Μετά από 4 μήνες και πλέον ωριμάνσεως και ύστερα από άπειρη βαρεμάρα να γράψω και να κάνω την κριτική αυτή όπως την ήθελα, ας περάσουμε στο Burley της La Tabacchieria. Επειδή τα αρώματα αυτά απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο σε χρήστες ΝΕΤ καπνικών και επειδή τα χαρακτηριστικά έχουν ήδη γίνει σαφή από τις προηγούμενες κριτικές, φρονώ πως καλύτερα να περνάμε στο «ζουμί» της υποθέσεως, που δεν είναι άλλο από την απευθείας σύγκριση αυτών των αρωμάτων με τα αντίστοιχα έτοιμα υγρά της Black Note, που είναι και η αφρόκρεμα των ΝΕΤ καπνικών στην αγορά.
Για να είναι πρέπουσα η δοκιμή, λοιπόν, πέρα από τους δύο μήνες ωριμάνσεως του Burley της La Tabacchieria, αγόρασα και ένα δεκάμελο από το Forte της Black Note, ώστε να γίνει αυτό το συγκριτικό απευθείας, στον ίδιο ατμοποιητή, με το ίδιο ακριβώς στήσιμο. Επειδή δεν έχω τον ίδιο ατμοποιητή ακριβώς δύο φορές η δοκιμή έγινε δύο συνεχόμενες ημέρες. Πρώτα με τους Ιταλούς και ύστερα με τους αμερικάνους, αν αυτό έχει σημασία.
Η «πίστα» του συγκριτικού τεστ ήταν ο
Phenomenon Zest 2Χ0,8mm με υπερυψωμένες τρύπες, ένας ατμοποιητής άκρως σφιχτός και τσιγαρίσιος με την μέγιστη ανάλυση γεύσεως από όσους τανκάτους τσιγαρίσιους είτε έχουν περάσει από τα χέρια μου, είτε τους έχω απλά δοκιμάσει. Στον ατμοποιητή, αξίζει να σημειωθεί, είναι περασμένη η καπνική καμπάνα (TBCO) και στις δύο δοκιμές. Το στήσιμο και τις δύο φορές είναι
0,3mm σύρμα Kanthal A1 της Crazywires, στα 2mm πυρήνα, 6 σπείρες και συνολικά 1,1Ω στα 11W.Το La Tabacchieria είναι παρασκευασμένο στο 15% (που θα μπορούσε άνετα είναι και 12% ή και 10% για μερικούς) και σε αναλογία VG/PG 60/40 (που θα έπρεπε μάλλον να κάνω 50/50 για καλύτερο αποτέλεσμα και καλύτερη τροφοδοσία πριν μαυρίσουν τα πάντα μέσα στον θάλαμο ατμοποίησης). Παρόλα αυτά που σκέφτηκα αργότερα το συγκριτικό προφανώς δεν ακυρώνεται, αλλά ισχύει ακόμα. Δεν είναι και τρελές οι διαφορές με αυτό που 2 μήνες μετά θεωρώ καλύτερο.
Η γεύση των δύο υγρών είναι πανομοιότυπη, δείγμα της υψηλής ποιότητας που χαρακτηρίζει την αρωματοποιΐα La Tabacchiera.
Πιθανότατα το υγρό των Ιταλών να είναι ελαφρώς πιο αρωματικό, ενώ το αμερικανικό πιο ωμό. Αυτό, στους παρατηρητικούς, σπάει την παράδοση που θέλει τα Black Note πιο ντελικάτα και τα La Tabacchiera πιο ωμά, αλλά οι διαφορές είναι πραγματικά ανεπαίσθητες και σε αυτές μπορεί να συντελούν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, όπως π.χ. μια πολύ μικρή διαφορά στο βαμβάκωμα ή το ύψος της αντίστασης ή κάτι τέτοιο, παρότι στο μάτι δεν είδα κάτι. Αλλά είπαμε… πρεσβύωπας.
Αν θεωρήσουμε το Black Note ως το απόλυτο 100άρι, τότε το ιταλικό φτάνει σε πιστότητα 95%, το οποίο σε συνδυασμό με την τιμή το κάνει ένα must have για όσους αρέσκονται στα συγκεκριμένα καπνά.
Υ.Γ. Περιττό να τονίσω πως πρόκειται για φονιάδες αντιστάσεων και ότι στο τέλος του τανκ του Phenomenon επιστρατεύτηκε οινόπνευμα και μπατονέτες για να επανέλθει ο ατμοποιητής στην πρότερη κατάστασή του.