Στο παρελθόν, είχα δοκιμάσει τρία από τα υγρά της εταιρείας, συγκεκριμένα το Smokey Apple, Smokey Banana και Omerta. Σε μικρή ποσότητα και σε εργοστασιακό ατμοποιητή, και αυτό χάρη στον συνατμιστή chriscorfu88 ο οποίος πάντα όταν έχει κάτι καλό, με φωνάζει. Τώρα που το θυμήθηκα, του χρωστάω μια δοκιμή Cordoba! Όταν λέω παρελθόν, μιλάω για τα πρώτα βήματα της after-8 όταν τα μπουκαλάκια είχαν ακόμα σημάδι με μαρκαδόρο για τη νικοτίνη. Έχουν περάσει περίπου 2 χρόνια από τότε και κύλησε νερό στο αυλάκι, με μένα να παρακολουθώ την εταιρεία να εξελίσσεται αλλά να μην έχω καταφέρει να δοκιμάσω όσα ήθελα. Με πρόλαβε λοιπόν φίλος συνφορουμίτης που επιθυμεί να παραμείνει ανώνυμος, ο οποίος επικοινώνησε μαζί μου και με την Steam Tuners, και κανόνισε να μου στείλουν 5 υγρά επιλογής μου. Πράγματι, μερικές μέρες πριν το Πάσχα, ο Παναγιώτης από τους Steam Tuners με πήρε τηλέφωνο για να με ρωτήσει ποια υγρά ήθελα. Αφού ερεύνησα λίγο τα υγρά που συζητιούνται πιο πολύ, τον πήρα τηλέφωνο και του ζήτησα τέσσερα, συν το Omerta, το οποίο ήθελα να το αναλύσω λίγο παραπάνω. Τα έλαβα την Τρίτη 05/05, συν άλλα πέντε που δεν περίμενα και την επόμενη το βράδυ, ξεκίνησα τη δοκιμή μου.
Smoke, 6mg, KF4 Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.48Ω Nakamitchi Η πιο δημοφιλής κλασσική γεύση μας. Βασισμένη στο premium καπνικό μίγμα μας με νότες ψημένου καλαμποκιού. Τέλειο για όλη μέρα, πλούσια και έντονη εμπειρία. Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Έχει γίνει πολύς ντόρος γύρω από αυτό το υγρό και ήταν ένα από αυτά που ζήτησα, καθώς σύμφωνα με πολλούς, αποτελεί κλώνο Tribeca. Πράγματι, ανοίγοντας το μπουκάλι, η κυρίαρχη μυρωδιά είναι του RY4 Double, αρώματος που κατά κοινή ομολογία αποτελεί το κύριο συστατικό του Tribeca. Από τη μύτη έλειπε όμως η χαρακτηριστική καμένη ζάχαρη και οι ξηροί καρποί. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μου και ξεκίνησα. Έντονη και γνώριμη η γεύση η οποία με χτύπησε με μανία. Καμία όμως σχέση με Τριμπέκα ή κλώνο του. Το πρώτο υγρό που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το Liqua RY4, χωρίς όμως την πολλή γλύκα που έχει αυτό, με πιο ανοιχτό χρώμα, περισσότερο σώμα, και μια ξηρότητα στο τελείωμα της εισπνοής. Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που ανίχνευσα νότες καραμέλας αλλά δεν μπόρεσα να βρω το ψημένο καλαμπόκι, τα corn nuts που διαβάζουμε στην περιγραφή, τα οποία στην ουσία είναι τραγανά ψημένοι κόκκοι καλαμποκιού που αποτελούν εξαιρετικό ξηροκάρπιο! Φήμες που λένε ότι η After-8 χρησιμοποιεί αρώματα TPA για την κατασκευή των υγρών της, φουντώνουν μετά από αυτό το υγρό, καθώς το RY4 Double είναι πασιφανές. Στη ρινική εισπνοή το καπνικό στοιχείο κυριαρχεί, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις αν ατμίζεις Tribeca, Liqua RY4 ή Smoke. Το ντουμάνι είναι άφθονο ενώ το χτύπημα είναι μέτριο αλλά δυναμώνει με την παρατεταμένη τζούρα. Στην επίγευση, κυριαρχεί μια αίσθηση ξηρότητας συνοδευόμενη από μια επιθυμητή γλυκάδα η οποία θυμίζει τα δυο άλλα υγρά που του μοιάζουν. Η διαφορά είναι πως δεν μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το υγρό ως κλώνο του RY4 Liqua, καθώς προϋπάρχει στην αγορά. Σε όσους αρέσουν τα υγρά με αυτό το καπνικό προφίλ, συστήνω ανεπιφύλακτα τη δοκιμή του, αν και μάλλον έχω αργήσει και τα έχουν δοκιμάσει ήδη. Εμένα με βλέπω να το τιμώ στις εξόδους μου στα σίγουρα, καθώς σε σχέση με το RY4 Liqua, είναι σαφώς λιγότερο μπουχτιστικό και δεν θέλει προσθήκη MTS για να αποκτήσει χαρακτήρα, τον έχει ήδη! 90/100
R-WHY, 6mg, Erlkonigin Clone, Nano Kit, Kanthal A1 0.25mm, 2.0mm MC, 2.10Ω, Βαμβάκι Η εκδοχή μας για τη γεύση του RY4. Ένα πολύ2 γευστικό υγρό που πρέπει να δοκιμάσετε. Γιατί? Εμπιστευτείτε μας! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Όταν διαβάζω RY4, ξυπνάνε αναμνήσεις από τα πρώτα μου DIY με χρήση του ομώνυμου αρώματος της FA. Μάλιστα θυμάμαι ότι ο αγαπημένος μου συνδυασμός ήταν RY4, Cuban Supreme, Caramel & Vanilla. Όχι ότι σκέτο με χαλούσε απλά έτσι το έβρισκα ακόμα καλύτερα. Και αυτό ένα από τα υγρά που ζήτησα, καθώς θυμάμαι ατμίστρια να μπαίνει σε τοπικό κατάστημα και να το ζητάει και θυμάμαι τον εαυτό μου να αναρωτιέται αν η after-8 βγάζει υγρό με όνομα RY οτιδήποτε. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, τα αρώματα με γύρισαν στο Μάρτη του 2012, τότε που μόλις παραλάμβανα το πακέτο από την FA και άνοιγα με λαχτάρα τα μπουκαλάκια για να μυρίσω! Το κλασσικότερο των κλασσικών άρωμα του Ry4, τότε που μόνο το Tribeca μπορούσε να το κοντράρει, με την χαρακτηριστική μυρωδιά καπνού και καραμέλας και το άγγιγμα της after-8: μάλλον μιλάμε για καραμέλα βουτύρου, και όλοι πρέπει ήδη να ξέρετε τι γνώμη έχω για οτιδήποτε βουτύρου. Με επιφύλαξη γέμισα τον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Η γεύση που με χτύπησε ήταν η βασική καπνική που κυριαρχεί στο υγρό. Στο καπάκι ήρθε η καραμέλα και μετά κάποιες νότες βουτύρου, έντονες μεν, αραιές δε. Περίμενα να αηδιάσω, αλλά δεν συνέβη, ίσα ίσα ήθελα κι άλλο, κι άλλο, ΚΙ ΑΛΛΟ!!! Τα πράγματα έγιναν δύσκολα για μένα στη ρινική εισπνοή καθώς η καραμέλα βουτύρου απέκτησε ακόμα περισσότερη ένταση και με τσάκισε. Στη ρινική εκπνοή όμως, τα πράγματα επέστρεψαν στο μήκος του ήπιου καπνικού. Το ντουμάνι σαφώς πιο υποτονικό αλλά μπορεί να οφείλεται και ο ατμοποιητής γι αυτό, ενώ το χτύπημα στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση θα ξυπνήσει αναμνήσεις στους πιο παλιούς στο άθλημα καθώς μιλάμε για την επιστροφή του RY4 στο προσκήνιο, ανάμεσα στα μεγαθήρια που κυκλοφορούν στις μέρες μας. Καπνός και γλυκιά καραμέλα, όσο γλυκιά πρέπει ώστε να μην καταντήσει κουραστική. Μπορεί λόγω του βουτύρου να μην είναι υγρό το οποίο θα ατμίσω ξανά και ας μου θύμισε τις βρεφικές μου στιγμές στον κόσμο του ητ. Αυτό δεν το κάνει όμως λιγότερο καλό, και θα τολμήσω να προβλέψω ότι πρόκειται για ένα υγρό το οποίο θα κάνει θραύση στο γυναικείο ατμιστικό κοινό, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα εκτιμηθεί το ίδιο και από άνδρες με περισσότερη όμως ανοχή στο βούτυρο από μένα. 86/100
