ΕισαγωγήΜια νέα ετικέτα μας παρουσιάζει η Baker White, χρησιμοποιώντας τη συνταγή που τρέχει καλά: μικρές σειρές με λίγες γεύσεις, ένα concept στην ετικέτα και διαφορετικό concept στη γεύση. Παρέλαβα τη σειρά από την Alter Ego μαζί με τα Evo και V Type και τα άφησα για τελευταία επειδή από μια πρόχειρη έρευνα, βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες τις γεύσεις τις οποίες επιθυμεί να μας παρουσιάσει. Είναι η δεύτερη σειρά της που δοκιμάζω μετά τα
Odin (
101,
103,
104,
105,
107,
113,
συμπέρασμα), αποτελείται από 5 γεύσεις, όλες βασισμένες στο concept του φρουτένιου smoothie, περιέχουν 60% VG και είναι διαθέσιμες σε νικοτίνες 0, 3, 6 και 12 mg/ml. Στην Ελλάδα τα βρίσκουμε στην Alter Ego προς €16.90/30ml, τιμή η οποία αν τα υγρά είναι καλά, μου φαίνεται νορμάλ.
Η Baker White φτιάχνει για κάθε σειρά της μια μίνι ιστοσελίδα, υποτυπώδους μορφής με κάποιες πολύ βασικές πληροφορίες. Προφανώς σκοπός αυτών των σελίδων, είναι να υπάρχει κάτι ως αποτέλεσμα στα search και όχι να λειτουργήσει ως e shop. Σε αυτή τη σελίδα τους λοιπόν, μπορούν όσοι το βρίσκουν απαραίτητο, να δουν και τις αναλύσεις:
http://thevapebiz.com/lab-reports/Πέραν των άλλων στοιχείων, η εταιρεία μας μιλάει λίγο και για το concept πίσω από τα υγρά. Μεταφράζω λοιπόν.
Από το Manhattan ως το Hong Kong, όλοι μας κυνηγάμε ένα όνειρο. Αφήστε μας να σας βοηθήσουμε να πετύχετε τους στόχους σας με τα υγρά The Business, μία νέα εκλεκτή σειρά εμπνευσμένη από φρέσκα φρούτα στη μορφή των smoothie. Αν έχετε ξεπεράσει την επιθυμία σας να ατμίζετε γλυκά και τώρα επιθυμείτε κάτι απλό και γευστικό, αυτά τα υγρά είναι ακριβώς ότι ψάχνετε. Όλες οι αγαπημένες σας γεύσεις της φύσης σε ένα απαλό σαν μετάξι ατμό: γλυκά μούρα, κρεμώδης μπανάνα, ζουμερά εσπεριδοειδή και λαχταριστά πεπόνια. Το μυστικό για την επιτυχία είναι σκληρή δουλειά και αποφασιστικότητα. Σηκώστε λοιπόν τα μανίκια και ατμίστε τα The Business, όταν μόνο το καλύτερο είναι αποδεκτό.
Μέχρι να διαβάσω τις δυο τελευταίες προτάσεις, ήμουν ενθουσιασμένος. Τώρα απλά κρατάω μικρό καλάθι καθώς το έχω ξαναδεί το έργο! Ελπίζω στο τέλος της δοκιμής να επικρατήσει ο ενθουσιασμός, καθώς από τις περιγραφές των γεύσεων μου τρέχουν ήδη τα σάλια! Ας πάμε να τα δούμε λοιπόν.
Wall Street, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.64Ω, Nakamitchi.Το αγαπημένο σας γλυκόξινο κέρασμα από Key Lime, ανακατεμένο σε μία βελούδινα κρεμώδη τελειότητα. Αυτά μας λέει ο κατασκευαστής για το υγρό.
