Calix v4 (by Leo) vs CloudOne v3 (by Cloud Mods) – [Ultem tank & mtl kit]
[justify]
Τάδε έφη Joe KazamiasΚαλησπέρα σας. Πριν ξεκινήσω αυτό το συγκριτικό θα ήθελα να αναφέρω κάποια γεγονότα απ’ το δικό μου ατμιστικό σημειωματάριο, στην ουσία τους, μία σειρά από επιλογές που φέρνουν και θετικά αλλά και αρνητικά αποτελέσματα, και που το μόνο βέβαιο είναι πως πρέπει πάντα να τ’ αποδεχόμαστε, όσο κι αν αυτά μας ενοχλούν ή μας περιορίζουν, ή ακόμα και να μας λοξοδρομούν από τους όποιους στόχους μας. Και στο άτμισμα έχουμε τον ίδιο χαρακτήρα κι αυτό δεν πρέπει ν’ αλλάζει, τουλάχιστον αυτή είναι η δική μου γνώμη, είτε αν μπήκαμε ως επιβάτες θεραπευτικού μέσου είτε ως εκκολαπτόμενοι χομπίστες, είτε κι ως φωτεινοί παντογνώστες, είτε ακόμα κι ως χαβαλέ κανιβαλιστές των πάντων. Τα δεδομένα μάς ήταν ήδη γνωστά: ερχόμαστε ως ταλαιπωρημένοι κατάκοποι καπνιστές, δεν φυτρώσαμε, αλλά και δεν ήρθαμε καταναγκαστικά με μία αλυσοδεμένη μπάλα στο πόδι. Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι στο ότι ποτέ δεν σταματάμε το χρόνο, το τικ τακ είμαστε εμείς, δεν γίνεται διαφορετικά.
Και το ζητούμενο για εμάς, τους ήδη εύθυμους ατμιστές, κατά τη γνώμη μου πάντα, δεν είναι να επιλέξουμε το οτιδήποτε στα τυφλά, όμως κι από την άλλη, ποιον “ειδικό” θα εμπιστευτεί ώστε ν’ αποδεχθεί τα λεγόμενά του και μάλιστα ανάμεσα σε πληθώρα υποψήφιων ως κορυφαίων ατμιστικών εργαλείων. Ο απλούστερος δυνατός τρόπος είναι σαφώς η διαρκής ενημέρωση, σαφώς και το “σωστό” ή “λάθος” βγαίνουν στην επιφάνεια με την τριβή και την ενασχόληση τού χρήστη. Το παράδοξο στη λογική είναι η πρόκριση του ορθού ξεχνώντας το σωτήριο σφάλμα και που μας απαλλάσσει από δύσκολες καταστάσεις· ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει. Σε λένε Βαγγέλα άρα δεν είσαι η Χαρίκλεια. Συνεχίζεις ως ένα ράκος ο πρώην καπνιστής και νυν ατμιστής, και αμαρτίαν ουκ έχω. Και καλά με τους βάρβαρους υπολογισμούς επί του καναπέως, στα αμαρτωλά τα χρόνια δεν μέτραγες τσιγάρα αλλά μόνον πακέτα, εδώ τώρα γιατί ζητάς τα ρέστα σε ml; μέτρα μπουκάλια και τα θλιβερά σου μπουστεράκια. Εμ, δεν γίνεται διαφορετικά.
Και άντε, ας το καταλήξω και λίγο πιο κάτω, -και όχι, δεν είναι ψυχανάλυση Καζαμίας, δεν είναι εκλαϊκευμένη επιστημοσύνη διάγνωσης διόρθωσης σφαλμάτων, απλώς μια τακτοποίηση στα “θέλω”, και που στο κάτω κάτω, η ζωή μας δεν είναι τυφλό εγχειρίδιο ώστε να γρασάρουμε τα εντός μας με άλφα βήτα γάμα. Απλά πράγματα, η πρώτη τρικλοποδιά ήρθε με το άναμμα ενός τσιγάρου επάνω σε τσακίρ κέφι, και που ως βολική δικαιολογία ήρθε και η μετρημένη θλίψη, “γιατί ρε γμτ...”. Εντάξει, το ξεπέρασα. Το διδακτικό όλου αυτού ήταν πως είχα ξεμείνει από δικαιολογίες και που ως ερασιτέχνης έπαψα να πιστεύω κι όσα μου λέω ως σταθερές. Το ένα άναμμα δεν ήταν το κακό, ήταν το καμπανάκι υπενθύμισης. Ακόμα κι αν δεν φτάσουμε ποτέ στα φλωρέξ, ακόμα κι αν η νικοτίνη παραμένει ως στοιχειό, το άτμισμα σού έδειξε πως η εξίσωση έχει και τον δικό της παράγοντα, και που ασφαλώς όλο αυτό επαληθεύεται από εμάς ως βασικό γνωστό άγνωστο. Μπαρούφες, το ξέρω, δεν γίνεται διαφορετικά.
[/justify]
[justify]Το λοιπόν, ας έρθω αρχοντικά και στο προκείμενο. Όλα τα συγκριτικά έχουν κάτι να πουν, από τη στιγμή που δύο ή περισσότερα πράγματα εξετάζονται παράλληλα, πάντα έρχονται και οι όποιες μας διαπιστώσεις για τις διαφορές ή και τις ομοιότητές τους, τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα που ξεχωρίζουν σε αυτά, ακόμα κι αν είναι από διαφορετικές κατηγορίες, ίσως ν’ αυξάνει ο βαθμός δυσκολίας μιας τέτοιας ενέργειας, όμως παρ’ όλα αυτά, πάντα βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα, και πιστεύω επίσης πως είναι μάλλον άσκοπο να επαναλαμβάνουμε κάθε φορά ως άλλοθι το θέμα “υποκειμενικό”. Χαίρω πολύ, Joe· κουβεντούλα κάνουμε και απόψεις ανταλλάσσουμε, τόσο απλά τόσο όμορφα. Το να μην λέω άποψη και να ρίχνω πέπλο σοβαροφάνειας περί υποκειμενικού κατεστημένου, προσωπικά, όταν ακούω τέτοιες ατάκες, με αφήνουν με ένα χαμόγελο ικανοποίησης πως είναι κουβέντες χωρίς άποψη, νύχτα χωρίς φεγγάρι ή σεξ χωρίς δεύτερο άτομο. Το συγκεκριμένο συγκριτικό έχει πολλά να πει χωρίς λόγια.
