Μπορεί να τρώει κάποιος καρκινογόνα συντηρητικά και να μην τον επηρεάζει στο τρέξιμο. Δεν μου λέει τίποτε το αν κάτι δεν φαίνεται. Εαν παράγονται αυτές οι ουσίες και δεν τις παίρνουμε χαμπάρι να το αφήσουμε επειδή αισθανόμαστε καλύτερα και είναι 2 μόνο σε σχέση με το τσιγάρο; Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό. Όλοι εδώ είμαστε πρώην καπνιστές που με το η.τ βρήκαμε την υγειά μας, απλά θέλουμε να είναι όσο το δυνατόν ασφαλές.
Στο προκείμενο, έγινε μία έρευνα από τον γιατρό Kurt Kistler (2ο βίντεο) που μελέτησε κάποιους σύγχρονους ατμοποιητές και δεν βρέθηκαν επικίνδυνα επίπεδα των ουσιών, τουλάχιστον μέχρι τα 28 watt.
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0273230015301549Δεν θα δαιμονοποιήσω την έρευνα της Καλιφόρνια, αλλά αυτό που φαίνεται ουσιαστικά είναι ότι αυτές οι ουσίες αρχίζουν να ανεβαίνουν πολύ σε συγκεκριμένη θερμοκρασία για την VG και την PG και αν το συνδυάσουμε με την έρευνα του Kurt ή και άλλες καταλαβαίνουμε ότι για να τις φτάσουμε θέλει μάλλον αρκετά υψηλά watt ή υποτροφοδότηση που αυξάνει τη θερμοκρασία ή hot spots. Δεν ξέρουμε ακριβώς πόση θερμοκρασία ανεβάζουν τα υγρά μας στους ατμοποιητές γιατί τα tc διαβάζουνε τη θερμοκρασία διαφορετικά και όχι τη θερμοκρασία του υγρού, αλλά έχουμε έναν μπούσουλα. Επομένως είναι πολύ σημαντικό το στήσιμο να είναι όσο καλό γίνεται. Επίσης ο Kurt είπε ότι οι παλιοί ατμοποιητές τύπου CE4 με την αντίσταση πάνω βγάζουν αυτές τις ουσίες σε υψηλά επίπεδα σε μόνιμη βάση λόγω κατασκευής τους, λεπτό σύρμα και πολύ λίγο αέρα.Αυτό να το έχουμε υπόψη, δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει. Επίσης δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους επισκευάσιμους ατμοποιητές mtl που μπορεί να τους φτιάξει κάποιος με πολύ λεπτά σύρματα και πολύ λίγο αέρα. Πόσο είναι το όριο στον αέρα που από κει και κάτω αυξάνονται οι θερμοκρασίες επικίνδυνα; Δεν το ξέρω. Όπως και δεν ξέρω το κατά πόσον μπορεί κάποιος να εντοπίσει στη γεύση τη μη σωστή τροφοδότηση πάντα, δεδομένων των αρωμάτων. Σε ατμοποιητές με επαρκή αέρα και καλό στήσιμο δεν υπάρχει αυτό το θέμα όπως φαίνεται, αρκεί να μην τερματίζει ο άλλος τα watt.
Αυτό όμως που πλέον θα εφαρμόζω εγώ είναι να ατμίζω πάντα με έλεγχο θερμοκρασίας για την ελαχιστοποίηση των dry hits και την αποφυγή δημιουργίας υψηλών θερμοκρασίων, καθώς τα στησίματά μου δεν είναι πάντα τα καλύτερα. Μάλιστα παίζει ρόλο και το υγρό και πόση μάκα αφήνει και κολάνε οι σπείες μεταξύ τους ή το βαμβάκι αρχίζει και δεν απορροφά καλά. Οπότε θέλει και το βαμβάκι τακτές αλλαγές. Θα μου πεις, δεν τα ξέραμε αυτά; Ναι τα ξέραμε λίγο η πολύ, αλλά μία έρευνα που σου δείχνει στοιχεία σου υπενθυμίζει να είσαι πιο προσεκτικός σε κάποια πράγματα.
Χρειάζεται μία γενικευμένη έρευνα με σύγχρονους ατμοποιητές με όλα τα στάδια λειτουργίας, tc, watts και με διάφορα υγρά να φανεί τι βγαίνει και τι δεν βγαίνει.