25 days later, 6mg, KF 3.1ES Clone, Nano Tank, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 2.40Ω, Nakamitchi Γι αυτό το υγρό δεν υπάρχει καμία απολύτως περιγραφή στη σελίδα του κατασκευαστή, εκτός και αν δεν έψαξα καλά. Και αυτό ένα από τα υγρά που ζήτησα και μία από τις τελευταίες, αν όχι η τελευταία, προσθήκη στο παλμαρέ της εταιρείας. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη για να αναγνωρίσω μια γλυκιά και έντονη μυρωδιά με κυρίαρχο συστατικό τη σοκολάτα υγείας, στην πολύ γλυκιά της μορφή. Είμαι σίγουρος ότι έχει και άλλα να μας πει το υγρό, αλλά δεν είναι «ορατά» στη μύτη. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Μεγάλο μπέρδεμα αυτό το υγρό. Η πρώτη αίσθηση που σου αφήνει, είναι αυτή του ζεστού σουφλέ σοκολάτας. Συνεχίζοντας τη δοκιμή, ο ατμός αρχίζει και θυμίζει πουτίγκα σοκολάτας, με τη σπογγώδη αλλά ζουμερή υφή της και κομμάτια ξηρών καρπών και αποξηραμένων φρούτων. Θα τολμούσα μάλιστα να πω ότι υπάρχει και δαμάσκηνο αλλά μπορεί να είναι είτε από τη συνολική αίσθηση που μου αφήνει, είτε από την επήρεια της πουτίγκας! Στη ρινική εισπνοή εμφανίστηκε και μια πιο όξινη νότα, η οποία ενισχύει την άποψή μου περί δαμάσκηνου, όπως και μία αίσθηση μπαχαρικών, κυρίως κανέλας και allspice. Στην εκπνοή από τη μύτη, αυτό το οποίο αποκόμισα ήταν η αλμυρή ζύμη ή αλλιώς cookie dough την οποία στο εξωτερικό πρέπει να ψήσεις πριν την ανακαλύψουν οι μπόμπιρες του σπιτιού αλλιώς την τσακίζουν στις δαχτυλιές. Η επίγευση, καθόλου επίμονη, αφήνει την αίσθηση μπαχαρικών και την οξύτητα που έχει το στόμα μετά από κατανάλωση δαμάσκηνων. Μου δημιουργεί την εντύπωση ότι προσπαθεί να κινηθεί στις γραμμές του Halo Voodoo αλλά λιγότερο μπουχτιστικό, με λιγότερη μάκα και με πιο διακριτική παρουσία στο χώρο. Λίγο έντονο για τα γούστα μου, αλλά μου βάζει ιδέες για γλυκά με βάση πλούσιο παντεσπάνι, σε ποτήρι με ζόρικη κρέμα σοκολάτας και φρούτων. Ωραιότατο υγρό για μετά το φαγητό, ή με τον απογευματινό καφέ, το οποίο όμως μπορεί να αποδειχθεί κουραστικό αν υποστεί κατάχρηση. Οι λάτρεις του Voodoo θα βρουν τον παράδεισό τους εδώ, ιδιαίτερα αν μέχρι πρότινος βλαστημούσαν για την υπερβολική ένταση του υγρού της Halo, ενώ περιέχει και στοιχεία τα οποία θα είναι γνώριμα στους λάτρεις του Umami Sin Cookie. Ένας από αυτούς είμαι και εγώ οπότε στο δικό μου μυαλό αν είχα να διαλέξω μεταξύ των τριών, θα επέλεγα αυτό. 86/100
