Smokey Apples, 12mg, Phenomenon Zest, 0.28mm Ni200, 2.5mm MC, 0.18Ω, TC, NakamichiΠλούσια καπνική βάση με διπλό μίγμα πράσινου και κόκκινου μήλου συν μια ιδέα καραμέλας. Καπνικό και γευστικό, μία δροσερή επιλογή.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Είναι από αυτά που είχα δοκιμάσει και πιο παλιά, αλλά 6ρι τότε. Βέβαια, τω καιρώ εκείνο, ήταν πολύ ελαφρύ για μένα. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το μήλο είναι αυτό που υπερισχύει. Και αμέσως μετά, το άρωμα γίνεται ενδιαφέρον και καπνιστό. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Κατ’ αρχάς, χτύπημα! Πολύ από αυτό. Και αφού συνήθισα, προσπάθησα να αναγνωρίσω τη γεύση. Τα αρώματα του μήλου γεμίζουν το στόμα ενώ ο λαιμός νιώθει το χτύπημα και τα καπνικά στοιχεία του υγρού. Υπάρχει καθαρή και γλυκάδα αλλά και οξύτητα και όπως μας λέει και στην περιγραφή, η καραμέλα το μόνο που φαίνεται να κάνει, είναι να στρογγυλεύει τη γεύση. Η ρινική εισπνοή, αν και επίπονη, δεν αφήνει κάποιο στοιχείο να ξεχωρίσει αλλά μεταφέρει όλη την παλέτα των αρωμάτων αυτούσια. Στη ρινική εκπνοή, μία γλυκάδα μήλου είναι το μόνο που ξεχωρίζει από τον εξασθενημένο πλέον ατμό. Το χτύπημα είναι μπόλικο ενώ το ντουμάνι στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση του υγρού περιορίζεται σε μια καπνιστή αίσθηση μήλου, και ίσως και μια ιδέα ξηρών καρπών, προερχόμενων προφανώς από το καπνικό κομμάτι. Τότε, του είχα δώσει 72/100. Σήμερα, θα ανεβάσω στο 78/100.
Cigar, 12mg, KF 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.84Ω, Nakamitchi.Η συνταγή μας για καθαρό πούρο, για τους φίλους που αρέσκονται σε δυνατά αρώματα και γεύσεις. Απολαύστε το με ουίσκι single malt.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Η αλήθεια είναι ότι έχω πολύ καιρό να βρω ένα καλό πουράκι, οπότε με χαρά άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Η μυρωδιά είναι βαριά και καπνική, όπως αναμένεται, με αρκετές γλυκές νότες και ένα υπόξινο φρουτώδες παρασκήνιο. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Παρόλο που, αν και ατμιστής σε επίπεδα 5-9 τα τελευταία χρόνια, θεωρώ ότι τα καπνικά ανεβαίνουν επίπεδο με 12ρες νικοτίνες, εδώ το χτύπημα και το κάψιμο ήταν υπερβολικό. Η γεύση, φαίνεται καταπιεσμένη και το στόμα μένει ξερό. Περισσότερο μοιάζει με εξαιρετικής ποιότητας τσιγαρίσιο παρά με πούρο. Και λέω «εξαιρετικής ποιότητας» καθώς σε κανένα σημείο του δεν συναντάς καμένο χαρτί ούτε τασακίλα. Αυτό που σε κάτι παλιά μυθιστορήματα (βλ. Γιούγκερμαν – Μ. Καραγάτσης), ονόμαζαν «τσιγάρο μυρωδάτο». Άφησα λίγο ατμό να μπει στη μύτη, ουαί όμως, το κάψιμο με γονάτισε και με έκανε να μιλάω σε μια ακατάληπτη διάλεκτο με συνέπεια η γειτόνισσα να φωνάξει εξορκιστή. Στη ρινική εκπνοή, ανίχνευσα κάποια αρώματα βανίλιας και ξηρών καρπών αλλά και πάλι μπορεί να είναι θέμα αυθυποβολής λόγω ετικέτας. Για το χτύπημα τα είπαμε, πολλά νταν, ενώ η παραγωγή ατμού κάπως παραπάνω από τα αναμενόμενα επίπεδα. Θα το χαρακτήριζα βραδινό υγρό με δύναμη και ένταση, και θα το βαθμολογήσω χωρίς να λάβω υπ' όψιν τον παράγοντα νικοτίνη: 80/100
