Η ιστορία του ηλεκτρονικού τσιγάρου

[Nemesis_rds]

Από τότε που οι άνθρωποι έγιναν γνώστες των κινδύνων για την υγεία που συνδέονται με το κάπνισμα, αναζητούν εναλλακτικούς τρόπους καπνίσματος.
Το 1958 μάλιστα, εκπρόσωπος της καπνοβιομηχανίας Phillip Morris είχε δηλώσει: "Πάω στοίχημα ότι η πρώτη εταιρεία που θα παράγει ένα τσιγάρο το οποίο θα υποστηρίζει σημαντική μείωση της πίσσας και της νικοτίνης ή ένα υποκατάστατο του τσιγάρου του οποίου ο καπνός δεν περιέχει πίσσα και θα έχει μία καλή καπνική γεύση, θα κυριαρχήσει στην αγορά."

Αντίθετα με το δημοφιλή ισχυρισμό ότι ο Κινέζος Hon Lik εφηύρε το πρώτο ηλεκτρονικό τσιγάρο κατά το έτος 2000,
ήταν στην πραγματικότητα ο Joseph Robinson που κατά το έτος 1927 παρουσίασε το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για "Ηλεκτρικό ατμοποιητή".
Νέα προϊόντα γενικά έχουν αναπτυχθεί εδώ και πολλά χρόνια. Είναι μια διαδικασία στην οποία συμμετέχουν πολλοί εφευρέτες με πολλές διαφορετικές πατέντες. Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν αποτελούν εξαίρεση σε αυτό το φαινόμενο. Η ιδέα άρχισε να αναπτύσσεται τη δεκαετία του 1920. Από το 1927 έχουν κατατεθεί πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στη USPTO (Γραφείο Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας και Εμπορικών Σημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών) για ηλεκτρονικές συσκευές ατμοποίησης.

Μέσα στα τελευταία 87 χρόνια, τα ηλεκτρονικά τσιγάρα έχουν εξελιχθεί στα ενδιαφέροντα gadgets που βλέπουμε σήμερα - και η καινοτομία συνεχίζεται..


1927

Ο Joseph Robinson κατέθεσε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τον πρώτο "Ηλεκτρικό ατμοποιητή" το 1927 (link). Εδώ είναι ένα απόσπασμα από το πρωτότυπο έγγραφο:

"H εφεύρεση μου σχετίζεται με συσκευές εξάτμισης φαρμακευτικών σκευασμάτων οι οποίες θερμαίνονται με ηλεκτρισμό για να παράγουν ατμούς για εισπνοή
και παρέχει μια συσκευή για προσωπική χρήση που μπορεί ο καθένας να χειρίζεται ελεύθερα χωρίς το φόβο να καίγεται."

Joseph Robinson, 3 Μάη 1927, Νέα Υόρκη


1930

Το 1930, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Robinson εγκρίθηκε και δημοσιεύθηκε από το USPTO (link).
Ενώ αυτή η συσκευή δεν επινοήθηκε ως εναλλακτική του καπνού, ο σχεδιασμός του είναι πολύ παρόμοιος με τα πιο σύγχρονα ηλεκτρονικά τσιγάρα.


1963

Το 1963 o Herbert A. Gilbert κατέθεσε στην Πενσυλβάνια δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα "τσιγάρο χωρίς καπνό" (smokeless non-tobacco cigarette).
Η παρούσα εφεύρεση αφορά ένα τσιγάρο χωρίς καύση καπνού που παρέχει ένα ασφαλές κι ακίνδυνο μέσο για κάπνισμα αντικαθιστώντας τον καιόμενο καπνό με θερμαινόμενο, υγρό, αρωματισμένο αέρα.
Ένας άλλος σκοπός της εν λόγω εφεύρεσης ήταν να δημιουργήσει ένα αντικείμενο βιομηχανικής κατασκευής που μοιάζει με τσιγάρο με το οποίο μπορεί να έλκεται αέρας διαμέσου μιας πορώδους ουσίας ενός φίλτρου που έχει υγρανθεί με ένα χημικά αβλαβές αρωματικό παρασκεύασμα, που θερμαίνεται από ένα κατάλληλο θερμαντικό στοιχείο.
Ένα περαιτέρω αντικείμενο είναι να αυξήσει καταλλήλως τη θερμοκρασία του εισπνεόμενου μείγματος, έτσι ώστε να μπορεί να προσεγγίζει εκείνη του καπνού του τσιγάρου.
Ένας επιπλέον σκοπός είναι να μονώσει την πηγή θερμότητας, έτσι ώστε το "τσιγάρο" να μπορεί να κρατηθεί στα δάχτυλα χωρίς να ταλαιπωρεί το χρήστη.