Ζεστό-ζεστό έρχεται το θέμα, και πριν καν ξεκινήσει. Από τον τίτλο του, εντάξει, διακρίνεται μία αρμονία, μιλάμε για mtl κατάσταση παύλα επιλογή, μιλάμε για ultem tank κατάσταση παύλα επιλογή, μιλάμε για δύο ξεχωριστούς επισκευάσιμους, που για μένα τουλάχιστον, είναι ανάμεσα στους κορυφαίους: Calix v4 (by Leo) vs CloudOne v3 (by Cloud Mods) – [Ultem tank & mtl kit]. Σπουδαία ιστορία και οι δύο τους. Διαδοχικές παρουσιάσεις, εξέλιξη διαφοροποίηση ταυτότητα, τρία στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα “v” τους, όπου από τις πρώτες κιόλας κοινές τους εικόνες, γίνονται όλα πιο άμεσα, πιο ξάστερα. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν τους λείπει η ιστορία, από δαύτη έχουν μπόλικη και με βαριά κληρονομιά, και σε σχεδιαστική επιτυχία και σε ατμιστικό αποτέλεσμα και σε ποιοτικές πρωτιές και σε υπέροχες αισθητικές γραμμές, και και και. Αν κάτι τους λείπει αυτό είναι η δήθεν εκπροσώπηση ή προώθηση. Ελληνικές σπουδαίες προτάσεις που δεν μπορούν ν’ αμφισβητηθούν, τουλάχιστον όχι εδώ.
Όταν ήρθαν οι πρώτες επίσημες παρουσιάσεις, έχουν περάσει κάμποσα χρονάκια, και που παρουσιάστηκαν ως νέες επιλογές ανάμεσα σε αρκετούς, ήδη φτασμένους, επισκευάσιμους, μάλιστα είχαν και άριστη κληρονομιά, είτε ο κατασκευαστής είχε ήδη περπατήσει στη σχεδιαστική απλοποίηση τής καινοτομίας (όπως π.χ. νωρίτερα ο Τούρκος), είτε ως προπομπός ευφυέστατων υλοποιήσεων (όπως π.χ. ο Apollo). Και οι δύο δεν ήταν “της σειράς”, το κόστος απόκτησής τους ήταν, αν όχι απαγορευτικό, επιλογές δεύτερης και τρίτης σκέψης. Ακόμα δεν είχαν σκάσει μύτη τα τόσο περίτεχνα παρδαλά σύρματα, ούτε καν η ανάλαφρη αναφορά μας για συρματάκια ως ακόμα και των 0.4mm, που για εμάς τους mtl-άδες το σαραντάρι είναι αρκετά χοντρό που θέλει δίαιτα και σωστή διατροφή. Ούτε βέβαια είχε προφτάσει η χρυσή επιλογή ανελέητου παιχνιδιού σε εύρος ισχύος, όπως ο Skyline για παράδειγμα, να είσαι στα 10 βατ και μέχρι ν’ αλλάξεις συναίσθημα να είσαι στα 50, με το ίδιο σύρμα, τον ίδιο παλιοχαρακτήρα.
Μπορεί πολλές φορές ν’ αναφερόμαστε στα μικρά ονόματα των Ελλήνων κατασκευαστών, “Ο Παναγιώτης έβγαλε νέο κουστούμι και στένεψε την κεντρική του v3”, “ναι, θα φέρει ο Κυριάκος από Δευτέρα τα νέα καλούδια, πάντως εγώ έχω ήδη τον νέο Calix του Βασίλη, δεν περίμενα τον Cloud”. Δεν είναι υπέροχο όλο αυτό; να έχεις τη δυνατότητα επικοινωνίας με τους κατασκευαστές, για μία απλή συμβουλή, για μία φιλική κουβεντούλα, για μία άμεση επαφή, τόσο μα τόσο οικεία. Αυτό είναι το πρώτο. Ένα δεύτερο σημαντικό στοιχείο είναι η εύκολη πρόσβαση στα όποια χαρακτηριστικά που συνοδεύουν κάθε φορά τον κάθε επισκευάσιμο. Ένα τρίτο, η διαρκής παρουσία τους ως φτασμένα πλέον ονόματα, δίχως μασονικού τύπου προωθήσεις, δίχως λίστες, δίχως κλειστά κλαμπ, δίχως τις σαχλαμάρες των τάχα χαϊεντάδων. Με λίγα λόγια; παρά μίαν τεσσαράκοντα, που θα έλεγε με στόμφο ο κακός μας εαυτός, διότι το είπαμε και το επαναλαμβάνουμε, είμαστε με τον ίδιο παλιοχαρακτήρα.
Πολλά τα “πρέπει” μας. Γνωστό. Πολλά επίσης και τα κενά μας κάτω απ’ το ατμιστικό μας χαλάκι. Γνωστό κι αυτό. Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι το πώς θα τα καλύψουμε ώστε να έχουμε και τις λιγότερες απώλειες, είτε ψυχοσωματικές είτε οικονομικές, εμ, εδώ σε θέλω κάβουρα. Προσωπικά, μπορεί να μην ξέχασα, π.χ. έναν Avocado, όμως δεν γίνεται να παίζω εσαεί με τα κουβαδάκια μου, άσχετα αν του χρωστάω κι αυτουνού, τόσα κι άλλα τόσα, ώστε να μπορώ σήμερα να κομπάζω σε φίλους και γνωστούς. Η mtl κατασκευή πρέπει, για τα μάτια μου, να είναι λυγερόκορμη όσο απαιτείται. Δεν μπορώ να τη δω σε 24, 25, 26 χιλιοστά, δεν μπορώ τις δεξαμενές στέρνες, και τέρμα εξαντλημένα τενεκεδάκια, ροές υγρών και αερίων με παρδαλές προσομοιώσεις, π.χ., εισαγωγές αέρα από το άνω τμήμα με γιγάντια πλάτη και μήκη που τολμούν να προσδιορίζουν τον σφικτό δήθεν χαρακτήρα τους, και μάλιστα με σύληση βασικών νόμων. Βέβαια, ακόμα κι έτσι, η άνω επιλογή εισαγωγής μπορεί να κάνει θαύματα, (βλ. π.χ. MK Das).
Αυτά θα μπορούν να πουν κάτι παραπάνω μόνο όταν έχουν διάρκεια στο χρόνο, και βέβαια κόντρα στον όποιο ανταγωνισμό, εδώ είναι και η ουσία που πρέπει να μένει από το όποιο συγκριτικό. Ήρθε λοιπόν για να μείνει ή σκάει η τρακατρούκα στα μυαλά και στο πορτοφόλι μας; και τι μου έλεγε στο σχολειό ο κύριος Μπερνούλι; πώς θα φτάσω ανώδυνα στην απόλυτη ομορφιά; χμ, δε νομίζω, Τάκη. Πώς π.χ. ένας αεράτος Kennedy είναι τόσο πληθωρικός που σε φτάνει στα όριά σου ως... άντρα; μήπως δεν είναι τόσο χαζός ο Αμερικάνος όσο θέλω; ή μήπως ο M-Atty, ως άλλος Richelieu του θείου Σαμ, με τις κάθετες αντιστάσεις και τις απλοϊκές δίπατες εισαγωγές είναι λίγος και αδικαιολόγητα πανάκριβος ως μονάκριβος; και μιας κι έπιασα τα αεράτα που φλερτάρουν άσχημα και με τους ανήσυχους mtl-άδες, τι θα λέγαμε για την υπερβολή τους στη γεύση; -πράγμα που εγώ το βάζω πάντα ως αρνητικό. Έτσι λοιπόν έχουν τα πρώτα κιόλας ίχνη, είτε είσαι αεράτος είτε ψάχνεις ακόμα ατμιστική ταυτότητα ως τσιγαρίσιος.
Ρους. Ναι και ξανά ναι, αναγκαστικά ακολουθούμε το ρου του ατμίσματος, ως θεατές είναι οικονομικότερο, ως χομπίστες είναι τέρμα καμένο, όπως εμείς. Τόσες και τόσες οι επιστροφές μας σε αναφορές στον Kfl+, με την ελάχιστη οπή, που φλερτάρει το χιλιοστό από τη μέρα που γεννήθηκε, τόσες φωτοτυπημένες καινοτομίες για να επιστρέψουμε στο κλασικό αναμάσημα ενός αρχικού αξεπέραστου σχεδιασμού, αποκλειστικά για Σπαρτιάτες. Τόσες και τόσες ακρίβειες που πνίγουν πορτοφόλια είτε με φορτηγά από “οικονομικές” επιλογές είτε με περιορισμένες εκδόσεις. Έπρεπε να φτάσουμε στον Γάλλο με τον Supersonic του ώστε να (ξανα)-θαυμάσουμε την υπέροχη σχεδιαστική επιλογή του με το παχύ μέταλλο μέσα απ’ το οποίο τρέχουν οι εισαγωγές του; τώρα όλοι μιλάμε για κάτι το αυτονόητο ως σύλληψη, “εμ βέβαια, έτσι έχω τόσο απαλό άτμισμα, με στέρεα σύννεφα τιραμισού και σταθερές δροσερές θερμοκρασίες...”. Αυτά που λέμε είναι αναγκαστικά περιορισμένα, πριν τους Cloud & Calix.
Τώρα, γιατί όλα αυτά. Γιατί όλα όσα πρέπει να έχουν σύνδεση και σχέση πρέπει κάπως ν’ αποδεικνύουν και την όποια αξία και χρησιμότητά τους. Εδώ, έχουμε μία συγκεκριμένη κατηγορία που θέλει να δείχνει κορυφές, όχι μόνον στα λόγια ούτε στους τάχα μύθους της αξίας τους. Ήθελα να φλυαρήσω κυρίως διότι αναζητούσα μία εξήγηση στο: γιατί επιλέγω και τους δύο αυτούς επισκευάσιμους σε καθημερινή χρήση. Γιατί επιστρέφω πάντα σε αυτές τις επιλογές; ένας Cloud μού αποδίδει σταθερή απόλαυση στα γλυκά καπνικά, τόσο που δεν θέλω τον οποιονδήποτε φτασμένο επισκευάσιμο. Μου βγάζει απολαυστικό κι ανεξήγητα παχύ ντουμάνι, ακόμα και με αραχνοΰφαντη PG. Σταθερός στον mtl ρόλο του, πανέξυπνα λιτός, άριστο σχολείο. Ο Calix v4 από την άλλη, προσωπικά, αν κι έχοντας χάσει πολλά επεισόδια από αυτή την εξαιρετική σειρά επισκευάσιμων, τολμώ να πω πως αγγίζει το ρυθμό ενός Cloud στα χέρια μου. Και το σίγουρο είναι ένα, μοιάζουν τόσο, τόσο ιδανικά, που η επιλογή έρχεται αβίαστα.
Ίσως η απάντηση να είναι πιο απλή απ’ όσο θα ήθελα ή που νόμιζα πως ξέρω. Τα πρώτα λογικά συμπεράσματα είναι άμεσα ορατά, και μιλάω πλέον ως χρήστης σε καθημερινή βάση και μαζί έρχεται ως πρόκριμα το τερπνόν μετά του ωφελίμου, και εξηγούμαι. Πρώτα απ’ όλα, ευκολία χρήσης, είναι με λιγοστά κομμάτια, π.χ. ο ένας έχει τέσσερα τα μέταλλα, τέσσερα τα o-rings, ένα τανκ, ένα επιστόμιο, δύο βίδες. Εύκολος χειρισμός για λύσε/δέσε/πλύνε/στήσε/δέσε. Εξαιρετική ποιότητα με αποδεδειγμένη αντοχή σε χρόνο και πίεση χρήσης, σαφέστατα τσιγαρίσιοι, και με σπουδαία απόδοση, στις συγκεκριμένες κατηγορίες υγρών, αν και το τελευταίο διακρίνεται ξεκάθαρα με την πάροδο σχετικού χρόνου, -εμπειρικά έρχονται και τα καλύτερα, όπου αν δεν ασχοληθείς τότε όλα μα όλα είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Και στους δύο (Cloud v3, Calix v4), έχουμε ένα σπουδαίο ταυτόσημο πλεονέκτημα, και πέρα απ’ τις ομοιότητες σε ultem στοιχεία (τανκ, επιστόμιο), εδώ έχουμε 2 πραγματικά πεδία ατμίσματος.
Με τα εξωτερικά νούμερά τους τώρα, έχουν επίσης κοινή πορεία. 22mm σε διάμετρο και οι δύο, σε ύψος ως πιο κοντός κερδίζει στο νήμα ο Cloud με τα 36mm του, σε επιστόμια δεν θ’ αναφερθώ αν και οι δύο έχουν εξαιρετικά διαθέσιμα επιστόμια, και ως προς την επιλογή υλικών και ως προς τις διαστάσεις τους, το θέμα επιστόμια είναι και πρέπει να είναι ένα ξεχωριστό θέμα που αξίζει σχετικής αναζήτησης. Γενικότερα, σαν πρώτη ματιά, οι εξωτερικές τους γραμμές, σε συνδυασμό με την επιλογή ultem σε τανκ και επιστόμιο, φέρουν αρκετή ομοιότητα, αρμονία θα έλεγα. Εσωτερικά τώρα, εδώ έχουμε διαφορετικά μονοπάτια που βγάζουν όμως κοινό τον διπλό χαρακτήρα τους, (είτε δηλ. με επιλογή ανοικτών των αρχικών κεντρικών εισαγωγών, είτε με τοποθέτηση mtl kit). Πάντως και οι δύο αυτοί επισκευάσιμοι ακολουθούν ευλαβικά όσα έχουν κληρονομήσει τόσο άξια, κανένας δεν ξεφεύγει από τη σχεδιαστική γραμμή που τους καταξίωσε, και από την άλλη, οι όποιες βελτιώσεις ήρθαν για να αφήσουν τη δική τους αξία.
