Ανακοινώσεις εκτοξευόνται δεξιά και αριστερά... η πραγματικότητα παραμένει μία: οι οδηγίες της εγκυκλίου για την εφαρμογή του νόμου (σωστές/λάθος, λογικές/παράλογες)
Εγώ πάντως εαν ήταν να παραγγείλω υγρά απο εξωτερικό, θα έκανα πρώτα ενα τηλεφωνηματάκι στην υπηρεσία τελωνείων για μια διευκρίνιση. Όχι τίποτα άλλο, να μην κλαίτε τα λεφτά σας.
Και μόλις σου πει ο τελώνης "απαγορεύεται", καλύπτεσαι? Ο λόγος του είναι Νόμος? Μία εγκύκλιος η οποία είναι παράνομη από άκρη σε άκρη, είναι δηλαδή Νόμος?
Αντιγράφω αυτολεξεί την "παρέμβασή" μου σε όλες τις ομάδες του FB στις οποίες είμαι μέλος
και επιτρέπουν το ανέβασμα αρχείων:
Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε κάτι: δεν είμαι Νομικός. Καλώς η κακώς όμως, η λογιστική επιστήμη την οποία υπηρετώ, με «υποχρεώνει» να γνωρίζω τι εστί Νόμος, εγκύκλιος, Προεδρικό Διάταγμα και λοιπά νομικίστικα έγγραφα. Επίσης με υποχρεώνει να γνωρίζω τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνεται η ανάγνωση ενός τέτοιου εγγράφου. Είναι υποχρέωση μου επίσης να αναφέρω ότι τα παρακάτω δεν αποτελούν μόνο προσωπικές μου απόψεις, αλλά και προϊόντα συζήτησης με Νομικούς. Καλώς ή κακώς, τυγχάνω ιδιοκτήτης και διαχειριστής ενός φόρουμ. Και σε αντίθεση με άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν έχω την επιλογή της ανωνυμίας ή της ψευδωνυμίας. Οπότε κάθε κίνηση που αφορά αυτή μου την ενασχόληση, πρέπει να είναι νομικά κατοχυρωμένη. Στο δια ταύτα λοιπόν!
Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσουμε, είναι το ότι δεν υπάρχει Ευρωπαϊκή
Νομοθεσία. Η Ευρώπη, δεν αποτελεί κράτος. Ούτε καν Ομόσπονδο, βλέπε ΗΠΑ. Αποτελεί μια σύμπραξη κρατών, τα οποία εθελοντικά έχουν υιοθετήσει κάποιους κανόνες, και τα περισσότερα από αυτά και ένα κοινό νόμισμα. Σε αυτό το σημείο, υποχρεούμαι να παρακαλέσω για το καλό της κουβέντας, να μην αναλωθούμε σε σχόλια περί Ευρώπης, ευρώ κλπ. Αυτό που υπάρχει, είναι οι λεγόμενες ευρωπαϊκές οδηγίες. Οι οποίες για να έχουν ισχύ, θα πρέπει να ενσωματωθούν Νομοθετικά σε κάθε κράτος μέλος. Η οδηγία που μας ενδιαφέρει σε αυτό το σημείο, είναι η 2014/40/ΕΕ και ο Νόμος με τον οποίο αυτή ενσωματώθηκε στο Εθνικό μας Δίκαιο, είναι ο περιβόητος πλέον Ν. 4419/2016. Η εν λόγω οδηγία, ψηφίστηκε το 2014, για να εφαρμοστεί το 2016, με δεδομένα 2009, το τελευταίο είναι προσωπική μου άποψη, αλλά οι παλαιότεροι ατμιστές μπορούν εύκολα να το καταλάβουν από τους ορισμούς αυτής.