Smoke X, 12mg, KF4 Tobecco Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.54Ω, Nakamitchi.Η πιο δημοφιλής καπνική μας γεύση, τώρα και με μια ιδέα της νόστιμης σοκολάτας μας. Βασισμένο στο premium καπνικό μας μίγμα με μια ιδέα ψημένου καλαμποκιού. Άλλο ένα τέλειο υγρό για κάθε μέρα, μία πλούσια και έντονη εμπειρία.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Το απλό Smoke, μου άρεσε. Έχω ατμίσει και στο παρελθόν καπνικά με σοκολάτα, και τα περισσότερα ήταν αποτυχημένες προσπάθειες. Αυτό όμως, με το που έφερα το μπουκαλάκι στη μύτη, μου γέννησε ελπίδες. Και αυτό γιατί εκτός από την χαρακτηριστικότατη μυρωδιά του Smoke, ερχόταν στη μύτη αρώματα από πλούσια μαύρη σοκολάτα χωρίς ιδιαίτερη γλύκα. Λάτρης της μαύρης σοκολάτας, από 80% και πάνω, και σε συνδυασμό με τα πολύ καλά δείγματα γραφής σε fusion γεύσεις που έχει δείξει η after-8, έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Όσο το υγρό πότιζε το βαμβάκι σε αντικατάσταση της σκέτης βάσης, οι γεύσεις ήταν αυτές οι κλασσικές του Smoke. Προχωρώντας, ο ατμός άρχισε να «σκοτεινιάζει» ώσπου ξαφνικά σε μία αρκετής διάρκειας τζούρα, εμφανίστηκε μια σοκολάτα όχι απλά μαύρη αλλά κατράμι! Στον ουρανίσκο μου χόρευαν τα RY4D, η μαλτόλη, η πυραζίνη (καλά αυτή δυο στροφές έριξε και έκατσε) και η σοκολάτα χτυπούσε παλαμάκια σε όλο το εύρος. Στην εισπνοή από τη μύτη, τα γλυκόπικρα αρώματα της σοκολάτας αγκάλιαζαν υπέροχα τα αρώματα του Smoke-βάση, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη δεν μπόρεσα να καταλάβω και πολλά καθώς οι οσφρητικοί μου αισθητήρες είχαν πλέον μπουκώσει. Το χτύπημα σαφέστατα έντονο, καμία όμως σχέση με το προηγούμενο το οποίο με σακάτεψε. Η παραγωγή ατμού, σχετικά υποτονική, γνώρισμα που κληρονόμησε από το απλό Smoke. Δύο μονάδες πάνω από το Smoke, καθώς βρήκε τον τρόπο να πάρει ένα γευστικό και δημοφιλές υγρό και να το ανεβάσει ένα σκαλοπάτι ακόμα. Προσωπική μου εκτίμηση, θα ήταν ο πειραματισμός με λίγο λιγότερο Smoke και λίγη περισσότερη σοκολάτα, κρατώντας όμως το συνολικό ποσοστό αρωμάτων το ίδιο: 92/100
Peach & Tea, 12mg, KF 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.84Ω, Nakamitchi.Η πρώτη δροσιστική μας συνταγή της νέας σειράς. Ζουμερό και παγωμένο ροδάκινο με γλυκό πράσινο τσάι και μια σταγόνα ανανά. Μια ρεαλιστική εμπειρία.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Πράγματι, ανοίγοντας το μπουκαλάκι, το άρωμα θυμίζει ακριβώς ένα παγωμένο Lipton Ice ή Nestea ή ότι πίνετε τέλος πάντων, με γεύση ροδάκινο. Εδώ πρέπει να πω πως όσες γεύσεις ροδάκινο έχω δοκιμάσει τα τελευταία χρόνια, με έχουν απογοητεύσει, πλην του Lucena. Αλλά και αυτό δεν είναι καθαρόαιμο ροδάκινο. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Πρώτη έκπληξη, μία ελαφριά δροσιά, που αποδίδεται στον ατμό μόνο πάνω στο ροδάκινο. Σαν να έχει γίνει μίξη ενός ροδάκινου με κάτι δροσιστικό, όχι μενθόλη όμως, και όλο αυτό με τσάι. Δεύτερη έκπληξη, το τσάι. Οκ, έχω μεγαλύτερη ειδικότητα στον καφέ, αλλά και στο τσάι, δεν πάω πίσω. Η γεύση του είναι καθαρή και ατόφια, μόνο που δεν είναι γεύση από πράσινο τσάι, αλλά από μαύρο. Και είμαι σίγουρος ότι είναι πασιφανές αυτό καθώς δεν χρειάζεται και πολλή προσπάθεια για