Αναμασώντας όσα έχω ήδη πει κι εγώ στο σχετικό νήμα, θα πιάσω πρώτα τον Calix v4, και που δυστυχώς, δεν γνωρίζω σημαντικά πράγματα, πάρα πάρα πολλά αγνοώ, για τη σπουδαία πορεία του, από τη γέννησή του μέχρι και σήμερα που μιλάμε για τον v4, και πιο σωστά, για τον Calix v4 Ultem by Leo. Ένα ήταν αυτό, ένα δεύτερο ήταν πως από την τότε ελάχιστη δοκιμή που εγώ είχα κάνει με τον v2, δεν είχα και την καλύτερη γνώμη, κυρίως σε σχέση με τον ανταγωνισμό την περίοδο που εγώ έπεσα επάνω του. Ασφαλώς και είχα λάθος, κυρίως γιατί δεν είχα σοβαρή επαφή με τον συγκεκριμένο επισκευάσιμο, και παρ’ όλα αυτά είχα άποψη, τρομάρα μου, και πού να έβαζα μία σωστή σειρά δοκιμών με την αρχή του Calix v1 ή με Calix v2, v2 elegance/p3, v2 case/p3, v2 nano elegance/p3, v2 armor/p3, Calix pico/armor, v2 nano armor, Calix v3, και τέλος με Calix v4. Όπου τώρα έχουμε νέα φωλιά, νέο σχεδιασμό σε καμπάνα, διαφορετικά σπειρώματα, ακόμα καλύτερη ποιότητα κατασκευής αλλά και μικρή χωρητικότητα.
Ακόμα, βλέπουμε στα χαρακτηριστικά πως ο Calix v4, είναι ένας επισκευάσιμος ατμοποιητής από ανοξείδωτο ατσάλι 304L καθώς επίσης και από Ultem (PEI). Διαθέτει δεξαμενή με ρύθμιση υγρών και κατάλληλο δακτύλιο για τη ρύθμιση ροής του εισπνεόμενου ατμού. Βελτιωμένη και μεγαλύτερη πλέον φωλιά, οι 4 βίδες τοποθετημένες για πρώτη φορά στο επάνω μέρος, 3 επιλογές αέρα, από 1.6mm (mtl ρύθμιση), καθώς και 2 x 1.8mm. Βελτιωμένο και το δακτυλίδι ρύθμισης αέρα, δεύτερη τάπα ultem και επιστόμιο ultem των 11mm, και περιεχόμενα συσκευασίας: 1 x Calix RTA, 1 x Drip tip (ultem), 1 x ανταλλακτική τάπα πλήρωσης, 1 x ορειχάλκινος αποστάτης, 4 x μεγαλύτερες βίδες, ανταλλακτικά o-rings, 1 x εγχειρίδιο χρήσης. Αυτό που θα ήθελα να συμπληρώσω είναι πως ακόμα η αφεντιά μου δεν συμφιλιώθηκε με το, όμορφο μεν λεπτεπίλεπτο δε, ανταλλακτικό άνω τμήμα/τάπα πλήρωσης, κι αυτό γιατί έχω το φόβο γρήγορης φθοράς του, ενώ με το στιβαρό ss τμήμα του, τα βγάλε/βάλε του είναι κάτι παραπάνω από εξαιρετικά.
Επίσης, αυτό που πρέπει να γνωρίσουμε πριν την όποια αγορά ή αρχική δοκιμή είναι πως, κάπου προς το τέλος θα διαβάσουμε και για κάποιες σημαντικές οδηγίες προ χρήσης του v4. 1) ΜΗΝ αποσυναρμολογείτε τη φωλιά. Η φωλιά είναι φτιαγμένη να δουλεύει σαν μονάδα. Εάν χρειαστεί αποσυναρμολόγηση για επισκευή, προσοχή στη συναρμολόγηση χωρίς πολύ σφίξιμο. 2) Κατά την τοποθέτηση της αντίστασης σφίγγουμε τη φωλιά στη βάση για να μην περιστρέφεται και στη συνέχεια την τοποθετούμε στο σημείο που επιθυμούμε (είτε με τα φιτίλια στις τρύπες τροφοδοσίας, είτε μακριά από τις τρύπες τροφοδοσίας. Ο Calix RTA έχει τη δυνατότητα στησίματος και με τους δύο τρόπους). 3) Οι ατμοποιητές έχουν πλυθεί ομαδικά αλλά καλό θα είναι να πλυθούν ανεξάρτητα πριν την πρώτη χρήση. 4) Η αριστερή τρύπα εισαγωγής αέρα είναι 1,6mm για σφικτή εισαγωγή (mtl) και οι υπόλοιπες δύο 1,8mm. 5) Ανάλογα με το στήσιμο και το υγρό πλήρωσης, η ρύθμιση υγρών μπορεί να χρειαστεί από μισή έως 2 στροφές άνοιγμα.
Λοιπόν, ελπίζω πως δεν θα κουράσω με άχρηστα πράγματα, θα επαναλάβω καρμπόν κι εδώ στα συγκριτικά όλα αυτά που εγώ πρόλαβα και είδα μέχρι σήμερα, αλλά και για τις παραπάνω σημαντικές οδηγίες για την αρχική επαφή του χρήστη με τον v4. Για μένα προσωπικά όμως, το πιο σημαντικό κομμάτι είναι το παρακάτω βίντεο, ό,τι και να τραγουδάω εγώ θα είναι μισό. Μία υπέροχη συνέντευξη του κατασκευαστή, όπου λέει πολλά και σημαντικά πράγματα. Για την Ιστορία του Calix, για τον v4, για τα χαρακτηριστικά του, για τις όποιες σκέψεις του για το μέλλον, μέχρι τι στήσιμο επιλέγει και ο ίδιος να κάνει, όπως και το πολύ βασικό ως προς την πρώτη μας επαφή με τον v4 όπου αναφέρει και πώς θα κάνουμε σωστό αρχικό καθαρισμό (κυρίως για τα ultem κομμάτια του). Η αφεντιά μου θα αρκεστεί πλέον μόνο παρά σε ελάχιστες σημειώσεις, και βέβαια, η όποια αλήθεια θα βγει με τον καιρό, μέχρι και τώρα που συμμαζεύω όλα αυτά που εγώ είδα, είτε μόνο του είτε μέσα απ’ τις όποιες δοκιμασίες ή συγκρίσεις πρόλαβα.
