vaping.gr
Γενικά για το άτμισμα => Συζήτηση για το άτμισμα => Μήνυμα ξεκίνησε από: danae_l στις Αυγούστου 28, 2016, 20:46
-
εχω μια απορια ...μετα απο ποσο καιρο αποκλειστικου ατμισματος,μπορουμε να πουμε σχεδον με σιγουρια οτι το κοψαμε το τσιγαρο?
ποτε περιπου σταματανε τα συμπτωματα της εξαρτησης που ειχαμε?
εννοω,περιπου μετα απο ποσο διαστημα σιγουρευτηκατε οτι δεν το ζητατε,δεν σας λειπει,δεν βλεπατε πακετο και να σας αναβουν τα λαμπακια και να γυριζετε γρηγορα αλλου το βλεμμα σας για να μην παρετε τον δρομο της κακιας,αλλα να κρατηθειτε στον δρομο της αρετης? ;D
-
Τις 3-4 μερες αρκετα λιγοτερο ως τις 7. Μετα απο 20 μερες 2 σ/κ που εμεινα απο αντισταση πηρα κανονικα τσιγαρα . Ξαναρχισα Δευτερα ατμισα χωρις καμια ορεξη για κανονικο παρολο τη 2ημερη επιστροφη. Εδω καταλαβα κ οτι η εξαρτηση ειναι καθαρα θεμα νικοτινης κ οχι τοσο συνηθειας. Τη μεγαλυτερη διαφορα την ειδα οταν βρηκα υγρο που μου αρεσε, εκει πλεον δεν ειχα καμια ορεξη για επιστροφη
-
Κατ εμε ολλα αυτα εξαρτωντε απο το μυαλο μας.Ημουν μανιωδης καπνιστης 45 χρονια 60 τσιγαρα ημερησιως κακης ποιοτητας αφορολογητα για να αντεξω το κοστος.Μολις δοκιμασα το ατμισμα πριν εναμιση χρονο ειπα εδω ειμαστε ουτε ενα τσιγαρο εναμιση χρονο τωρα και βαλεμε σε ντεκε με καπνιζοντες καρφι δεν μου καιγετε εμαθα και απολαμβανω το ατμισμα αλλα κακα τα ψεματα μου εχει γινη αυτο εξαρτηση
-
Ότι ισχύει και για βαριά ναρκωτικά, το ποτό, τον τζόγο κτλ ισχύει και το τσιγάρο. Μια φορά καπνιστής πάντα καπνιστής, και αν το σταματήσεις, ποτέ δεν πρέπει να πείσεις τον "εαυτό" σου το έκοψα, τελείωσε. Πρέπει να έχεις στο πίσω μέρος το μυαλού σου ότι μπορεί να ξανακυλήσεις αν "αφεθείς".
-
Μετά από 2 μήνες ατμίσματος τα βρίσκω "σκούρα" μόνο μετά από φαγοπότι μέχρι "σκασμού" :laugh1: και καμιά φορά με τον καφέ(το ψάχνω ακόμα με τις γεύσεις..)
Από εκεί και πέρα δεν έχω κανένα θέμα πλέον ακόμα και αν όλοι γύρω μου καπνίζουν!
-
αυριο που θα αγορασω υγρα με 12 νικοτινη (διοτι ειμαι στο 6 και υπαρχουν στιγμες που τα βλεπω ολα απο το χαρμανιασμα) θα δω το θεμα πιο αισιοδοξα ;D
οταν καπνιζουν διπλα μου,υπαρχουν στιγμες που θελω να τους βουτηξω το τσιγαρο να το ρουφηξω μονοκοπανια ,ευτυχως τις περισσοτερες στιγμες που βρωμαει τοσο πολυ το τσιγαρο,που πραγματικα απορω πως το εβαζα στο στομα μου 34 χρονια...
-
Για εμένα το "έκοψα το κάπνισμα" έρχεται όταν έχει φύγει εντελώς η επιθυμία για κ.τ. Σίγουρα, θα μπορούσαμε να το μετρήσουμε με τις ημέρες, αλλά ουσιαστικά, το «κόψιμο» ξεκινάει όταν πλέον δεν αποζητούμε το τσιγάρο στις στιγμές που παλαιότερα θα το αποζητούσαμε
-
Η φράση "έκοψα το κάπνισμα" δεν έχει νόημα, δυστυχώς.
Πιο σωστή είναι η "έχω να καπνίσω από..."
