Άλλη μια σειρά από την VnV, αυτή τη φορά για λογαριασμό της Safesmoking.gr. Το όνομα αυτής της σειράς, είναι από τα πιο πετυχημένα: Hype! Αυτό το hype, είναι συνήθως η κατάρα του ατμίσματος, όχι μόνο στην Ελλάδα (καλά, εδώ το έχουμε ψιλοτερματίσει) αλλά παγκοσμίως. Τα «κορυφαίο, φανταστικό, τρισμέγιστο, το καλύτερο όλων, βρήκα την ατμιστική μου νιρβάνα» διαδέχονται το ένα το άλλο σε σχεδόν καθημερινή βάση, και το υγρό/μοντ/ατμοποιητής που σήμερα είναι το Ιερό Δισκοπότηρο, αύριο αποτελεί απλά μια ανάμνηση. Δεν έχω τέτοιες προσδοκίες από τη σειρά, καθώς οι κατασκευαστές έχουν δείξει δείγματα με υγρά που μένουν. Η σειρά αποτελείται από 5 γεύσεις, στην κατοχή μου έχω τις 4 καθώς η πέμπτη δεν είχε κυκλοφορήσει όταν μου είχε σταλεί η σειρά. Τα έχω καιρό στην κατοχή μου, αλλά μόλις κατάφερα να βρω ευκαιρία να τα αναλύσω λίγο. Τα έφτιαξα με μια βάση κατασκευής μου, που κυμαίνεται στο 70/30 VG και νικοτίνη στον Άσσο, οπότε όπως είναι λογικό δεν πρόκειται να αναφερθώ σε χτύπημα και παραγωγή ατμού, καθώς αυτά είναι στην απόλυτη βούληση του κάθε ατμιστή. Και να μην ξεχνιόμαστε: πλέον τα λέμε flavor shots!
Honey & Milk Cereal, Griffin 25+, 2*A1 Clapton 26/32, 3.0mm, 0.33Ω, CB Prime. Στη σελίδα της safesmoking, βλέπουμε κατά λέξη ότι πρόκειται για «Αρωματική γεύση. To πιο δημοφιλές πρόγευμα τώρα και σε υγρό αναπλήρωσης. Μοναδικό άρωμα από λαχταριστά δημητριακά που αναμειγνύεται αρμονικά με φρέσκο γάλα αφήνοντας ένα γλυκό τελείωμα χρυσαφένιου μελιού». Γνωστό ότι με τα γάλατα δεν τα πάω καλά. Θεωρώ όμως ότι και η safesmoking που μου τα έστειλε, το γνωρίζει αυτό οπότε αναμένω χαμηλή ένταση σε αυτά τα θέματα! Το άρωμα από το μπουκαλάκι είναι τυπικό για αρώματα αυτού του προφίλ. Μου θυμίζει πολύ το πρώτο άρωμα αυτού του στυλ που άτμισα, το οποίο έλεγε ότι ήταν πλιγούρι (PTI Dej). Ταυτόχρονα, αναγνωρίζω μια γλύκα σαν ζάχαρη καθώς και μια κρεμώδη βάση. Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει, πάμε να το δούμε και από γεύση.
