Τι γίνεται στην Ιταλία:
Το 2014, ψηφίστηκε Νόμος ο οποίος επέβαλλε φόρο σε όλα τα υγρά αναπλήρωσης, με βαρύτητα 50% σε σχέση με την αντίστοιχη ποσότητα σε τσιγάρα (!) ο οποίος υπολογίστηκε σε €0.3933/ml, ανεξάρτητα από ποσότητα νικοτίνης και τιμή λιανικής.
Το Συνταγματικό δικαστήριο το 2015, μπλόκαρε την επιβολή φόρου σε μηδενικά υγρά.
Πρόσφατα, δέχτηκε έφεση με την αιτιολογία ότι είναι παράλογη(!) η επιβολή διαφορετικού φόρου σε διαφορετικά υγρά καθώς δεν υπάρχει ουσιαστική διαφορά στην κατανάλωση, με ή χωρίς νικοτίνη [σσ δηλαδή φορολογούν την κατανάλωση και όχι τη νικοτίνη]. Προσέθεσε στο σκεπτικό του ότι το άτμισμα μηδενικών υγρών, δεν εξαρτάται από κάποια εξάρτηση αλλά πρέπει να λαμβάνει χώρα αποκλειστικά λόγω του αντίκτυπου του προϊόντος στον τελικό καταναλωτή και στην αγοραστική του δύναμη, βάζοντας ΡΗΤΑ την προστασία της Δημόσιας Υγείας σε δεύτερη μοίρα καθώς αναφέρει ότι "είναι μεν επιθυμητή, αλλά όχι απαραίτητη"(!).
Πάλι σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου, τα υγρά αναπλήρωσης προορίζονται για εισπνοή, ασχέτως με το αν περιέχουν νικοτίνη ή όχι και η επιβολή διαφορετικού ή καθόλου φόρου σε μηδενικά υγρά, είναι αντίθετη με το άρθρο 53 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρει ότι όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουν στα δημόσια έξοδα αναλόγως των δυνατοτήτων τους (σσ και όχι αναλόγως του αν θέλουν ή όχι νικοτίνη, βλ. παλαιά περίπτωση Πορτογαλίας) και ότι το φορολογικό σύστημα είναι κλιμακωτό (σσ κάτι σαν τη δική μας αρχή της αναλογικότητας ένα πράμα).
Το δικαστήριο επίσης έκρινε ότι η πολιτεία έχει την διακριτική εξουσία να αποφασίσει ποια είδη είναι φορολογήσιμα και έχει το δικαίωμα να προσπαθήσει να αντισταθμίσει τους χαμένους φόρους από την μεταπήδηση καπνιστών στο άτμισμα(!!!!)
Τα σημεία με θαυμαστικό είναι αυτά που εγώ θεωρώ ένα βήμα πέρα από το παράλογο. Και φυσικά καταλαβαίνει κανείς ότι ιδιαίτερα η τελευταία φράση, είναι ο ορισμός της ταφόπλακας. Η μετάφραση έγινε από μένα, με πηγή κείμενο στα Αγγλικά.
Δυστυχώς δεν μπορώ να αναφέρω την πηγή, την οποία όμως εμπιστεύομαι απόλυτα ως έγκυρη...