Peach, 12mg, Οκτώβριος 2014
Όταν έμαθα για την κυκλοφορία αυτού του υγρού, ενθουσιάστηκα. Κατά κανόνα, η εταιρεία βγάζει καλά φρουτογλυκά με τις απαραίτητες εξαιρέσεις φυσικά. Επίσης, τα περισσότερα υγρά με γεύση ροδάκινο που κυκλοφορούν και που έχω δοκιμάσει τουλάχιστον, δεν έχουν να πουν και πολλά πράγματα. Όταν λοιπόν άνοιξα το μπουκαλάκι, παρατήρησα πολύ ωραίο άρωμα από ροδάκινο. Πιστό, γλυκό και φιλόξενο. Ενθουσιασμένος, γέμισα τον ατμοποιητή και ξεκίνησα να το ατμίζω. Απογοήτευση! Είχε την αίσθηση μπαγιάτικου ψωμιού, με μία γλύκα στο παρασκήνιο και ελάχιστα αρώματα από ροδάκινο. Σκέφτηκα ότι δεν είναι δυνατόν και ότι κάτι δεν κάνω εγώ καλά, οπότε του έδωσα το χρόνο του μπας και το συνηθίσω. Τελικά δεν. Αυτή η ψωμένια αίσθηση παρέμεινε και το μόνο που άλλαξε στα υπόλοιπα ήταν η αίσθηση της γλυκάδας, η οποία καταλάγιασε αρκετά και εμφανίστηκε μία ελαφρά οξύτητα. Τα αρώματα από το ροδάκινο πολύ διακριτικά και γενικά η εμπειρία δεν ήταν και πολύ ευχάριστη. Από χτύπημα, δεν το συζητάμε, άφθονο. Μπορεί να φταίει και αυτό για την όχι και πολύ καλή απόδοση της γεύσης, και σίγουρα τα 12mg είναι πολλά για φρουτένιο υγρό με υπεροπλία pg. Το μεγάλο ζόρι βέβαια ήρθε όταν αποπειράθηκα να κάνω ρινική εισπνοή, όπου και εισέπραξα μία υπερβολική γλυκάδα πάνω σε μια χημική μυρωδιά από ροδάκινο. Καμία αλλαγή και στη ρινική εκπνοή, ενώ το ντουμάνι σε φυσιολογικά για pg based υγρό επίπεδα. Αφού με δυσκολία άδειασα το τανκ, ευτυχώς το νάνο, γέμισα με σκέτη βάση για να δω και πως συμπεριφέρεται εκεί. Μέχρι τη μέση του τανκ είχε εξαφανιστεί όποια ιδέα από ροδάκινο υπήρχε, και παρέμεινε αυτή η ψωμάδα με συνοδεία γλυκάδας. Κάπου στο τελευταίο ml χάθηκαν όλα ευτυχώς και μπόρεσα να απολαύσω τη σκέτη βάση μου με ησυχία. Κρίμα και είχα πολλές ελπίδες για το συγκεκριμένο. 52/100 με τη σημείωση πως το μεγαλύτερο ποσοστό του βαθμού, οφείλεται στο άρωμα από το μπουκαλάκι και το άρωμα που αφήνει στο χώρο ο ατμός.
Two Mints, 6mg, Νοέμβριος 2014
Αυτή η ονομασία, με παραξένεψε πραγματικά. Η εταιρεία βγάζει ήδη menthol και mints, και τώρα αποφάσισε να βγάλει και «Δύο μέντες». Όταν άνοιξα το μπουκαλάκι, αναγνώρισα τη μυρωδιά που είχα βρει και στο Mints. Καραμέλες mentos με εμφανή τη γλυκάδα. Μόνο που εδώ υπήρχε και μία απόπειρα δυόσμου. Άντε βρε, τώρα το πιασα: Two mints=spearmint+peppermint. Νομίζω τουλάχιστον! Γέμισα λοιπόν τον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Για αρχή, δροσιά! Πολλή δροσιά. Σε σημείο να μην μπορώ να ολοκληρώσω ένα γεμάτο lung hit. Όταν ο εγκέφαλός μου επέστρεψε σε θερμοκρασία δωματίου, μπόρεσα να ασχοληθώ και με τα υπόλοιπα του υγρού. Εμφανέστατη λοιπόν η γλυκάδα, σε στυλ καραμέλας που κάνει το άτμισμα πολύ ευχάριστο. Παρών και ο δυόσμος, που δίνει την ιδιαίτερη γεύση του και μια σπιρτάδα. Και όλα αυτά, σε ένα δροσερό περιβάλλον, από καθαρή γεύση μενθόλης και χωρίς ευκάλυπτο. Η ρινική εισπνοή είναι ικανή να ξεβουλώσει τη μύτη σε ένα απλό κρύωμα (για τα σύνθετα, βλέπε Celtic Vapours & Digbys), ενώ η ρινική εκπνοή αυξάνει αρκετά τη γλύκα. Το χτύπημα κατώτερο του αναμενόμενου αλλά πολύ ευχάριστο, ενώ το ντουμάνι κάπως πιο ισχυρό από το αναμενόμενο. Το πιο εντυπωσιακό πάντως, είναι ότι έχουν πετύχει τη δροσιά σε ιδανικό επίπεδο, ώστε να ταιριάζει καλά με τις άλλες γεύσεις αντί να πλακώσουν μενθόλη και να γίνει κουραστικό. Άνετα το άτμισα μέχρι τέλους και γέμισα με σκέτη βάση. Σε λιγότερο από 1ml είχε χαθεί η δροσιά, και έμεινε μόνο η γλύκα και μία ιδέα από δυόσμο, ενώ πολύ σύντομα χάθηκε και αυτό. Για περίπου το 80% του τανκ, η γλυκάδα ήταν παρούσα και έσβησε σταδιακά. Άνετο υγρό, το οποίο σίγουρα καλύτερο θα είναι το καλοκαίρι, που μπορεί να αποτελέσει ευχάριστο διάλειμμα. 81/100.
Ουφ!!! Δυόμιση χρόνια με τα Liqua ασχολούμαι!!! Και θα συνεχίσω φυσικά αν βγάλει και κάτι νέο!