Τις πρώτες μέρες αισθανόμουνα πολύ περίεργα...κυρίως στο δρόμο, νόμιζα ότι όλοι θα με κοιτάνε περίεργα (ενώ κανείς δεν ασχολήθηκε βέβαια). Κυρίως αισθανόμουνα άβολα που κάπνιζα και μετά το έβαζα στην τσέπη, νόμιζα πως θα φαίνεται πολύ περίεργο! Ηταν κατάλοιπο της καπνιστικής συνήθειας βέβαια. Μπορώ να πω πως ως καπνίστρια, κι επειδή κάπνιζα και στο δρόμο, έχω ακούσει πολύ χειρότερα (και απαράδεκτα σχόλια, αλλά δεν έδινα καμία σημασία). Και τώρα κάνω η.τ. στο δρόμο και δε θα με νοιάξει πια αν ασχοληθεί κανείς, το ξεπέρασα γρήγορα.
Στο γραφείο υπήρξε πολύ θετική αντιμετώπιση επειδή δε ντουμανιάζω το σύμπαν...έχω βρει και έναν άλλο συνατμιστή (επηρεάστηκε και ξεκίνησε κι αυτός μόλις του έδωσα και δοκίμασε, αλλά με επηρέασε κι εμένα και πήρα ego μετά το m&m που είχα στην αρχή-σε καλό μας βγήκε και στους 2) και αναλύουμε με τις ώρες τα ατμιστικά θέματα, οπότε οι άλλοι μας κοιτάνε έκπληκτοι, δεν πιστεύουνε ότι το ευχαριστιόμαστε κιόλας!
Εκτός των άλλων απτη μέρα που άρχισα όλο ατμιστές βλέπω κατά τύχη, κάθε εβδομάδα κι από έναν...ίσως να μην τους πρόσεχα κι εγώ παλιά επειδή δεν ήξερα ούτε οπτικά πώς είναι το η.τ.!