Περί... High-End ο λόγος

[chillo]

Το να αλλάζεις μοντέλα, βιομηχανικά μεταφράζεται οτι προσπαθείς να το κάνεις αρεστό σε όλους, όχι κάτι άλλο.
Αν δεν αλλάζεις τεχνολογία, το νόημα της αλλαγής είναι καθαρά αισθητικό τελικα.
Μετά μπορεί κανεις και να πουλάει μισή τεχνολογία και με έξτρα τους χρυσούς πόλους πχ, αυτο πάει στα οικονομικά, πως λογίζεται High end με μισάδια δεν το γνωρίζω

[thenetpoet]

Τωρα που θα βγει η νεα πλακετα της evolv,  που απο οτι φαινεται ψηνει καφε, μαγειρευει πατσα και παιρνει φιφες στον χρηστη, οποιοδηποτε μοντακι δεν την εχει, χανει αυτοματα την ιδιοτητα του hi-end, οσο ποιοτικο και καλο να ειναι. (γιατι μενει πισω στην τεχνολογια)

Αν παίρνει φίφες, θα πουλήσει τρελά και ας ατμίζει αισχρά  

[chillo]

Εχει προενισχυτή και τελικό , σαν τα μπλιμπλίκια του Σκουλουδάκη πιο πάνω, πρέπει να το θελήσει πολύ κάποιος για να ατμίσει αισχρά με αυτό
Για την μόστρα θα φτιάξουμε ένα 3dprint Και θα το βάψουμε με σπρέι, όπως έκανε και η viking modz και πουλάει πλέον και φτηνιάρικα με 400$ (1600$ ζητάει για τα μοναδικά της)

[thenetpoet]

τα δικά μου 3d printed τα έχω βάψει πάντως μια χαρά με αστάρι για πλαστικά, ακρυλικό σπρευ και 3-4 στρώσεις βερνίκι.
βρε μπας να τα δώσω για high end?

[chillo]

Τα πουλάει σαν μαρούλια. Γιατί όχι

[JoeBarTeam]

[justify]Εντάξει, νομίζω, βρε παιδιά, πως νωρίς νωρίς ψόφησε, (αν και ακόμα πιστεύω πως καμία μέχρι τώρα ανάρτηση δεν είναι εκτός, αρχίζω όμως να πιστεύω πως και ο e-spy έχει δίκιο στην παρατήρησή του νωρίτερα). Μόστρα είναι κάτι που στην ουσία σε μειώνει άσχημα. Μόστρα θα είναι να τρέχεις στις όποιες παρέες και με κάποια ταυτότητα. [/justify]

[justify]Σε ένα ατμιστικό φόρουμ όμως, -σαν παράδειγμα πάλι το φέρνω, πρέπει να πεις να δείξεις όσα αγαπάς επάνω στο άτμισμα. Πώς γίνεται να μην τρέχει τίποτα αν είμαστε οι απόλυτοι ξερόλες, στα πάντα όμως (από ιατρικά θέματα μέχρι πυρηνική ατμιστική), γεμάτοι συμβουλές και ασήκωτες γνώμες από τους πρώτους κιόλας μήνες ως ατμιστές, και από την άλλη, να μας ενοχλεί αφάνταστα όταν εμφανίζεται π.χ. ένας ή εκατό καλοί επισκευάσιμοι ή μία δύο κορυφαίες πλακέτες; / και μέσα σε όλα αυτά να λέμε “υπάρχει high end αλλά είναι για ελάχιστους, και στο άτμισμα, γιατί έτσι είναι και έτσι ορίζει το υπερσπάνιο high end”. [/justify]

[chillo]

Πελατάκια δεν είμαστε; Όχι όλοι Οκ.
Είναι υγιές βέβαια και σαν πελατάκι να έχεις ταυτότητα, αυτήν των ειδικοτήτων σου, των γνώσεών και των εμπειριών σου
Στα ιατρικά όσο δεν θέλω να μπλέκομαι, τόσο κάτι εμπειρίες απο φίλους με ωθούν, αυτο το αν ήμουν κοντά τους δεν θα ήταν έτσι  είναι βάσανο κι ερινύα. 
Το πελατάκι είναι άφεση των πάντων

[JoeBarTeam]

[member=13213]chillo[/member], καλημέρα. Πελατάκια είναι όλοι, πλην του ονειροπόλου. Από σπουδές μέχρι έρωτες, κι από πάνα μέχρι μαγκούρα. 

[chillo]

Πελάτες και πελατάκια, εχει διαφορά, εσυ μιλάς για πελάτες, όμορφα και ορθά αν και καθήμενος, ο πωλητής πως σε βλέπει όμως; Τι θέλει να πουλήσει, φούμαρα;

[JoeBarTeam]

Κλείνω με μία απάντηση που εγώ δίνω όταν δεν θέλω πολλά πολλά: εκτός είμαι πάντα καλά, μέσα με τους πελάτες είναι τα ζόρια. 