1965

Το 1965, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Gilbert εκδόθηκε επίσημα από το USPTO (link).
Η εφεύρεση του Gilbert εμφανίστηκε και στο τεύχος Δεκεμβρίου του Popular Mechanics.

Δυστυχώς για τον Herbert, παρά το αρχικό ενδιαφέρον για την εφεύρεσή του, το προιόν δεν πέτυχε ποτέ και μετά το 1967 η ιδέα εξαφανίζεται από τα δημόσια αρχεία.
Αρχικά φαινόταν ότι πολλές εταιρείες ενδιαφέρονταν για την παραγωγή του ηλεκτρονικού τσιγάρου του Herbert, αλλά όπως και πολλοί άλλοι εφευρέτες ήταν μπροστά από την εποχή
και η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει αρκετά στη δεκαετία του εξήντα ώστε να κατασκευαστούν τέτοιες συσκευές με σκοπό να είναι κερδοφόρες.


1988

Στη δεκαετία του 1980 οι αυξανόμενες ανησυχίες για τις επιπτώσεις στην υγεία που προκαλούνται από το κάπνισμα οδήγησε την αμερικανική εταιρεία καπνού R.J. Reynolds να ξεκινήσει ένα μυστικό ερευνητικό πρόγραμμα που ονομάστηκε πρόγραμμα Spa. Ο στόχος του προγράμματος ήταν η ανάπτυξη ενός ασφαλέστερου τσιγάρου κι αφού επένδυσαν πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια στο πρόγραμμα, κατασκευάστηκε επιτέλους το τσιγάρο Premier της RJR το 1988.
Το Premier ήταν πραγματικά διαφορετικό. Ο καπνός ήταν έγκλειστος σε σφαιρίδια από αλουμίνιο και θερμαινόταν αντί να καίγεται. Ένα κομμάτι άνθρακα άναβε και οι καπνιστές ρουφούσαν ζεστό αέρα μέσω των σφαιριδίων νικοτίνης εισπνέοντας το αποτέλεσμα. Με πολύ λιγότερο καπνό από ένα συνηθισμένο τσιγάρο, το Premier όντως παρείχε στους καπνιστές τη νικοτίνη που λαχταρούσαν χωρίς όλες τις υπόλοιπες επικίνδυνες χημικές ενώσεις που υπάρχουν στο συμβατικό τσιγάρο.

Το Premier όμως ποτέ δεν έγινε δημοφιλές, καθώς οι καπνιστές διαμαρτυρήθηκαν για μια επίγευση που μοιάζει με κάρβουνο και για τις ειδικές οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσουν ώστε να το ανάψουν, παρόλο που εμφανισιακά έμοιαζε με ένα συμβατικό τσιγάρο. Η RJR υποστήριζε ότι θα χρειαστούν δύο ή τρία πακέτα για έναν καπνιστή ώστε να συνηθίσει το Premier, αλλά στην πράξη πολλοί καπνιστές κάπνιζαν μόνο ένα τσιγάρο και μοίραζαν το υπόλοιπο του πακέτου.
Γι' αυτούς τους λόγους αποσύρθηκε από την αγορά το 1989, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την εισαγωγή του.


2000

Το 2000, ο Κινέζος φαρμακοποιός Hon Lik πρόβαλε τα πρώτα σχέδια για αυτό που αποκαλούμε σήμερα ηλεκτρονικό τσιγάρο.
Εθισμένος στη νικοτίνη ο ίδιος που κάπνιζε έως και τρία πακέτα τσιγάρα την ημέρα, ισχυρίζεται ότι εμπνεύστηκε την ιδέα του ηλεκτρονικού τσιγάρου από ένα όνειρο.
Σε αυτό το όνειρο είδε πως πνιγόταν σε ένα βαθύ ωκεανό, όταν ξαφνικά το νερό ατμοποιήθηκε σε ένα πολύχρωμο σύννεφο καπνού.


2004

Το 2004, το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Hon Lik εκδόθηκε επίσημα από το USPTO (link), παρουσιάζοντας έτσι το πρώτο σύγχρονο ηλεκτρονικό τσιγάρο στην αγορά.

Η αρχική του ιδέα αφορούσε τη χρήση ενός πιεζοηλεκτρικού στοιχείου εκπομπής υπερήχων σε συνδιασμό με μία θερμαινόμενη αντίσταση για την εξάτμιση υγρού υπό πίεση που περιέχει νικοτίνη σε διάλυμα προπυλενογλυκόλης.
Αυτός ο σχεδιασμός παράγει έναν ατμό που μπορεί να εισπνευσθεί και παρέχει στη νικοτίνη ένα μέσο για να φτάσει στην κυκλοφορία του αίματος μέσω των πνευμόνων. Πρότεινε επίσης τη χρήση προπυλενογλυκόλης για τη διάλυση της νικοτίνης και την τοποθέτησή της σε ένα αναλώσιμο πλαστικό φίλτρο το οποίο χρησιμεύει ως μια δεξαμενή υγρού αλλά και ως επιστόμιο.

