Άντε μιας και βιάζεται η Άννα!Kentucky 10%, 5 mg/ml 60pg/40vg, Phenomenon Lite, 0,3mm Ni80, 2mm ID, 6 σπείρες, 0,81Ω και Le Concorde SXK, SS316L 0,4mm, 7 σπείρες, 2,5mm ID, 0,45Ω
Ο καπνός Kentucky ουσιαστικά είναι της κατηγορίας Burley, αλλά μεγαλωμένος στην Ιταλία και επεξεργασμένος με διαφορετικό τρόπο. Ενώ τα Burley είναι light air (δηλαδή ξεραμένος σε ευάερο χώρο – συνήθως αχυρώνες με καλό αερισμό), ο καπνός Kentucky υφίσταται fire curing (δηλαδή ξεραίνεται υπό την παρουσία φωτιάς που του στέλνει αρώματα και ακτινοβολία).
Η πιο φημισμένη χρήση του συγκεκριμένου καπνού είναι στα πούρα Τοσκάνης, αλλά χρησιμοποιείται και σε δυνατά, γευστικά, τσιγάρα, αλλά και σε καπνούς πίπας συνοδείας άλλων καπνών για ένα αυστηρά αρωματικό χαρμάνι. Η πρώτη χρήση του καπνού Kentucky ήταν ως καπνός μασήματος.
Πάμε, όμως, στα καθ’ ημάς, πριν χαθούμε ρεμβάζοντας τις διάφορες τεχνικές επεξεργασίας των καπνών, σαν εξαρτημένοι μπαφιάρηδες τελευταίας διαλογής. Όχι ότι δεν είμαστε, αλλά τέλος πάντων. Έχουμε έναν αρωματικό καπνό που σου βγάζει στο στόμα την αίσθηση του ανοίγματος μίας καπνοσακούλας από τα πιο φίνα σκούρα καπνά. Υπάρχουν σαφείς «ξύλινες» νότες, ενώ θυμήθηκα και κάποια χαρτάκια γλυκόριζας που παλαιότερα είχα χρησιμοποιήσει, το κύριο όμως είναι – όπως προείπα – ότι βάζεις την μύτη μέσα στην καπνοσακούλα και τραβάς «μυτιά». Αυτή είναι ακριβώς η αίσθηση.
Το απολύτως λογικό σε αυτή τη φάση, αφότου ξεκαθαρίσαμε – όσο ήταν δυνατόν – το γευστικό προφίλ του υγρού, θα ήταν να προβούμε σε σύγκριση με το αντίστοιχο της Black Note, το Legato.
Πριν, όμως, από αυτό θα σας διηγηθώ μία ιστορία. Πήγα τις προάλλες στο γνωστό μαγαζί των Βορείων Προαστίων, όπου κατοικοεδρευει ένας καρχαρίας και ένας πρόεδρος (όχι εγώ, ο… άλλος, ο τέως, ο πρώην ντε…). Εκεί δοκίμασα, παρότι βρισκόμουν εν μέσω μπουκώματος τα καινούργια Steampunk. Μου έσταξε, λοιπόν, ο καρχαρίας λίγη σκληρή μέντα στην αρχή να πάρω μπρος και μετά προχωρήσαμε στο παρασύνθημα, δηλαδή στον Pulse 22 με φρέσκα βαμβάκια.
Τα υγρά ήταν ανώριμα ακόμα, οπότε δεν είχα υψηλές προσδοκίες, ιδιαίτερα έχοντας κατά νου την προηγούμενη σειρά που πριν τον μήνα καπνικό μέρος δεν υπήρχε. Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν διαφορετικά, διότι υπήρχε ΚΥΡΙΩΣ το καπνικό μέρος. Το υγρό που μου έκανε εντύπωση ήταν το Sherlock, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν «τριμπεκίζει» κύριε [member=13885]cpbaroque[/member] (!), γιατί το καπνικό του μέρος ήταν ατόφιο και μου άρεσε. Όπως είπα στον φίλτατο [member=17746]paloukaros[/member], ήταν λες και έβαζες την μούρη σου σε μία καπνοσακούλα.
Ναι, σωστά φανταστήκατε. Η καπνική βάση του Sherlock της Steampunk είναι, πιστεύω, κατά ένα μεγάλο μέρος το Kentucky της La Tabaccheria ή, αν δεν είναι, ο δημιουργός το έχει πλησιάσει επικίνδυνα. Δεν θα αναφέρω για προφανείς λόγους τις ελάχιστες διαφορές που διέκρινα και σε τι μπορεί αυτές να οφείλονται, αν και μπορεί κάλλιστα να είναι και οι ελάχιστες νότες από τα εξαφανισμένα, λόγω ελλιπούς ωριμάνσεως, άλλα στοιχεία του υγρού.
Ας προχωρήσουμε, όμως, τώρα στην σύγκριση με το αγαπημένο της [member=17286]annastas[/member], Legato, να της κάνουμε κι άλλη ζημιά! Τα υγρά, λοιπόν, μοιάζουν, όμως, το αυθεντικά ιταλικό της La Tabaccheria έχει αυτό το «κλίκ» παραπάνω άρωμα που για μένα το κάνει να ξεχωρίζει. Ενώ, όπως ορθότατα τονίζει ο αγαπητός [member=7454]Cruiser79[/member], στην περί Legato κριτική του η υλοποίηση της Black Note παραπέμπει σε τσιγάρο, εδώ έχουμε ένα υγρό που παραπέμπει αυστηρότερα στην πουρένια (εκ του πούρου
, όχι εκ του πουρού
, μην μπερδεύεσαι Σιπί!) αίσθηση για την οποία προορίζονται αυτά τα καπνά.
Εν κατακλείδι, πολλά είναι τα υγρά της La Tabaccheria που έχω δοκιμάσει. Τα περισσότερα από αυτά βρίσκονται στο ντουλάπι μου σε μορφή μπουκαλιού των 100ml και σίγουρα θα ατμιστούν sooner or later. Είναι κάποια από αυτά, όμως, που κατά την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Δεν θα τα ονομάσω «καλύτερα υγρά», διότι αυτό θα ήταν υπερβολικό, καθότι υποκειμενικό, θα πω όμως ότι κάθε μέρα (ή σχεδόν) που αλλάζω υγρό στον Phenomenon Zest μου αυτά είναι η πρώτη μου σκέψη και η περίπτωση να μην βάλω κάποια από αυτά, αλλά κάτι άλλο έγκειται στο «νισάφι πχιά» που έρχεται στο μυαλό μου ή στο «ας θυμηθώ κι αυτό». Αυτά τα υγρά, μιας και πολλοί με έχετε ρωτήσει, είναι τα Perique, Black Cavendish, Burley και πλέον Kentucky.
Προεξαγγελτικά τονίζω ότι σε αυτή την λίστα πιθανόν να έχουμε σύντομα αλλαγή - ές, αφού στην αναμονή για μίξη και παρουσίαση βρίσκεται το Macerated Kentucky από τη νέα σειρά της La Tabaccheria. Επίσης, στην ίδια λίστα, μόνο που δεν το έχω στα χέρια μου ακόμα, βρίσκεται και το Macerated Black Cavendish, οπότε stay tuned. Θα έχει πολύ VS ο φετινός χειμώνας, τύφλα να έχει ο [member=16029]JoeBarTeam[/member]. Άννα, αυτά εδώ είναι τα μουσκεμένα!
3047 Απαντήσεις
270071 Εμφανίσεις
