Ήρθε και η ώρα για τη δική μου επίσημη άποψη επάνω σε αυτό το νέο σχετικά ελληνικό δημιούργημα. Κατ’ αρχάς, για όσους με γνωρίζουν, ξέρουν ότι αυτό που αναζητώ είναι η γεύση. Όχι η έντονη, μπουχτιστική γεύση, αλλά η πιστή απόδοση των γεύσεων ενός υγρού, οι δημιουργικοί συνδυασμοί και η τέλεια ισορροπία μεταξύ γεύσεων σε πολύπλοκα υγρά. Γι αυτό και αποφεύγω τεχνηέντως τους ατμοποιητές με κεραμικό. Για όσους δεν με γνωρίζουν, είμαι ο Τρύφωνας και διαβάστε την προηγούμενη πρόταση. Δεν πιστεύω ότι η άποψή μου μετράει περισσότερο από άλλους ατμιστές, γι αυτό και την λέω δημόσια. Πρέπει να πω ότι αυτό που μου έβαλε το μικρόβιο να κάτσω να ασχοληθώ με αυτό τον ατμοποιητή, ήταν το κείμενο πάνω από το άβαταρ του φίλου Demkoni, « Ω ΙΑΤΤΥ (δις)». Γνωρίζω ότι οι απανταχού ΙΑΤΤάκηδες πολύ δύσκολα αλλάζουν γνώμη όσον αφορά την απόδοση της γεύσης από έναν ατμοποιητή. Τη μέρα λοιπόν που έγραψε ότι «ο Βασιλιάς πέθανε, ζήτω ο Βασιλιάς» (ή ήταν ο Dr. Salonius αυτός?), ψύλλοι στ’ αυτιά μου μπήκανε! Όταν λοιπόν έμαθα ότι ένας συντοπίτης μου απέκτησε τον Zest Νο.126, του είπα «λιώστον, ευχαριστήσου τον και μετά ευχαρίστως να τον περάσω ιερά εξέταση». Έτσι έγινε και την Δευτέρα 06/07 παρέλαβα καθαρό το Φαινόμενο συνοδευόμενο και από τις δύο καμπάνες. Αποφάσισα να δοκιμάσω κάποια υγρά που γνωρίζω πολύ καλά, Grandmaster, CLR IV, Tribeca, και κάποια υγρά που έχω στην κατοχή μου και μου έχουν κάνει εντύπωση, Cordoba, Black Calico, Omerta, Smoke, 25 days later, Ambrosia, El Greco Rebel. Τα δοκίμασα όλα με Kanthal D 0.28mm στα 1.5Ω, με Ni200 0.28mm 0.12Ω TC, και με τις δύο καμπάνες. Φωτογραφίες και τεχνικά χαρακτηριστικά δεν χρειάζεται να γράψω, τα ξέρετε ήδη και καλύτερα από μένα.
Με Κάνθαλ, στα 14W ο ατμοποιητής ζεσταινόταν σχετικά γρήγορα και ο ατμός ήταν αρκετά θερμός από την αρχή. Άλλο ένα που παρατήρησα, ήταν ότι έπαιζε αρκετά η αντίσταση και ως αποτέλεσμα το Snow Wolf με ρωτούσε συνέχεια αν έβαλα νέο ατμοποιητή. Θέλω να πιστεύω ότι είχα σφάλλει στο στήσιμο, γιατί με κούρασε. Σαν να τρως misfire με κάθε τζούρα... Οι γεύσεις και με τις δύο καμπάνες ήταν απίστευτα βελούδινες και αποδίδονταν εξαιρετικά. Τα πιο γλυκά υγρά ανέβηκαν ένα κλικ παραπάνω, με αποκορύφωμα το Grandmaster κατά το άτμισμα του οποίου αναφώνησα και πάλι «φίλε GUS μας έκλεισες το σπίτι». Και όπως έχω δηλώσει ξανά, δεν είπα ακριβώς «φίλε» αλλά έχουμε και μια ανατροφή και δεν επιτρέπεται να τα λέμε και όλα. Αποκάλυψη συνέβη με το Cordoba, το οποίο σε KF δεν το συμπάθησα και πολύ. Εδώ, ο ατμοποιητής έψαξε και βρήκε τα ψήγματα κρυμμένης γλύκας που κρύβονται στην καραμέλα του, και τα τοποθέτησε χαρωπά στο στόμα μου. Το Rebel έτσι κι αλλιώς στηρίζεται στο χτύπημα και δεν έχει κρυφά στοιχεία να δώσει, τα δε υγρά της After-8 αναρροφήθηκαν με λύσσα. Δεν μου έπαιξε καλά το CLR IV και αυτό οφείλεται στην πιο εξευγενισμένη απόδοση αυτού του Reserve σε σχέση με το προηγούμενο. Το MMXIV πιστεύω ότι θα έπαιζε πολύ καλύτερα. Διαφορά στη γεύση μεταξύ των δύο καμπάνων, δεν είδα. Αυτό που είδα όμως, ήταν διαφορά στην αίσθηση και την υφή του ατμού. Με την διπλή καμπάνα, έχω την εντύπωση ότι ο ατμός έφτανε πιο «επεξεργασμένος» στο επιστόμιο, είχε ήδη αναμειχθεί επαρκώς με τον αέρα. Με την απλή καμπάνα, νομίζω ότι ο ατμός βρίσκεται ακόμα στην διαδικασία ανάμιξης με τον αέρα όταν μας έρχεται στο στόμα. Σε πολλά υγρά από αυτά που δοκίμασα, η διαφορά είναι ανεπαίσθητη. Στο Grandmaster όμως, άλλαξε αρκετά τις ισορροπίες μπανάνας και φιστικιού. Δεν με χάλασε καθόλου όμως και με την ίδια ευχαρίστηση θα άτμιζα και τη μονοκαμπανάτη αλλά και τη διπλοκαμπανάτη εκδοχή.