Τρεις φόβους είχα γι αυτό το υγρό και ευτυχώς μόνο ο ένας επιβεβαιώθηκε. Φοβόμουν ότι το γάλα θα βγαίνει άσχημα και ότι το μέλι θα δίνει αυτή την κλασσική βαριά γεύση που δεν φεύγει με τίποτα. Τίποτα από αυτά δεν έγινε τελικά. Το τρίτο θα το δούμε πιο κάτω. Τα δημητριακά βγαίνουν δυνατά και έντονα, πάνω σε μια κρεμώδη βάση που θυμίζει παγωμένο γάλα με ζάχαρη, ενώ το μέλι βρίσκεται γενικά πολύ πίσω. Στην εισπνοή από τη μύτη, αναγνωρίζω και μια οξύτητα φρούτου, αλλά μπορεί να είναι και η ιδέα μου με τη νοητή σύνδεση με fruit loops. Στην εκπνοή από τη μύτη, περισσότερο δημητριακά και λιγότερο γάλα. Η επίγευση είναι σύντομη και χαμηλής έντασης και κινείται στις ίδιες γραμμές που κινείται και το υγρό γευστικά. Ο τρίτος μου φόβος, που επιβεβαιώθηκε, είναι το άρωμα στο χώρο. Εκεί φαίνεται το μέλι και η βαριά μυρωδιά που αφήνει στο χώρο. Οπότε προσοχή οι παντρεμένοι, το Wife Acceptance Factor είναι χαμηλά και ενδέχεται να κοιμηθείτε αγκαλιά με το σκύλο στο μπαλκόνι. Έχω μία πρόταση για τον κατασκευαστή, που ίσως να έδινε ένα πιο «τραγανό» στοιχείο στο υγρό, και αυτή είναι η προσθήκη ενός αλμυρού στοιχείου. Δεν ξέρω κατά πόσο θα αλληλεπιδράσει σωστά με τα υπόλοιπα συστατικά, αλλά αυτό το αφήνω στους ειδικούς να το δουν. Δεν είναι στις γεύσεις που προτιμώ αυτό το υγρό, αλλά αυτό δεν το κάνει κακό, ίσα ίσα. Επιπλέον, παρόλο που δεν είναι στις γεύσεις μου, δεν το βρήκα δυσάρεστο σε κανένα σημείο. Φυσικά, διατελώ και εργένης εκ πεποιθήσεως, οπότε ούτε παντόφλα έφαγα! 93/100
Blueberry Muffin, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, Cotton Candy Στη σελίδα της safesmoking, βλέπουμε ότι πρόκειται για «Αρωματική γεύση. Μια πρωτότυπη γεύση από καλοψημένη ζύμη φρέσκου muffin με επικάλυψη από διαλεκτά βατόμουρα». Να προτείνω μια διόρθωση εδώ, μύρτιλα είναι και όχι βατόμουρα. Δύσκολο άρωμα το μύρτιλο, έχω ξαναγράψει ότι πολλές απόπειρες χρήσης του, έχουν καταλήξει να δίνουν τελικά άρωμα σαλάμι. Και όποιος θέλει να το διαπιστώσει, ας ψάξει να βρει κανένα Liqua Blueberry να στρώσει χαρακτήρα! Η προηγούμενη απόπειρα του κατασκευαστή με αυτό το άρωμα βέβαια, στέφθηκε με επιτυχία, οπότε δεν μπορώ παρά να περιμένω εφάμιλλο αποτέλεσμα. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, είναι αυτό που περίμενα. Οξύτητα, άρωμα φρούτου και ψημένη ζύμη. Καμία γλυκάδα που να παραπέμπει σε μαρμελάδα, καμία βάση που να παραπέμπει σε κρέμα. Επειδή μου τρέχουν λίγο τα σάλια, πάμε να το δούμε και από γεύση.
Αν έχω φάει και αν έχω φάει muffins στη ζωή μου, πολλά χρόνια πριν τα μάθουμε στην Ελλάδα και σίγουρα πριν ο Hon Lik εφεύρει το ατμιστήρι του. Οι λιγότερο εξοικειωμένοι με τη γεύση, θα πουν ότι είναι ίδιο με το Blueberry Donut. Εγώ θα πω ότι το μόνο κοινό στοιχείο τους είναι η λέξη Blueberry στον τίτλο. Πρόκειται λοιπόν για αφράτη ζύμη που την καταλαβαίνεις βελούδινη, γλυκάδα την οποία αντιλαμβάνεσαι να προέρχεται από τη ζύμη και γεύση μύρτιλο την οποία αντιλαμβάνεσαι με οξύτητα, σαν να είναι αποξηραμένο. Βρήκα και ένα ωραίο αλμυρό twist το οποίο αυξάνει τις αντιθέσεις και ανεβάζει επίπεδο στην όλη ατμιστική εμπειρία. Το ότι η γεύση έρχεται σε κύματα, είναι κάτι που έχω να το δω χρόνια, και αν θέλει να το εντοπίσει κάποιος, θα πρέπει απλά να διαπιστώσει ότι πρώτα σκάει η γλύκα στο στόμα και μετά τα αρωματικά και γευστικά στοιχεία του φρούτου. Έχει πέσει δουλειά στο τεχνικό κομμάτι αυτής της συνταγής και φαίνεται. Στη ρινική εισπνοή, η ζύμη χτυπάει κόκκινο και η οξύτητα του φρούτου επίσης ενώ στην εκπνοή από τη μύτη κυριαρχεί το μύρτιλο. Η επίγευση είναι μέτριας έντασης αλλά μακράς σχετικά διάρκειας και δίνει κύματα ζύμης, γλύκας, οξύτητας και φρούτου εναλλάξ και όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά. Με απλά λόγια, με κάνει να θέλω να σφίξω ένα εσπρεσάκι! Αν και σε τυφλή δοκιμή, δεν ξέρω αν θα έλεγα muffin ή cake. 97/100. Να προτείνω και μια υλοποίηση που αντί για blueberry θα έχει ροδάκινο, λευκή σοκολάτα και αμύγδαλα να γίνουμε?
