Πάει αρκετός καιρός από τότε που η Petra από το e-kapnisma.gr μαζί με τα Mt Baker μου έστειλε πέντε υγρά της σειράς, συγκεκριμένα τα Capone, Fat Lady Solo, Blueberry Cheesecake, Last Stand και Kool King. Μετά από μερικές γρήγορες μυρωδιές, διαπίστωσα ότι κανένα δεν μύριζε βούτυρο και πήρα την απόφαση να τα δοκιμάσω όλα.
Με μία πρόχειρη λοιπόν ματιά στη σελίδα της εταιρείας, είδα ότι κατασκευάζει 74 γεύσεις. Χωρισμένες σε διάφορες κατηγορίες, τα ονόματα κατά κανόνα υποδηλώνουν και την γεύση του υγρού, ενώ φωτογραφίες δεν είδα. Αυτό που βλέπουμε στη σελίδα, είναι ότι τα κατασκευάζονται στο χέρι, στη Βόρεια Ντακότα των ΗΠΑ με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό. Να πω εδώ ότι στη σελίδα της εταιρείας, δεν βρήκα αρώματα παρά μόνο έτοιμα υγρά. Τα συμπυκνωμένα αρώματα υπάρχουν στη σελίδα της CloudHouseVapor, η οποία όμως είναι κλειστή για τις γιορτές. Μαζί με την κατασκευή των Mount Bakerλοιπόν, την Κυριακή 14/12 λοιπόν, λίγο πριν τελειώσω μια άλλη δοκιμή που είχα υπό εξέλιξη, και όσο περίμενα το Black Flag Fallen, έκατσα και κατασκεύασα σε μπουκαλάκια των 4 ml τα υγρά για δοκιμή. Χρησιμοποίησα βάση Umami 5mg, 87.5% VG – 12.5% PG, και ποσοστό αρώματος σύμφωνα με τις συμβουλές της Petra στο 20%. Από τα πέντε μου υγρά, μόνο δύο υποδηλώνουν τη γεύση τους, ενώ τα άλλα τρία πριν τα ερευνήσω, περιμένω να είναι καπνικά. Για τις δοκιμές θα χρησιμοποιηθούν ένας Kayfun 3.1ES κλώνος και ένας Erlkonigin κλώνος, χωρίς στρώσιμο στο βαμβάκι με σκέτη βάση, καθώς το φρέσκο Nakamichiως γνωστόν, δεν το χρειάζεται και αποδίδει τη γεύση με τη μία. Τεχνικές λεπτομέρειες για το στήσιμο, σε κάθε υγρό ξεχωριστά. Ας ελπίζουμε οι μέρες που τα άφησα στην ησυχία τους, να είναι αρκετές για την σωστή ομογενοποίηση.
Fat Lady Solo, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Kayfun 3.1ES Clone, 1.6Ω Kanthal D 0.28mm MC, 3mm διάμετρος.
Το σόλο της παχουλής κυρίας λοιπόν θα είναι το πρώτο της σειράς που θα δοκιμάσω. Είναι μια ατάκα που χρησιμοποιούν οι Αμερικάνοι, «It ain’t over till the fat lady sings», και μάλλον αναφέρεται στο γκραν φινάλε μιας όπερας. Αρκετά σκούρο βγήκε το υγρό και σίγουρα παραπέμπει σε κάτι καπνικό. Το έφερα λοιπόν στη μύτη για τις πρώτες εντυπώσεις. Δυνατή και βαριά καπνική μυρωδιά, που παραπέμπει σε πούρο, νότες ξύλου και κάτι το αλκοολικό, κονιάκ ίσως. Καλά ξεκινήσαμε! Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή μέχρι τη μέση της καμπάνας και ξεκίνησα. Παίρνω πίσω το πουρίσιο του αρώματος και ανακατασκευάζω: περισσότερο μοιάζει με καπνό πίπας. Το ξύλο είναι εκεί, σε μικρή ένταση και το όλο σκηνικό έρχεται να χαλάσει από μία γλυκιά γεύση που θυμίζει σκούρο ρούμι. Το ξέρω ότι ακούγεται υπέροχο, και σίγουρα θα ήταν, αν η γεύση από το ρούμι δεν είχε τόσο πολλή χημική αίσθηση. Έβαλα ένα ποτήρι Metaxa για να δω κατά πόσο ο συνδυασμός με το αλκοόλ θα μπορέσει να καταλαγιάσει κάπως αυτή τη χημική γεύση και τη μυρωδιά, που ξέρεις, θα μπορούσε να είναι ένα υγρό για χρήση μόνο με αλκοόλ. Τα πράγματα όντως, έφτιαξαν κάπως. Η καπνική γεύση ανέβηκε ένα επίπεδο και οι νότες του ξύλου έγιναν πιο έντονες, με την γλύκα από το ρούμι να σβήνει πίσω από τη γλύκα του Metaxa. Και εδώ ήρθε η έτερη πληγή του υγρού, η οποία όμως δεν μπορούσε να διορθωθεί με τίποτα. Ρινική εισπνοή. Εντελώς χημική και δυσάρεστη, σε σημείο να θυμίζει απορρυπαντικό. Στη ρινική εκπνοή τα πράγματα δεν έφτιαξαν καθόλου. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Σε αυτό το σημείο
