ΕισαγωγήΈνα πακετάκι με τρία από τα υγρά της εταιρείας, έπεσε στα χεράκια μου για δοκιμή. Η εταιρεία βγάζει συνολικά 6 γεύσεις, εκ των οποίων οι 3 είναι διαθέσιμες μόνο για αγορά μέσω ίντερνετ. Αυτές που ήρθαν σε μένα, είναι οι άλλες τρεις, σε ένα πολύ ωραίο sample κουτάκι με μπουκαλάκια των 20ml. Κυκλοφορούν σε νικοτίνες των 0, 3, 6 και 12mg/ml και σε συσκευασίες των 20ml προς $12.00, 50ml προς $26.00 και 100ml προς $40.00. Προσπαθώντας να υπολογίσω τα μεταφορικά, μου έβγαζε συνέχεια μήνυμα ότι δεν υπάρχει διαθέσιμος τρόπος αποστολής σύμφωνα με τα στοιχεία διεύθυνσης που έβαλα, δεν ξέρω τι παίζει με αυτό. Όπως επίσης δεν γνωρίζω τι ποσοστό PG και VG περιέχουν. Από τη ρευστότητά τους όμως, τείνω προς την άποψη ότι πρόκειται για 50/50 υγρά. Δεν θα προσθέσω στοιχεία για την εταιρεία καθώς με ένα απλό γκουγκλάρισμα βγαίνουμε εύκολα στη σελίδα. Θα πω μόνο ότι εδρεύει στην Καλιφόρνια, πολιτεία που όπως έχει αποδείξει το σχετικά πρόσφατο παρελθόν, πρόκειται για «υγρομάνα»!
The Fritz, 6mg, Tobecco KF4, 0.28mm Kanthal D, 2.5mm MC, 2.24Ω, Drago Cotton Κάθε μέρα, τα ίδια και τα ίδια. Η καθημερινή ρουτίνα, ίδια και απαράλλαχτη. Η ζωή σου, είναι σε τέλμα. Μήπως είναι καλή ιδέα να προκαλέσεις λίγο χάος στους γευστικούς σου κάλυκες, ατμίζοντας το The Fritz, ένα ντόνατ με τηγανητό μήλο? Αυτή ακούγεται τρελούτσικη ιδέα. Αυτά βλέπουμε στη σελίδα της εταιρείας για το υγρό, πάντα σε ελεύθερη μετάφραση. Από το αγγλικό κείμενο, συμπεραίνω ότι το όνομα είναι λογοπαίγνιο με το fridge (=ψυγείο), και όχι κανενός Γερμανού αξιωματικού.
Το άρωμα από το μπουκαλάκι, κρύβει το μήλο και μου προκαλεί κάποιες ανησυχίες, καθώς τα αρώματα που ξεχωρίζουν, είναι αυτά της ζύμης, της κανέλας και της καραμέλας. Ναι, αυτής της καραμέλας που πολλές φορές με έχει γεμίσει βούτυρο στο παρελθόν. Με δεδομένο ότι στην Αμερική βάζουν βούτυρο παντού, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τον KF4 σε dripping λειτουργία ώστε να μειώσω το κακό, αν τελικά αυτή είναι η περίπτωση.
Δεν είναι και πολύ καλό το υγρό. Βούτυρο δεν υπάρχει, αλλά ούτε και τα άλλα στοιχεία, τουλάχιστον όπως τα φαντάζεται κανείς από την περιγραφή. Ούτε η ζύμη, ούτε η καραμέλα που φαίνεται στη μυρωδιά, ούτε η κανέλα. Υπάρχει μια γλυκάδα, αρκετή οξύτητα που τη βρήκα ταιριαστή και ευχάριστη και μια απειροελάχιστη γεύση μήλου. Αποφάσισα να γεμίσω το τανκ μιας και διαπίστωσα την έλλειψη βουτύρου, ώστε να το ψάξω λίγο παραπάνω. Το υγρό γλύκανε αρκετά και άρχισαν να εμφανίζονται κάποια στοιχεία από τη ζύμη, σε καμία περίπτωση όμως όσο θα έπρεπε να είχε σύμφωνα με την περιγραφή. Η ρινική εισπνοή είναι κάπως δυσάρεστη, καθώς εμφανίζεται μια αρκετά έντονη χημική μυρωδιά που καταλήγει σε σάπιο μήλο, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη εμφανίζεται πολύ έντονα η ζύμη, ευχάριστο κομμάτι αυτό. Το χτύπημα αρκετά ελαφρύ ενώ το ντουμάνι παραπέμπει σε υγρό μεταξύ 50/50 και 60/40 VG. Η επίγευση, όχι πολύ έντονη και με μέτρια διάρκεια, παραπέμπει σε κάτι μεταξύ μηλόπιτας και κρουασάν με μαρμελάδα μήλο.
