) ελατήριο που έχει μεταξύ των δυο μερών της βάσης και το Lava έδειξε 0.0 αντίσταση. Νεκρός ο ατμοποιητής. Το ξαναγύρισα σωστά (το λεπτό τμήμα του ελατηρίου κάτω) και όλα καλά. Παραβιάζουν και τους νόμους της Φυσικής οι Κινέζοι; ( τους Κινέζους μου μέσα). Αγώγιμο δεν παραμένει το ελατήριο όπως και να τοποθετηθεί;
Μόνο προβλήματα έχει λοιπόν ;Κάθε άλλο. Ο ατμοποιητής είναι πολύ καλός. Αξίζει σίγουρα τα λεφτά του. Τα
πλεονεκτήματά του τώρα:
-Πολύ φινετσάτος, με «προσωπικότητα».
-Η γεύση του υγρού αποδίδεται αυτούσια, καθαρή, κρυστάλλινη και βελουδένια.
-Ατμός πλούσιος, πυκνός και «χορταστικός».
-Άνετος χώρος για φυτιλοαντίσταση και απλούστατη η διαδικασία αντικατάστασής της.
- Καινοτόμο σύστημα λειτουργίας, πρόκληση η εκμάθησή του.
Υ.Γ. 1
Ρατσιστής δεν είμαι (τους Κινέζους μου μέσα) . Εξάλλου το κίτρινο χρώμα ( αλλά και το μαύρο, το ημίλευκο, το ερυθρό, το φούξια, το μελιτζανί, το καναρινί κ.λ.π.) το βρίσκω πιο ενδιαφέρον ( από καλλιτεχνική άποψη) σε σχέση με το ξεπλυμένο άσπρο (μη βαράτε, χιούμορ – αποτυχημένο ίσως, άσπρος είμαι κι εγώ…)
«Τους Κινέζους μου μέσα» έλεγε κάποιος άλλος εκλιπών όταν ήθελε να αποφύγει βρισιά, δεν ξέρω αν είναι ευρέως γνωστή η έκφραση…
Υ.Γ 2
Το τελευταίο κουφό πρόβλημα …δεν είναι κουφό. Το είδα μετά: το λεπτό τμήμα μεταφέρει τον ηλεκτρισμό από το θετικό πόλο. Αν μπει ανάποδα, με το φαρδύ τμήμα
κάτω, φεύγει έξω από το θετικό, τον περικλείει και έτσι δεν κλείνει το κύκλωμα.
Υ.Γ.3
Άψογο το κατάστημα. Εξυπηρετικότατος ο ιδιοκτήτης. Ποικιλία προϊόντων. Ελαφρά τσιμπημένες οι τιμές του σε κάποια είδη αλλά αναρτημένες μια χαρά, φανερές, αν θέλεις καλώς αν όχι πας αλλού. Τίμια κι ωραία. Δεν ξεγελά κανένα. Έχω κάνει αρκετές παραγγελίες από εκεί ( αυτά γιατί διαβάζω αλλού για αρνητικές εμπειρίες από το συγκεκριμένο κατάστημα)
Υ.Γ.4
Γκαμώτο μου. Σεντόνι μου βγήκε (πάλι). Πρέπει να γράφω σε δυο-τρεις συνέχειες, σίριαλ, μια κάθε μέρα, που να κρατώ σε ενδιαφέρον τους αναγνώστες αλλά και να μην τους κουράζω. Ποιος έχει τα κότσια να τα διαβάσει όλα αυτά; Αλήθεια, έφτασε κανείς στο τέλος, διαβάζει αυτό τώρα; Χαρά στο κουράγιο του…
Ατμοευτυχείτε.
Αν υπάρχει ήδη ανοιχτό θέμα για το συγκεκριμένο ατμο (εδώ είδα μόνο να αναφέρεται), ας μεταφερθεί.