επισκέφτηκα τη σελίδα της εταιρείας ώστε να διαβάσω τη δική τους περιγραφή. Μιλάει για ελαφρύ πούρο με αρώματα ξύλου και διακριτικές νότες από ρούμι. Ελαφρύ, σίγουρα όχι. Αρώματα ξύλου σίγουρα, και το ρούμι είναι εντελώς άσχετο, βασικά αποτελεί παραφωνία. Αν έχετε σκοπό να το ατμίσετε μόνο με συνοδεία σκούρου αλκοολούχου και χωρίς να αφήνετε ατμό να μπαίνει στη μύτη, τότε είναι εξαιρετική συνοδεία για ποτό. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, το αφήνω στην υποκειμενική άποψη του καθενός. Η ονομασία του κάνει κλικ μόνο αν το συνδυάσεις με το μοναχικό γκραν φινάλε μιας δύσκολης μέρας, στην αγαπημένη σου πολυθρόνα, παρέα με ποτό. 71/100. Θα μιλάγαμε με πολύ μεγαλύτερα νούμερα αν δεν υπήρχε η χημική αίσθηση!
Last Stand, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Erlkonigin Clone, 1.6Ω Kanthal A1 0.25mm MC, 2mm διάμετρος.
Πάμε συνοπτικά στο επόμενο. Απολύτως καμία υπόνοια για τη γεύση από το όνομα. Ανοιχτό χρυσοκίτρινο το χρώμα του και δεν είχα ιδέα τι να περιμένω. Έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη και τα αρώματα που κυριαρχούσαν ήταν της καραμέλας και του φουντουκιού. Μου θύμισε ένα από τα αγαπημένα μου πρώτα DIY που έφτιαχνα με Φουντούκι της FA και Caramela Atmos Lab. Έβαλα υγρό στον Erl ίσα να καλύψω τη βάση της καμπάνας και ξεκίνησα. Άπονη ζωή... Βούτυρο, το οποίο δεν φαίνεται στη μυρωδιά... Άδειασμα και καθάρισμα τον ατμοποιητή στα γρήγορα. Δεν το βαθμολογώ.
Μια ματιά στη σελίδα της εταιρείας πιο πριν θα με είχε γλιτώσει από αυτή την εμπειρία, καθώς λέει καθαρά ότι πρόκειται για custard, κρέμα και φουντούκι. Μα τι έχουν πάθει όλοι με τα Custard???
Capone, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Erlkonigin Clone, 1.6Ω Kanthal A1 0.25mm MC, 2mm διάμετρος.
Το πιο σκούρο υγρό από το πακέτο της δοκιμής. Όλοι μας έχουμε ακούσει για το φίλο μας τον Αλ, ο οποίος στις αρχές του 20ου αιώνα έκανε το Σικάγο και όχι μόνο, το προσωπικό του βασίλειο. Αυτό που δεν ξέρουν πολλοί όμως, είναι τα πουράκια Al Capone και Al Capone Sweets. Ιδιαίτερα τα δεύτερα, σε πλαστική συσκευασία, τα τιμούσα συχνά πυκνά καθώς ήταν βουτηγμένα σε κονιάκ. Άνοιξα λοιπόν το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Άμεσα μου ήρθε στο μυαλό η χημική μυρωδιά από το Fat Lady Solo που δοκίμασα πρώτο, οπότε υπέθεσα ότι πρόκειται για ρούμι και καπνικό πάλι. Και ο λόγος που αναφέρω πρώτο το ρούμι, είναι το ότι έχει πολύ έντονη παρουσία, ακόμα και από το μπουκαλάκι. Έβαλα λοιπόν υγρό στον Erl μέχρι τη μέση της καμπάνας και ξεκίνησα. Ωραία και καθαρή γεύση από ρούμι, με κάποιο καπνικό να προσπαθεί να εμφανιστεί από πίσω, αλλά να μην τα καταφέρνει τόσο καλά. Αρκετά γλυκό, περισσότερο κάτι σαν σος από ρούμι και χωρίς την χημική γεύση και μυρωδιά που είχε το πρώτο. Λες η χημεία να προερχόταν από το καπνικό τελικά? Όσο το άτμιζα και το συνήθιζε η γλώσσα μου, άρχισε να σβήνει η γλύκα και η γεύση από το ρούμι άρχισε να περιβάλλεται από ένα ξερό καπνικό, χωρίς ένταση αλλά με χαρακτήρα που έκανε όλο το υγρό να μοιάζει τελείως διαφορετικό. Στη ρινική εισπνοή αναδύεται μια γλυκάδα ενώ αρχίζει και κάνει μια μικρή εμφάνιση και το χημικό που συναντήσαμε και στο πρώτο, ενώ στην εκπνοή η ξερή αίσθηση από το καπνικό. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Σε αυτό το σημείο,
μπήκα στη σελίδα της εταιρείας για να δω την περιγραφή, η οποία μας μιλάει για βαθύ, πλούσιο ρούμι και καπνό. Νομίζω πως θα συμφωνήσω, με την προσθήκη ότι θα ήθελα ένα αρκετά πιο έντονο καπνικό εδώ, κάτι σε σκούρο perique ας πούμε. 76/100.
