Όταν πρωτοβγήκε αυτό το τσιγαράκι είχα επενδύσει αρκετές προσδοκίες πάνω του. Ο λόγος; Το ότι θα χρησιμοποιούσε
ατομάιζερ μιας χρήσης.
Ξέρουμε όλοι ότι όσο κι αν οι εταιρίες προσπαθούν να μας πείσουν ότι με μια σωστή συντήρηση τα ατομάιζερ μπορούν να κρατήσουν ακόμα και μήνες, αυτό δεν ισχύει ή ακόμα κι αν ισχύει, είναι οι εξαιρέσεις στον κανόνα.
Εκτός από το οικονομικό, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν το
θέμα υγείας. Σίγουρο όταν ένα ατομάιζερ χρησιμοποιείται για καιρό, όλο και θα συγκεντρώνει διάφορα κατάλοιπα γύρω από την αντίσταση που ατμοποιεί το υγρό. Αν λοιπόν το ατομάιζερ μας είναι μιας χρήσης, θα είναι πάντα φρέσκο και πεντακάθαρο. Έτσι λοιπόν αποφεύγονται φαινόμενα με ατμό με γεύση καμένου κτλ.
Αυτό που ακουγόταν επίσης καλό ήταν ότι η τιμή των ατομάιζερ μιας χρήσης δεν ήταν απαγορευτική: λίγο ακριβότερα από ένα φιλτράκι. Πρέπει εδώ να πω ότι τα ατομάιζερ αυτά είναι
φιξ μαζί με το φιλτράκι το οποίο λόγω της κλειστής αρχιτεκτονικής του συγκρατεί μπόλικο υγρό για το μέγεθός του. Στην ανάγκη μπορεί κανείς να το γεμίσει κιόλας ξανά. Γλιτώνουμε έτσι και τις υπερχειλίσεις υγρού που καταστρέφουν τους διακόπτες των μπαταριών. Τέλειο λοιπόν, γι' αυτό και το παράγγειλα.
Παραγγελία από Κίνα και μπολικη αναμονή. Η e-cig.com (όχι .uk, είναι άλλη) εδρεύει στην Κίνα.
Πρώτη ενύπωση: Το τσιγαράκι είναι μικρό σε
μέγεθος (κατηγορία micro είπαμε) σχεδόν όσο ένα κανονικό τσιγάρο αλλά πιο χοντρό σε διάμετρο. Ο φορτιστής του δεν μπαίνει σε πρίζα σούκο (δε φτάνουν τα "ποδαράκια" του, είναι πολύ κοντά) και είναι πρόβλημα αυτό. Ευτυχώς όμως έχει και USB φορτιστή. Τα
φιλτράκια, αφού είναι ενσωματωμένα στον ατομάιζερ, είναι βιδωτά στην μπαταρία (όπως όλα τα ατομάιζερ). Ανάλογα με τη γεύση έχουν και διαφορετικά χρώματα.
Φόρτιση 8 ώρες και...
Η
παραγωγή ατμού ήταν το κάτι άλλο. Κανένα τσιγάρο δεν το φτάνει. Όμως
γεύση μηδέν! Αέρας κοπανιστός! Πολύ παράξενο. Μέ τέτοιο ντουμάνι θα περίμενε κανείς πολύ περισσότερα αλλά...
Δεν πειράζει σκέφτηκα, θα βρω ένα υγρό της προκοπής και θα τα χρησιμοποιήσω από 3-4 φορές το καθένα. Δε γεμίζουν εύκολα είναι η αλήθεια. Πρέπει να βγάλει κανείς με μια οδοντογλυφίδα το πλαστικό καπακάκι που είναι από τη μεριά του στόματος και να στάξει το υγρό στο βαμβάκι που φαίνεται στο εσωτερικό του. Τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα όμως.
Ερχόμαστε τώρα στις
μπαταρίες.
Με δυο λόγια:
Για τα μπάζα! Η μία τα 'φτυσε σε συνολικό χρόνο 2 ημερών χρήσης. Δέκα μέρες ήτανε αλλά το χρησιμποιούσα σπάνια. Η άλλη χαροπάλευε και τελικά την παράτησα γιατί αν και δούλευε ήταν μόνο για να σου σπάει τα νεύρα.
Ανακάλυψα ότι δεν ήμουν ο μόνος άτυχος. Ή μάλλον για να το πω πιο σωστά η περίπτωσή μου ήταν ο κανόνας. Υπήρχαν και χειρότερες με 1 ημέρα ζωής ή μόνο λίγες ώρες.
Φρούδες οι ελπίδες λοιπόν για ένα καλύτερο τσιγαράκι. Και δεν ήταν και φτηνό. Πλήρωσα πάνω από 100 γιατί πήρα και κάμποσα φιλτράκια με το σκεπτικό ότι θα έχω και κάμποσα ατομάιζερ αλλά στο τέλος με τις μπαταρίες θυμήθηκα το ανέκδοτο με τον Πόντιο που όταν τον έκλεισαν στη φυλακή ζήτησε ως τελευταία επιθυμία πολλά τσιγάρα αλλά ξέχασε να ζητήσει και φωτιά και όταν άνοιξε η πόρτα για την αποφυλάκιση μετά από καιρό, πετάχτηκε έξω μπαφιασμένος: "Μια φωτιά ένας, ρε παιδιά!"
Μια μπαταρία κάποιος, ρε παιδιά!