Όχι τίποτα άλλο, έχω και πρόσφατη την καταπληκτική εμπειρία από το Key Lime Cookie της Ripe Vapes και άντε τώρα να αποφύγω τη σύγκριση. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, η μυρωδιά λεμονιού γεμίζει τον τόπο. Όχι lime, λεμόνι. Με πολλή ένταση που θυμίζει φλούδα. Και αυτό είναι το μόνο στοιχείο το οποίο αναγνωρίζω στη μύτη. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Λεμόνι. Πολύ λεμόνι. Τι πολύ, φωλιά από λεμόνια. Με όλα του τα αρώματα, οξύτητα, πικράδα και σε κάποια σημεία γλυκάδα. Ίσως αυτή η γλυκάδα να είναι το μόνο στοιχείο που έχει αυτό το υγρό από lime. Μετά από κάποια ml, το στόμα συνηθίζει την ένταση και το υγρό γίνεται πιο ήπιο. Σε αυτό το σημείο, η γεύση γλυκαίνει κάπως και αποκτά μια πιο γεμάτη υφή, στρογγυλεύει κάπως, και παρουσιάζει σημεία από μπισκότο ή από ζύμη. Στη ρινική εισπνοή, το μόνο που λείπει για να θεωρήσει κάποιος ότι βούτηξε τη μύτη του σε ένα λεμόνι, είναι το τσούξιμο. Στην εκπνοή από τη μύτη πάλι, τα αρώματα είναι πιο γλυκά και απαλά. Το χτύπημα είναι αρκετά αυξημένο και η παραγωγή ατμού σε επίπεδα σαφώς ανώτερα από το αναμενόμενο για τη σύσταση του υγρού. Η επίγευση είναι μέτριας έντασης και διάρκειας, ελαιώδης σε σημεία αλλά με την οξύτητα και ελαφρά πικράδα να κυριαρχούν.
Νόστιμο υγρό από το οποίο άτμισα αρκετά τανκάκια για έναν επιπλέον λόγο, πέραν της απόλαυσης: παρατήρησα ότι μετά το άνοιγμα, το υγρό θόλωσε οπότε ήθελα να διαπιστώσω αν θα μου γονατίσει το πολυκαρβονικό του ατμοποιητή. Δεν το έκανε και έμεινα με την απόλαυση. Αν η εταιρεία χρησιμοποιεί άρωμα lime, δεν είναι πολύ καλό καθώς περισσότερο είναι λεμόνι. Μία μικρότερη ποσότητα από το συγκεκριμένο άρωμα και μία προσθήκη από ένα καλύτερο λάιμ νομίζω ότι θα έκανε το υγρό κορυφαίο. Στην παρούσα του μορφή, 79/100.
1929, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.64Ω, Nakamitchi.Γλυκό «μανδαρίνικο» πορτοκάλι και ανανάς, αναμεμειγμένα για να φτιάξουν αυτό το smoothie προς ευχαρίστηση του ουρανίσκου. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό.
Βασικά, δεν κατέχω την έννοια του mandarin orange. Mandarin ξέρω την κουζίνα, γι αυτό και το έχω μεταφράσει ως «μανδαρίνικο». Τι να πω, μπορεί απλά να είναι κάποια ποικιλία που δεν γνωρίζω, πράγμα καθόλου παράξενο.
Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, ένα υπέροχο άρωμα από γλυκιά κρέμα πορτοκάλι. Τόσο γλυκιά που θα μπορούσε να είναι μανταρίνι. Βρε λες το mandarin orange να είναι τυπογραφικό και να έχουν ξεχάσει ένα and στη μέση? Από την άλλη, όταν πρόκειται για μανταρίνι σε υγρό, συνήθως χρησιμοποιείται η έκφραση tangerine ή Clementine. Ανανά πάντως δεν είδα. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Η γεύση, ουδεμία σχέση έχει με την περιγραφή ή με το άρωμα πάντως. Πίκρα και άρωμα πορτοκαλιού είναι τα κυρίαρχα στοιχεία και παραμένουν στο στόμα ακόμα και μετά από κάποια ml. Η εισπνοή από τη μύτη είναι γεμάτη πορτοκάλι, κάποιες στιγμές σε ενοχλητικό βαθμό, ενώ η ρινική εκπνοή είναι το κορυφαίο στοιχείο του υγρού, αφήνοντας μια απαλή αίσθηση κρέμας και πορτοκαλιού. Η παραγωγή ατμού σε λογικά επίπεδα ενώ το χτύπημα στα απολύτως αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση έχει ένταση αλλά όχι τόσο μεγάλη διάρκεια, και έχει στοιχεία πορτοκαλιού και πικράδας, σε μια ελαιώδη αίσθηση.
