Μια πρώτη ανάλυση της έρευνας με το μικρό μου το μυαλό...
Α. Τι λέει η έρευνα:
1. Δεν μιλάει για σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία: μιλάει για εμφάνιση συμπτωμάτων σφυριχτής αναπνοής/άσθματος, ρινίτιδας ή εκζεμάτων χωρίς κάποιο κρύωμα, σε παιδιά βρεφικής/παιδικής ηλικίας (μέχρι 8 ετών, νομίζω), καθώς και για ευαισθητοποίηση στις αλλεργίες. Όχι για πνευμονίες, βρογχίτιδες, βρογχιολίτιδες, καρκίνους κλπ.
2. Βάζει την προπυλενογλυκόλη μαζί με τους αιθέρες γλυκόλης, οι οποίοι όμως έχουν πολύ ισχυρότερη δράση σαν οργανικοί διαλύτες, και δεν θεωρούνται τόσο ασφαλείς όσο αυτή.
3. Σε ένα σημείο που την ξεχωρίζει, (σχολιασμός πίνακα 3 - επιχειρηματολόγηση για την μη τυχαιότητα των αποτελεσμάτων), αναφέρει:
...apparently elevated likelihood of the present outcomes was not driven by propylene glycol, most abundant PGE compound. Rather, the estimated risks after excluding the propylene glycol were almost identical as those based on the original definition of the PGEs. Furthermore, mean risks of the number of the PGE compounds in given home posed comparable risks as those estimates using the PGE concentrations, shown in Table 4. This suggests that multiple compounds, rather than a single one, contribute to the observed risks.
Ελεύθερα: ...η εμφανιζόμενη αυξημένη πιθανότητα για συμβάντα δεν προκαλείται από την προπυλενογλυκόλη, το αφθονότερο συστατικό PGE. Μάλλον, οι εκτιμώμενοι κίνδυνοι εξαιρουμένης της προπυλενογλυκόλης ήταν ακριβώς ίδιοι όπως αυτοί που βασίζονται στον αρχικό ορισμό των PGE. Ακόμα, οι μέσοι κίνδυνοι του αριθμού των συστατικών PGE σε δεδομένο σπίτι, φέρνουν συγκρίσιμους κινδίνους όπως οι εκτιμίσεις χρησιμοποιώντας τις συγκεντρώσεις PGE, που φαίνονται στον πίνακα 4. Αυτό υπαινίσσεται ότι πολλαπλά συστατικά, αντί για ένα μόνο του, συνεισφέρουν στους παρατηρούμενους κινδύνους.
Λιανά: η προπυλενογλυκόλη δεν φαίνεται να αυξάνει από μόνη της την πιθανότητα εμφάνισης συμπτωμάτων. Αυτή φαίνεται να αυξάνει με την έκθεση σε πολλαπλά συστατικά PGE.
4. Οι συγκεντρώσεις προπυλενογλυκόλης που ανιχνεύτηκαν ήταν της τάξης των 1-40 μg/m3, με μέσο όρο στα 5-6.
Β. Τα δικά μου συμπεράσματα:
1. Η προπυλενογλυκόλη είναι αθώα σε αυτές τις συγκεντρώσεις, ακόμα και για χρόνια έκθεση σε βρέφη.
2. Με μερικές απλές πράξεις και υποθέσεις, φαίνεται όμως πως ο ατμός μας, σε ημερήσια κατανάλωση, παράγει χιλιαπλάσιες συγκεντρώσεις προπυλενογλυκόλης (της τάξης των mg/m3 αντί για μg/m3). Η έρευνα όμως δεν ασχολείται με τέτοιες συγκεντρώσεις, άρα δεν μπορεί να μου απαντήσει για τυχόν επιδράσεις του παθητικού ατμίσματος σε παιδιά.
Γ. Τι βγαίνει απ' όλα αυτά;
Τη σήμερον ημέραν (sic), υπάρχει τρομερή έξαρση των ασθενειών/συμπτωμάτων που μετράει η έρευνα (αλλεργίες/ρινίτιδες/εκζέματα/άσθμα), τόσο στα παιδιά όσο και στους ενήλικες.