Σε αυτό το Νόμο λοιπόν, ορίζονται
κατά γράμμα τα προϊόντα τα οποία ρυθμίζει. Δεν θα μιλήσω για συσκευές αλλά για υγρά, και αυτά τα οποία ρυθμίζει ο εν λόγω Νόμος κατ’ εντολή της οδηγίας, είναι τα υγρά αναπλήρωσης που
περιέχουν νικοτίνη. Οτιδήποτε άλλο, δεν εμπίπτει στις διατάξεις του εν λόγω Νόμου. Τελεία και παύλα. Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το σημείο να αναφέρω ότι και η ευρωπαϊκή οδηγία αλλά και ο Νόμος ενσωμάτωσης, θέτουν ανώτατα όρια όσον αφορά τα υγρά αναπλήρωσης που περιέχουν νικοτίνη. Αυτό σημαίνει ότι εύκολα ο εθνικός νομοθέτης οποιουδήποτε κράτους, έχει κάθε δικαίωμα να νομοθετήσει μικρότερα όρια, πχ 5μελα μπουκαλάκια, ανώτατο όριο νικοτίνης τα 5mg και χωρητικότητα ατμοποιητή 0.5ml. Ευτυχώς, κανένα κράτος δεν έχει κάνει κάτι τέτοιο. Μπορείτε να δείτε τι ισχύει σε κάθε κράτος μέλος στο αρχείο
εδώ (πηγή: Nanny Index 2018). Μιλάμε λοιπόν για το
γράμμα του Νόμου, και όχι για το
πνεύμα του.
Επιθυμώ σε αυτό το σημείο να απαντήσω στον κύριο Δούκα και τη συνέντευξή του: δεν υπάρχει ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτε Νόμος του ελληνικού Κράτους που να
επιτρέπει την διάθεση υγρών αναπλήρωσης χωρίς νικοτίνη. Αυτό που υπάρχει, είναι ευρωπαϊκή οδηγία και ελληνικός Νόμος που
δεν τα απαγορεύει. Και είναι θεμελιώδες στο εκάστοτε Νομικό σύστημα, ότι
αν κάτι δεν απαγορεύεται ρητά, επιτρέπεται. Για την μηνυτήρια αναφορά, θα μιλήσουμε παρακάτω.
Ένα ακόμα διευκρινιστικό κομμάτι, για τις εγκυκλίους, και μετά μπαίνουμε στο ζουμί της υπόθεσης. Τι είναι λοιπόν μια εγκύκλιος; Είναι ένα ας πούμε «manual» προς τις αρχές για το πως πρέπει να κινηθούν για να εφαρμοστεί ένας Νόμος. Δεσμεύει
απόλυτα τις Δημόσιες αρχές και Υπηρεσίες στις οποίες απευθύνεται,
αλλά όχι τους πολίτες. Ακόμα και αν είναι παράνομη, παράτυπη και αντισυνταγματική. Επίσης, δεν αποτελεί Διοικητική Πράξη, οπότε κανείς μα κανείς δεν μπορεί να προσφύγει εναντίον της. Προσοχή: γράφω για προσφυγή, και όχι για κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων. Κάποιοι νομικοί, υποστηρίζουν ότι μπορούν να κατατεθούν ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στην εφαρμογή κάποιας εγκυκλίου. Δεν έχω προσωπική άποψη ούτε κάποιο παράδειγμα που να επιβεβαιώνει ή διαψεύδει κάτι τέτοιο. Αυτό το οποίο γνωρίζω στα σίγουρα, είναι ότι ο καθένας δικαιούται να προσφύγει εναντίον οποιασδήποτε διοικητικής πράξης που εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή κάποιας εγκυκλίου. Γνωρίζω επίσης ότι η μη εφαρμογή εγκυκλίου από μια αρχή στην οποία απευθύνεται, ενδέχεται να ενέχει κυρώσεις για αυτή την αρχή. Θα σχολιάσω εδώ τα περί μηνυτήριας αναφοράς κατά παντός υπευθύνου: θεωρώ ότι μόνος υπεύθυνος, είναι ο Υπουργός Υγείας. Και αν δεν απατώμαι, ο Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών αλλά και η βουλευτική του ασυλία, θα αποδείξουν ότι η κατάθεση μιας τέτοιας μηνυτήριας αναφοράς, το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να αποφέρει κάποιο έσοδο στον Νομικό ο οποίος θα την καταθέσει. Με πάσα επιφύλαξη, καθώς φυσικά και θεωρώ ότι ο/οι Νομικός/οί που πρότειναν μια τέτοια ενέργεια, δεν το κάνουν χωρίς να γνωρίζουν.