Ambrosia, 6mg, KF4 Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.48Ω Nakamitchi Αυτό το υγρό νέκταρ, εκλάπη από τους Θεούς του Ολύμπου και σας το παραδίδει η ομάδα νίντζα της After-8. Κάποιοι λένε ότι ο Δίας βρίσκεται στα ίχνη μας για την κλοπή αυτής της μοναδικής συνταγής και κάποιοι λένε ότι ο Άρης προσπαθεί να χακάρει τη σελίδα μας για να το πίσω. Απολαύστε! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Επική περιγραφή με όλη τη σημασία της λέξεως, αλλά παρόλα αυτά, δεν μας δίνει κανένα απολύτως στοιχείο για το γευστικό προφίλ αυτού του υγρού. Κατ’ αρχάς, το υγρό είναι μπλε! Δεν είναι ένα από τα πέντε που ζήτησα, αλλά χαίρομαι που μου εστάλη καθώς οπτικά για αρχή είναι αν μη τι άλλο, εντυπωσιακό. Φέρνοντάς το στη μύτη, δυσκολεύτηκα πολύ να βγάλω συμπέρασμα. Η μυρωδιά του θυμίζει γκοφρετάκια γεμιστά με φράουλα, αλλά αμφιβάλλω αν είναι μόνο αυτή η προσφερόμενη γεύση. Δεν αναλώθηκα άλλο ρουθουνίζοντας και έβαλα γρήγορα υγρό στον ατμοποιητή. Με μία λέξη, θα χαρακτήριζα τη γεύση ως απόκοσμη. Είναι μυστηριώδης και άγνωστη αλλά θα τολμήσω να πω ότι έχει να κάνει με βάφλα, κάποια κρέμα φρούτου και ίσως κάποιο ξηρό καρπό. Συνέχιζα να ατμίζω με μανία μπας και βγάλω πιο ασφαλή συμπεράσματα. Το υγρό είναι ταυτόχρονα γλυκό, με καπνική αίσθηση και κρεμώδες, αλλά παρόλα αυτά η άποψή μου περί βάφλας ή γκοφρέτας ενισχύθηκε. Υπάρχει μια οξύτητα στην ρινική εισπνοή που παραπέμπει σε berry, σίγουρα όχι μύρτιλο ή κάτι άλλο γνωστό. Μόνο ένα berry γνωρίζω το οποίο παραπέμπει σε αυτό το χρώμα, και αν ανοίξετε ένα μπουκάλι Smirnoff north μπορεί και να το ταυτοποιήσετε και σεις: Nordic berry. Στην εκπνοή από τη μύτη, η αίσθηση είναι ελαιώδης και με κάνει να πιστεύω ότι το κομμάτι αυτό οφείλεται σε ένα συνδυασμό κάποιου ξηρού καρπού με πολύ ελαφρύ butterscotch, τουλάχιστον αυτό το αποτέλεσμα θα φανταζόμουν κάνοντας μίξη με όλα τα παραπάνω συστατικά. Η επίγευση περιορίζεται (!) σε μία αίσθηση που σε κάνει να ξεχνάς την εισπνοή και την εκπνοή και σε κάνει να νομίζεις ότι μόλις έχεις ντουμανιάσει τον τόπο με ένα γλυκό καπνικό. Το ντουμάνι είναι καλό αλλά όχι εντυπωσιακό, ενώ το χτύπημα αποδίδεται ανώμαλα σε κάποιες στιγμές, με τη νικοτίνη να καίει τη μύτη στην εισπνοή. Για πρώτη μου φορά από τότε που άρχισα να ασχολούμαι σοβαρά με περιγραφές γεύσεων, δεν έχω ιδέα αν μάντεψα σωστά έστω και ένα από τα συστατικά του υγρού. Αν όντως τα πέτυχα, θα επιβραβεύσω τον εαυτό μου ατμίζοντας άλλο ένα τανκ Αμβροσίας. Αν πάλι όχι, θα ατμίσω άλλο ένα τανκ, πριν υποκλιθώ στο υγρό μου έβαλε τα γυαλιά. 92/100
Red ice, 6mg, KF4 Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.48Ω Nakamitchi Ένα φρουτώδες και δροσιστικό υγρό, παγωτό φράουλας, ρόδι και βανίλια, σε τέλεια ισορροπία. Τέλος, με μία σταγόνα τσίχλας, η γεύση εκρήγνυται στο στόμα σας! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Ενδιαφέρουσα περιγραφή που σίγουρα καταρρίπτει τις προσδοκίες μου οι οποίες περιοριζόταν στο να νομίζω ότι πρόκειται για κάποιο κόκκινο φρούτο με μενθόλη! Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη για να ανακαλύψω ότι η κυρίαρχη μυρωδιά είναι αυτό ακριβώς που σε χτυπάει στη μύτη όταν ανοίγεις ένα παγωτό φράουλα, όχι τύπου γρανίτα ή σορμπέ αλλά με κρέμα. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή, και αφού χάζεψα λίγο από την φοβερή αντίθεση που κάνει το κατακόκκινο χρώμα με το ατσάλι μέσα από το clear window, ξεκίνησα. Η γεύση που έρχεται στο στόμα, είναι κατ’ αρχάς ελαιώδης στην υφή και με ξένισε για φρουτένιο υγρό. Η κρέμα φράουλα αποδίδεται πολύ ωραία, χωρίς γαλατίλα ή οξύτητα. Το ρόδι είναι άφαντο σαν ξεχωριστή γεύση αλλά προσφέρει αυτό το τάγκισμα που είναι ξεχωριστό σε αυτό το φρούτο. Βέβαια, μπορεί να βρίσκεται εκεί αλλά να το καλύπτει ο συνδυασμός, πράγμα που δεν μπορώ να γνωρίζω καθώς δεν έχω δοκιμάσει ποτέ ρόδι σε συνδυασμό με φράουλες για να δω πως αποδίδεται. Στο τέλος της εισπνοής, μένει μια αίσθηση στη γλώσσα, ίδια με την αίσθηση που αποκτάς όταν δαγκώνεις το ζουμερό κέντρο μιας τσίχλας που στο κέντρο έχει σιρόπι, και μία ελαφριά και δροσερή γεύση για λίγο, που εξαφανίζεται αμέσως. Στη ρινική εισπνοή η οξύτητα αυξάνεται ένα κλικ και στην εκπνοή από τη μύτη αρχίζει και εμφανίζεται η βανίλια. Το ντουμάνι είναι λιγότερο από το αναμενόμενο και το χτύπημα είναι μπόλικο. Η επίγευση, είναι φρουτώδης, όχι πολύ επίμονη και έχει μια απαλή αίσθηση παρέα με βανίλια. Θα ομολογήσω ότι προσωπικά το υγρό δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, δεν είναι του στυλ μου. Θεωρώ όμως ότι αν υπήρχε τσίχλα με γεύση παγωτό φράουλα και βανίλια, αυτή τη γεύση θα είχε, και ότι οι γεύσεις και η αίσθηση που υπόσχεται το υγρό, αποδίδονται με πολύ μεγάλη πιστότητα. 81/100
Breakfast, 6mg, KF 3.1ES Clone, Nano Tank, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 2.40Ω, Nakamitchi Αρχίστε τη μέρα σας με αυτό το ξεχωριστό υγρό. Το τέλειο ταίρι για τον πρωινό σας καφέ. Εμπιστευτείτε μας, δεν μπορεί να γίνει καλύτερο. Απολαύστε! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Στην περιγραφή, είναι εμφανές ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για την γεύση του υγρού. Έφερα λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη και η μυρωδιά του έχει ως κυρίαρχο στοιχείο την έντονη κρέμα σοκολάτας. Επηρεασμένος και από την ονομασία του υγρού, τολμώ να πω ότι μου θυμίζει το άρωμα που έβγαινε από το σακουλάκι όταν άνοιγα ένα κρουασάν με κρέμα κακάο, όχι με πραλίνα. Και αν ήθελα να το παρακάνω λίγο, θα έλεγα ότι πρόκειται για μπριος αντί για την κλασσική ζύμη κρουασάν. Αλλά δεν θέλω. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Καμία σχέση! Δεν ξέρω πως το κατάφεραν αυτό αλλά ούτε ένα στοιχείο της μυρωδιάς, δεν έχει σχέση με τη γεύση! Στην αρχή μου θύμισε κάποιες απόπειρες άλλων εταιρειών για cappuccino, αλλά μου έφυγε γρήγορα αυτή η εντύπωση. Η γεύση η οποία επικράτησε, είναι αυτή των δημητριακών. Ίσως και λίγο γάλα. Εντύπωση μου έκανε η πολύ ελαφρά αλμύρα που μένει στο τέλος της εισπνοής και ταιριάζει απόλυτα με το concept. Στην εισπνοή από τη μύτη το γάλα γίνεται κάπως πιο έντονο και όχι και τόσο ευχάριστο σε προσωπικό επίπεδο, ενώ νομίζω ότι αναγνώρισα και κάτι γλυκό, ίσως σταφίδα ή κάτι παρόμοιο, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη εμφανίστηκε κάτι καραμελένιο αλλά απροσδιόριστο. Το ντουμάνι είναι μπόλικο ενώ το χτύπημα αποδίδεται κάπως παραπάνω από το αναμενόμενο. Η επίγευση είναι ταυτόχρονα ξηρή, όπως ακριβώς μετά από μια μπουκιά μούσλι, και ταυτόχρονα mouthwatering κάνοντας τα σάλια κυριολεκτικά να τρέχουν. Νομίζω ότι πείνασα κιόλας! Δεν είμαι ακριβώς σίγουρος στο πως να χαρακτηρίσω αυτό το υγρό, καθώς ούτε με γοήτευσε αλλά ούτε και με απογοήτευσε. Με σιγουριά μπορώ να πω ότι δεν με βλέπω να μένω μαζί του, και ότι δεν θα αποτελούσε το τέλειο ταίρι για το δικό μου πρωινό καφέ. Ίσως αν είχε μια προσθήκη μέλι και σοκολάτα να γινόταν ακόμα πιο breakfast. Επίσης, από τα υγρά που δοκίμασα μέχρι στιγμής, είναι το πιο μονοεπίπεδο. 78/100
Cake, 6mg, Erlkonigin Clone, Nano Kit, Kanthal A1 0.25mm, 2.0mm MC, 2.10Ω, Βαμβάκι Ένα πολύ ρεαλιστικό υγρό κέικ με σοκολάτα και βανίλια. Αυτό είναι για το φίλο μου τον Fazer. Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Κατατοπιστικότατη περιγραφή και όλοι πλέον ξέρουμε τι να περιμένουμε από αυτό το υγρό. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Η μυρωδιά που κυριαρχεί είναι της βανίλιας με τη σοκολάτα, με έντονη γλύκα, ακριβώς όπως είναι η ζύμη ενός απλού κέικ πριν τη στείλουμε στο φούρνο για ψήσιμο. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Ομολογώ ότι η γεύση ήταν κάπως απογοητευτική. Μια απροσδιόριστη γλυκάδα, άφαντη η βανίλια, η σοκολάτα, η ζύμη και γενικά άσχετη γεύση με την περιγραφή, τον τίτλο και τη μυρωδιά στο μπουκάλι. Στη ρινική εισπνοή τα πράγματα χειροτέρεψαν καθώς εμφανίστηκε μια χημική μυρωδιά ενώ στην εκπνοή από τη μύτη το υγρό άρχισε να θυμίζει πραγματικά ξεροψημένο κέικ. Το ντουμάνι αρκετό όπως και το χτύπημα, ενώ η επίγευση ευχάριστη και θυμίζει τα ίδια με τη ρινική εκπνοή. Το ίδιο και η μυρωδιά στο χώρο την οποία διάφοροι χαρακτήρισαν ως ξελιγωτική. Επειδή δεν έχω συναντήσει ξανά τέτοια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά σε υγρό αποφάσισα να το βάλω και στον 3.1, μήπως και έφταιγε το στήσιμό μου. Μάταια, καθώς εκτός από μία πιο απαλή υφή και ένα πιο ομαλό χτύπημα, δεν είδα διαφορά. Εκεί που είδα διαφορά όμως, ήταν στο τανκάκι σκέτη βάση που έβαλα μετά στον ατμοποιητή, οπότε και το υγρό απογειώθηκε με τις γεύσεις να ξεχωρίζουν και πολύ ευχάριστα. Με λίγη δουλειά θα μπορούσε να γίνει ένα εξαιρετικό υγρό, φροντίζοντας να συμβαδίζει η γεύση και η ρινική εισπνοή με τη ρινική εκπνοή και την επίγευση. 48/100 σαν έτοιμο υγρό αναπλήρωσης, 77/100 αν το αραιώσουμε με βάση σε ποσοστό 1:1 τουλάχιστον!
