Πάντοτε ήμουν στην αναζήτηση ενός εργοστασιακού που θα με κάνει με την απόδοση του να αφήνω στην άκρη τους επισκευάσιμους όταν βαριέμαι να στήνω. Και να είστε βέβαιοι πως βαριέμαι συχνά αυτή τη «δημιουργική» κατά άλλους ασχολία.
Κριτήρια αυτής της αναζήτησης, με σειρά προτεραιότητας: 1. Εμφάνιση, 2. Ευκολία χρήσης, 3. Ποιότητα κατασκευής, 4. Διαρροές, 5. Γεύση, 6. Ποιότητα και ποσότητα ατμού.
Μέχρι τώρα, είχα τον Zenith για αυτή τη δουλειά. Πολύ αξιόλογος ατμοποιητής με καλή ποιότητα κατασκευής, αισθητικά ανεκτός, ωραία απόδοση. Πολλοί τον έχετε δοκιμάσει και αγοράσει. Μου την έδινε όμως που αισθητικά μου ήταν αδιάφορος, που δεν μπορούσες να τον αποσυναρμολογήσεις πλήρως για καθάρισμα και κυρίως γιατί απολάμβανα τη χρήση του μόνο όταν ήμουν φρεσκοξυρισμένος. Ναι, καλά διαβάσατε. Όταν δεν ήμουν, κάθε φορά που έπαιρνα τζούρα, οι τρίχες πάνω από τα χείλη μου, μάγκωναν στη σχισμή του συρόμενου καπακίου αναπλήρωσης και ακολουθούσε ΠΟΝΟΣ… (Εdit: Ιδού και η απόδειξη
http://vaping.gr/index.php/topic,38622.msg1351907.html#msg1351907 )
Βγήκε λοιπόν ο Ναυτίλος 2S και απαλλάχθηκα από τον πόνο. Λέω, να ο αντικαταστάτης. Απόδοση ωραιότατη, εύκολο γέμισμα, διαρροές γιοκ, ε, ας θυσιάσω το ότι εμφανισιακά δε μου αρέσει καθόλου το μπιμπερό κι ας έχω αυτόν… Περάσαμε όμορφα για καμια 10αριά μέρες.
Ρε να όμως που πέφτει στην αντίληψη μου ο Tigon. Γκομενάρα σκέφτομαι. Θα τον πάρω. Και εδώ ξεκινάει ο έρωτας…
Ποιόν να πάρω όμως; Τον μαύρο ή τον ασημί; Βλέπω στο ίντερνετς πως ο ασημί έχει αυτό το φινίρισμα που σιχαινόμουν στον Siren 2. Τον ήθελα SS. Kαλά, λέω, θα πάρω τον μαύρο. Ψάχνω Ελλάδα για τη μεγάλη έκδοση και όχι την TPD. Τζίφος. Ας το καταπιούμε κι αυτό. Θα πάρω τον μαύρο TPD…
Πάω στο μαγαζί, λέγοντας θέλω να δω τον Tigon. Ανοικτό είχαν μόνο τον ασημί. Σοκ πρώτο. Είναι πιο ωραίος από κοντά. Σοκ δεύτερο. Το ασημί αυτό μου αρέσει!!! Μπορεί να μην είναι τύπου ατσάλι αλλά ποιοτικά είναι καταπληκτικό. Είναι πιο ομαλό από τα άλλα ασημιά τέτοιου τύπου. Από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις πως πρόκειται για ατμοποιητή που έχει πέσει δουλειά από πίσω. Φοβερή ποιότητα κατασκευής. Πήρα τον ασημί λοιπόν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σπιτάκι ακολούθησε ανμπόξινγκ. Κλασσική συσκευασία Aspire. Xάρηκα με το δεύτερο τανκάκι, ξαναχάρηκα με το εργαλειάκι για να αποσυναρμολογείς τον ατμοποιητή, για μια στιγμή ξενέρωσα με το MTL επιστόμιο που μοιάζει με κωλοβυθόμετρο, αλλά μου πέρασε αμέσως μόλις έπιασα τον ατμοποιητή πάλι στα χέρια μου.
Τί ωραία που του σηκώνεται. Τί ωραία που σούρνεται το καπάκι για να γεμίσεις. Όλα τα κινητά μέρη δεμένα όσο σφιχτά χρειάζεται μεταξύ τους, έτσι ώστε να σου εμπνέεται ποιότητα και ασφάλεια.
