Συγχωρήστε με αν έχει αναφερθεί ξανά, αλλά δεν το βρήκα στην αναζήτηση.
Από το άρθρο:
Andrea R. Vansickel, Caroline O. Cobb, Michael F. Weaver, and Thomas E. Eissenberg: A Clinical Laboratory Model for Evaluating the Acute Effects of Electronic “Cigarettes”: Nicotine Delivery Profile and Cardiovascular and Subjective Effects
Οι συμμετέχοντες (όλοι καπνιστές, κανείς ατμιστής) χρησιμοποιούσαν (επιλεγμένο τυχαία) μια από 4 μεθόδους απόδοσης νικοτίνης:
(1) ητ "Hydro" με 18mg υγρό
(2) ητ "NPRO" με 18mg υγρό
(3) κανονικό τσιγάρο (της επιλογής του χρήστη, μέση περιεκτικότητα νικοτίνης 1.06mg, άρα βαριά)
(4) σβηστό!! τσιγάρο (sham).
Σε κάθε περίπτωση ο κάθε συμμετέχων κάπνιζε 2 φορές * 10 τζούρες, με τα 2 σετ τζούρες να απέχουν 50 λεπτά.
Το παρακάτω διάγραμμα δείχνει την περιεκτικότητα σε νικοτίνη του αίματος των συμμετεχόντων και τους χτύπους της καρδιάς ως προς τον χρόνο.
Τα βελάκια στον x άξονα δείχνουν πότε τραβήχτηκαν οι τζούρες.
Οι ίδιοι οι ερευνητές λένε πως η πρόσληψη νικοτήνης από το ητ είναι τόσο χαμηλή που είναι αμφίβολο κατά πόσο μπορεί να καλυφθεί η ανάγκη του χρήστη, τουλάχιστον αρκετά ώστε να μην έχει συμπτώματα στερητικού συνδρόμου.
Link:
http://www.casaa.org/files/Virgiania%20Commonwealth%20University%20Study.pdf