Μου αρέσουν τα πικρά υγρά με εσπεριδοειδή, με κορυφαίο το Samba Sun by The Artist Collection. Αυτό εδώ όμως είναι ενοχλητικό. Προσέθεσα και σκέτη βάση μόλις άδειασε το τανκ, μήπως και γίνει πιο απαλό. Έγινε, γλύκανε αλλά η πίκρα στα ίδια ενοχλητικά επίπεδα. Και αν σκεφτεί κανείς ότι οι καφέδες και τα τσάγια μου δεν περιέχουν ζάχαρη και το Campari το πίνω χωρίς σόδα, νομίζω ότι η έκφραση «ενοχλητική πίκρα» αποκτά μια ιδιαίτερη βαρύτητα. Σκέτο, δεν το συμπάθησα. Ίσως ως προσθήκη σε κάποιο άλλο υγρό, να δουλέψει καλύτερα. Και ο ανανάς, αναζητείται. 58/100
The Ladder, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.64Ω, Nakamitchi.Ζουμερό πεπόνι και γλυκιά μέντα, σε μια τέλεια μίξη γι αυτό το αναζωογονητικό υγρό. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό.
Πεπονάκι και μέντα διαβάζω και μου έρχονται στο μυαλό στιγμές από άλλες δοκιμές. Στο άνοιγμα του μπουκαλιού, η μέντα είναι άφαντη. Το πεπόνι όμως μυρίζει φανταστικά. Όντως γλυκό, όντως ζουμερό, σου έρχεται να πιεις το μπουκάλι. Γρήγορα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκινάμε.
Άφησα να περάσει λίγη ώρα για να ηρεμήσω πριν αρχίσω να γράφω αυτή την παράγραφο. Αν δεν το έκανα, οι εκφράσεις μου θα ήταν λογοκριτέες. Από οποιαδήποτε αρχή, ήθος ή συμβούλιο. Απαίσιο υγρό, το οποίο περισσότερο θυμίζει καθαριστικό, κολόνια, διαλυτικό ή σαμπουάν. Λαμπρό του σημείο, μια ανάμνηση που ανέσυρε από τη μνήμη μου: καμιά 20ρια χρόνια πριν, στην κατασκήνωση, θυμάμαι μια ελληνοαγγλίδα που είχε ένα σαμπουάν με άρωμα πεπόνι. Σε κάποια στιγμή, αποφάσισε να το δοκιμάσει να δει αν έχει και γεύση πεπόνι. Δεν θυμάμαι την αντίδρασή της, αλλά το πιθανότερο είναι να ήταν καλύτερη από το αν δοκίμαζε αυτό το υγρό. Μακριά. 0/100 και ευκαιρία να περάσω μπουγάδα τον ατμοποιητή...
Bank Roll, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.78Ω, Nakamitchi.Ένα έντονο smoothie από άγρια μύρτιλα το οποίο θα σας κάνει να λαχταράτε κι άλλο... Κι άλλο... Κι άλλο... Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Ανοίγοντας το μπουκαλάκι, η μυρωδιά είναι πολλά υποσχόμενη. Κρεμώδης, με αρκετή οξύτητα και με τις γήινες νότες του φρούτου. Με αρκετή επιφύλαξη, έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα.
Δεν είναι καθόλου κακό. Ο ατμός είναι αρκετά απαλός στην αίσθηση και η οξύτητα αισθητή σε κάθε σημείο. Υπάρχει γλυκάδα αλλά υπάρχει και μια περίεργη γευστική νότα που θυμίζει ξύλο, κοτσάνι, κουκούτσι ή κάτι τέτοιο. Στην εισπνοή από τη μύτη, η οξύτητα αυξάνεται αρκετά ενώ στην εκπνοή από τη μύτη τα αρώματα από το μύρτιλο καθώς και μια γλυκάδα κυριαρχούν. Το χτύπημα είναι σχετικά ελαφρύ ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση δεν μένει για πολύ και εστιάζει στην παρουσία του γλυκού και του όξινου, σαν να έχεις φάει κάτι από αυτά που ονομάζουμε «φρούτα του δάσους».
