DIY και η γάτα του Schrodinger

[spectrum]

Ωραία, λοιπόν...
την πιάσαμε την γάτα (ή τον γάτο;) την στριμώξαμε στο κουτί - τουλάχιστον δεν την τουλουμιάσαμε...
Και η γατούλα, μήνες μετά, όχι μόνο βγήκε από το κουτί, αλλά φέρει και ταυτοτητούλα, για να την επιστρέψουμε στον... νόμιμο κάτοχο.

Ας γίνω πιο συγκεκριμένος:
Η αλήθεια είναι, ότι όταν ξεκίνησα την ψηφοφορία, απλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι, απλά... αυτό

Αν βγει άκρη... πες μου την και μένα

θα επιβεβαιωνόταν πανηγυρικά.

Άλλωστε, αυτό έδειχναν και οι πρώτες απαντήσεις - αντιδράσεις, που είναι και της καρδιάς και αληθινές, άλλωστε.
Π.χ.:

και βέβαια υπάρχει
προσωπικά όσο πιο πολύ τα αφήνω τόσο πιο πολύ καλύτερη γευση έχω

θα πώ και γω ευγενικά πως...    ...όχι.

Έτεινα, λοιπόν, στο ΟΧΙ, αν και με μερικές σωστές τροποποιήσεις της ορολογίας...

Και εγώ όχι ωρίμανση, μάλλον λίγος χρόνος για ομογενοποίηση του μίγματος.

Όμως, άρχισαν τα... ντουμάνια... αμφιβολίας

Εγώ από την άλλη θα πω πως και ναι και όχι. Υπάρχουν αρώματα που όσο τα αφήνω τόσο αλλάζει η γεύση τους (προς το καλύτερο πάντα) και άλλα που όσες μέρες και να περάσουν η γεύση τους παραμένει αναλίωτη.
Άρα για μένα το θέμα της ωρίμανσης εξαρτάται εξολοκλήρου από το άρωμα.

Και το πρώτο φως ανάμεσά τους...

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, μια και όταν φτιάχνω υγρό, φτιάχνω νταμιτζάνα, χρειάζεται, στην μεγάλη ποσότητα, δεν γίνεται στην πρώτη ανάμειξη, όταν φτιάχνεις 3,5 λίτρα (όπως εγώ), να είναι ομογενοποιημένο το υγρό, θέλει το χρόνο του. Στις μικρότερες ποσότητες, λογικά, μειώνεται και η περίοδος που χρειάζεται για την ομογενοποίηση, ίσως στα 10ml να μην χριεάζεται, το αποτέλεσμα ίσως είναι άμεσο.

Ωρίμανση με τη στενή έννοια της λέξεως, όχι. Καλύτερη ομογενοποίηση, ναι. Για να ωριμάσει κάτι, θα πρέπει στην ουσία να μεταβληθεί η φυσική του κατάσταση, βλέπε οίνο ή κάποια πούρα ή ξύδι. Αν και εκεί ακόμα, η διαδικασία αναφέρεται ως παλαίωση. Χημικός δεν είμαι ούτε έχω προβεί σε αναλύσεις. Μία διαφορά, αρκετά αισθητή πολλές φορές, έχω παρατηρήσει σε πολλά υγρά, έτοιμα και DIY. Αλλά πιστεύω σθεναρά ότι πρόκειται για καλύτερη ομογενοποίηση του υγρού.

και.. παρά τις ακραίες απόψεις...

Για να ακριβολογούμε δεν υπάρχει ωρίμανση στα αρώματα κ στα υγρά μας ,
υπάρχει αλλοίωση των συστατικών από την επαφή τους με τον αέρα την στιγμή που ανοίγουμε τη αεροστεγή συσκευασία τους. Την αλλοίωση αυτή χρησιμοποιούν ορισμένα υγρά για να αναδείξουν καλύτερα το άρωμά τους.
Ο όρος ωρίμανση αν και πιασάρικος δεν έχει εφαρμογή εν προκειμένω 
Γατάκια 

Άρχισα να νοιώθω σαν φυσαλλίδα, ζαλισμένη από το φραπίζινγκ της ομογενοποίησης...

...
Σύμφωνα με άλλες το πείραμα αυτό απλά δεν λέει τίποτα. Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να το μεταφέρουμε σε μακροσκοπική κλίμακα γενικά, και ειδικότερα στα DIY υγρά ή στις ψηφοφορίες. Για παράδειγμα αυτή η ψηφοφορία θα ήταν αυτοαναιρούμενη διότι η ψηφοφορία και η εμφάνιση του αποτελέσματος θα επηρεάσει το ίδιο το αποτέλεσμα των DIY υγρών μας.