Τί μ@##κία αυτό το λαστιχάκι στην τρύπα γεμίσματός; Είναι που είναι μικρή, τη στουμπώσανε κιόλας. Θα το ξεπεράσουμε. Μπρος στα κάλλη τι είν’ ο πόνος. Άλλωστε θέμα ασφαλειας είναι.
Ξεβιδώνω τα ωραιότατα σπειρώματα της βάσης και να σου η αντίσταση. Νυχάκι και ώξω απ’ την τρύπα. Τη βγάζω. Κοιτάζω την καμπάνα, κλειστές οι τρύπες των υγρών. Βρέχω την αντίσταση (την 0.4Ω), την ξαναβάζω, και ξανακοιτάζω την καμπάνα. Ανοιχτά τα υγρά. Ωραίο το συστηματάκι με το ελατήριο (δείτε την εικόνα με το πράσινο και κόκκινο βέλος). Τον γεμίζεις από πάνω και χωρίς αντίσταση μέσα. Εν τω μεταξύ, αυτό, δίκοπο μαχαίρι. Πλήρης στεγανότητα και ασφάλεια σε περίπτωση που πέσει στα χέρια ενός παιδιού, αλλά απ την άλλη, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις το εργαλείο αν για κάποιο λόγο θες να τον αδειάσεις, ή να τον καθαρίσεις ή να αλλάξεις τζαμάκι. Μένω στα θετικά της υπόθεσης γιατί έχω παιδί μπορόλιο που συνεχώς βάζει χέρι στα πράγματα μου.
Συναρμολογώ πλήρως τον ατμοποιητή, έχοντας γλυτώσει 2 βιδοξεβιδώματα ως τώρα. Ένα για το καπάκι αναπλήρωσης και ένα για την τοποθέτηση της αντίστασης. Επιτέλους ευκολία και γρηγοράδα! Πάω να γεμίσω με gorilla 60μελο καιιι… στριμόκωλη η κατάσταση. Δε μπαίνει εύκολα στην τρύπα με τα λαστιχάκια. Ευτυχώς με τα 10μελα μπουκαλάκια ήταν εύκολα τα πράγματα.
Τον βιδώνω στο Pico X. Τζάμι! Δεν ακουμπάει στο καπάκι της μπαταρίας. Για μια τρίχα όμως. Βάζω 25 βαττάκια, κάθομαι στον καναπέ, τραβάω μια τζούρα… Ώπα λέω. Τραβάω δεύτερη. Ξαναώπα. Τρίτη, τέταρτη, πέμπτη… Παίζω με το airflow. Σφίγγει μέχρι για να γυμνάσεις μάγουλο αλλά κάνεις και σφιχτές πνευμονικές. Βρίσκω την αεράτη τσιγαρίσια που γουστάρω. Εδώ είμαστε. Τον βρήκα λέω. Βελούδινη τζούρα, μια χαρά γευσούλα, ατμός μπόλικος, γκομενάρα, εύκολος, ποιοτικός.
Αυτή την π#@αριά με τα ελαστικά χείλη στην τρύπα αναπλήρωσης να μην είχε και θα ήταν ο πιο εύχρηστος ατμοποιητής του σύμπαντος.
Συνοψίζοντας λοιπόν την εμπειρία μου μετά από μερικές ημέρες αποκλειστικής χρήσης και με γνώμονα την τιμή αγοράς (32 ευρόπουλα):
Κατασκευή: 10/10
Εμφάνιση: 10/10
Ευχρηστία: 9/10 (τα χείλη που λέγαμε…)
Γεύση: 9/10 (υποκειμενικό, μη με βρίζετε μετά…)
Παραγωγή ατμού: 10/10
Διαρροές: 10/10 (μηδέν διαρροές)
Χτύπημα: 8/10 (έχω την εντύπωση πως του λείπει λιγουλάκι αλλά δε με ενοχλεί)
Εύρος τζούρας MTL: 10/10
Να τον πάρετε μοδεφόκερς! By order of the Picky Vapers... (Όποιοι κατάλαβαν, κατάλαβαν.)
Aυτά. Κουράστηκα. Κοντεύει να ξημερώσει. Βαριέμαι να γράφω άλλα. Ότι θέτε ρωτήστε.
Ευχαριστούμε που μας παρακολουθήσατε, καλή συνέχεια.
Σημείωση 1: Την 1.2Ω δε τη δοκίμασα γιατί σίγουρα δε θα με ικανοποιεί. Θέλω ζεστό ατμό.
Σημείωση 2: Σόρρυ για τα «υδατογραφήματα» στις φωτό, αλλά κόμπιασα πολύ για να τις βγάλω και να τις σενιάρω και δε θέλω να τις πάρουν τίπουτα σάιτς.