Kι όμως, δεν είναι απολύτως τίποτα.
Ειδικά σε ότι αφορά το 2, νομίζω ότι εννοεί πως η τιμολόγηση των προϊόντων από τους μεταπωλητές είναι καθαρά δική τους υπόθεση, καθόσον αυτό που ενδιαφέρει την innokin είναι η πώληση μεγάλων ποσοτήτων. Έτσι λοιπόν, αντίστοιχα, και η fasttech, επειδή ακριβώς εξαρτά τα κέρδη της από την ποσότητα των πωλήσεών της, καθορίζει κατά το δοκούν την (περισσότερο επιθετική) τιμολογιακή της πολιτική.
π.χ. Είμαι κατασκευαστής που φτιάχνει τζιν παντελόνια. Πουλάω αυτό το προϊόν σε όποιον το θέλει για το μαγαζί του 20 ευρόπουλα. ΔΕΝ καθορίζω πόσο θα το πουλήσει αυτός, αυτή είναι δικιά του δουλειά.
Έχω λοιπόν 2 πελάτες. Ο ένας αγοράζει (και προφανώς πουλάει) 10 παντελόνια το μήνα, κι ο άλλος 100.
Ο πρώτος, πουλάει το κάθε ένα από αυτά έναντι 45 ευρώ, και αποκομίζει κέρδος από αυτά 250 ευρώ. Ο δεύτερος, τα πουλάει έναντι 28 ευρώ και κερδίζει 800.
Εγώ θέλω και τους δύο πελάτες, αλλά είναι προφανές ποιος από τους δύο μου είναι πιο πολύτιμος.