Kool King, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Erlkonigin Clone, 1.6Ω Kanthal A1 0.25mm MC, 2mm διάμετρος.
Γραμμένο με γραμματική gangsta το όνομα αυτού του πολύ ανοιχτόχρωμου υγρού, είναι νομίζω ηλίου φαεινότερον το τι θα συναντήσουμε. Προφανώς θα είναι κάτι που περιέχει μενθόλη, χωρίς άλλες πληροφορίες. Έφερα λοιπόν το μπουκαλάκι στη μύτη ώστε να πάρω μια ιδέα. Άιντε πάλι. Ρούμι, ίδια μυρωδιά με το πρώτο και το τρίτο, και μενθόλη. Φαίνεται μια επιμονή της εταιρείας στο συνδυασμό ρούμι και καπνός, η οποία όμως δεν είναι και τόσο δικαιολογημένη. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Το πρώτο πράγμα που χτυπάει, είναι η μενθόλη. Δροσιστική, καθαρή και σε πολύ καλή ένταση χωρίς να προξενεί κρυοπάγημα και χωρίς την χαρακτηριστική γεύση του ευκαλύπτου που συναντάμε συχνά πυκνά σε υγρά μενθόλης. Όταν το στόμα το συνηθίσει, έρχεται διακριτικά μια ελάχιστη γλυκάδα που στρογγυλεύει τη γεύση από το ρούμι, που και αυτή είναι πολύ διακριτική. Στη ρινική εισπνοή τα πράγματα είναι πολύ δροσιστικά, και δεν ξέρω κατά πόσο ταιριάζουν με τον καιρό των ημερών, ότι πρέπει όμως για την ελαφρά ευτυχώς βουλωμένη μου μύτη! Στο τέλος της εισπνοής από τη μύτη, μία υπόνοια από καπνά αλλά εξαφανίζεται αμέσως, ενώ το ρούμι είναι σίγουρα εκεί. Μεγάλο συν, η έλλειψη χημικής μυρωδιάς σε αυτό το σημείο. Στη ρινική εκπνοή η μενθόλη δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου και η αίσθηση του γλυκού καπνικού μεγαλώνει ευχάριστα. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Μπήκα και στη σελίδα της εταιρείας, αλλά το υγρό άφαντο!
Το βρήκα όμως αλλού, και η περιγραφή μιλάει για φρέσκια και δροσερή δόση μενθόλης, με μείγμα από ρούμι και καπνό. Νομίζω ότι καλά το έθεσε, με την σημείωση ότι η γεύση είναι εντελώς μη αναμενόμενη. Μενθόλη με ρούμι, θα θύμιζε καραμέλα. Καπνό με μενθόλη, θα ήταν τυπικό αμερικάνικο είδος καπνιστού. Καπνός με ρούμι, μας το έχει κάνει άλλες δύο φορές. Και τα τρία μαζί όμως, σε αυτή την αναλογία, φτιάχνουν ένα υγρό χωρίς χαρακτήρα. Θα ήθελα το καπνικό να πρωταγωνιστεί, τη μενθόλη να ακολουθεί και το ρούμι να υπάρχει απλά για να γλυκάνει ελάχιστα και να στρογγυλέψει τη γεύση. 81/100
Blueberry Cheesecake, 5mg, 87.5-12.5 VG-PG Umami. Kayfun 3.1ES Clone, 1.6Ω Kanthal D 0.28mm MC, 3mm διάμετρος.