Café Latte, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, Cotton CandyΣτη σελίδα της safesmoking, διαβάζουμε ότι πρόκειται για «Αρωματική γεύση. Μαγευτικό άρωμα από φρεσκοκαβουρδισμένο καφέ με μια νότα στο τελείωμα από την κρεμώδη υφή του φρέσκου γάλακτος». Προσωπικά στον καφέ μου, είμαι αυστηρός. Σκέτος, μαύρος και άραχνος τα τελευταία 19 χρόνια. Καλή η ζάχαρη, καλό το γάλα, καλά τα σιρόπια, αλλά μακριά από τον καφέ μου επί ποινή παλουκώματος. Μόνες εξαιρέσεις και πολύ σπάνια, δύο σταγόνες ούζο στον ελληνικό, ή δύο σταγόνες σκούρο ρούμι στον espresso. Latte δεν έχω πιει ποτέ, από site που δίνουν τον τρόπο παρασκευής του όμως, μπορώ να καταλάβω περίπου πως πρέπει να είναι η γεύση του. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, έχει έντονα στοιχεία καφέ και γλύκας, κάτι που θα μπορούσαμε να συναντήσουμε σε ένα σιρόπι ή ένα λικέρ καφέ. Στο βάθος διακρίνω και στοιχεία έντονου ψησίματος, η αλήθεια είναι ότι δεν εντόπισα στη μύτη την «υφή» που θα περίμενα από ένα καφέ με γάλα. Έχω την εντύπωση ότι εμφανίστηκαν και στοιχεία βανίλιας αλλά με πάσα επιφύλαξη, το μυαλό μου κάνει συνειρμούς με το σιρόπι. Πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Η γεύση έχει αρκετές διαφορές σε σχέση με τη μύτη. Ο καφές είναι πιο χαμηλός σε ένταση, αλλά τονίζονται οι πικρές του νότες, με μια κρεμώδη βάση με βελούδινη υφή και γλύκα, να έρχεται μετά για να αφήσει το αποτέλεσμα ενός πολύ ωραίου καφέ. Μπορώ να πω ότι η αίσθηση είναι σαν τα γλυκά στοιχεία να βρίσκονται στο γάλα και όχι στον καφέ, κάνοντας το αποτέλεσμα άκρως απολαυστικό. Στην εισπνοή από τη μύτη, αναδεικνύονται οι ψημένες νότες του καφέ ενώ στη ρινική εκπνοή βρίσκω τα στοιχεία που βρήκα και στο άρωμα από το μπουκαλάκι. Η επίγευση είναι μέτριας έντασης και αρκετά μακράς διάρκειας και δίνει την αίσθηση ότι έχεις φάει παγωτό με γεύση καφέ, με το mouthwatering effect να κάνει εντυπωσιακή εμφάνιση. 95/100. Εννοείται ότι δεν με έπεισε να αλλάξω συνήθειες και να αρχίσω να βάζω γάλα και ζάχαρη στον καφέ μου, ή να σταματήσω να δέρνω όσους μου το κάνουν για πλάκα. Και η φιλική συμβουλή της ημέρας: μην το πάρετε μαζί σας όταν πάτε για καφέ, τσίπουρα ή ούζα. Να το πάρετε μαζί σας αν έχετε σκοπό να πιείτε ουίσκι, σκούρο ρούμι ή μπράντι. Το πιο ανώμαλο pairing που έχω δει να δουλεύει.
