Μεγάλες Αλήθειες στα μικρά μας ψέματα
[justify]Θα μπω άμεσα στο θέμα: Πόσες φορές είπαμε, και εξακολουθούμε να λέμε, ψέματα, γενικά; Πολλές, και λέω αλήθεια. Πόσες φορές την πατήσαμε γιατί είτε δεν ξέραμε είτε δεν είδαμε είτε δεν προλάβαμε ως μόνιμα βιαστικοί; επίσης πολλές. Ένα μικρό παράδειγμα οι επισκευάσιμοι ατμοποιητές, όπου όσο το κόστος ανεβαίνει άλλο τόσο ανεβαίνει (συνήθως) και η επιτακτική μας ανάγκη να χαρακτηριστεί οπωσδήποτε ως άριστη η αγορά τους, ή αντίθετα, να κομπάσω πως πάντα κάνω έξυπνες φθηνές αγορές που δεν μειονεκτούν πουθενά. Δεν πρέπει να βρεθεί σοβαρό, ή και καθόλου, ελάττωμα ή κουσούρι/μειονέκτημα, πουθενά όμως. Δεν μπορεί π.χ. ένας ακριβός κι επώνυμος επισκευάσιμος να έχει θεματάκια, δεν ήταν αυτό που περίμενα, δεν πρέπει, χάνω σβήνω λιώνω. Βέβαια, οι μεγάλες αλήθειες δεν ξεσκεπάζουν τα μικρά μας ψέματα χωρίς λόγο, αυτή είναι η δουλειά τους, ούτε ντε και καλά τα μικρά μας ψέματα θέλουν να μεγαλώσουν γιατί υπάρχει σκοπιμότητα ή το οτιδήποτε ύποπτο, μπορεί απλώς να μην θέλουμε να γίνουμε ρόμπα, να μην εκτεθούμε στον φίλο, στο φόρουμ, στην όποια ομάδα, στον στριμμένο ξερόλα γείτονα. Προσωπικά, έχω αμέτρητα παραδείγματα, αμέτρητα τα μικρά μου ψέματα, χωρίς καμία όμως σκοπιμότητα, και λέω αλήθεια. Όμως, έχω και πολλές προσωπικές αλήθειες, πολλές οι περιπτώσεις όπου ήταν ξεκάθαρα δεκάρια για μένα, όλες τους, πώς να υποστήριζα το αντίθετο, μόνο και μόνο για να ενισχύσω την ακεραιότητά μου ως ψυχρός εκτελεστής που δεν χαρίζεται πουθενά και σε κανέναν και που πάντα ξεσκεπάζει μικρά ψέματα, και που οι άλλοι δεν τολμούν; Μπέρδεμα.
Ένα πρώτο μου απλούστατο αθώο παράδειγμα και χωρίς να γίνω πιο συγκεκριμένος, ο κλασικός Ναυτίλος, ήταν ισάξιος ή και καλύτερος από αρκετά ακριβότερες επιλογές μου. Ένα δεύτερο γενικό παράδειγμα, κάποιες φορές με ξεγέλασαν στα χαρακτηριστικά, κι εγώ με τη σειρά μου δεν το είπα, που ίσως να γλίτωνε κάποιον άλλο. Έκρυψα διαρροές, μεγάλωσα γεύσεις, αποθέωσα υλικά και σχεδιασμούς που ίσως δεν άξιζαν το άριστα. Εξάντλησα αυστηρότητα επάνω σε εξαιρετικές κατασκευές μόνο και μόνο για να κρύψω την άγνοιά μου, δυσκολεύτηκα να παραδεχτώ πως, όντως, έκρυβα πεισματικά το γεγονός πως μπορεί ένας κλώνος να είναι εξαιρετική και ως επιλογή, και πολλά πολλά ακόμα.
Το ξέρω, θα πάμε κόντρα στη φύση μας αν τολμήσουμε τις μεγάλες μας προσωπικές αλήθειες, ή μπορεί εύκολα να δημιουργήσει κόντρες και έχθρες από το πουθενά, και δεν πρέπει. Και από την άλλη, αρκετές φορές είναι καλύτερο το ψέμα από την αλήθεια. Αν γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, με στοιχεία, με σταθερά παραδείγματα, ή και με την όποια αντικειμενικότητά μας, δεν μπορεί ή δεν γίνεται να οδηγεί οπωσδήποτε κάπου καλύτερα, παρ’ όλα αυτά, αν ποτέ πρέπει να μπει μια κάποια αργοπορημένη μας μεγάλη ατμιστική αλήθεια, έστω ως εκφραστική ανάγκη, ε, ας το σημειώσουμε, έτσι, και χωρίς λόγο. [δεν ξέρω πού είπα αλήθεια και πού ψέματα, έγραψα στο περίπου].
[Σημ. Πολλές φορές έρχονται υπέρλαμπρες βαθυστόχαστες απόψεις, εδώ στο φόρουμ αλλά και παντού, που κατακεραυνώνουν το κάθε hype ή και τις αγορές εντός συνόρων, καθόλα νόμιμες και που όμως πάντα βρίσκονται στο στόχαστρο του “μα, πώς το πήρε; άσε που έχει και απαράδεκτη τιμή”, “θύματα, ακουμπάτε χρήμα για βλακείες”, “α, έχει ‘γνωστό’ από μέσα, και πήρε από τους πρώτους το χι προϊόν και τώρα πουλάει εκδούλευση”, “του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ, κορόιδα”, “πάντα έτσι γίνεται στο ελλάντα, οι λίγοι παίζουν μπάλα κι εμείς υποφέρουμε”, κ.λπ. κ.λπ. χαριτωμένα και πιασάρικα. / Και στο τέλος, κάθε φορά, έρχεται η ατάκα “δεν δέχομαι τους απαράδεκτους νόμους. Θα πράξω ανάλογα, θα σώσω τσέπη και χαρακτήρα”, όπου σαν υπέροχα όμορφοι ως άνθρωποι απάνθρωποι, εμείς οι από κάτω, συμφωνούμε με όλα τα παραπάνω. Λέω ψέματα;].
[/justify]
Θέμα: Μεγάλες Αλήθειες στα μικρά μας ψέματα (Αναγνώστηκε 24109 φορές)