Το τελευταίο λοιπόν υγρό της δοκιμής, και δεν κρύβω ότι έχω κάποιες αναστολές. Άλλο ένα υγρό με το ίδιο όνομα έχει πέσει στα χέρια μου, της American Stars, και δεν το δοκίμασα καν καθώς το βούτυρο μύριζε από χιλιόμετρα. Σε αυτό εδώ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, τουλάχιστον τη στιγμή που φέρνεις το μπουκαλάκι στη μύτη. Τα αρώματα είναι από ψημένο μπισκότο και μύρτιλλο με όλη την οξύτητα που έχει το τελευταίο. Έβαλα λοιπόν υγρό στον ατμοποιητή μέχρι τη μέση της καμπάνας και ξεκίνησα. Ώπα! Σοκ! Η αίσθηση λοιπόν, ξεκινάει με μία οξύτητα που γεμίζει το στόμα, συνεχίζει με το ψημένο μπισκότο, κάνει μια παύση που γεμίζει το στόμα με πολύ καλή γεύση μύρτιλλου και λίγο πριν την εκπνοή, νιώθεις πραγματικά την αίσθηση της κρέμας, με την άγευστη μορφή που της προσδίδει το τυρί μασκαρπόνε στο κλασσικό cheesecake. Όσο συνεχίζεις να το ατμίζεις, το μπισκότο αποκτά μια πιο καβουρντισμένη γεύση, την αίσθηση του να «δαγκώνεις τη γωνία» δηλαδή που την αποδίδει με απόλυτη πιστότητα. Στη ρινική εισπνοή νιώθεις πραγματικά σαν να έχεις τη μύτη σου πάνω από μία μερίδα γλυκό, ενώ με τη ρινική εκπνοή νιώθεις ότι έχεις ρίξει μια τεράστια κουταλιά στο στόμα σου, και τα αρώματα ξεφεύγουν από τη μύτη τη στιγμή που η μπουκιά χτυπάει πρώτη φορά στον ουρανίσκο. Για το χτύπημα και το ντουμάνι δεν υπάρχει νόημα να μιλήσω καθώς δεν πρόκειται για έτοιμο υγρό αλλά έχει φτιαχτεί με βάση δικής μου ανάμιξης, και είναι ακριβώς στα επίπεδα που θέλω καθώς την ατμίζω σκέτη. Ούτε ίχνος βουτυρίλας, γαλατίλας ή τυρίλας!!!
Μπήκα και στη σελίδα της εταιρείας για τυπικούς λόγους και η περιγραφή μας μιλάει για ένα συνδυασμό πλούσιου και κρεμώδους cheesecake με αψύ μύρτιλλο, το οποίο προσφέρει μία decadent εμπειρία επιδορπίου. Το decadent δεν το μεταφράζω, καθώς ετυμολογικά σημαίνει «παρηκμασμένο» πράγμα το οποίο δεν βγάζει νόημα. Είναι όμως σύνηθες να χρησιμοποιείται για πλούσια επιδόρπια στο εξωτερικό, συνήθως επιδόρπια τα οποία σε γεμίζουν τόσο πολύ που μπορούν να σε οδηγήσουν στην παρακμή. Συμφωνώ απόλυτα, είναι φανταστικό υγρό! 92/100
Θα παρατηρήσατε ότι πουθενά δεν μίλησα για επίγευση. Αυτό γιατί μόνο το KoolKingείχε μία στοιχειώδη απόπειρα επίγευσης, η οποία περιοριζόταν όμως σε μια γλυκιά δροσιά, και το Blueberry Cheesecake μία πολύ καλύτερη η οποία περνούσε από γλυκιά σε όξινη με το μύρτιλλο να ολοκληρώνει. Με ξένισε λίγο το κόλλημα με το ρούμι που έχει η εταιρεία, αλλά με αποζημίωσε το Cheesecake. Πρόταση λοιπόν προς την εταιρεία: φτιάξτε μια σειρά η οποία θα λέγεται «Cheesecake Factory» η οποία θα βγάζει μία βάση με γεύση Cheesecake χωρίς φρούτο. Μετά, ο καθένας θα μπορεί να προσθέτει το αγαπημένο του και θα είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι. Δεν μπορώ να πω ότι μου αρέσει ή δεν μου αρέσει η προσέγγιση της εταιρείας στα αρώματα καθώς το δείγμα μου ήταν πολύ μικρό. Αυτό που με χάλασε σίγουρα, ήταν το κρυμμένο βούτυρο το οποίο έφαγα στο Last Stand. Δεν πειράζει, καλύτερα εγώ παρά κάποιος νεότερος στον ατμό!
Τα review γι αυτά τα υγρά καθώς και όλα τα review που έχω κάνει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου:
http://cruiser79.blogspot.gr/