να αναγνωρίσει κάποιος τη συγκεκριμένη διαφορά. Χωρίς αυτό να είναι καθόλου μα καθόλου αρνητικό για το υγρό. Τρίτη έκπληξη, η γεύση αποδίδεται με στρώματα, όπως ακριβώς και σε ένα παγωμένο ρόφημα τσαγιού. Πρώτα το φρούτο παρέα με εκείνη τη δροσιστική παράμετρο, μετά η γεύση από το τσάι και τέλος, ένα κομμάτι από αυτό το τάγκισμα που μένει στο στόμα αφού πιούμε μαύρο τσάι. Ανανά δεν βρήκα σε κανένα σημείο του ατμίσματος, μπορεί πολύ απλά στο συγκεκριμένο συνδυασμό να ενεργεί ως ενισχυτικό η βελτιωτικό μιας γεύσης, ή του συνολικού υγρού. Η ρινική εισπνοή περιορίζεται στο ροδάκινο με πολύ αχνές πινελιές τσαγιού, ενώ η εκπνοή από τη μύτη δεν έχει κάτι περισσότερο να δώσει. Το χτύπημα, δυνατό μεν, υποφερτό δε, ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα. Στο τέλος, μένει στο στόμα το τάγκισμα που ανέφερα πριν, το οποίο ακολουθείται από στιγμιαία κύματα γλυκού ροδάκινου. Πολύ καλή απόδοση πετυχημένου καλοκαιρινού δροσιστικού ποτού. Και ας το ενισχύουμε κάποιοι με μαύρο ρούμι ενίοτε (ιδέα προς τον κατασκευαστή, χωρίς πνευματικά δικαιώματα). 89/100
The Jack, 12mg, Phenomenon Zest, 0.28mm Ni200, 2.5mm MC, 0.18Ω, TC, NakamitchiΗ ενισχυμένη μας συνταγή για καπνό πίπας. Με επίγευση μελιού στην εκπνοή. Πρέπει οπωσδήποτε να το δοκιμάσετε.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Τη μέρα που ήρθε αυτή η παρτίδα στο vape corner, έτυχε να περνάω την ώρα που ένας φίλος δοκίμαζε το συγκεκριμένο. Η ατάκα μου ήταν «σε μελίσσι έπεσες?», χωρίς να ξέρω τι ατμίζει και μετά μου το έδειξε. Η αλήθεια είναι ότι όσα υγρά περιέχουν έστω και λίγο μέλι, τις περισσότερες φορές είναι ανυπόφορα για τους γύρω. Τρανά παραδείγματα το Umami Woody Snuff και το Black Flag Fallen. Ανοίγοντας λοιπόν το μπουκαλάκι, το μέλι επικαλύπτει όλα τα άλλα. Πρέπει να μείνεις πολύ ώρα με το ρουθούνι κολλημένο στο μπουκάλι ώστε να καταφέρεις να αναγνωρίσεις κάποιο καπνικό στοιχείο. Συγκρατημένα, έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Η πρώτη τζούρα με έκανε να λιγώσω από τη γλύκα. Άφησα για λίγο το μοντ στην άκρη και μόνο τότε καταλάγιασε και εμφάνισε τα καπνικά του στοιχεία. Ξαναέπιασα το μοντ, και αφού το στόμα μου είχε γλυκαθεί αρκετά, άρχισε να ξεδιπλώνεται το μυστήριο αυτού του υγρού. Οι πιο διακριτές γεύσεις, είναι από καβουρντισμένο καπνό που φέρνει σε μίγμα Burley – Cavendish καθώς και κάτι από ξύλο. Στο τέλος της τζούρας, έντονα ψημένο μέλι εμφανίζεται και μένει εκεί για την εκπνοή αλλά και για αρκετή ώρα μετά. Στην εισπνοή από τη μύτη το μέλι κυριαρχεί, ενώ στην ρινική εκπνοή μια καπνική ξηρότητα και κάποια αρώματα ξύλου είναι αυτά που εμφανίζονται. Το χτύπημα είναι δυνατό και παραδόξως ευχάριστο για γλυκό υγρό, ενώ η παραγωγή ατμού βρίσκεται σε κάπως πιο ανεβασμένα επίπεδα. Υπάρχει επίμονη επίγευση μελιού κατά κύριο λόγο, με πολλά καπνικά στοιχεία να είναι επίσης εμφανή. Το υγρό αυτό είναι ευχάριστη έκπληξη για μένα, καθώς υπήρξα καπνιστής πίπας στο παρελθόν και μου ξύπνησε αρκετές όμορφες αναμνήσεις. Επίσης, παρόλο που περιέχει μέλι, στο άτμισμα δεν επικαλύπτει τα πάντα, αλλά συμπληρώνει υπέροχα τις καπνικές νότες του υγρού. Μοναδική παραφωνία, η έντονη γλύκα που κυριαρχεί σε αρκετό εύρος του ατμίσματος. Ίσως ένα βελτιωτικό στυλ Bitter Wizard να διόρθωνε την κατάσταση, όσοι DIYδες διαβάζετε, σας έχω δώσει Homework. Δεν νομίζω ότι θα γινόταν ανεκτό για όλη μέρα. Επίσης, το άρωμά του, είναι το πιο επίμονο που έχω συναντήσει στον Phenomenon: οι κάτοχοί του γνωρίζουν ότι όταν αλλάζεις υγρό, θέλει πολύ λίγο χρόνο ο ατμοποιητής αυτός για να εξαφανίσει τελείως την παλιά γεύση, κάτι που θεωρώ ότι οφείλεται στην ελάχιστη ποσότητα απορροφητικού υλικού που χρησιμοποιούμε. Εδώ, τρία τανκ σκέτη βάση και ακόμα γεύομαι μέλι! Δεν πειράζει, ομορφαίνει, δεν παχαίνει! 92/100
Granny’s Apple Pie, 12mg, Phenomenon Zest, 0.28mm Ni200, 2.5mm MC, 0.18Ω, TC, NakamitchiΚρεμώδης πίτα με φρέσκα μήλα starking και pink lady σε ένα ισορροπημένο μίγμα. Μια σταγόνα κανέλας και μοσχοκάρυδο για να στρογγυλέψει τη γεύση στην εκπνοή.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Έχω συνδυάσει τα περισσότερα υγρά που διατείνονται μηλόπιτες, ως ατυχείς συνδυασμούς μήλου και βουτύρου, με ολίγη από ζύμη. Και λέω ατυχείς, γιατί ως γνωστόν το βούτυρο για μένα, αποτελεί εργαλείο που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με αυτό το σκεπτικισμό άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Ευχάριστα τα νέα, καμία υποψία βουτύρου. Γρήγορα υγρό στον ατμοποιητή και εκκίνηση διαδικασίας. Μια υφή κρέμας χωρίς ίχνος γαλατίλας, πιστά αρώματα μήλου και ταυτόχρονη γλυκάδα και οξύτητα από το φρούτο είναι τα πρώτα πράγματα που γεύεται κανείς δοκιμάζοντας αυτό το υγρό. Στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο, η χαρακτηριστική μετάβαση στα μπαχαρικά, τα οποία εμφανίζονται ακριβώς όπως στην περιγραφή, με το μοσχοκάρυδο να επιμένει. Όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα: σε κανένα σημείο του ατμίσματος, δεν μπόρεσα να εντοπίσω το κομμάτι «πίττα» του υγρού. Ούτε ζύμη, ούτε μπισκότο, ούτε κούρου, ούτε φύλλο Ζαγορίσιο, τίποτα. Με φόβο ότι μπορεί να φταίει ο ατμοποιητής και ο τρόπος που αποδίδει, έσταξα λίγο και στον KF4, και στον 3.1 αλλά και σε έναν dripper που είχα εύκαιρο. Εις μάτην, παντελώς εν ελλείψει οποιοδήποτε στοιχείο αμύλου! Στην εισπνοή από τη μύτη, το μήλο και το μοσχοκάρυδο είναι που κυριαρχούν ενώ στην εκπνοή από τη μύτη εμφανίζεται και η κανέλα. Το χτύπημα δυνατό και κατά τη γνώμη μου όχι ταιριαστό σε τόσο γλυκό υγρό, ενώ η παραγωγή ατμού, αυξημένη. Σαν επίγευση, και γι αρκετή ώρα, παραμένει το μίγμα μπαχαρικών το οποίο στρογγυλεύεται από διακριτικές εμφανίσεις μήλου. Σαν μηλόπιτα, δεν πάμε καλά, σαν γέμιση μηλόπιτας όμως, τέλεια. Μια προσθήκη κάποιας ζύμης, κατά προτίμηση με λίγα αλμυρά στοιχεία, ίσως και λίγης καμένης ζάχαρης με ταυτόχρονη μείωση του μοσχοκάρυδου κατά 20% τουλάχιστον, και νομίζω ότι θα έχουμε ένα υγρό φανταστικό. Με την προσθήκη και μαύρου ρουμιού, το Gambit θα αρχίσει να τρέμει στην καρέκλα του καθώς η χαώδης διαφορά τιμής θα παίξει τεράστιο ρόλο στους προσκυνητές αυτών των γεύσεων. 88/100
Anarchy X, 12mg, KF4 Tobecco Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.54Ω, Nakamitchi.Αυτή είναι συνταγή δυνατού καπνικού. Σας προειδοποιήσαμε!