Τίποτα το σπουδαίο αυτό το υγρό, κινείται στα χνάρια της μηλόπιτας. Δεν ξεχωρίζει κάποιο συστατικό και το άρωμα που χρησιμοποιήθηκε για το μήλο θα μπορούσε σίγουρα να είναι καλύτερο. Μεγάλη συνεισφορά στην βαθμολογία, έχει η σχέση τιμής και απόδοσης, η οποία είναι εξαιρετική. 78/100
Ska Doosh, 6mg, KF3.1ES Clone, Kanthal D 0.32mm, 2.5mm MC, 1.22Ω, Drago Cotton Ο ήλιος σε βαράει στο σβέρκο. Η άμμος ψήνει τα δάχτυλα των ποδιών σου. Γιατί να μην δροσιστείς με το Ska Doosh, ένα δροσιστικό υγρό με τσάι ροδάκινο? Για τα εγκαύματα πάντως δεν βοηθάει. Βάλε αντηλιακό. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό, πάντα σε ελεύθερη μετάφραση. Και το πρώτο που παρατηρώ, είναι το εντελώς διάφανο χρώμα, όπως και η κάπως μεγαλύτερη πυκνότητα σε σχέση πάντα με το προηγούμενο. Και εδώ το Doosh, είναι προφανές λογοπαίγνιο για το ντους! Κατά τα λοιπά, τσάι διαβάζω, ροδάκινο διαβάζω, υψηλές προσδοκίες έχω. Με αρκετές επιφυλάξεις παρ’ όλα αυτά, καθώς από όσα ροδάκινα έχω δοκιμάσει στο παρελθόν, τα περισσότερα δεν ήταν καλά και περισσότερο έκλιναν σε ψωμί, με εξαίρεση φυσικά το Lucena της Five Pawns, το οποίο ήταν ίσως το καλύτερο ροδάκινο που έχω δοκιμάσει. Θα δούμε λοιπόν αν πήραν κάτι τόσο καλό από τους γείτονές τους.
Το άρωμα από το μπουκαλάκι, είναι απλά φανταστικό και σε απόλυτη συνάφεια με την περιγραφή του υγρού. Ειλικρινά, εκτός από μια έξτρα γλυκάδα που γίνεται αντιληπτή από τη μύτη, θυμίζει ένα μπουκάλι παγωμένο τσάι, Lipton θέλετε, Nestea θέλετε, το παλιό καλό Life θέλετε, πάντως το θυμίζει. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε.
Πράγματι το ροδάκινο, είναι φανταστικό. Παρόλα αυτά, υπερβολικά γλυκό κατά τη γνώμη μου, περισσότερο φέρνει σε μαρμελάδα ροδάκινο. Και του λείπει και ελάχιστη οξύτητα. Αυτά είναι προσωπικές παρατηρήσεις, που δεν προσδίδουν κάτι αρνητικό στο υγρό, απλά θεωρώ ότι θα το έκαναν πολύ καλύτερο. Πάσχισα πολλή ώρα να αναγνωρίσω το τσάι, αλλά δεν τα κατάφερα. Το μόνο στοιχείο που θα μπορούσε να παραπέμπει σε τσάι, είναι μια μικρή στιφάδα που αφήνει στο στόμα στο τέλος της τζούρας. Στη ρινική εισπνοή το φρούτο κυριαρχεί σε βαθμό να νομίζει κανείς ότι ατμίζει Amita Motion, ενώ στην εκπνοή από τη μύτη και πάλι ροδάκινο, σαφώς εξασθενημένο, και ίσως μια μικρή υποψία αρώματος τσαγιού. Η παραγωγή ατμού, είναι πολύ καλή και παραπέμπει σε κάτι σαν 65+% VG ενώ το χτύπημα μέτριο και σε αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση, έντονη αλλά πολύ μικρή σε διάρκεια, περιορίζεται σε τι άλλο, ροδάκινο. Η στιφάδα όμως παραμένει για ώρα.
Θέλει σαφώς μεγαλύτερη ένταση στο τσάι αυτό το υγρό. Και όχι οποιοδήποτε τσάι, αλλά μαύρο. Θέλει επίσης μια διόρθωση προς τα κάτω στα επίπεδα γλυκάδας και φυσικά ένα κλικ παραπάνω οξύτητα. Ευχάριστο καλοκαιρινό υγρό κατά τα άλλα. 81/100
The Divi, 6mg, Phenomenon Zest, 0.28mm SS316, 2.0mm SC, TC, TCR00120, 0.59Ω, Drago Cotton Θυμάσαι τη μητέρα σου να σου λέει να τρως τα φρούτα και τα λαχανικά σου? Τουλάχιστον τώρα μπορείς να της πεις ότι τα ατμίζεις. Αυτό το κοκτέιλ από πεπόνια, αγγούρι και ιβίσκο, αποτελεί ένα απόλυτα ισορροπημένο υγρό για ολοήμερο άτμισμα. Το The Divi θα κάνει εγγυημένα τη μητέρα σου υπερήφανη. Αυτά μας λέει η εταιρεία για το υγρό, πάλι σε ελεύθερη μετάφραση. Εδώ δεν μπορώ να βρω κάποιο λογοπαίγνιο, αλλά δεν πειράζει. Βλέπω όμως ότι το αγγούρι τείνει να γίνει μόδα σε υγρά αναπλήρωσης, πράγμα καθ’ όλα ευχάριστο, όπως και η χρήση λουλουδιών, πράγμα όχι και τόσο ευχάριστο, ιδιαίτερα αν θυμηθώ τις τελευταίες γαλλικές προσπάθειες, τίγκα στη βιολέτα.