Στα πρώτα κιόλας στησίματα, για μένα ήταν πια ολοφάνερο, και απ’ την πρώτη ματιά, πως ο κατασκευαστής έδωσε προσοχή σε κάθε σημείο του v4. Από το αρχικό κουτί/συσκευασία, μέχρι και την τελευταία του βίδα. Πολύ όμορφος σχεδιασμός μέσα κι έξω, λειτουργικότατος, εξαιρετική γεύση, ανάλυση, ντουμάνι, χτύπημα. Επιλογή από αρκετά αεράτος μέχρι κλασικός σφικτοτζούρης. Στην ουσία, και για μένα πάντα, βλέπω πως έχω στα χέρια μου 2 επισκευάσιμους σε έναν, και κυριολεκτώ. Δεν έχω κάτι στο περίπου, έχω 2 διαφορετικά πεδία ατμίσματος. Με το mtl pin 1.2mm έχω έναν άλλο επισκευάσιμο, κλασικό mtl, (σε γλυκά καπνικά ήταν καταπληκτικός), ενώ στην αρχική του κατάσταση έχω έναν εξαιρετικό αεράτο ατμοποιητή όπου πήρα άριστη απόδοση σε γλυκά, φρούτα, βανίλιες, κρέμες. Βέβαια, θα πρέπει να τα λέμε όλα, όπως π.χ., για να έχω όλα τα παραπάνω πρέπει να φτάσεις σε κόστος τα 136 ευρώ. Ο v4 θα είναι στα 109, συν 9 το mtl pin 1.2mm, συν ένα 2ο τανκ ultem στα 18, και τσουπ, φτάσαμε στα 136.
Ένα βασικότατο συμπέρασμα για μένα, αν με ρωτούσε κάποιος φίλος θα έλεγα με το χέρι στην καρδιά πως ο v4 με κέρδισε με την πρώτη, και ναι, αξίζει απόλυτα αυτά τα χρήματα, αν έπρεπε να πω και τι θα ήθελα εγώ ως χρήστης, θα έλεγα πω θα ήθελα και ένα ss τανκ, (άσχετα αν θα έρθει και γυάλινο τανκ). Γενικότερα, είμαι πολύ χαρούμενος για την επιλογή μου και όσες συγκρίσεις πρόλαβα να κάνω διαπίστωσα πως εδώ έχουμε έναν ακόμα εξαιρετικό επισκευάσιμο που δικαιολογεί απόλυτα το όνομα Leo. Θα έλεγα ακόμα πως α) ο νέος κάτοχος ενός v4 δεν πρέπει να βιαστεί στον αρχικό καθαρισμό και στα όποια βιαστικά συμπεράσματα. Ο v4 έρχεται μια χαρά καθαρός, όμως ναι, θέλει ήρεμο και χωρίς βιασύνες καθαρισμό για τυχών οσμές από ultem ή ό,τι άλλο, ας το ονομάσουμε αυθαίρετα και ως “στρώσιμο καθαρισμού”. β) Μικρή προσοχή στο τι επιλογή σε πάχη συρμάτων θα κάνουμε (π.χ. αν χρησιμοποιώ τον v4 ως αεράτο ή ως mtl επισκευάσιμο), έτσι ώστε να επιλέγω και τις ανάλογες βίδες.
Επίσης, με την τοποθέτηση τού mtl pin 1.2mm (του πόλου ουσιαστικά, με την κεντρική των 1.2mm), μικρή προσοχή κατά το λύσιμο/δέσιμο φωλιάς. Όχι πολλά σφιξίματα. γ) Τέλος, και στον v4, καλό θα είναι να λιπαίνουμε τα o-rings, (π.χ. εγώ κατάφερα και “έφαγα”/έκοψα το αρχικό μικρό κάτω o-ring του πόλου φωλιάς / το έκοψα διότι ήμουν απρόσεκτος και πίεζα τα συγκεκριμένα ss μέρη κατά το αρχικό βάλε/βγάλε/βίδωσε χωρίς να έχω λιπάνει τίποτα). Πρέπει εδώ πάλι να επαναλάβω πως με τοποθετημένο το σφικτό του pin στα 1.2mm, έγιναν πλέον πολλές δοκιμές, με διαφορετικά είδη σύρματος και με διαφορετικά πάχη, (βέβαια ως σφικτές εισπνοές δεν επιλέγουμε παλαβά νούμερα σε σύρμα και ισχύ). Έπεσαν λοιπόν αρκετές δοκιμές (κυρίως σε καπνικά όταν μιλάμε για επιλογή κεντρικής 1.2mm), και ξαναλέω από εδώ πως είδα εξαιρετική απόδοση, πολύ καλή λειτουργία παντού, σφικτός σε όλες του τις επιλογές εισαγωγής αέρα καθώς επίσης και με όποια επιλογή σε επιστόμιο, είτε το δικό του είτε κάποιο της επιλογής μας.
Στις περισσότερες αρχικές δοκιμές ακολούθησα την πεπατημένη, είτε με απλό τίμιο κάνθαλ είτε με ss316, και λιγότερο με το γευστικότερο ίσως ni80, σε κάθε περίπτωση όμως, στάθηκα σε λεπτά σύρματα και μόνο από τσαχπινιά έφτασα και σε 0.5mm (kanthal αλλά και ni80), όπου ο v4 με την ανοικτή επιλογή στην κεντρική του, των 3mm, είχα απολαυστική απόδοση ακόμα και στα 30 ή 35 βατ, θα μπορούσα και παραπάνω, απλώς το βλέπω άσκοπο ακόμα και τώρα, όπου δε νομίζω ν’ άλλαζα άποψη στο συγκεκριμένο. Το ίδιο και σε πυρήνες, έφτασα μέχρι 3mm και κατέβηκα μέχρι 2mm, (για πιο κάτω δεν με βλέπω, σε τόσο απλωμένη φωλιά, ίσως μόνο σε ελεύθερους πειραματισμούς με διπλές αντιστάσεις). Είπα φωλιά και πρέπει να τονίσουμε αυτό το σημείο. Νέα φωλιά λοιπόν, από νέο cnc, απ’ όπου θα προέλθουν και οι επόμενες φωλιές του Apollo. Εξαιρετική ποιότητα, όπου όποιος χρήστης πιάσει στα χέρια του έναν v4 θα καταλάβει το νόημα όσων λέμε περί ποιότητας σε ss 304L καθώς και ολοκλήρωσής του.