Και πάμε πλέον στο «ζουμί» της υπόθεσης: αυτή η περιβόητη εγκύκλιος, σε κανένα μα κανένα σημείο
δεν απαγόρευσε την διάθεση υγρών αναπλήρωσης χωρίς νικοτίνη. Αυτό που διατυπωνόταν εκεί, και παρεξηγήθηκε αν μη τι άλλο (ή χρησιμοποιήθηκε ως εντυπωσιασμός), ήταν μια σύσταση προς τις υπηρεσίες στις οποίες απευθυνόταν, να χειρίζονται αρώματα, μηδενικές βάσεις και προϊόντα τύπου Shake n Vape ως υγρά αναπλήρωσης, όσον αφορά την ύπαρξη φακέλου βάσει Ν. 4419/2016. Επίσης, αναφερόταν ότι τα προϊόντα άνευ νικοτίνης, βρίσκονται σε διαδικασία ρύθμισης, η οποία πιστεύω ότι θα αργήσει πολύ λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι γραμμένος ο Νόμος. Διατύπωση εντελώς εκτός Νόμου κατά την γνώμη μου και φυσικά κατά τη γνώμη όσων Νομικών τη διάβασαν μετά από προτροπή μου. Δυστυχώς όμως, από τη στιγμή που κάτι τέτοιο αποτελεί μέρος εγκυκλίου, οι αρχές είναι υποχρεωμένες να την εφαρμόσουν. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει επιβάλλουν κυρώσεις στον επαγγελματία (εισαγωγέα ή παραγωγό) που διαθέτει τέτοια προϊόντα χωρίς κοινοποίηση. Και αυτός ο επαγγελματίας, δικαιούται (επιβάλλεται κατά τη γνώμη μου) να προσφύγει εναντίον τέτοιων κυρώσεων. Και άποψή μου είναι ότι θα δικαιωθεί πανηγυρικά.
Το τελευταίο κομμάτι που θα δούμε, αφορά το CBD. Βάσει της εγκυκλίου, απαγορεύεται ρητά η ύπαρξή του σε υγρά αναπλήρωσης. Εν μέρει συμφωνώ. Γιατί όμως; Βάσει του Νόμου, απαγορεύεται ρητά τα υγρά αναπλήρωσης να «προβάλλουν ισχυρισμούς υγείας». Καλά μέχρι εδώ. Το CBD, έχει αποδεδειγμένες ευεργετικές ιδιότητες για τον οργανισμό, οπότε συνδυαστικά δεν μπορεί να περιέχεται σε υγρά αναπλήρωσης ηλεκτρονικού τσιγάρου, όπως αυτά ορίζονται στο Ν. 4419. Ξανά, καλά μέχρι εδώ. Τα υγρά όμως, ορίζονται ως «υγρά αναπλήρωσης που
περιέχουν νικοτίνη». Που σημαίνει ότι ένα υγρό με νικοτίνη, δεν μπορεί να περιέχει CBD. Ένα μηδενικό υγρό, μία μηδενική βάση, ένα άρωμα ή ένα SnV, μπορούν χωρίς κανένα πρόβλημα να περιέχουν CBD, ταυρίνη, βιταμίνη C, σουπερμαντολίνη ή οτιδήποτε άλλο καθώς πολύ απλά δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του Ν. 4419.
Θέλω να πιστεύω ότι όλη αυτή η περιπέτεια θα οδηγήσει περισσότερους ατμιστές και επαγγελματίες του χώρου να ενημερωθούν περισσότερο για το νομικό πλαίσιο το οποίο διέπει το άτμισμα. Είδαμε πολλά τραγελαφικά από την 22
η Μαΐου οπότε και δημοσιεύτηκε η επίμαχη εγκύκλιος. Ευχαρίστως να απαντήσω σε όσες ερωτήσεις μπορώ γι αυτά τα θέματα, διευκρινίζοντας ρητά ότι
δεν φέρω καμία απολύτως ευθύνη για οποιαδήποτε ζημιά, θετική ή αποθετική, υποστεί οποιοσδήποτε διαβάσει τα παραπάνω. Άλλωστε στην Ελλάδα ζούμε, ξέρουμε ότι οι Νόμοι έχουν την τάση να τεντώνονται σε βαθμό αηδίας. Και πολύ εύκολα, ο Νομοθέτης μπορεί να περάσει ένα Νόμο ο οποίος θα τα ανατρέπει όλα αυτά.
Το παρόν, δεν αποτελεί προϊόν πνευματικής ιδιοκτησίας, και όσοι κρίνουν σκόπιμο, μπορούν να το αναδημοσιεύσουν αυτούσιο. Δεν με ενδιαφέρει να αναφερθεί το όνομά μου, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να βοηθήσω να έχουμε τα δεδομένα μας όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται.
Τρύφωνας Π. Παπαδόπουλος (Cruiser79).
1600 Απαντήσεις
164833 Εμφανίσεις
