Δεν σκεφτομαι να ατμισω προς Θεου οσο καιρο ειμαι με πυρετο ακομα...δεν μπορω καν στην ιδεα, απλως ρωταω για τη στιγμη που θα μειωθει τελειως ο @##$@@$#πυρετος....τελος παντων, οπως σας ειπα αποφασισα να μην το βαλω στο στομα μεχρι να γινω τελειως καλα!!!
...ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ή αλλιώς λοίμωξη κατωτέρου αναπνευστικού.
Κύρια
συμπτώματα είναι: Πυρετός (όχι πάντα), Δύσπνοια (αίσθημα έλλειψης αέρα), ταχύπνοια (γρήγορη αναπνοή >20 αναπνοές /λεπτό), πλευροδυνία (πόνος στο στήθος - θώρακα κατά την βαθιά εισπνοή), παραγωγικός βήχας, κακουχία, κ.α. .
Τυπική ή άτυπη δεν έχει να κάνει με την σοβαρότητα, αλλά με την αιτία (διαφορετικοί μικροοργανισμοί), την διαφορετική συμπτωματολογία και την στοχευμένη επιλογή συγκεκριμένου αντιμικροβιακού από τον θεράποντα.
Η πνευμονία επίσης διακρίνεται σε αυτή της κοινότητας (ηπιότερη - λιγότερο ανθεκτικά μικρόβια) και την ενδονοσοκομιακή (συνήθως σοβαρότερη από πολυανθεκτικούς μικροοργανισμούς).
Τουλάχιστον όσον αφορά στην μικροβιακή, πνευμονία της κοινότητας, την μάχη την κερδίζουμε εμείς στο 99% των περιπτώσεων, μόνο που το πεδίο της μάχης, είναι ο ίδιος μας ο πνεύμονας και άρα δυσκολεύεται η λειτουργία της αναπνοής. Κύριο χαρακτηριστικό, ακόμα και της ήπιας πνευμονίας, είναι η υποξυγοναιμία,λόγω χαμηλής ικανότητας του πνεύμονα να εξασφαλίσει άφθονο οξυγόνο στον οργανισμό μας.
Όταν αυτή η ικανότητα μειωθεί σοβαρά τότε η πνευμονία αντιμετωπίζεται ενδονοσοκομειακά, με ενδοφλέβια θεραπεία, οξυγονοθεραπεία και εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά.
Στην περίπτωσή σου φίλε Κώστα οι συνάδελφοι που σε εξέτασαν διαπίστωσαν, κατά πάσα πιθανότητα, ήπιας μορφής πνευμονία και γι' αυτό επέλεξαν την θεραπεία στο σπίτι.
Θεραπεία: 1. Αντιμικροβιακά από του στόματος
2. Ανάπαυση
3. Καλή διατροφή
και ίσως 4. εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά.
Πορεία της νόσου: Ο πυρετός συνήθως υποχωρεί την τρίτη ημέρα μετά την έναρξη των ανιβιοτικών, η ταχύπνοια - αναπνευστική δυσχέρεια - βήχας μετά το 10ήμερο και η ακτινολογική εικόνα μετά από 4 εβδομάδες. Συνήθως στον ασθενή χορηγούμε αναρρωτική άδεια 15 ημερών.
Στην θέση σου, δεν θα άτμιζα, τουλάχιστον για 1 εβδομάδα, αναλογιζόμενος και την πιθανότητα να ήμουν ήδη σε νοσοκομειακό θάλαμο.
Κάποιοι ασθενείς με πνευμονία, κατάφεραν να κόψουν το κάπνισμα, γιατί συνήθως η ίδια η ασθένεια δημιουργεί απέχθεια σ' αυτό.
Νομίζω ότι και ο ίδιος δεν θα το θέλεις...
Περαστικά και σύντομα ....