Δυστυχώς η διακοπή του κ.τ. και η αντικατάστασή του από το η.τ. είναι ένα ζήτημα καθαρά προσωπικό. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι αυτός που ατμίζει πρέπει να το θέλει πολύ ο ίδιος του. Ό,τι και πεις στον άλλο, ό,τι και να του δείξεις, ό,τι η.τ. και να του αγοράσεις, ό,τι υγρό και να του φτιάξεις, αν δε θέλει ο άλλος από μόνος του δε γίνεται τίποτα.
Διότι το άτμισμα τελικά είναι ένας μοναχικός δρόμος που μόνο αυτός που τον περπατάει ξέρει γιατί το κάνει και πώς να υπερπηδήσει τα εμπόδια και τους πειρασμούς που θα του παρουσιαστούν. Το κυριότερο, ξέρει ότι θέλει να μείνει στο άτμισμα. Σκεφτείτε μόνο πόσα προβλήματα συναντήσαμε όλοι μας με διαρροές, χαλασμένους ατμοποιητές, πειράματα με υγρά, ιδιοκατασκευές, ατελείωτο διάβασμα εδώ μέσα και δώσ' του δοκιμές και παραγγελίες, μπαταρίες που ξεφορτίζουν την κρίσιμη στιγμή και και και... Βάλτε τώρα κι όλα τα εξωτερικά εμπόδια όπως περίεργα βλέμματα, ακόμα πιο περίεργα σχόλια, κακίες και αλλόκοτες απόψεις για το πόσο κακό κάνει αυτό το μαραφέτι, συνύπαρξη σε παρέες καπνιστών όπου μπορεί να έχουμε χρόνια φιλίες, καζούρες και και και...Ε, δεν είναι όλοι διατεθειμένοι να μπουν σε αυτή την ομολογουμένως σύνθετη διαδικασία.
Επομένως αν εμείς δεν θέλαμε, θα είχαμε παραμείνει στο η.τ.; Και πολύ περισσότερο αν εμείς δεν θέλαμε, θα είχαμε φτάσει σε σημεία να είναι μία από τις μεγαλύτερες απολαύσεις μας, που αναρωτιόμαστε πώς ζούσαμε χωρίς αυτό;
Όλα αυτά τα είπα διότι σκέφτηκα ότι είναι πολύ πολύ πολύ πολύ δύσκολο όχι μόνο να πείσεις κάποιον να το δοκιμάσει, αλλά πολύ περισσότερο να πείσεις κάποιον να παραμείνει σε αυτό, αν δεν είναι καθαρά δική του επιλογή. Είμαι ατμίστρια πάνω από ένα χρόνο. Σε αυτό το διάστημα κατάφερα να πείσω μερικούς δικούς μου ανθρώπους να δοκιμάσουν η.τ. Κάποιοι μάλιστα κατέβαλαν και φιλότιμες προσπάθειες να καταφέρουν να μείνουν. Δυστυχώς όμως είναι πιο εύκολο να ανάψεις ένα τσιγαράκι, από το να ατμίσεις. Συνειδητοποίησα επίσης πόσο λεπτή είναι η γραμμή μεταξύ ενδιαφέροντος και γκρίνιας (από μεριάς μου εννοώ) και πόσο εύκολα μπορεί να κάνεις κακό σε σχέσεις με ανθρώπους που αγαπάς, επειδή εσύ διάλεξες κάτι άλλο. Θέλει μεγάλη προσοχή, πιστεύω αυτό το κομμάτι.
Γι' αυτό λοιπόν ο καθένας πρέπει να αποφασίζει για τον εαυτό του, ειδικά αν πρόκειται να αντικαταστήσει το κ.τ. με η.τ., έτσι ώστε να έχει καλές πιθανότητες να απαλλαγεί μια για πάντα. Η άποψή μου είναι ότι όταν μένεις με κάποιον που καπνίζει (εφόσον δεν είναι απλά ένας συγκάτοικος, αλλά κάτι παραπάνω) να δέχεσαι μαζί με αυτόν και τη συνήθειά του, όπως κάνει κι αυτός με τις δικές σου, εμμένοντας όμως στην απόφασή σου να ατμίζεις. Οποιαδήποτε προτροπή από μέρους μας προς το η.τ. λειτουργεί αποτρεπτικά για τον άλλο και το μόνο που θα μπορούσε να πείσει είναι ίσως η αίσθηση της απόλαυσης που αποπνέουμε όταν ατμίζουμε και το γεγονός ότι παραμένουμε στο άτμισμα χωρίς να μας λείπει καθόλου το κάπνισμα. Ξέρω είναι δύσκολη η μυρωδιά του καπνού, αλλά δε γίνεται επειδή εμείς αλλάξαμε να αλλάξουν και οι άλλοι.
Σημείωση: Πλέον νομίζω είναι λάθος να πάρεις σε κάποιον καπνιστή δώρο ένα η.τ. Ο καπνιστής πρέπει μόνος του να αποφασίσει ότι θέλει να μπει σε αυτό τον κόσμο και μόνος του να πάει να αγοράσει το πρώτο του η.τ. Μετά ναι, θα τον υποστηρίξω 100 και 1000 φορές. Όχι όμως να τον υποχρεώσω να κάνει κάτι, για το οποίο δεν είναι προετοιμασμένος ψυχολογικά, γιατί τελικά το να επιμένεις στο η.τ. δίνοντάς το ως δώρο είναι νομίζω για τον άλλο ψυχαναγκασμός με σίγουρη σχεδόν επιστροφή στο κ.τ.
70 Απαντήσεις
33080 Εμφανίσεις
