Οι φίλοι μας οι Γιάνκηδες, μια δικομανία γενικά την έχουν. Και όχι άδικα καθώς οι αποζημιώσεις που επιδικάζονται για το οτιδήποτε εκεί, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ. Για να καταλάβετε, αν στην Ελλάδα ένα γραφείο εκδρομών συνεργάζεται με Shipping εταιρεία κρουαζιερών, και το μέσο ποσοστό των αμερικάνων της κρουαζιέρας υπερβαίνει το 7% (μια εποχή ήταν 5, άλλη 10), τότε το ασφάλιστρο αστικής ευθύνης ανεβαίνει αρκετά καθώς υπάρχει κάποια συμφωνία και η υπόθεση εκδικάζεται σε αμερικάνικο δικαστήριο αν γίνει το οτιδήποτε, ανεξαρτήτως τι σημαίας είναι το πλοίο ή αν βρίσκεται στη μεσόγειο.
Χωρίς να έχω διαβάσει το άρθρο, ακόμα τουλάχιστον, θεωρώ ότι ο αμερικάνος ατμιστής έφαγε άκυρο για να ατμίσει σε χώρο που απαγορευόταν το κάπνισμα χωρίς να απαγορεύεται ρητά και το άτμισμα, και ο δικηγόρος (αμοιβόμενος με ποσοστό κοντά στο 40% σε τέτοιες περιπτώσεις) τον έβαλε να κάνει μήνυση για οτιδήποτε. Στην ουσία, δεν του κόστισε κάτι, έβγαλε και το κατιτίς του και εμείς σαν ατμιστές έχουμε την πρώτη επίσημη απόφαση σύμφωνα με την οποία το άτμισμα διαφέρει από το κάπνισμα.
Ναι, το ξέρω, το ξέραμε ήδη. Δεν χρειαζόταν να γίνει δίκη για να μας το επιβεβαιώσει. ΚΑΠΟΙΟΙ ΌΜΩΣ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ!