Lost της Clear Creek

[Lux]

Lost  της συλλογής Labyrinth από την Clear Creek

Αν και εχω μαζέψει αρκετά μπουκάλια με κάποια υγρά προς δοκιμή αυτό ήταν το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ωστε
να πειραματιστώ μαζί του σήμερα το μεσημέρι .
Απόφαση που είχε να κάνει με την ονομασία του συγκεκριμένου υγρού ;   με την ονομασία της συλλογής με την οποία κυκλοφόρησε ;
με το απροσδιόριστο το οποίο σε σαγηνεύει ;
Μάλλον με όλα αυτά μαζί …



Άνοιξα  λοιπόν το 15μελο βάζοντας κοντά στο μπουκάλι το δεξί μου ρουθούνι και μια σειρά από μπερδεμένες
 άσχημες σχεδόν δυσάρεστες οσμές εισχώρησαν στη μύτη μου και κατέληξαν στις συνάψεις του εγκεφάλου μου .
Σοκ  … αλλά τι σοκ !

Πρώτη σκέψη μυρίζει εκκλησία , λιβάνι , κερί , βυρσοδεψείο , επιπλάδικο , λούστρο  … πέτα το .
 Δεύτερη σκέψη πολύ περίεργο , διαφορετικό τουλάχιστον δοκίμασε το .  Τρίτη σκέψη στο καπάκι , αει Χάσου (εξ ου και Lost)
θα σε βρίζουν όλοι οι τριγύρω αμα βαπίσεις αυτό το πράμα . Τέταρτη και τελευταία , πλύνε και στήσε τον kayfun μπορεί κατά βάθος να είναι καλό .
Αυτό κι έκανα τελικά …

Έπλυνα λοιπόν κι έφτιαξα μια αντίσταση στον κεϊφάουν στο 1,1ω περνώντας όσο πιο παχύ μπορούσα το κοτον παντ
 τον γέμισα μόνο με τη πιπέτα από το μπουκαλάκι τον βίδωσα στο dna30 ρύθμισα τα βατ στο 14 γέρνοντας τη πλάτη μου στη πολυθρόνα , έκλεισα τα μάτια και τράβηξα τη πρώτη μου τζούρα από το υγρό .  …. ΛΑΒΥΡΙΝΘΟΣ γεύσεων όντως !
Χαμένος στις γεύσεις  προσπάθησα να ιχνηλατήσω  κάθε πόρο της γλώσσας μου μπάς και βγάλω κάποιο συμπέρασμα  …
Το λιβάνι η κάτι το εκκλησιαστικό συνέχιζε να κάνει αισθητή τη παρουσία του αλλά αυτή τη φορά μαζί με τον ατμό ήταν πιο ευχάριστο
σχεδόν ανεκτικό και υπό τη  συνοδεία κάποιου ανεξιχνίαστου φρούτου γινόταν σχεδόν απολαυστικό .



Ξεβιδώνω τον άτμο και ρίχνω μέσα ακόμα δυο πιπέτες τον ξαναβιδώνω στο κουτί και ανεβάζω τα βατ στα 15 .
Τα πράγματα αρχίζουν και γίνονται πολύ καλύτερα , τώρα μπορώ να διακρίνω ένα γλυκόξινο στρόβιλο γεύσεων
 από εξωτικά φρούτα, τύπου παπάγια, μάνγκο η και μανταρίνι ακόμη και  ροδάκινο με σαντιγύ, αφού στο τέλος μένει μια αμυδρή
αλλά γλυκιά κρεμώδης επίγευση στο στόμα . Ο ατμός συνεκτικός η γεύση δυνατή θυμίζει κάτι από καλοκαίρι στην ανατολή
 αν αφήσεις το μυαλό να ταξιδέψει σε κάποιο μέρος σίγουρα θα πάει από το Ισραήλ μέχρι την Ινδία και στις γύρω περιοχές
ίσως και νότια Αμερική αλλά στην Ευρώπη δε πρόκειται να ταξιδέψει  ..

Αρχικά σκεφτόμουν να παντρέψω το υγρό με κάποιο καπνικό για να μη πάει χαμένο αλλά τώρα μετά από 1ml περίπου
σκέπτομαι ότι είναι καλύτερα να το απολαύσω μόνο του.
Φθάνω στα 16 βατ για τη τελική απόφαση . Η γεύση αχαλίνωτη η αρχική κρυάδα έχει φύγει και έδωσε τη θέση της
στη συνήθεια αλλά και νέες ιδέες για το περιεχόμενο των γεύσεων . Αυτή τη φορά διακρίνω αυτό το βαρύ εξωτικό
σχεδόν πικρό άρωμα από σανταλόξυλο συνδυασμένο με ήπια κρέμα από περγαμόντο , μύρο και γιασεμί
να πολιορκούν  τις αντιληπτικές αισθήσεις μου και ίσως μια ψιλή από πιπέρι η γαρύφαλλο να δίνουν
μια τελειωτική αφροδισιακή νότα σε αυτό το λαβύρινθο των γεύσεων …



Σίγουρα ένα περίεργο υγρό όχι για περίεργους αλλά τελικά για ατόφιους πειραματιστές που τους αρέσει
η περιπλάνηση στον άγνωστο κόσμο της αβεβαιότητας …

Δε ξέρω αν θα πέσει ξανά στα χέρια μου αυτό το υγρό αλλά δε θα έλεγα και όχι για άλλη μια γύρα .