Πέρα από την ανταλλακτική τάπα πλήρωσης, τον αποστάτη και τα επιπλέον o-rings, έχουμε και 4 μεγαλύτερες βίδες για τα πιο χοντρά μας σύρματα, και προσωπικά της τοποθέτησα κι έμειναν μόνιμα για μεγαλύτερη ευκολία μου, βέβαια, το σωστό θα είναι να επιλέγουμε αυτές που είναι ιδανικές για κάθε μας επιλογή σε σύρμα. Όσο αφορά τη φωλιά, δεν θα πω κάτι παραπάνω απλώς να σημειώσω πως εγώ ακόμα βρίσκω υπέροχη την παλιά καλή φωλιά, αν και με την πρώτη ματιά διαπιστώνεις πως η νέα είναι και ποιοτικότερη κατασκευαστικά και πιο εύχρηστη. Η προηγούμενη κουβαλάει ακόμα την σχεδιαστική ευφυΐα του δημιουργού της, όπου εκεί επάνω μάθαμε τι σημαίνει να στήνω σφικτό ντρίπερ, με σύρματα τρίχα ή και να σκαρώνω τετραπλές, ακόμα και με χρήση πλέγματος και βαμβακιού ή τέλος πάντων ό,τι ήθελα και που μέχρι τότε δεν πίστευα πως θα στήσω σε τέτοιους χώρους, κι όλα αυτά βέβαια ήταν αποτέλεσμα των τεσσάρων πλαϊνών βιδών μέσα στον συνολικό σχεδιαστικό αριστούργημα του Leo.
Είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω να επαναλαμβάνομαι για τον v4 και σε αυτό το νήμα, δεν γίνεται διαφορετικά. Ο αγαπητός Βασίλης μάς έδωσε ένα διαμάντι που δεν το προσπερνάς εύκολα. Οι πρώτες εικόνες του v4 στα σημεία διάθεσής του, τον αδικούν απίστευτα, αν κάποιος δεν δει από κοντά για τι επισκευάσιμο συζητάμε, τότε δικαιολογημένα να έχει και άλλη άποψη. Λοιπόν, οι εικόνες αυτές τον αδικούν. Είναι υπέροχος σε κάθε σημείο του, εξωτερικά και εσωτερικά. Τα ultem κομμάτια του, τα γυαλισμένα ss του, η εξαιρετική φωλιά του με τα παχύτερα μέταλλα, τα εξαιρετικά δεσίματα, η καμπάνα, -αχ, η καμπάνα είναι όλα τα λεφτά για μένα. Έρωτας κυριολεκτικά, όπου κάθομαι και την κοιτάω σαν χάννος. Το εξωτερικό δαχτυλίδι ρύθμισης αέρα επίσης άριστα ρυθμισμένο με επιλογές σε: 1x1.6mm, 2x1.8mm, όπου με τη χρήση του 1.2mm pin έχουμε: 1.6mm → 1.2mm [κεντρική, (pin 1.2mm)] →επιστόμιο (π.χ. των 11mm) / 1.6 + 1.8 → 1.2mm / 1.6 + 1.8 + 1.8 → 1.2mm / 1.8 + 1.8 → 1.2mm / και 1.8 → 1.2mm.
Το στήσιμο τώρα. Οι τρόποι πολλοί, είτε ανάποδα την αντίσταση, είτε ορθή, είτε δεξιόστροφη είτε αριστερόστροφη, είτε διπλή είτε παράλληλη, όλα είναι σε άμεση χρήση δίχως την παραμικρή υποχώρηση από τον χρήστη. Ύψος; όσο θέλει. Βάθος; επίσης. Τροφοδοσία βαμβακιού; άμεση ή έμμεση, ό,τι αγαπάμε κάθε φορά. Βέβαια, ένα αρνητικό που θα έβαζα είναι πως ο χρήστης πρέπει να είναι σε κάποιο μικρό βαθμό εμπειρίας. Δεν τον πήρες κι έστησες όπως σου ατμίσει το τσερβέλο σου. Εδώ απλώς θέλει λίγο παραπάνω προσοχή, κι αυτό γιατί θα καταντήσουμε σαν τον Ιταλό που έστησε ακόμα δεν τον πήρε και δεν είχε σωστή τροφοδοσία γιατί ασφαλώς δεν έφταιγε αυτός αλλά ο κακός v4…, έστησε ο λεβέντης και διέγνωσε φαρδιά καμπάνα που γλύφει εσωτερικά το τανκ με αποτέλεσμα να μην μπορεί ν’ απολαύσει τα παχύρρευστα υγρά του..., κόλαση λέμε, ο Ιταλός. Δεν του είπε ποτέ κανένας πώς γίνεται να στουμπώνω χώρους όπου οι πιέσεις είναι ιδανικές ακόμα και στην πιο μεγάλη βλακεία, κι όμως όχι στενότητα μυαλού.
Μιας και είπα περί στενότητας, στα πρώτα μου συνοπτικά για τον v4 είχα συμπεριλάβει και το αν έχουμε θέμα με υπο- ή υπερ- στην τροφοδοσία του. Ναι, τα είδα και τα δύο, έπρεπε να τα δω για να διορθώσω τα λάθη μου. Κύρια είχα την εμφάνιση υποτροφοδοσίας με υποψίες καμένου σε ανύποπτους χρόνους, ακόμα κι αν είχα τέρμα γεμάτα τα υγρά. Έβλεπα πως, ενώ η τροφοδοσία ως λειτουργία εργαζόταν αδιάκοπα, είχα αυτές τις μικρές καμένες υποψίες στα ρουθούνια, και μάλιστα είχα αναφέρει πως “τι στην οργή; ριπές αέρα εκτονώνονται με την παραμικρή περιστροφή της καμπάνας, το βλέπω μπροστά μου, πώς λοιπόν βγάζει μη συνεχόμενες μικρές δόσεις καμένου;”. Την απάντηση την είχε δώσει ήδη πολύ καλύτερα ο φίλος pugsang. Δεν φράζουμε με κανένα τρόπο τις εισαγωγές υγρών, και πόσο μάλλον εδώ όπου οι οπές είναι ως μικρό σκαλοπάτι σε 2 x 1mm, και ανοιγμένες επάνω ακριβώς στο νεύρο της βάσης. Επίσης, στην επιλογή ποσότητας και μεγέθους βαμβακιού, όπου μία καλή επιλογή είναι μέχρι το πάτωμα της φωλιάς.