Το προϊόν είχε τόσο καλή υποδοχή που η εταιρεία στην οποία εργαζόταν άλλαξε το όνομά της από "Golden Dragon Holdings" σε "Ruyan", που σημαίνει "σαν καπνός" κι άρχισε να εξάγει τα προϊόντα της κατά την περίοδο 2005-2006.
Από τότε που εξέδωσε το πρώτο του δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 2004, ο Hon Lik έχει καταθέσει αρκετά ακόμα σχετικά με το ηλεκτρονικό τσιγάρο.


2006

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα εισήχθησαν για πρώτη φορά προς πώληση στην Ευρώπη.


2007-2008

Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα έγιναν διαθέσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μία από τις πρώτες εμφανίσεις τους επί αμερικανικού εδάφους ήταν στο American Tobacco Expo στο Λας Βέγκας, στη Νεβάδα, όπου κέρδίσαν πολλά βραβεία.


2009-σήμερα

Η βιομηχανία του ηλεκτρονικού τσιγάρου συνεχίζει να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο
και υπολογίζεται ότι έχει συνεισφέρει πάνω από 1,7 δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία μέχρι το τέλος του 2013.

[camber]

Αντίθετα με το δημοφιλή ισχυρισμό ότι ο Κινέζος Hon Lik εφηύρε το πρώτο ηλεκτρονικό τσιγάρο κατά το έτος 2000,
ήταν στην πραγματικότητα ο Joseph Robinson που κατά το έτος 1927 παρουσίασε το πρώτο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για "Ηλεκτρικό ατμοποιητή".

Πολύ καλή η ιστορική αναδρομή Παναγιώτη 

Διαφωνώ όμως κάθετα με το παραπάνω. Αρκετοί παρουσίασαν συσκευές εισπνοής αερίων αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ήταν εφευρέτες του ηλεκτρονικού τσιγάρου. Η συγκεκριμένη συσκευή αποσκοπούσε σε εναλλακτικό τρόπο πρόσληψης φαρμάκων. Όπως και οι επόμενες εφευρέσεις που αναφέρονται είχαν εντελώς διαφορετική αρχή λειτουργίας από του Χον Λικ. Για παράδειγμα η συσκευή του Gilbert δούλευε ζεσταίνοντας αέρα που στη συνέχεια περνούσε μέσα από ένα φίλτρο με άρωμα για να καταλήξει στο στόμα του χρήστη. Ντουμάνι και ατμός δεν υπήρχε.

Γενικά οι Αμερικάνοι δεν δέχονται ότι ο Κινέζος τους έβαλε τα γυαλιά και προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα με κάθε τρόπο. Όμως ο εφευρέτης του τροχού δεν εφηύρε και το αυτοκίνητο.

[Nemesis_rds]

Εχεις δικιο σε αυτα που λες.
Η συσκευη του 1927 οντως δεν εχει σχεση με το η.τ., δεν ηταν αυτος ο σκοπος της κατασκευης της εξ αρχης,
απλα την συμπεριελαβα γιατι ο τροπος λειτουργιας της ειναι αρκετα παρομοιος με αυτον του συγχρονου η.τ..
Απο την αλλη, τοσο η συσκευη του Gilbert οσο και το τσιγαρο της R.J. Reynolds δεν εχουν σχεση με το ηλεκτρονικο της υποθεσης,
αλλα παρουσιαστηκαν ως εναλλακτικες συσκευες καπνισματος.

[Pouf]

Ας μην γελιόμαστε... Ο Κινέζος ήταν αυτός που έδωσε σάρκα και οστά σε αυτό που αποκαλούμε η.τ., ασχέτως εάν ήταν εν γνώσει του ή όχι, προηγούμενες συσκευές ατμοποίησης.

Και σε σχέση με την ιστορία του, απ' ό,τι έχω διαβάσει, το βασικό του κίνητρο για την εφεύρεση, ήταν ο θάνατος του -επίσης καπνιστή- πατέρα του από καρκίνο (των πνευμόνων, αν δεν κάνω λάθος).

[c00kieR]

Εμενα αυτα με κανουν να αναρωτιεμαι πως θα ειναι το Η.Τ οταν οι δικιες μας χρονιες θα γραφονται στην ιστορικη ανασκοπηση του.