Σύμφωνα με την μικρή εμπειρία μου, ο όρος ωρίμανση είναι λάθος, προτιμώ το ομογενοποίηση αλλά τελικά το πως το λέμε λίγη σημασία έχει. Οπότε στο κρίσιμο ερώτημα "αν υπάρχει αλλαγή εξαρτώμενη απο τον χρόνο" η απάντηση είναι απλή: εξαρτάται απο το άρωμα και την βάση. Συνήθως τα σύνθετα αρώματα θέλουν τον χρόνο τους. Απο τη στιγμή που το άρωμα θα αραιωθεί με βάση, τα επιμέρους αρώματα θα αλληλεπιδράσουν με την βάση με διαφορετικούς ρυθμούς το καθένα. Κάποιο θα εξατμίζεται πιο γρήγορα, κάποιο θα διαλύεται καλύτερα δηλαδή πιο γρήγορα, κάποιο θα πρέπει να εξατμιστεί πριν το ατμίσεις, κάποιο θα θέλει λιγότερο νεράκι για να δείξει που θα έχει εξατμιστεί. Τα απλά αρωματάκια, φρουτένια, μαστίχες και παρόμοια ατμίζονται αμέσως.

Μέχρι που.. ήρθε το ποστ που έκανε το κλικ     

Η άποψη μου είναι και ΝΑΙ και ΟΧΙ....
Υπάρχουν αρώματα που από την πρώτη στιγμή (αφού γίνει η σχετική ανάδευση, χωρίς φραπέδιασμα πάντα) δίνουν στο υγρό το άρωμα και αυτό πρακτικά δεν αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου. Τα αρώματα αυτά είναι συνήθως όξινα, φρουτένια  που πρακτικά δεν σκουραίνουν με τον χρόνο και παραμένουν σχετικά διαφανή για αρκετό καιρό. Κλασικό παράδειγμα, από αυτά που χρησιμοποιώ, το κεράσι του Atmos, το Black Cherry TPA, τα μηλαράκια του atmos και άλλα...
Υπάρχουν όμως και αρώματα που αλλάζουν ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ με τον χρόνο, το πιο χαρακτηριστικό είναι η Βανίλλια του Atmos, η οποία στην αρχή είναι ένα σχεδόν άχρωμο και άγευστο υγρό. Όταν την πρωτο-χρησιμοποίησα για να καταλάβω το άρωμα, έβαλα πάνω από τη τριπλή προτεινόμενη περιεκτικότητα, όμως σε λίγες μέρες σκούρυνε, σχεδόν μαύρισε και η ένταση του αρώματος ήταν τέτοια που ήταν αδύνατο να ατμιστεί. Εδω προφανώς κάτι συμβαίνει... δεν είναι απλώς ανάμιξη. Το ίδιο συμβαίνει και με την βουτηροκαραμέλα της ΤΡΑ, ένα ελαφρά υποκίτρινο υγρό μετατρέπεται σε "κοκα-κόλα" σε καμιά δεκαριά ημέρες και η γεύση του δυναμώνει με ανάλογο τρόπο. Άλλο κλασικό παράδειγμα αρωμάτων που αλλάζουν δραματικά, είναι κάποια καπνικά της FA, όπως το Dark Vapure και το RY4, τα οποία αρχικά είναι "ρηχά", "χλωρά" και "άγευστα", ειδικά στις προτεινόμενες αναλογίες, ενώ αλλάζουν τελείως χαρακτήρα και χρώμα σε περίπου 15 ημέρες. Το ίδιο συμβαίνει και σε κάποια υγρά After-8.

Αν συνεχίσω θα βρώ αρκετά ακόμα που ανήκουν και στις δύο κατηγορίες, σαν γενικός κανόνας (εμπειρικός αφού δεν έχω τις γνώσεις χημείας για να τον τεκμηριώσω) τα "ξινά" διαφανή υγρά δεν χρειάζονται "ωρίμανση", αντίθετα τα "μπάσα" υγρά (καπνοί, βανίλιες, καραμέλες κλπ) που συνήθως έχουν χρώμα, που αλλάζει, θέλουν την "ησυχία" τους για 10-15 ημέρες.

Επίσης παρατήρησα ότι τα υγρά που θέλουν "ωρίμανση" κάποια στιγμή κορυφώνουν την απόδοση και τη γεύση τους και αν τα αφήσεις ακόμα παραπάνω εκφυλίζονται και χάνουν τα χαρακτηριστικά τους. Κάποια υγρά που τα έχω "ξεχάσει" 2-3 μήνες έχουν γίνει αγνώριστα και μη ατμίσιμα.... (συμβαίνει αυτό που λέει ο exispathi, ίσως γιατί κάποια αρώματα αποτελούνται από ένα μίγμα αρωματικών ουσιών που έχουν κάποια κοινή ουσία-βάση, καθώς τα επιμέρους αρώματα εξατμίζονται μένει κυρίως το κοινό κομμάτι που κυριαρχεί)

