Xμμμ : ενδιαφερον μου φανηκε αυτό το Vincenzo : Καπνός Λατάκια (ΝΕΤ), με ρούμι, κεράσι, βατόμουρo και blueberries λεει , εμενα παντως μου κανει σαν μια απλοποιημενη μορφη του ομορου Dark Thirty της Rope Cut – χωρις όμως τις κομψες και πολυεπιπεδες αποχρωσεις που πετυχαινουν οι Καναδοι (οι οποιοι βεβαιως χρησιμοποιουν διαφορετικη καπνικη βαση και δαμασκηνο με σταφιδα οσον αφορα το φρουτωδες μερος). Ο λογος περαν πασης αμφιβολιας εγκειται στο «τασακι» που εδώ είναι πιο εμφανες (και για να πω την αμαρτια μου , παρ’ ολο που ειμαι των καπνικων - δεν μου αρεσουν καθολου τα ΝΕΤ…) , αν και γινεται μια γενναια προσπαθεια εξισορροπησης με την παρουσια αυτων των φρουτων του δασους που ολοι φαινεται να καταναλωνουν μετα μανιας. Το παλαιωμενο ρουμι (και όχι bourbon όπως ισχυριζονται μερικοι…) δενει πολύ ωραια με τις ξυλωδεις αποχρωσεις του Latakia και το τελικο αποτελεσμα , αν και ολιγον «χοντροκομμενο» , δεν είναι καθολου «μπουχτιστικο». Το εφτιαξα PG/VG = 40/60 με νικοτινη 8 mg/ml και το περιποιηθηκα δεοντως ατμιζοντας MTL με αντιστασεις Aspire Triton 1,8 , Aspire Nautilus AIO 1,8 και Innokin Zenith 1,6. Οφειλω επισης να παραδεχτω ότι η μακα ηταν λιγοτερη του αναμενομενου , αρα θα συμπερανω ότι το ΝΕΤ είναι απλως ένα μικρο ποσοστο της καπνικης βασης. Αν σε όλα αυτά προσθεσουμε και την αρκετα φιλικη τιμη του (10,90 ευρω για το 60μελο flavour shot), ευκολα θα καταταξουμε το Vincenzo αναμεσα στις αξιοπροσεκτες Ελληνικες προσπαθειες που αποφευγουν την πεπατημενη οσον αφορα τα ημι-καπνικα υγρα αναπληρωσης. Respect …
ΥΓ: Στην πρωτη κιολας σελιδα αυτου του νηματος , ο συν-φορουμιτης Stamatis "θαβει" το υγρο χωρις ελεος, καταλογιζοντας του εντελως τα αντιθετα απο οσα αναγραφονται εδω - οτι δηλαδη ειναι υπερβολικα γλυκο και οτι υποβαθμιζεται το καπνικο μερος και αρα χανονται οι ισορροπιες - φτανοντας μαλιστα σε σημειο να εγκαλει την εταιρεια για ελλειψη σεβασμου προς τον καταναλωτη . Το μονο που θα ηθελα να σχολιασω εδω ειναι οτι αποδεικνυεται για ακομα μια φορα ποσο υποκειμενικες ειναι αυτου του ειδους οι αξιολογησεις : περι ορεξεως , κολοκυθοπιτα ! Οσον αφορα δε τον ισχυρισμο που κυκλοφορει ευρεως - οτι δηλαδη οι δοκιμες σε επισκευασιμο μας δινουν επι πλεον δυνατοτητες αναλυσης της γευσης , συγχωρεστε με αλλα μου φαινεται τελειως παρωχημενος : προκειται για τον παλιο καλο ισχυρισμο του "μαστορα" , ο οποιος πιστευει οτι μπορει να κατασκευασει καλυτερα αυτο που εξειδικευμενες εταιρειες με καμποση ερευνα πισω τους μπορουν να μας προσφερουν εστω ως μεσο ορο . Ακομα και αν ισχυει κατι τετοιο , σιγουρα δεν ισχυει για ολους : προκειται απλα για τυπικο marketing που προωθει ως ευπωλητη την αφελη ιδεα του customizing και της ατομικης εξαιρετικοτητας - επαναλαμβανω, στις περισσοτερες των περιπτωσεων . Αν ομως προταξει κανεις το θεμα της οικονομιας , τοτε βεβαιως παω πασο.