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να βγάλουμε και πολλά συμπεράσματα από την περιγραφή. Στα τυφλά λοιπόν, άνοιξα το μπουκαλάκι και το έφερα στη μύτη. Έντονα καπνικά αρώματα, και ένα στοιχείο το οποίο δεν με ενθουσίασε και ιδιαίτερα: Virginia. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Πρόκειται σίγουρα για μίξη καπνικών, κάποιο ανατολίτικου τύπου, κάποιο πιο ελαφρύ και ανοιχτό και ένα μικρό κομμάτι Virginia. Αναγνώρισα κάποια γεύση στυλ φιστικιού Αιγίνης, όπως αυτό αποδίδεται σε υγρά αναπλήρωσης, και το υγρό περισσότερο μου έμοιασε σαν τροποποιημένο – ενισχυμένο – πειραγμένο κατά πολύ Cigar. Στην εισπνοή από τη μύτη, σκούρα καπνικά αρώματα με μια εμφανή νότα Virginia ενώ στη ρινική εκπνοή αυτές οι περίεργες νότες που άλλοτε θυμίζουν ξηρό καρπό και άλλοτε λουλούδια… Το χτύπημα δυνατό και εδώ ταιριαστό ενώ η παραγωγή ατμού σε κανονικά επίπεδα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο να πω γι αυτό το υγρό, προσωπικά δεν με ενθουσίασε, αλλά είναι αυτό ακριβώς που μας λέει: δυνατό καπνικό. 83/100
Smokey Banana, 12mg, KF4 Tobecco Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.54Ω, Nakamitchi.Νέα προσθήκη στην Premium Smokey σειρά μας. Βασισμένη στο smokey μίγμα, η νέα κρεμώδης, αλλά όχι πολύ γλυκιά επίγευση μπανάνας, αποκαλύπτει μια νέα ατμιστική εμπειρία. Όπως πάντα, μια μικρή ιδέα καραμέλας, για να αναδείξει όλα τα συστατικά.
Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Πρόκειται για το τελευταίο που είχα δοκιμάσει την πρώτη πρώτη φορά, και μάλιστα με το ίδιο ποσοστό νικοτίνης. Όπως όλη η σειρά Smokey, χρησιμοποιείται και εδώ η ίδια καπνική βάση με το Apples και το Caramel, μόνο που αυτή τη φορά το αρωματικό στοιχείο είναι η μπανάνα. Καπνός και μπανάνα? Κάτι πούρα Backwoods (yummm!) θυμάμαι με αυτό το concept αλλά και αυτό δεν ήταν και πολύ πετυχημένο. Φέρνοντας το μπουκαλάκι στη μύτη, εμφανίζεται εκείνη η καπνιστή μυρωδιά που έχουν και τα άλλα δύο της σειράς, και ακολουθείται από γλυκιά μπανάνα. Έβαλα υγρό στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Σε αντίθεση με τα άλλα δύο της σειράς, εδώ η μπανάνα, περνάει σε δεύτερο ρόλο. Πολύ δεύτερο όμως, καθώς υπερισχύει κατά κράτος αυτό το καβουρντισμένο καπνικό που χρησιμοποιείται, σε σημείο η μπανάνα να μοιάζει παραφωνία. Η απλά, να παίζει το ρόλο του κομπάρσου. Το πόσο επιτυχημένα το κάνει αυτό, είναι στην κρίση του καθενός. Στην εισπνοή από τη μύτη, έχεις την αίσθηση ότι μόλις έχεις «πατήσει» έναν ναργιλέ μπανάνα, γεγονός που δεν διαρκεί πολύ όμως γιατί γρήγορα ο εγκέφαλος συνειδητοποιεί ότι λείπει το χαρακτηριστικό άρωμα από το κάρβουνο. Στην εκπνοή από τη μύτη, το καπνιστό καπνικό στοιχείο είναι αυτό που υπερισχύει. Σαν χτύπημα και εδώ μπόλικο και κατά τη γνώμη μου όχι ταιριαστό ενώ η παραγωγή ατμού μία σκάλα πάνω από το αναμενόμενο. Δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, τουλάχιστον σε σχέση με τα άλλα δύο της ίδιας φιλοσοφίας. Για κάποιον που ψάχνει ένα διαφορετικό καπνικό όμως, ίσως να αποτελέσει μια καλή λύση. Τότε, του είχα δώσει 70/100 και παραμένω σε αυτά τα επίπεδα.