[chillo]

Ετσι είναι αλλα και δεν βαριέσαι κι όλας; Ολοι την χρησιμοποιούμε την ρήση, ο καθένας σε κάτι άλλο όμως και κανεις σε όλα
Εκτος του Μπουκόφσκι πιθανότατα

[Cruiser79]

Διαβάζοντας την διευκρίνηση του Σπύρου, αποφάσισα να μην γράψω σεντόνι.

High End, υπήρξε στο άτμισμα και το όνομα αυτού ήταν ProVari 2.5. Συγκέντρωνε στην εποχή του όλα τα απαραίτητα κριτήρια: απόδοση στην εντέλεια, αντοχή στο χρόνο (χρειάστηκε να μπούμε στην εποχή των πνευμονικών για να γίνει παρωχημένο), άψογη απόδοση ρεύματος (αν και παλμικό απέδιδε γραμμική σχεδόν έξοδο), άψογη κατασκευή (εκτός από εκείνη την αηδία που ακουμπούσε ο θετικός της μπαταρίας απευθείας στην πλακέτα), πόλος, μετρήσεις τα πάντα. Σε σχέση με τον ανταγωνισμό, ήταν πραγματικά High End. Όσο για "γκλαμουριά", στην εποχή του δεν υπήρχε καθώς το άτμισμα ήταν τόσο περιορισμένο που είτε σε έβλεπαν με αυτό, είτε με το Screwdriver MKII, δεν θα καταλάβαινε κανείς περί τίνος πρόκειται.

Σήμερα, δεν μπορείς να μιλήσεις για High End mod, κυρίως γιατί οι ανεξάρτητες υλοποιήσεις με διάφορες πλακέτες, έχουν πάρει τα ηνία.

High End ατμοποιητής, κοινά αποδεκτός, δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Και αυτό γιατί ο καθένας ψάχνει άλλα πράγματα από τον ατμοποιητή του. Ακόμα και εξαλείφοντας όλες τις παραμέτρους όπως σύρμα, άλλος ατμοποιητής θα μπορούσε να είναι high end για μένα, άλλος για τον καθέναν από εσάς. Αναλόγως με το τι είναι αυτό που ψάχνουμε.

High End υγρό, παίζεται. Και παίζεται στα σχοινιά, καθώς η υποκειμενικότητα βαράει κόκκινο. Όπως και το "γ@#ώτο" της υπόθεσης, μηνύματα επί μηνυμάτων έχουν ανταλλαχθεί στα πλαίσια του "καλά, για μ@#$κες μας περνάνε, που περιμένουν να αγοράσουμε το υγρό πιο ακριβά από ένα μπουκάλι 12ρι ουίσκι?". Και όσον αφορά τα υγρά, μιλάω ώς άτομο που έχει γράψει για καμιά 500ριά από αυτά, και μου πήρε πολύ καιρό μέχρι να μπορέσω να πω "δεν μου αρέσει, αλλά είναι καλό".

Θα προσθέσω τέλος άλλο ένα κριτήριο με το οποίο μπορούμε να κατατάξουμε κάτι ως High End, και αυτό δεν είναι άλλο από το μέγεθος της αγοράς στην οποία απευθύνεται. Ακραίο παράδειγμα: έχεις φτιάξει το τέλειο υγρό με γεύση σαρδέλα. Φανταστική απόδοση, νότες, επίγευση. Hell, ακόμα και με το ουζάκι, δεν μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά με το να έτρωγες παστή σαρδέλα! Κοστίζει και 20 ευρώ το δεκάμελο, άτιμη TPD... Είναι High End? Ε δεν μπορεί να είναι, γιατί οι σαρδελοατμιστές στον πλανήτη, βία να ναι δέκα. Για όλους τους υπόλοιπους, εσύ που το έφτιαξες και αυτοί οι δέκα, είστε άξιοι χημικού ευνουχισμού για να μην εξαπλωθεί η ράτσα. Σε αντίθεση με μία McLaren P1 η οποία μπορεί μεν να κοστίζει όσο ο τζίρος ενός υποκαταστήματος του Βασιλόπουλου, αλλά οι οδηγοί στον πλανήτη είναι κάτι δισεκατομμύρια. Και όλοι θα ήθελαν να την έχουν. Εκτός από κάτι σιχαμένους που γουστάρουν Ferrari, αλλά αυτή είναι κουβέντα για άλλο νήμα, προς το τέλος του μήνα που αρχίζει και το πρωτάθλημα...