Αν κλείσω το πρώτο κεφάλαιο του δικού μου v4, θα συμπλήρωνα πως: το χτύπημα που μπορεί να καταφέρει ο συγκεκριμένος επισκευάσιμος μπορεί να είναι τέρμα αντρικό. Υπήρχαν στησίματα όπου με 3mg/ml νικοτίνης είχα καταπληκτικό χτύπημα, αρκετά ζόρικο, δεν θέλω να σκεφτώ τι θα δώσει σε παραπάνω mg/ml. Επίσης, ντουμάνι για όλα τα γούστα, ανάλυση σε αρκετά αξιοπρεπή επίπεδο, όπου είτε ως αεράτος είτε ως σφικτός, αποδίδει πάρα πολύ καλά μεγάλο εύρος σύνθετων υγρών, βέβαια, έχω προλάβει να δω σαφώς καλύτερους, όμως ο v4 εξακολουθεί να μην είναι τυχαίος επισκευάσιμος. Τώρα, στο θέμα γεύση, γενικότερα θα έλεγα κι από εδώ πως φτάνει αρκετούς φτασμένους, σε λεπτά σύρματα συν το pin 1.2mm, έχουμε γεύση σε κάθε περίπτωση και βέβαια εξαιρετικό mtl. Χωρίς το έξτρα pin, και π.χ. με επιλογή μίας οπής ανοικτής (ας πω την 1.8mm), έλαβα σταθερά πολύ καλή γεύση, και σε πολλές κατηγορίες υγρών, από κρέμες φρούτα σοκολάτες μέχρι γλυκά καπνικά, και σε πιο αεράτες είχα πιο ήρεμη απόδοση.
Να και ο v3. Μιλάω ασφαλώς για τον CloudOne v3, πιο παλιός απ’ τον Calix v4, όμως πιο νέος απ’ την οικογένεια Calix. Για έναν Cloud δεν θα ήταν αναγκαίο να επεκταθώ καθόλου, παρ’ όλα αυτά απαιτείται, προς απάντηση κάθε παράδοξου μέσα απ’ τη λογική του εκάστοτε φωστήρα, και τα λέω όλα αυτά χωρίς να βγάζω την ουρά μου απ’ έξω, όμως όταν ακούς ή διαβάζεις απόψεις όπου βγάζουν άχρηστο ακόμα κι έναν Cloud, ε, εκεί πρέπει ν’ απαντήσεις ανάλογα, “άσε μας, κουκλίτσα μου, αρκετά με τις πρωταγωνίστριες του πόνου...”. Η παραδοχή πως, ακόμα βλέπεις/σκας/ακούς, είναι σωτήριο ως δεδομένο, πρέπει να είναι στόχος μας κι όχι μίασμα, όμως πέρα βρέχει, ξέρω. Όταν ήρθε ο v3, η αναμονή των φίλων του Cloud είχε φτάσει στο απροχώρητο, τα περισσότερα κομμάτια εξαφανίστηκαν τα πρώτα 24ωρα, έφευγαν σαν ζεστά ψωμάκια που δεν προλάβαινε ο φούρνος να βγάζει. Εκεί επάνω άρχισαν και οι πρώτες – κλασικά πια – γκρίνιες, “Πολλά τα λεφτά, ρε Άρη, και δεν έχει καν το ss τανκ”, “αδέρφια, μακριά! Είναι αεράτος σε σημείο άκυρο”.
Λίγο αργότερα ήρθαν και τα επόμενα σε στιλ, “διαρροές, πολλές διαρροές. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τον v1, v2, και τώρα ποτάμια! Θα φύγει νύχτα.”, “ναι ναι, τα ίδια κι εγώ, άσε που και η γεύση έπεσε, άσε που είναι τέρμα αεράτος και καμία σχέση με Cloud”. Η επίσημη παρουσίαση και διάθεση του v3 είχε γίνει την Παρασκευή 23 Ιουνίου, 2017. Από τότε έχουν ειπωθεί πάρα πολλά, κυρίως για το πόσο πιστά ακολουθήθηκε ο επιτυχημένος, κατά γενική ομολογία, δρόμος ενός Cloud μέχρι σήμερα. Στον v3, γνωρίζαμε από πριν πως θα ερχόταν αεράτος, με σημαντικές βελτιώσεις στην ήδη απρόσκοπτη λειτουργία του. Από κει και πέρα τώρα. Ένας Cloud χαρακτηρίζεται από το πυκνό του ντουμάνι, σχετικά μικρό σε έκταση όμως κορυφαίο σε πυκνότητα, για την κατηγορία του πάντα. Ένα δεύτερο, η απαλή του γεύση, όχι ξεχειλωμένη, όχι αχταρμάς, αλλά και όχι τρελές αναλύσεις. Πανέμορφος ως μίνιμαλ χαρακτήρας, συν το ότι μιλάμε για ολάκερο ατμιστικό σχολείο, συν άριστη mtl απόδοση, συν διαχρονική αξία.
Οτιδήποτε κι αν επιλέξουμε λοιπόν από υγρά θα μας δώσει απλόχερα κι ένα εξαιρετικό ατμιστικό αποτέλεσμα. Θες diy, θες πολυπλοκότητες και τσαχπινιές; θέλεις φρούτα, καλοκαίρια; θέλεις μόνο καπνικά, είτε γλυκά είτε βαριά είτε πουρίσια; ό,τι θέλει ο αφέντης και ο κύρης του σπιτιού. Εδώ όμως υπήρχε και κάτι ακόμα. Μέχρι και τον v2, πολύ φίλοι του Cloud είχαμε σχεδόν πάντα έλλειψη αέρα, κυρίως σε μη καπνικές επιλογές. Εκεί έπρεπε να έχουμε τέρμα ανοικτές τις εισαγωγές, και μάλιστα, όταν είχα μία κουβέντα με τον αγαπητό Παναγιώτη, τη μέρα όπου αγόρασα το πρώτο ultem tank dt combo, επάνω στη συζήτηση μού ανέφερε πως και ο ίδιος σχεδόν πάντα είχε τις εισαγωγές αέρα τέρμα ανοικτές, μία συνήθεια που διατήρησε μέχρι σήμερα. Το εκπληκτικό με κάθε Cloud είναι πως τον χρησιμοποιείς είτε με 2/3 κλειστά για αρχοντικές σφικτές εισπνοές είτε τέρμα ανοικτές και τούμπαλιν, χωρίς ποτέ να χάσει το τσιγαρίσιο του προσανατολισμό. Τίποτα επάνω του δεν είναι στο περίπου, είναι ξεκάθαρα καλορυθμισμένος.