Όπως και να'χει είναι σημαντικό να ξέρουμε την συμπεριφορά των αρωμάτων μας με το χρόνο. Η συμπεριφορά αυτή μου καθορίζει και τη ποσότητα που φιάχνω το κάθε υγρό. Τα κεράσια που μου αρέσουν γενικώς, γνωρίζοντας ότι δεν αλλάζουν τα φιάχνω σε παρτίδα των 100 ml, αντίθετα κάποια άλλα όπως το dark vapure, το φιάχνω σε μικρές παρτίδες των 10ml  εβδομαδιαία, και κρατάω "κάβα" τουλάχιστον 2 παρτίδες ωστε να πέφτει η κατανάλωση του υγρού πάνω στο 15ημερο.

Κατακλείδα:

1) το παραπάνω link 
2) Οι...  αναρχικές απόψεις  οι οποίες όμως έχουν την σωστή μεθοδολογία 
http://e-kapnisma.gr/index.php/topic,18726.msg665589.html#msg665589
3) Η προσωπική μου γνώμη: Τα αρώματα, αυτά τα άγνωστα, είναι και αυτά που θα κρίνουν αν υπάρχει ομογενοποίηση...
4) το αυτονόητο, αλλάζουμε την ορολογία ωρίμανση με την σωστή: ομογενοποίηση

Η έρευνα και ο διάλογος συνεχίζονται...

[fanis-leros]

Αν και δεν πρόλαβα να ψηφίσω , πιστευω και εγω οτι θελει λιγη ωρα μεχρι να "δεσουν" τα συστατικα , οπως και στο μεγειρεμα, γιατι περι μαγειρεματος πρόκειται. σιγουρα ολοι μας εχουμε φαει φαγητο της προηγουμενης μερας και ειναι ποιο νοστιμο (?) .   100% σιγουρα δεν ειναι ομως ουτε το φαγητο οτι γινετε πιο νοστιμο, ουτε και η "ωριμανση"των υγρων. και για τα δυο , γνωμη μου παντα , αλλες αναγκες υπαρχουν τη μια μερα, και αλλες την αλλη.
προσωπικά επειδη οσο σιγα και αν ανακατέψω , φυσαλιδες γινονται, τα αφηνω μια μερα, ( αν εχω να ατμισω, αλλιως και με τις φυσαλιδες τα ατμιζω ) 

[Orion]

Δεν έχω ιδέα  τι ισχύει απο θέμα ομογενοποιησης αλλά αν αυτό που ατμίζω απο το μεσημέρι ( πρωτο μαγείρεμα εβερ ) και το εφτιαξα χτές θεωρήται " άγουρο " τύφλα να εχουν τα ετοιμα , κι επειδή ειναι μόνο 50ml.  δεν το κοβω να ωριμαζει και πολύ    και κατι ενδιαφέρον που παρατήρησα, λίγο ασχετο , απο τη στιγμή που  το εβαλα να το ατμισω ο ατμοποιητης παει τραίνο , με ενα έτοιμο υγρό που ατμιζα με το ίδιο στήσιμο με είχε τρελάνει στα τσαφ λες και ήταν νερωμένο (το ιδιο πήρα σε αρωμα ) τώρα δεν κάνει κίχ και παει βελούδινα.

Το εφτιαξα προσθέτοντας ( παντα μετρωντας με συριγγα ml) σταδιακά  μέρη και αναδεύντας με κυκλικές κινήσεις του χεριου μου το βαζακι ( απο καφέ  Douwe Egberts) για 1 με ενάμιση λεπτο κάθε φορά ούτε φραπεδιάσματα ουτε βία και ζόρι ,  μετά απο το τελευταίο ανακατεμα ολοκληρου του μείγματος του εκανα ενα μπανακι σε νερο περιπου 45-60 βαθμούς και το αφησα μέχρι να κρυώσει , μετα ξανα ανακατεμα και στο ντουλαπι , δεν το αφησα σχεδόν καθόλου ανοιχτό , το πρωϊ παλι ενα ανακατεμα και το μεσημερι εβγαλα απο το "βαρέλι" για δοκιμή και το παω πιπίλα. Μου κατσε; Με άλλο αρωμα θα τα βρώ μπαστούνια και θα παίζω με τις τάπες των βαρελιών ; Πιθανότατα , δεν ξέρω....    
 

[nikosallos]

δεν μας λες και τι υγρό έφτιαξες?

[Orion]

Ace N1  esig. στα 12mg  50-50 
Για Divino σκόπευα .. αλλα  στο παρα τσακ με ενα τελευταιο " τεστ " ( μύρισμα  )  είπα θα βάλω άσσο. 
 