Θα καταλήξω στο ότι για μένα, High End είναι κάτι του οποίου η όποια διαφορά στην ποιότητα απόδοσης την οποία προσφέρει, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο γι αυτόν που θα αποφασίσει να σκάσει τα αρκετά χρήματα παραπάνω για να το αποκτήσει και φυσικά δεν τον νοιάζει ο λόγος απόδοση προς τιμή. Χωρίς να λαμβάνουμε υπόψιν συμπεριφορές του στυλ "πλήρωσα ένα νεφρό και πήρα το iPhone X στον 8χρονο γιόκα μου ή ακόμα χειρότερα στη γιαγιά μου".

Δεν έγραψα σεντόνι τελικά...

[microchip]

Στο δικό μου το μυαλό το high-end κατασκευάζεται ως τέτοιο.
Καμία αγορά δεν μπορεί να το κάνει αν δεν είναι, ούτε να το ξεκάνει αν είναι.
Αν το αντιλαμβάνονται πολλοί ή λίγοι, στο φαινόμενο ή σημείο εποχής θα το κατέτασσα και όχι στην προϋπόθεση ή κριτήριο.
Στις προϋποθέσεις του πρώτου μηνύματος, θα ανέβαζα την καινοτομία στην πρώτη θέση και θα μάλωνα με 2-3 αγνώστους για πάρτη της.
Η καινοτομία πάντως θέλει λίγο προσοχή και υπομονή, γιατί καμιά φορά εκεί που δεν το περιμένεις, γυρνάει και δαγκώνει την ουρά της.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θέλει φροντίδα και αγάπη, γιατί χωρίς αυτή θα καπνίζατε αντιδραστικά γατάκια.
Την χρηστικότητα θα την κόλλαγα ακριβώς από κάτω της, αλλά θα μάλωνα μόνο αν δεν είχα κάτι άλλο να κάνω και μόνο με γνωστούς.
Δίπλα στην χρηστικότητα βάζω την απόδοση, μαλώνω μόνο με γνωστές.
Όλα τα υπόλοιπα στο δικό μου το μυαλό συμπεριλαμβάνονται σε αυτές τις τρεις προϋποθέσεις.
Η διαχρονικότητα είναι λίγο κάπως, διότι μπορεί το high-end να πληρώσει την απουσία διαχρονικότητας της κατηγορίας στην οποία ανήκει, χωρίς να φταίει σε τίποτα. Παραμένει πάντως λίγο κάπως η διαχρονικότητα.
Για ένα πράγμα δεν θα μάλωνα ποτέ με κανέναν.
Η τιμή και η αγορά δεν έχουν καμία σχέση με το high-end.
 
Στον χώρο του ατμίσματος, λόγο χρόνου και αλλαγών, δεν υφίσταται η κατηγορία high-end, ακόμα.

[BigSur]

Σπύρος και Τρύφωνας έδωσαν πολύ καλούς ορισμούς γαι την έννοια του high end. Υπάρχει. Περιγράφει μια συγκεκριμένη κατηγορία προϊόντων. Όχι απόλυτα και αδιαμφισβήτα (πάντα υπάρχουν διαφωνίες και υποκειμενικός παράγοντας) αλλά υπάρχει. Και την τελική κρίση την έχει το κοινό του προϊόντος. Όχι μόνο αυτοί που θα το αγοράσουν αλλά ολόκληρη η κοινότητα ανθρώπων που δυνητικά τους ενδιαφέρει αυτό που προσφέρει το προϊόν. Αλλά δεν είναι τελείως εκτός παιχνιδιού ο κατασκευαστής. Πριν το δημιουργήσει ψάχνει τον δικό του ορισμό του high end και αγωνίζεται να το προσφέρει. Απλά είναι ένας, έστω και έμπειρο τζιμάνι, και ποτέ η γνώμη του ενός δεν μπορεί να επιβάλλει ορισμό στους πολλούς.

Το ερώτημα είναι... υπάρχει high end στο άτμισμα;