[BigSur]

Ιδού δυο άρθρα που ανατρέπουν τον μύθο του μοναδικού πρωτοπόρου εφευρέτη του ΗΤ Hon Lik:

The True Origins of Vaping (It All Started in the 1970`s!)
Vaping 1970`s Style: An Interview with One of the Pioneers

Περιληπτικά:
Τέλη '70s εφευρίσκεται στις ΗΠΑ συσκευή ηλεκτρονικού τσιγάρου που κυκλοφορεί αρχές των '80s.
Ο εφευρέτης, J. Phillip Ray, έχει πεθάνει αλλά στο δεύτερο άρθρο υπάρχει συνέντευξη του ανθρώπου (ιατρού) που τότε έκανε δοκιμές στην συσκευή και φαίνεται πως ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε στον νέο τρόπο πρόσληψης νικοτίνης ως "άτμισμα" και στους χρήστες ως "ατμιστές".
Ας σημειωθεί πως ο εφευρέτης ήταν από αυτούς που φέρονται ως εφευρέτες και του μικροεπεξεργαστή και είχε δουλέψει και στο πρόγραμμα του Απόλλων 11 για την ΝΑΣΑ.
Η συσκευή δεν έβγαζε ορατό ατμό και δεν βασιζόταν σε θερμότητα. Ένα ειδικό φίλτρο ήταν ποτισμένο με νικοτίνη και η κάθε ρουφηξιά τραβούσε κάποια ποσότητα στο στόμα μαζί με τον αέρα. Είχε σχήμα και μέγεθος τσιγάρου.
Ήταν λιγότερο αποτελεσματική από το ΗΤ του Hon Lik: η νικοτίνη μεταβολιζόταν σε κοτινίνη (με πικρή γεύση) και χρειαζόταν ψυγείο. Αλλά ήδη οι πρώτες μελέτες έδειχναν πράγματα που τώρα ξέρουμε: μικρότερη συγκέντρωση νικοτίνης στο αίμα, απουσία άλλων παθογόνων παραγόντων.

[Doubt]

1963

Το 1963 o Herbert A. Gilbert κατέθεσε στην Πενσυλβάνια δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα "τσιγάρο χωρίς καπνό" (smokeless non-tobacco cigarette).
Η παρούσα εφεύρεση αφορά ένα τσιγάρο χωρίς καύση καπνού που παρέχει ένα ασφαλές κι ακίνδυνο μέσο για κάπνισμα αντικαθιστώντας τον καιόμενο καπνό με θερμαινόμενο, υγρό, αρωματισμένο αέρα.
Ένας άλλος σκοπός της εν λόγω εφεύρεσης ήταν να δημιουργήσει ένα αντικείμενο βιομηχανικής κατασκευής που μοιάζει με τσιγάρο με το οποίο μπορεί να έλκεται αέρας διαμέσου μιας πορώδους ουσίας ενός φίλτρου που έχει υγρανθεί με ένα χημικά αβλαβές αρωματικό παρασκεύασμα, που θερμαίνεται από ένα κατάλληλο θερμαντικό στοιχείο.
Ένα περαιτέρω αντικείμενο είναι να αυξήσει καταλλήλως τη θερμοκρασία του εισπνεόμενου μείγματος, έτσι ώστε να μπορεί να προσεγγίζει εκείνη του καπνού του τσιγάρου.
Ένας επιπλέον σκοπός είναι να μονώσει την πηγή θερμότητας, έτσι ώστε το "τσιγάρο" να μπορεί να κρατηθεί στα δάχτυλα χωρίς να ταλαιπωρεί το χρήστη.

1965

Το 1965, το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Gilbert εκδόθηκε επίσημα από το USPTO (link).
Η εφεύρεση του Gilbert εμφανίστηκε και στο τεύχος Δεκεμβρίου του Popular Mechanics.

Δυστυχώς για τον Herbert, παρά το αρχικό ενδιαφέρον για την εφεύρεσή του, το προιόν δεν πέτυχε ποτέ και μετά το 1967 η ιδέα εξαφανίζεται από τα δημόσια αρχεία.
Αρχικά φαινόταν ότι πολλές εταιρείες ενδιαφέρονταν για την παραγωγή του ηλεκτρονικού τσιγάρου του Herbert, αλλά όπως και πολλοί άλλοι εφευρέτες ήταν μπροστά από την εποχή
και η τεχνολογία δεν είχε προχωρήσει αρκετά στη δεκαετία του εξήντα ώστε να κατασκευαστούν τέτοιες συσκευές με σκοπό να είναι κερδοφόρες.

Μετά το πρώτο λεπτό

[Athan]

Αν κ παλιο,Ενδιαφερον αρθρο

[Atmos]

Ένα ατμιστικό γράφημα (infographic) για το 2016 που έφυγε (στα αγγλικά).
Από ΕΔΩ.