Με Ni200 στα 14W και τους 200oC, πάρτε την προηγούμενη παράγραφο και προσθέστε τη λέξη απογείωση. Ο έλεγχος θερμοκρασίας δούλεψε τέλεια, καψούλι δεν έφαγα ούτε γι αστείο και η εναλλασσόμενη ένταση στο coil δεν άφησε ούτε τον ατμό να ζεσταθεί αρκετά, ούτε τον ατμοποιητή. Είχα δηλώσει πρόσφατα ότι το άτμισμα με έλεγχο θερμοκρασίας, δεν είναι για μένα. Ανασκευάζω προσθέτοντας «εκτός αν πρόκειται για Phenomenon».
Θα τολμήσω να πω ότι αυτό το εργαλείο χαραμίζεται με τα καπνικά υγρά. Το φόρτε του είναι να αναδεικνύει πολύπλοκες μίξεις γεύσεων βασισμένες στο γλυκό. Και δεν εννοώ να κάνει το γλυκό πιο γλυκό όπως κατά κανόνα κάνουν τα κεραμικά. Έχει τη δυνατότητα να βρίσκει και τις πιο κρυφές νότες σε ένα πολυεπίπεδο υγρό και να τις φέρνει στην επιφάνεια. Πιάνομαι λίγο από τα καπνικά της Halo, αυτά που έχω δοκιμάσει τουλάχιστον, τα οποία δεν μου κάνουν τόση αίσθηση σε KF. Περισσότερο τα προτιμώ σε carto. Και όμως, τα τρία που δοκίμασα εδώ, έπαιξαν καλά και όπως προείπα, ξαναγνωρίστηκα με το Cordoba. Η πατέντα με τις δύο τρύπες που εισάγουν τον αέρα κάτω από το coil, νομίζω ότι παίζει μεγάλο ρόλο στην όλη ατμιστική εμπειρία. Καθόλου επίσης δεν θα με χαλούσε η προσθήκη ενός μακρύτερου τανκ και καμινάδας, ίσως και τριπλής καμπάνας, προς αύξηση χωρητικότητας, αν η παρέα στους Steam Tuners ακούει, δεν θα ζητήσω ποσοστά! Τελευταίο στοιχείο που με εντυπωσίασε, είναι η ταχύτητα στην εναλλαγή των γεύσεων. Δοκίμασα καπάκι μετά από Omerta που έχει εξαιρετικά επίμονη γεύση, να βάλω Black Calico, χωρίς να μεσολαβήσει σκέτη βάση. Σε λιγότερο από μισό ml η εμπειρία ήταν σαν να μην είχα βάλει καθόλου Omerta. Αν δεν τον αγοράσω τώρα κοντά, σίγουρα θα τον δανειστώ όταν (και αν τελικά) κυκλοφορήσει η καινούρια σειρά της Five Pawns με Propanediol και έρθει η ώρα της να τη δοκιμάσω.
Οι οπαδοί της σφιχτής τζούρας, των φυσιολογικών watt, των γλυκών γεύσεων, των πολυεπίπεδων γεύσεων και του όμορφου παρουσιαστικού, θα τη βρουν μια χαρά με αυτό τον ατμοποιητή. Όσοι έχουν αρχίσει να πειραματίζονται με έλεγχο θερμοκρασίας, εύκολα μπορεί να τους καρφωθεί η ιδέα ότι ο ατμοποιητής φτιάχτηκε για κάτι τέτοιο. Και για να βάλω και μια φιτιλιά, όχι φίλε Βασίλη (Shadokan): δεν πιστεύω ότι αυτός ο ατμοποιητής μπορεί να χρησιμοποιηθεί επιτυχώς με πολύ χαμηλές αντιστάσεις και πολλά watt. Οι των μηχανικών, νομίζω ότι θα βρουν την άκρη τους κάπου στα 1,2Ω με σύρμα όχι πιο χοντρό από 0.30. Αλλά πραγματικά, αξίζει μια δοκιμή του σε TC λειτουργία.
Τις θερμές μου ευχαριστίες, όπως και άλλων ατμιστών στο νησί μας, οφείλω να εκφράσω προς τον συνατμιστή Χρήστο (chriscorfu88), ο οποίος αποχωρίστηκε το Φαινόμενό του ώστε να μπορέσω εγώ να κάνω αυτή τη δοκιμή. Χάρη στο Χρήστο, έχουμε πιάσει στα χέρια μας απίστευτα μοντ, ατμοποιητές και υγρά τα οποία δεν γνωρίζαμε καν ότι υπάρχουν. Ο τύπος είναι πρωτοπόρος και παρόλο που οι νικοτίνες που ατμίζει μας έχουν γονατίσει πολλάκις, τουλάχιστον τελευταία έπεσε στο 12! Ελπίζω να απολαύσει το λίγο Cordoba που μου έμεινε και θα του δώσω όταν του επιστρέψω τον ατμοποιητή!
Αυτά από μένα, με την ευχή να μην κούρασα καθώς δεν θεωρώ τον εαυτό μου ειδικό στην κρίση ατμοποιητών. Νομίζω όμως ότι κινούμαι στις ίδιες πάνω κάτω γραμμές που κινήθηκαν πριν από μένα αρκετοί πιο έμπειροι ατμιστές όσον αφορά επισκευάσιμους.
5843 Απαντήσεις
516141 Εμφανίσεις