Αιτίες (κατά τη γνώμη μου): Σύγχρονος τρόπος ζωής. Περνάμε πλέον σχεδόν όλη μας τη ζωή σε κλειστούς ή όχι εξωτερικούς χώρους, ενώ και οι κλειστοί ακόμα είναι πολύ πιο στεγανοί. Αυτό αυξάνει εκθετικά την συγκέντρωση από οτιδήποτε στον αέρα που αναπνέουμε.
Πολύ περισσότεροι επιβαρυντικοί παράγοντες. Οι ουσίες είναι πλέον πολύ περισσότερες. Εκτός από τις φυσικές (γύρη κλπ.) έχουμε όλες τις χημικές ουσίες/καυσαέρια που διαχέονται στην ατμόσφαιρα, και επιπλέον τρομακτικά μεγαλύτερες ποσότητες σκόνης.
Δραματική μείωση παιδικής θνησιμότητας: Δεν αφήνουμε τα παιδιά μας να χαθούν. Παλιότερα, παιδιά με ευαισθησίες είχαν μικρότερες πιθανότητες να επιβιώσουν και να κάνουν παιδιά (κληρονομώντας τις ευαισθησίες τους). Επίσης, τώρα δίνουμε πολύ μεγαλύτερη σημασία σε τέτοια πράγματα (αλλεργίες, βηχάκια και εκζέματα χωρίς αρρώστιες).
Ε, τώρα σε όλα αυτά μπαίνει και το PG...
Τι θα κάνω εγώ; Έχω δίδυμα 13 μηνών, και στην αρχή τρόμαξα (Wikipedia: Important correction, November 2010: Recent findings in a Swedish study strongly suggest a connection between air-concentrations of propylene glycol in houses and development of asthma and allergic reactions, such as rhinitis, in children.) Αυτό, διαβάζοντας την έρευνα, αποδεικνύεται λανθασμένο (για να μην πω ψευδές). (αλλοιώς, ο FDA θα το είχε κάνει σημαία...) Γι' αυτό:
- Δεν θα ατμίζω στο υπνοδωμάτιο των μωρών, και όσο γίνεται δεν θα τα εκθέτω άμεσα στον ατμό μου.
- Όταν χειμωνιάσει, τακτικός αερισμός (που τον κάνω έτσι κι' αλλοιώς: ξέρετε πόση ραδιενέργεια μαζεύεται σε ένα σπίτι που δεν αερίζεται, από τα αδρανή του σκυροδέματος; χώρια οι υγρασίες και όλα τα άλλα...)
- Αυτά για τη PG. Για την νικοτίνη: Δεν έχει αναφερθεί εθισμός στην νικοτίνη μέσω παθητικού καπνίσματος. (σε κάποια από τις έρευνες που αναφέρονται στο φόρουμ το διάβασα, δεν θυμάμαι σε ποια). Θεωρώ λοιπόν ανούσιο να την ενοχοποιούμε στο άτμισμα.
- Για τα αρώματα: είναι από ασφαλές ουσίες (considered as safe, όπως και η PG), και σε συγκέντρωση 1/50 σε σχέση με την PG.
Πλέον είμαι καθησυχασμένος. Δεν ανησυχώ για την χρόνια έκθεση σε παθητικό άτμισμα για τα παιδιά μου.
Για την επιρροή στον δικό μου οργανισμό, αυτή η έρευνα δεν έχει να προσθέσει τίποτα. Σε σχέση με το κ.τ ξέρω πως το η.τ είναι λιγότερο βλαβερό στην τάξη του 1/1000 ή και λιγότερο. Όταν πια ξεφορτωθώ την μνήμη του κ.τ τελείως (είμαι νέος ατμιστής), θα προσπαθήσω να ξεφορτωθώ και τον εθισμό στο η.τ . Όλα στην ώρα τους.
Δεν είμαι γιατρός, ούτε στατιστικολόγος, ούτε ερευνητής.
Παρακαλώ, αν αυτή η έρευνα σας οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα, εκφράστε τις απόψεις σας εδώ να τις συζητήσουμε.