Creamy Strawberry Pancakes, 12mg, KF 3.1ES Clone, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 1.84Ω, Nakamitchi.Ένα γευστικό μίγμα με σιρόπι σφενδάμου, ώριμη φράουλα και ζύμη τηγανίτας. Προσθέστε και λίγη χτυπημένη κρέμα για επίγευση και έχετε τον παράδεισο σε ένα μπουκάλι. Ένα από τα αγαπημένα της ομάδας.Έτσι περιγράφει ο κατασκευαστής αυτό το υγρό. Το άφησα τελευταίο αυτό για δύο λόγους: α) η λέξη creamy, που παραπέμπει σε δυσάρεστες για μένα εμπειρίες, και β) η λέξη strawberry, καθώς όλα τα προηγούμενα της εταιρείας που περιείχαν φράουλα, δεν με ενθουσίασαν. Έφερα το υγρό στη μύτη και ο δεύτερος από τους δύο φόβους μου επιβεβαιώθηκε. Χαρακτηριστική μυρωδιά της φράουλας που συνάντησα στο Lemon Strawberry και στο Killer Strawberry. Επικαλύπτει τα πάντα χωρίς να αφήνει άλλα αρώματα να αναδειχτούν. Λιγότερο από 1ml στον ατμοποιητή και ξεκίνησα. Δυστυχώς, και πάλι η ίδια φράουλα η οποία δεν έχει καθόλου καλή γεύση, αλλά σε πολύ καλύτερα και πιο ανεκτά επίπεδα από τα άλλα δύο. Η κρέμα φαίνεται μόνο σαν υφή και ένα μίγμα ζύμης δείχνει να στρογγυλεύει αυτό το υγρό. Αυτό το μίγμα ζύμης εμφανίζει ακόμα και ελαιώδη στοιχεία, παραπέμποντας ευθέως σε pancakes, ενώ το σιρόπι σφενδάμου που αναφέρεται στην περιγραφή, δεν είναι καθαρά διακριτό, μπορεί όμως να ευθύνεται για την πιο «φυσιολογική» απόδοση της φράουλας. Στην εισπνοή από τη μύτη, κυριαρχεί η φράουλα ενώ εδώ το maple syrup πασχίζει να βγει προς τα έξω και μετά βίας κάτι καταφέρνει. Στην ρινική εκπνοή, κυριαρχεί μια αίσθηση ζύμης με κρεμώδη υφή. Υπάρχει και μια δροσιά στο υγρό, αλλά μπορεί να είναι η ιδέα μου. Το χτύπημα είναι σχετικά ελαφρύ για 12ρι ενώ η παραγωγή ατμού στα αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση, όχι πολύ επίμονη, περιορίζεται στη φράουλα και μια ελαιώδη αίσθηση στο στόμα. Λίγο περισσότερο ζύμη, λίγο περισσότερο maple syrup και αντικατάσταση της φράουλας με κάτι άλλο, ίσως βατόμουρο, blueberry, μήλο, αχλάδι, νομίζω ότι θα έκαναν αυτό το υγρό αγαπημένο από ακόμα περισσότερους. 69/100
Αυτό όπως και όλα τα reviews μου, μπορείτε να τα βρείτε και στο
http://cruiser79.blogspot.gr/
3247 Απαντήσεις
550141 Εμφανίσεις