Bite me, 6mg, KF 3.1ES Clone, Nano Tank, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.86Ω, Nakamitchi Πίτα με φυστικοβούτυρο, κρέμα Kahlua, καρύδα και σιρόπι μπανάνας. Βάλτε και λίγη χτυπημένη κρέμα επάνω, και ιδού η υπέρτατη αμαρτία! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Ήταν ένα από τα υγρά που ζήτησα καθώς έχει συζητηθεί πολύ. Σίγουρα η περιγραφή του εξάπτει τη φαντασία, δημιουργεί προσδοκίες και φέρνει στο μυαλό γνώριμες και λατρεμένες γεύσεις. Άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Το άρωμα που υπερισχύει είναι αυτό της μπανάνας, και ακολουθείται από μια «ψημένη» και μπισκοτένια μυρωδιά. Υπάρχουν και τα αρώματα καφέ, σε δεύτερο πλάνο, ενώ το φιστίκι στην μυρωδιά δεν νομίζω να μπορέσει να το αναγνωρίσει κανείς, εκτός αν το πρώτο πράμα που του έρθει στο μυαλό ανοίγοντας το μπουκαλάκι, είναι το Grandmaster, είναι δυνατόν με λίγη φαντασία! Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Απίστευτη γεύση! Η μπανάνα και το φιστίκι σε σχετική ισορροπία, στο υπόβαθρο η γεύση του λικέρ σε μικρή ποσότητα και όλα αυτά πάνω σε ένα καλοψημένο brownie. Αν ήταν γλυκό, αυτό ακριβώς θα φανταζόμουν, ένα brownie με φιστίκια και Kahlua στη ζύμη, με πηχτή sauce μπανάνας από πάνω. Στη ρινική εισπνοή εμφανίστηκε και η καρύδα, οπότε στο ανωτέρω γλύκισμα προσθέτω και τα τρίμματά της! Στην εκπνοή από τη μύτη, υπερισχύει η μπανάνα και το φιστίκι και εμφανίζονται και κάποιες νότες βανίλιας. Ντουμάνι φυσιολογικό και το χτύπημα ελαφρύ, ευτυχώς κατά τη γνώμη μου. Η επίγευση δεν είναι καθόλου επίμονη και περιορίζεται σε γλυκιά μπανάνα και λίγο φιστίκι. Το ωραιότερο όμως με αυτό το υγρό είναι ότι οι γεύσεις είναι μετριασμένες και όχι πολύ έντονες, γεγονός το οποίο το κατατάσσει στα ολοήμερα υγρά με ευκολία. Εξαιρετική υλοποίηση, η οποία επί προσωπικού θα γινόταν ακόμα καλύτερη με λίγο περισσότερη καρύδα, ει δυνατόν ψημένη. 92/100
Omerta, 6mg, KF4 Clone, Kanthal D 0.28mm, 2.5mm MC, 1.99Ω Nakamitchi Η επιλογή των γκάνγκστερ για ένα καλό άτμισμα! Μια μοναδική και νόστιμη συνταγή που συνδυάζει γλυκιά καπνική γεύση με κρέμα φουντουκιού. Και για την επίγευση, μια πρέζα κανέλας. Συστήνεται ανεπιφύλακτα μετά από ένα παραδοσιακό Σισιλιάνικο γεύμα! Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Αυτό το υγρό το ζήτησα συγκεκριμένα γιατί ήθελα να το αναλύσω παραπάνω. Ήταν από τα πρώτα υγρά της εταιρείας που δοκίμασα, ευγενική προσφορά συνατμιστή. Μιλάμε για την εποχή που τα μπουκαλάκια της After-8 είχαν ακόμα χειρόγραφες ενδείξεις νικοτίνης. Τότε, δεν ασχολούμουν με επισκευάσιμων ούτε έγραφα με τόση μανία, αλλά το θυμάμαι γιατί μου είχε προκαλέσει εντύπωση η πολυπλοκότητά του και το μπέρδεμα των γεύσεων. Ήταν 18ρι το υγρό τότε, και το είχα βαθμολογήσει με 77/100, προτού φτιάξω τη μέθοδο βαθμολόγησής μου, χρησιμοποιώντας περισσότερο τη συγκριτική μέθοδο. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, γύρισα πίσω στη στιγμή που το είχα πρωτοδοκιμάσει. Περίεργη μυρωδιά, με καπνικά στοιχεία και κανέλα. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Πράγματι, οι γεύσεις είναι πλέον καθαρές και ξάστερες. Το υγρό είναι κατά κανόνα καπνικό, με γεύση φουντούκι και κανέλα. Το φουντούκι και η κανέλα είναι τόσο καλά πλεγμένα μεταξύ τους, που πραγματικά νομίζεις ότι είναι αλεσμένα μαζί. Στη ρινική εισπνοή, κυριαρχεί το καπνικό στοιχείο του υγρού, το οποίο θυμίζει καπνά ανατολίτικου τύπου όπως τα ξέρουμε στα υγρά αναπλήρωσης. Στην εκπνοή από τη μύτη, έρχεται ο καπνός και πάλι μαζί με λίγη κανέλα. Το ντουμάνι είναι πλούσιο και το χτύπημα στα απολύτως αναμενόμενα επίπεδα. Θα έλεγα με σιγουριά ότι έχει εξελιχθεί η συνταγή από την πρώτη φορά που το δοκίμασα, καθώς παρά τη χρήση σε εργοστασιακό τότε το θυμάμαι πολύ πιο γεμάτο και ταυτόχρονα πιο μπουχτιστικό. Και η επίγευση, είναι όντως μια ελαφριά κανέλα, όχι πολύ επίμονη. Το συνολικό αποτέλεσμα του υγρού είναι όντως φοβερό. Δεν ξέρω τι συνηθίζουν να ατμίζουν στη Σικελία μετά από ένα γεύμα, πάντως αν είναι αυτό, τους ζηλεύω. Δεν ξέρω κατά πόσο θα μπορούσε να δουλέψει για όλη μέρα αυτό το υγρό, αλλά ξέρω ότι όποτε το πιάνω στα χέρια μου θα το τιμώ με χαρά! 93/100
Υπήρχε άλλο ένα υγρό στο πακέτο, το La Cremoso. Από το όνομα και μόνο το φοβήθηκα καθώς δεν τα πάω καλά με βούτυρα, κρέμες κλπ. Οι φόβοι μου επιβεβαιώθηκαν όταν άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη καθώς βρήκα αυτά ακριβώς τα αρώματα που με τρομάζουν. Αποφάσισα να ντριπάρω λίγο, μήπως και, αλλά δεν. Το άφησα άμεσα στην άκρη καθώς μπορεί να είναι η κρέμα καραμέλας βουτύρου στα καλύτερά της, απλά για μένα αποτελεί εργαλείο βασανισμού και δεν θα το βαθμολογήσω καν. Σαν γενικό συμπέρασμα για την εταιρεία, θεωρώ ότι τα υγρά τους είναι πολύ καλά. Πολύ λίγα δεν μου άρεσαν, αλλά κανένα σε βαθμό που να πω «αηδία». Από την πρώτη φορά που είχα δοκιμάσει φαινόταν η δυναμική εξέλιξης και χαίρομαι που 2 χρόνια μετά αυτό αποδείχτηκε και στην πραγματικότητα. Ελπίζω να έχω την ευκαιρία στο μέλλον να δοκιμάσω κι άλλα υγρά τους καθώς νομίζω ότι υπάρχουν κι άλλες ευχάριστες γευστικές εμπειρίες στο παλμαρέ τους.
Αυτό και όλα τα άλλα Review μου, μπορείτε να τα βρείτε και στο
http://cruiser79.blogspot.gr/