Η ηθική είναι μια αξία όπως η αγάπη. Η πνευματική κατά τους φιλοσόφους, όχι η αγάπη του Εγώ όπως την επικαλούνται οι πιο πολλοί για να δικαιολογήσουν την προσκόλληση τους σε άτομα και ιδέες.
Είναι αυτή που μοιάζει με το κύμα, που ενώ είναι οφθαλμοφανές το που "σκάει", κανείς δεν μπορεί να δείξει το ακριβές σημείο, ιδιαίτερα στη Βαβέλ του σήμερα ..
Ως εκ τούτου, ναι μεν η τρέχουσα ηθική αλλάζει πράγματι σύμφωνα με τις επιταγές των αιώνων όπως ως τσίχλα αναμασσάται, αλλά ¨ΟΧΙ, επ ουδενί η ηθική δεν είναι το μέσο που θα εξισωθεί με την τρέχουσα συγκυριακή αντίληψη περί κλώνων - κατ'εμέ εντελώς ανήθικη, για τους λόγους που εξηγεί στη 2η παράγραφο του ο φίλος Βαγγέλας και με την οποία συμφωνώ.
Η δημοκρατία που επικαλείται ο μέσος άνθρωπος ώστε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, δεν είναι παρά η ισχύς των πολλών (δια νόμου επιβολή του παραλόγου θα την αποκαλούσα), και δεν έχει σχέση με το
Δίκαιο, το οποίο στέκεται πάνω απο τα επιμέρους συμφέροντα, πάνω από νόμους, πάνω από τους ανθρώπους.
Οι νόμοι, προφανώς και υπάρχουν για να κρατούν βουλωμένες τις τρύπες που δεν κατάφερε ποτέ ο νομοθέτης να εξαλείψει, ώστε να τους καταστήσει άχρηστους, με τελικό αποτέλεσμα για μένα, σε όποιον είναι σε θέση να δει, το να κρατάει το επίπεδο χαμηλά μη μπορώντας κιόλας να κάνει κάτι λιγότερο χειρότερο.
Η τρέχουσα λογική πράξης, έχει σήμερα εξωραϊστεί σε παρανοϊκό σημείο, προκειμένου να καταστραφούν όλες οι ντόπιες οικονομίες και να γίνουμε αυτό που γίναμε. Δορυφόροι του μονεταριστικού συστήματος, των τραπεζών, της Δημοκρατίας και τελικά σκλάβοι.
¨Οσο οι ντόπιες οικονομίες παραπαίουν στο όνομα της δημοκρατίας και της τάχα μου ελεύθερης επιλογής (Ελευθερία που οδηγεί σε σκλαβιά είναι άλλο ένα εντυπωσιακό επίτευγμα των ολίγων πλούσιων που γίνονται πλουσιότεροι, έναντι των φτωχών που γίνονται αντίστοιχα ολοένα φτωχότεροι), δεν είναι ελευθερία.
Είναι άλλο πράγμα, που λόγω της τόσο λαστιχένιας πραγματικότητας που βιώνει ο μέσος άνθρωπος, απομακρυσμένος καθώς είναι από την πηγή του, αδυνατεί να ονοματίσει .. οπότε δεν θα ξαναπροσπαθήσω ούτε εγώ να το κάνω, διότι ξέρω το αποτέλεσμα.
Το χρήμα είναι μέσο, όχι σκοπός. Παρ'ότι οι πιο πολλοί το επικαλούνται αποκλειστικά ως βασικό άξονα των επιλογών τους, κάνοντας κάθε άλλη δυνατότητα τους ανύπαρκτη, και καταλήγοντας σκλάβοι του. Και αυτό δεν είναι άποψη αλλά η δυστυχής πραγματικότητα μας.
Το χρήμα είναι μια μόνο από τις υπάρχουσες παραμέτρους που θα έπρεπε να καθορίζουν τις πράξεις μας.
Αντ'αυτού, αν διαβάσουμε προσεκτικά τους λόγους που ο καθένας μας επικαλείται για να τις δικαιολογήσει, μόνο το χρήμα βρίσκεται εκεί, εξοβελίζοντας εκτός πραγματικότητας τις υπόλοιπες.
Αλλά βλέπετε, όταν ο μέσος άνθρωπος έβρισκε τη δυνατότητα να καπνίζει τα ευρώ του σε πολλαπλάσιο οικονομικό άθροισμα από αυτό της αξίας των ντόπιων μοντ (βάλτε το νούμερο σας εδώ, ανάλογα με τον χρήστη), τότε δεν είχαμε κρίση και τα χρήματα μας τα ξεφόρτωναν τα φορτηγά έξω από την αυλή μας. Έτσι δεν είναι;
1045 Απαντήσεις
174529 Εμφανίσεις