Μπερδεύουμε τις τάσεις, τις μόδες, το τι συζητάει αυτή την εβδομάδα η παρέα με το τι είναι ποιοτικό ή επανστατικό.
Όχι, οι ατμοποιητές του Μαρτίου συνήθως (και στατιστικά) δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα παραπάνω σε ατμιστική εμπειρία από τους ατμοποιητές του Σεπτεμβρίου. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Είμαστε πολύ low end τεχνολογία για να υπάρχουν συχνά άλματα ποιότητας, καινοτομίας, απόδοσης και απόλαυσης. Συγκρίνουμε με αμάξια και hifi γιατί είμαστε περισσότερα αγοράκια εδώ μέσα, γιατί γουστάρουμε, και γιατί ξέρουν πως γουστάρουμε και μας πουλάνε φούμαρα. Στην πράξη το πράγμα λειτουργεί περισσότερο όπως τα γυναικεία ρούχα. Η νέα κολλεξιόν βγάζει τεχνητά ξεπερασμένη την προηγούμενη για να μπορέσει να πουλήσει. Εδώ συχνά το ίδιο κάνει και η αγορά των κινητών που τεχνολογικά είναι αιχμής, όχι σαν κι εμάς! Επιπλέον, τα λίγα high end ατμιστικά κοπιάρονται εύκολα -ακριβώς επειδή είναι θέμα ιδέας και όχι υψηλής τεχνολογίας ή πρωτοποριακών υλικών- οπότε η αγορά απορροφά την προστιθέμενη αξία τους σχετικά γρήγορα.

[Μιλάω για υλικά ουσίας. Στα αυτοκίνητα το ανθρακόνημα ήταν πρωτοποριακό υλικό γιατί έδινε δυνατότητες βελτίωσης. Σε ένα μοντάκι είναι απλά τρυκ ομορφιάς, δεν αλλάζει το άτμισμα στο ελάχιστο.]

Λίγα ήταν τα high end στο άτμισμα. Πρόχειρα σκέφτομαι:
Το πρώτο λειτουργικό κινέζικο cigalike. Το eGo-T. Τα πρώτα GG και ο Οδυσσέας. Ο Bulli και ο πρώτος Genisis. Το ProVari 2.5, μάλλον και το πρώτο Dani. Το πρώτο ματζαφλάρι με TC (έχω αϊζενχάουερ και ξεχνάω!). Ίσως ο Kayfun που έφερε σε μαζική παραγωγή ένα καλό αλλά και εύκολο εργαλείο ατμίσματος. Θα βρείτε κι άλλα, ίσως σε κάποια διαφωνήσουμε, αλλά δεν είναι πολλά. Και επειδή είμαστε χώρος χαμηλής τεχνολογίας, όλα αυτά είχαν ατού που εύκολα τα παίρνει η μαζική παραγωγή, τα κοπιάρει, τα φτηναίνει και σύντομα τα έχουν όλοι. Η γκλαμουριά χάνεται, η αιχμή της ποιότητας και της ατμιστικής εμπειρίας γίνεται κτήμα όλων, ακριβώς επειδή δεν μιλάμε για μοναδικές και δύσκολες πατέντες ή για εξ ορισμού ακριβές πρώτες ύλες ή τεχνικές παραγωγής.

Η χλιδή δεν είναι από μόνη της high end, απλώς παραδοσιακά την περιλαμβάνουν τέτοια προϊόντα. Η τιμή δεν παίζει ρόλο, απλώς συχνά τα high end τιμολογούνται ακριβότερα. Η μόδα δεν έχει καμμία σχέση με το high end. Ούτε η αισθητική.

Το δικό μου συμπέρασμα:
Το high end το κρίνουμε εμείς, και μάλιστα με το πέρασμα κάποιου χρόνου, όχι στον ενθουσιασμό της στιγμής. Αλλά στο άτμισμα εμφανίζεται αραιά και πού, τα άλλα είναι marketing και ψυχολογία του καταναλωτή -που την γνωρίζουν και την θρέφουν. Γι αυτό και οι εταιρίες του χώρου χρησιμοποιούν εικόνες που παραπέμπουν σε άλλες αγορές όπου υπάρχει το high end ή έστω μακριά παράδοση για να κλέψουν κάτι από την συναισθηματική τους αξία. Και δώστου δρύινα βαρέλια, και δώστου χρυσό στις επαφές, και δώστου αυτοκινητίλα, και δώστου μηχανάκια για το... εξαντλητικό άθλημα του "αγωνιστικού" ατμίσματος!  


ΥΓ: Συμφωνώ μεν με το μικροτσίπ αλλά διαφωνώ λίγο στη διατύπωση. Ως "αγορά" εννοούμε αυτούς που ξέρουν και θέλουν την χρήση του. Μπορεί το high end να είναι τέτοιο από γεννησιμιού του, αλλά όχι επειδή το είπε αυτός που το έφτιαξε. Την αναγνώριση πως όντως είναι, θα την κάνει ο κόσμος. Τον τίτλο δεν τον παίρνεις επειδή το θέλεις ή νομίζεις πως τον αξίζεις. Και ήμουν πιο λαρτζ με τον χώρο μας, προσποιήθηκα πως όντως έχουμε κι εμείς high end!

[jimfer13]

Το ερώτημα είναι... υπάρχει high end στο άτμισμα;

Ναι. Το ίδιο το άτμισμα,στο όλον του...