Το άρωμα από το μπουκαλάκι, έχει το πεπόνι ως κυρίαρχο στοιχείο. Το αγγούρι, αν δεν ήξερα ότι βρίσκεται εκεί, μάλλον ως καρπουζόφλουδα θα το αναγνώριζα, έχει κοινά στοιχεία έτσι κι αλλιώς, ή απλά ως «κάτι δροσιστικό». Αν το αποτέλεσμα είναι ίδιο με άλλα υγρά τα οποία περιέχουν αγγούρι, τότε νομίζω ότι μας περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη. Υγρό στον ατμοποιητή λοιπόν και πάμε για τη δοκιμή.
Το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσω για τη γεύση αυτού του υγρού, είναι ότι παρά την προσμονή μεγάλης έντασης στο άρωμα, δεν είναι έτσι. Το πεπόνι κυριαρχεί φυσικά στη γεύση, γλυκό και νόστιμο, ενώ το αγγούρι δεν γίνεται αντιληπτό ως ξεχωριστό στοιχείο. Είναι αυτό το «κάτι δροσιστικό» το οποίο προσδίδει στο υγρό, και σαφώς το κάνει πιο παιχνιδιάρικο από ένα σκέτο πεπόνι. Τον ιβίσκο, δεν μπορώ να τον ξεχωρίσω, εκτός και αν είναι αυτό το περίεργο στοιχείο το οποίο μου γαργαλάει ευχάριστα το λαιμό στην εισπνοή της τζούρας. Στη ρινική εισπνοή, εμφανίζεται μια οξύτητα την οποία εύκολα μπορεί να μπερδέψει κάποιος με χημική μυρωδιά, δεν είναι όμως. Στην εκπνοή από τη μύτη υπάρχει το πεπόνι, αλλά και μια πιο έντονη παρουσία από το αγγούρι. Η παραγωγή ατμού είναι αρκετή, σε σημείο να παραπέμπει πάλι σε τουλάχιστον 65% VG, ενώ το χτύπημα κινείται σε αναμενόμενα επίπεδα. Η επίγευση έχει μακρά διάρκεια και είναι μέτρια σε ένταση, και κρατάει το στόμα γεμάτο γλυκό πεπόνι.
Ένα πολύ ευχάριστο υγρό, το οποίο περιμένω πως και πως να το δοκιμάσω καλοκαιράκι παρέα με παγωμένη βότκα. Δεν είναι ούτε αυτό το υγρό που θα μας κάνει να πούμε wow, αλλά αν λάβουμε υπ’ όψιν και την τιμή του, πρόκειται για μια εξαιρετική υλοποίηση. Δεν μπορώ να βρω κάποια διορθωτική κίνηση που θα ήθελα σε αυτό το υγρό, πέραν ίσως της προσθήκης ελάχιστης μενθόλης, όχι όμως σε βαθμό να κυριαρχεί. 87/100
Συμπέρασμα Το κακό είναι ότι με την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας, κάπως δύσκολο να τα δούμε στην ελληνική αγορά, εκτός αν κυκλοφορούν ήδη και δεν το έχω πάρει χαμπάρι. Κατά τα άλλα, πρόκειται για μία σειρά την οποία με τίποτα δεν θα περιμέναμε ότι προέρχεται από την Αμερική. Και αυτό γιατί ξεφεύγει από την αμερικάνικη νοοτροπία σύμφωνα με την οποία το άρωμα πάει σύννεφο και η ένταση επίσης. Πρόκειται για υγρά ευχάριστα σε γενικές γραμμές, που δεν μπουχτίζουν σε καμία περίπτωση και ίσως να μπορούσαν να αποτελέσουν και επιλογές για ολοήμερο άτμισμα. Ιδιαίτερα το τελευταίο. Θεωρώ ότι με ελάχιστες διορθώσεις θα μπορούσαν να γίνουν πολύ καλύτερα. Μακάρι να τα δούμε να κυκλοφορούν και εδώ. Ασχέτως το πόσοι θα γίνουν φανατικοί οπαδοί τους, θεωρώ ότι η ποικιλία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ας την απολαύσουμε όσο προλαβαίνουμε λοιπόν, γιατί με την ενσωμάτωση της TPD, το κόστος για τους εισαγωγείς θα ανέβει αρκετά και θα πρέπει να προσαρμοστούμε σε μία ατμιστική ρουτίνα με πολύ λιγότερες επιλογές, τουλάχιστον όσον αφορά την εγχώρια αγορά υγρών αναπλήρωσης.
Αυτό όπως και όσα έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα δείτε και στο blog μου
0 Απαντήσεις
1350 Εμφανίσεις