Crepa, Dead Rabbit 24, 2*Coilology Ni80 Alien 3.0mm, 0.10Ω, Cotton CandyΕδώ, η safesmoking μας λέει ότι πρόκειται για «Αρωματική γεύση. Η αγαπημένη σε όλους μας κρέπα μπανάνας σοκολάτας τώρα και σε άρωμα. Όλη η μαγεία της φρεσκοψημένης ζύμης κρέπας αναμειγνύεται αρμονικά με την λαχταριστή γεύση της σοκολάτας γάλακτος ,αφήνοντας στο τελείωμα ένα φρουτώδες άρωμα γλυκιάς μπανάνας». Εδώ είμαστε! Πρέπει να σας πω ότι κοντεύω 6 χρόνια που δεν έχω βάλει γλυκό στο στόμα μου. Όταν έτρωγα κρέπες όμως, θυμάμαι να είμαι εξαιρετικός και στην κατασκευή, και φυσικά στην κατανάλωση. Αν και ήμουν φαν της σοκολάτας, καρύδας, γλυκό κεράσι και Grand Marnier, δεν με χάλαγε και η σοκολάτα μπανάνα. Καλά, μιλάω εγώ που έκανα παπάρα ολόκληρη μπανάνα σε μερέντα. Το άρωμα από το μπουκαλάκι, κρύβει με τέχνη την όποια ύπαρξη ζύμης. Έρχεται μπανάνα σε μεγάλο βαθμό και μετά ακολουθεί η σοκολάτα. Για πάμε να δούμε τι λέει και από γεύση.
Πραγματικά δεν έχω ιδέα τι χρειάζεται για να επιτευχθεί τέτοιο layering γεύσεων. Στον ουρανίσκο χτυπάει μπανάνα (εξαιρετικής γευστικής απόδοσης), στα πλάγια της γλώσσας χτυπάει παχιά σοκολάτα (μοιάζει με μους) και στο μόλις εκπνεύσουμε τον ατμό έρχεται μια αίσθηση που θυμίζει εκείνα τα ξεροψημένα κομμάτια ζύμης που ΟΛΟΙ έχουμε τσιμπολογήσει από μια κρέπα πολύ πριν την ξεκινήσουμε στις στομιές. Δεν σου γεμίζει το στόμα ζύμη βρε παιδί μου. Είναι λίγη, πολύ λίγη και έντονη. Στην εισπνοή από τη μύτη, δεν υπάρχει ίχνος ζύμης και βγαίνουν πολύ τα όξινα της μπανάνας και τα γλυκά της σοκολάτας, ενώ στη ρινική εκπνοή κυριαρχεί η μπανάνα. Η επίγευση είναι περίεργη σε αίσθηση, με αρκετή ένταση και μέτρια διάρκεια. Δίνει τα αρώματα της μπανάνας γενικά και μία πολύ ικανοποιητική αίσθηση γλύκας στο βάθος. Θα μου άρεσε καλύτερα να διαβάσω στην περιγραφή «μια μπάλα μους σοκολάτας, με κομματάκια μπανάνας και τριμμένη τραγανή ζύμη κρέπας». Μόνο και μόνο επειδή έχουμε συνηθίσει την κρέπα ως κάτι ζεστό, και αυτό δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αποδοθεί σας αίσθηση σε ένα υγρό αναπλήρωσης. Bravo! 98/100. Αν το είχε κυκλοφορήσει η Five Pawns 5 χρόνια πριν, με κανένα όνομα σκακιστικής βαριάντας, οι περισσότεροι που ξέρω με χαρά θα πλήρωναν το €30ρι που κόστιζαν τότε στην Ελλάδα.
Το καπνικό της σειράς, δεν το δοκίμασα, επιφυλάσσομαι πάντως. Αυτή η τετράδα, είναι υψηλότατου επιπέδου όμως και ξαναδιαβάζοντας τα όσα έγραψα, χαίρομαι που άργησα να κάτσω να τα αναλύσω. Γιατί αν το έκανα χωρίς όρεξη απλά για να το κάνω, δεν νομίζω να απέδιδα ορθά τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Περιλαμβάνει γεύσεις για πληθώρα ατμιστικών προφίλ και δείχνει ότι δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε από τις ονομασίες, τις γεύσεις και τις φανταχτερές ετικέτες ξένων κατασκευαστών. Κάποιοι ίσως θεωρήσουν τα €7.50/30μλ και €12.90/60μλ τσιμπημένα σε σχέση με τα περισσότερα που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Εγώ θα δηλώσω ευθαρσώς ότι προσωπικά η κρέπα και το μάφιν τα αξίζουν κάργα. Όχι ότι τα άλλα δεν τα αξίζουν, απλά πρόκειται για προσωπικό γούστο. Τις ευχαριστίες μου στη safesmoking που με εμπιστεύτηκε για τη δοκιμή.Αυτά και όσα έχω κατά καιρούς γράψει, μπορείτε να τα βρείτε και στο blog μου.
9 Απαντήσεις
3534 Εμφανίσεις
