άκαπνε ευχαριστώ για την απάντηση
αυτό που καταλαβαίνω είναι να κυριαρχεί η πλούσια γεύση του ελαφρά καβουρδισμένου αμυγδάλου (στο τηγάνι με βούτυρο το έκανε η μητέρα μου, όταν έφτιαχνε γλυκά κ κουραμπιέδες -μεγάλη νοσταλγία), να ακολουθεί πολύ ήπιο μπισκότο βουτύρου κ στο τέλος να μένει εξαιρετική γλύκα
τόσο ωραίο κ ισορροπημένο υγρό που σε συνεπαίρνει κ θέλεις να το πιεις, όχι να το ατμίσεις
τα αμύγδαλα FA, TPA κ CAP, που κατά καιρούς έχω χρησιμοποιήσει -toasted κ μη, βγάζουν δριμεία-σκληρή γεύση κ κάποια έχουν κ άσχημη μυρουδιά αν ξεπεράσεις το 2-2.5%
ούτε κ μπισκότο τέτοιο έχω βρει -από τα γνωστά κ καθιερωμένα FA, INW, CAP- για να ξεκινήσω απ' αυτό τουλάχιστον
καταλαβαίνω, βέβαια, ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με δύο-τρία, άντε πέντε αρώματα που τα ξέρουμε όλοι (αμύγδαλο, μπισκότο, γλυκαντικό) κ βγάζω το καπέλο στην VNV, γι' αυτό που πέτυχε