[nikosallos]

Για 9 μήνες ήταν βασικό μου υγρό, το ντιβίνο για εναλλακτικο ....
....και ακόμα και τώρα ένας ατμοποιητής είναι για το ace 1

Θα γίνεται πιο έντονο μετον καιρό, αν και με την διαδικασία που ακολούθησες
έχεις πάρει το 85%.
Για μένα ένααπο τα καλύτερα καπνικά για ολοήμερο.

[spectrum]

Εκ του παρα-αποπάνω ορμώμενος και μιας και τω καιρώ που γεννήθηκε το νήμα οι γνώσεις ήταν πιο λίγες, οι εντυπώσεις χωρίς τα νέα hardware, οι γάτες έξαχναν για φαγητό σαν αιλουροειδή, ο Schrodinger δεν είχε ακόμα αναστηθεί και η πληροφόρηση ήταν όχι τόσο σφαιρική, να επαναλάβω/επαναδιατυπώσω το ερώτημα:

- Υπάρχει ωρίμανση στα υγρά - υπάρχει, απεταξάμην
- Μήπως η "ωρίμανση" δεν είναι απλά ομογενοποίηση αλλά συμβολή και άλλων παραγόντων, π.χ. αντιδράσεων που γίνονται εν ψυχρώ (άρα μη φοβάστε για διακετύλια κλπ) και αλλάζουν τη γεύση [περισσότερα σύντομα]
- Μήπως (προσοχή  ) ωρίμανση θεωρείται το σημάδι από τους συμφορουμίτες μια αλλαγή στη γεύση που σημαίνει ότι έκαναν σωστά τα diy τους;

[συνεχίζεται...]

[redortho]

Έχω "ταλαιπωρηθεί" πολύ με το θέμα steeping, separate steeping, ομογενοποίηση, ανοικτό - κλειστό δοχείο, κλπ. Αυτό που κατέληξα (έχω πρόσβαση σε εργαστηριακό εξοπλισμό) είναι η παρασκευή του διαλύματος σε ηλεκτρικό αναδευτήρα KERN στις 50rpm όση ώρα προσθέτω τα συστατικά και στις 100rpm με ρύθμιση θερμοκρασίας στους 35° C για 30 λεπτά. Οι συγκριτικές δοκιμές που έκανα (για την όσφρησή μου πάντα) ήταν ότι το υγρό ήταν πρακτικά έτοιμο για χρήση με ελάχιστες ίσως διαφορές υπέρ της μιάς ή της άλλης μεθόδου. Θα συμφωνήσω όμως στο ότι η διαδικασία του να βάζεις τα υγρά σου στα σκοτάδια, να κοιτάς τις ημερομηνίες στις ετικέτες και να περιμένεις να δεις πώς θα είναι το χαρμάνι που έφτιαξες, έχει μιά μαγεία που δεν την αρνούμαι σε κανέναν (ούτε σε μένα άλλωστε!)

[Orion]

Εκ του παρα-αποπάνω ορμώμενος και μιας και τω καιρώ που γεννήθηκε το νήμα οι γνώσεις ήταν πιο λίγες, οι εντυπώσεις χωρίς τα νέα hardware, οι γάτες έξαχναν για φαγητό σαν αιλουροειδή, ο Schrodinger δεν είχε ακόμα αναστηθεί και η πληροφόρηση ήταν όχι τόσο σφαιρική, να επαναλάβω/επαναδιατυπώσω το ερώτημα:

- Υπάρχει ωρίμανση στα υγρά - υπάρχει, απεταξάμην
- Μήπως η "ωρίμανση" δεν είναι απλά ομογενοποίηση αλλά συμβολή και άλλων παραγόντων, π.χ. αντιδράσεων που γίνονται εν ψυχρώ (άρα μη φοβάστε για διακετύλια κλπ) και αλλάζουν τη γεύση [περισσότερα σύντομα]
- Μήπως (προσοχή  ) ωρίμανση θεωρείται το σημάδι από τους συμφορουμίτες μια αλλαγή στη γεύση που σημαίνει ότι έκαναν σωστά τα diy τους;

[συνεχίζεται...]

Περιμένοντας τη συνέχεια , ας κανω μια αναφορά ακομα μιας και το αρχισα στο παρόν νήμα για το πρώτο μου υγρό , μετα απο λίγες μέρες το βρίσκω λίγο πιο "στρογγυλεμένο" (?) , καταλαβαίνω βέβαια  οτι το χρόνικό διαστημα ειναι παρα πολυ λίγο και δυστυχώς θα παραμείνει λίγο γιατι απλα ηταν 50ml που τελειώνουν  και καλά θα κανω αύριο να "ξαναμαγειρέψω" (αυτή τη φορά λέω να φτιάξω και 50ml φγουτένιο αγωματάκι και ισως να ρίξω τις νικοτίνες απο τα 12 στα  8 )