Νέα χάραξη, νέο μαύρο επιστόμιο, (7mm σε ύψος, 8mm x 6mm. Ενώ το λευκό ήταν σε 9mm ύψος και 5mm x 5mm), πλέον με τριπλά κανάλια σε κάθε πλευρά, κεντρική εισαγωγή σε 2 x 2mm, καμπάνα/καμινάδα από 3mm σε 4mm, βαθύτερα σκαμμένα τα λούκια βάσης, το μεταλλικό δόντι/στοπ παρέμεινε ίδιο στο δαχτυλίδι ρύθμισης, και μπλα μπλα μπλα. Κάπως έτσι φτάσαμε στο σήμερα, v1, v2 να δίνουν ξεκάθαρο mtl χαρακτήρα, στον v3, λάβαμε τον αέρα που πολλοί από εμάς αναζητούσαμε, από κει φτάσαμε στα ultem κουστουμάκια, (CloudOne Ultem tank & DT combo – CloudOne Ultem tank & boosted DT combo), αλλά και ασφαλώς στο εξαιρετικό mtl kit, όπου η κεντρική από 2 x 2mm έσφιξε σε 2 x 1mm. Για το mtl kit τι να πω. Ο αγαπητός φίλος Σταύρος 63, απ’ τον Γενάρη το είχε αναφέρει από τους πρώτους, πως με τη χρήση peek reducers, η τζούρα σαφώς κι έγινε πιο σφικτή αλλά επίσης και πως ανέβηκε το επίπεδο γεύσης. Σε κάθε περίπτωση ο v3 ακόμα και με τη χρήση του mtl kit παρέμεινε πιο αεράτος από τους v1 και v2. Επιβεβαιώνω στο έπακρο όλα τα παραπάνω.
Τέλος να σημειώσω κάτι ακόμα. Το peek έχει μικρό κεφάλι στο άνω μέρος, πράγμα που σημαίνει πως οι κεντρικές έχουν ψηλώσει, έτσι λοιπόν οι κορυφές ανέβηκαν κατά ένα χιλιοστό, επομένως αν επιλέξω π.χ. πυρήνα 2.5mm τότε έχω κι ένα μικρό περιορισμό σε επιλογή ύψους αντίστασης, (σε μένα χώραγε κατά 1/2 από το ύψος των βιδών). Έτσι το αποτέλεσμα φέρνει την πολύ μικρή απόσταση αντίστασης και κεντρικής εισαγωγής, πράγμα που βοηθάει στην ένταση γεύσης αλλά παράλληλα απαιτεί μικρή προσοχή στο πόσο χαμηλά θα στήσω την αντίσταση. Προσωπικά, σε αυτό το φεγγάρι μου, επιλέγω συχνότατα το κάνθαλ σε 0.4mm με 6, 7 σπείρες, κοντά στα 0.7, 0.8Ω, και 15 με 20 βατ. Ασφαλώς και έχω γονατίσει τα καπνικά, ασφαλώς και εξακολουθεί ο Cloud να μην έχει αντίπαλο στα γλυκά καπνικά. Η γεύση είναι εξαιρετική, το ντουμάνι αρχοντικό που διαλύει τον ανταγωνισμό στην κατηγορία του, και το επίσης σπουδαίο για μένα, έχω στήσει με τρόπο όπου έχω επίσης εξαιρετικό χτύπημα.
Σημ. Και το συγκεκριμένο συγκριτικό το χρωστούσα, και δεν μ’ αρέσει να χρωστάω. Επίσης, δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπει το όνομα by Leo στα συγκριτικά. Ένα σπουδαίο όνομα, μία σπουδαία συνέχεια από τον αγαπητό Βασίλη, κι εδώ θα ήθελα να πω κάτι δικό μου, πως ο συγκεκριμένος κατασκευαστής έγινε αγαπημένος φίλος από την πρώτη στιγμή, και χωρίς να γνωρίζω προσωπικά τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσω να επιλέγω τις δημιουργίες του, απλώς θα ήθελα κι από εδώ να υποκλιθώ στο σπουδαίο όνομα Leo. Στο συγκεκριμένο συγκριτικό δεν έβαλα τη δική μου βαθμολογία για τον απλό λόγο πως επιλέγω και του δύο, και για τη δική μου όποια αντίληψη, ήταν τόσο αρμονική κόντρα που αν κάπου είναι καλύτερος ο ένας τότε χαμογελάει ο άλλος. Δύο κλασικοί ποιοτικοί επισκευάσιμοι που απλώς επιλέγουμε είτε κουστούμι είτε ατμιστικό χαρακτήρα.
Σημ.2 Δεν έγραψα “Επιλογές”. Δεν ήθελα. Και οι δύο αυτοί επισκευάσιμοι μπήκαν στη συλλογή και η θέση τους είναι πλέον μόνιμη ως κορυφαίες για μένα επιλογές. Βέβαια, το καταλαβαίνουμε όλοι πως εύκολα τα λόγια αλλά δύσκολα τα έργα μας και η καθημερινότητά μας. Τα κόστη δεν είναι πλέον μέσα στα λογικά μας πλαίσια. Στο θέμα μας ως παράδειγμα, στον CloudOne Ultem tank (& mtl kit), έχουμε: τανκ 35 ευρώ, επιστόμιο 15, combo (tank+drip tip) στα 45, mtl kit στα 6. Στον δε Calix v4, έχουμε, v4 στα 109 ευρώ, συν 9 ευρώ για mtl kit, συν ένα δεύτερο τανκ στα 18, και τσουπ, φτάσαμε στα 136 ευρώ. Ναι, δεν είναι λίγα, ναι δεν τρέχουμε να μοιράζουμε λεφτά δεξιά κι αριστερά, όμως από την άλλη, αν εγώ έλεγα την άποψή σε φίλο, θα έλεγα πως: άσε τον κάθε ταλαίπωρο Joe να συμπεριφέρεται ως βλαξ, καλά κάνει. Άσε να μαζεύουν μέταλλα που θα τα βάλουν ...ξέρουμε πού.
Όμως από την άλλη. Θα του έλεγα να μην παρανομεί με κανένα τρόπο, να μην μπαίνει σε διαδικασία αγορών μόνο και μόνο για να μαζεύει τενεκεδάκια. Η νομοθεσία για το άτμισμα είναι άδικη και παλαβή, το γνωρίζουμε όλοι. Παρ’ όλα αυτά, οι αγορές από την κάθε Κίνα, δεν είναι ανάγκη που προέκυψε γιατί από Ελλάδα σε κλέβουν ή γιατί είναι κακούργα η νομοθεσία, ο πονηρός θα είναι πάντα πονηρός, ακόμα κι αν πάψουν όλοι οι περιορισμοί. Αν κάποιος κάνει σωστή αναζήτηση μπορεί να βρει εξαιρετικές επιλογές με νόμιμο τρόπο, και στο κάτω κάτω, εδώ σε θέλω κάβουρα, να σε δω πόσο σου κόβει στα δύσκολα γιατί στα εύκολα όλοι είμαστε μάγκες. Κάτι ακόμα θα του έλεγα. Μην κάνεις συλλογές, κι αν κάνεις να το κάνεις σωστά. Το ποιοτικό θα είναι πάντα ποιοτικό, ας είναι μόνο ένα, δεν χρειάζονται χίλια.
[/justify]
[justify]Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε.
[/justify]
217 Απαντήσεις
36308 Εμφανίσεις