Δεν με χάλασε, δεν με ενθουσίασε. Το φρούτο αποδίδεται σχετικά καλά και χωρίς χημικά στοιχεία και δεν κουράζει. Αν υπάρχει κάποια χτυπητή διαφορά μεταξύ άγριου και «εξημερωμένου» μύρτιλου, δεν το γνωρίζω, το μόνο όμως που μου προκαλεί ως συναίσθημα αυτό το υγρό, είναι ότι απλά δεν είναι κακό. Ούτε κάτι ιδιαίτερο όμως. 64/100
Brass Tacks, 6mg, KF3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.78Ω, Nakamitchi.Ένας ακαταμάχητος συνδυασμός από ωριμασμένη στον ήλιο φράουλα και κρεμώδη μπανάνα. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό. Στη μύτη, το υγρό έχει ένα κρεμώδες άρωμα φράουλας το οποίο δεν είναι και τόσο φυσικό. Οι παλαιότεροι, θα θυμούνται το κλασσικό παγωτό «πατούσα» της ΕΒΓΑ, στην κλασσική του μορφή, όλο ροζ και χωρίς την προσθήκη της σοκολάτας στην κορυφή. Ε, αυτή ακριβώς τη μυρωδιά μου έβγαλε. Υγρό στον ατμοποιητή και πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Σχετικά αδιάφορο το γευστικό του αποτέλεσμα, ή σε απλά ελληνικά, ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Η φράουλα δεν είναι και πολύ καλή, περισσότερο με άγουρη μοιάζει, και η μπανάνα δεν εμφανίζεται σε κανένα σημείο ως ανεξάρτητη γεύση. Έχει κρεμώδη υφή και μια γλύκα όμως τα οποία είναι στοιχεία τα οποία θα μπορούσαν να οφείλονται σε μπανάνα, ή κρέμα μπανάνας ή κάτι παρόμοιο. Σε κάποιες φάσεις, εμφανίζεται και μια οξύτητα η οποία κάνει την φράουλα πιο πιστευτή, αλλά όχι πάντα και δεν κάνει και μεγάλη διαφορά για το υγρό. Στη ρινική εισπνοή, τα στοιχεία της φράουλας γίνονται πιο έντονα, λόγω της οξύτητας που πλέον είναι πιο αισθητή, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη δεν μπορώ να καταλάβω φρούτο παρά ένα συνδυασμό γλυκού και ξινού, χωρίς άλλες διευκρινήσεις. Το χτύπημα και εδώ ελαφρύ ενώ η παραγωγή ατμού κάπως πιο αυξημένη από το αναμενόμενο. Η επίγευση είναι αδιάφορη και περιορίζεται σε μια γλυκάδα και μία κρεμώδη αίσθηση, συνοδευόμενη από αυτό που οι φίλοι μας του εξωτερικού λένε «mouthwatering effect».
Παντελώς αδιάφορο υγρό, το οποίο δεν με έκανε να νιώσω ανυπομονησία μέχρι να τελειώσει. Ούτε με έκανε να λυπηθώ όμως που τελείωσε. 61/100
ΣυμπέρασμαΚατ’ αρχάς θα παρατηρήσατε ότι χρησιμοποίησα τον κλώνο 3.1ES για τη δοκιμή όλων. Πρέπει να αναφέρω ότι το μεν Wall Street που το βρήκα το καλύτερο από όλα το δοκίμασα και σε Phenomenon αλλά εκεί τονιζόταν υπερβολικά κάποια γλυκά στοιχεία. Έβαλα και το 1929 στο Φαινόμενο, καθώς είχα υψηλές προσδοκίες γι αυτό το υγρό, αλλά ελάχιστες διαφορές είδα. Οπότε θεώρησα ότι ο 3.1 είναι μια χαρά για τη δοκιμή αυτή.
Είχα υψηλές προσδοκίες γι αυτή τη σειρά καθώς η Baker White συνήθως κάνει αίσθηση με τις δημιουργίες της. Που διατηρήθηκαν μετά την πρώτη δοκιμή, αμφισβητήθηκαν με την 2η και παρατήθηκαν μετά την 3η καθώς μετά το στραπάτσο του The Ladder, δοκίμαζα με το σκεπτικό «ο Θεός μαζί μου». Φοβάμαι ότι ενώ το σκεπτικό πίσω από τα υγρά και οι προτεινόμενοι συνδυασμοί είναι καλά, ο κατασκευαστής χωλαίνει σε πρώτη ύλη. Δεν γνωρίζω γιατί συμβαίνει αυτό ούτε τι αντίκτυπο έχουν μέχρι στιγμής στις αγορές του εξωτερικού. Από τα 5 πάντως, μόνο για το Wall Street θεωρώ ότι αξίζει τα λεφτά του. Δεν νομίζω να συνιστούσα κανένα για τυφλή δοκιμή, αλλά αν κυκλοφορήσει sample pack, ίσως να μην είναι κακή ιδέα μια δοκιμή με αυτό τον τρόπο. Όταν τελειώνω μια δοκιμή, συνήθως δίνω τα υγρά και σε άλλους ατμιστές για δοκιμή, που με τη σειρά τους τα δίνουν αλλού κ.ο.κ. Από αυτά, θα βάλω προειδοποίηση στο The Ladder ενώ από το Wall Street θα κρατήσω και μερικά ml για την πάρτη μου...
Αυτά και όσα έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα δείτε και στο blog μου
1 Απαντήσεις
2180 Εμφανίσεις