-
Εγώ λέω ότι σταμάτησα το τσιγάρο , δεν το έκοψα.
Και αυτό γιατί είναι ακόμα στο μυαλό μου (εντάξει νέος είμαι 2 μήνες έχω το η.τ.).
Πριν από μερικά χρόνια το είχα σταματήσει για 4-5 μήνες , αλλά σε μια δύσκολη το ξανάρχισα ..
Τώρα το έχω δει πιο ψύχραιμα και είμαι πιο σίγουρος ότι θα το κόψω ..
-
Απο το μακρυνο 2009 εως το 2014 εμεινα ακαπνος. Ξανακυλησα ενα χρονο, κ το ξαναπαρατησα.
Ποτε δε μου φυγε η επιθυμια να καπνισω, κι ας με χαλαει τωρα η μυρωδια του.
Απλα εχει γινει αγωνας μπραντεφερ τωρα... η αυτο η εγω.
-
ΠΟΤΕ.
Πάντα θα είμαι υποψήφιος καπνιστής.
-
Φυσικα και ισχυει Διεκοψα το καπνισμα και αρχισα το ατμισμα :))
-
Δυστυχώς το "έκοψα το κάπνισμα" μάλλον δικαιούνται να το πουν όσοι το έκοψαν μαχαίρι χωρίς υποκατάστατα ή κατάφεραν να πετάξουν και το η.τ. μετά από καιρό.
Όλοι οι υπολοίποι είμαστε οι αδύναμοι και δυστυχώς πάντα θα είμαστε υποψήφιοι για πισωγύρισμα, ακόμη και εάν κάποιος έχει πέσει στο μηδέν νικοτίνη μιας και διατηρεί τη ψυχολογική εξάρτηση.
-
Η απεξάρτηση απο τη πρόσληψή νικοτίνης σταματάει όταν απλά σταματήσουμε να είμαστε εξαρτημένοι απο αυτή. Αυτο γίνετε σταματώντας το κάπνισμα ή το ατμισμα.
Οσο εισπνέουμε κάτι που περιέχει νικοτίνη θα είμαστε εξαρτημενοι.
Μη παίζουμε με τις λεξεις ατμισμα-κάπνισμα.... Η ουσία είναι μια.
Εγώ δε το κρύβω,οπότε του γουστάρω το ανάβω το καμελάκι,στο μήνα μπορεί να κάνω 5-6. δεν φανατιζομαι με το να μισώ κάτι που έκανα χρόνια ως άμυνα για να παω μπροστά... Η το κοβο έχοντας όμορφες αναμνήσεις Η συνεχίζω απολαμβάνοντας ηλεκτρονικό κανονικό,ανάλογα τη διαθεση και δε νιώθω και καμιά ενοχή.
Όπως και πολλοι ορκισμένοι ατμιστες...ασχετος αν δε το λένε...
-
όταν μυρίζω κάλο καπνό από τσιγάρο, μου λείπει. κάνω δυο, τρεις τζούρες το καιφουνι και ξεχνάω τα πάντα.
όταν δοκίμασα μετά από καιρό ένα στριφτό, κατάλαβα ότι δεν έχει το χτυπημα σαν αυτό που έχω στο ΗΤ, πάντως η γεύση ήταν χάλια.
καιφουν λεξιλογικα σημαίνει κέφι.
-
εγω που ατμιζω απο τον Νοέμβριο του 15 πλέον δεν αντέχω με την καμία τη μυρωδιά του τσιγάρου...
αλλά είμαι σίγουρος ότι αν το βάλω στο στόμα μου η πρώτη τζούρα θα φτάσει μέχρι τα νύχια τον ποδιών μου!
όπως είπε και ο φίλος πιο πάνω είναι μια μόνιμη μάχη...
Η αυτό η εγώ. και μέχρι τώρα την κερδίζω στο χαλαρό!!! 8)
-
Μετά από πέντε χρόνια χωρίς τσιγάρο και τέσσερα χωρίς ατμό μπορώ να πω με σιγουριά ότι έκοψα το άτμισμα και
ότι έχω πέντε χρόνια να καπνίσω.
-
Δυόμιση χρόνια αποκλειστικού ατμίσματος παρόλα αυτά πιάνω κάποιες φορές τον εαυτό μου να ρίχνει λοξές ματιές στο τσιγάρο ατόμων που καπνίζουν κοντά μου. Είναι και θέμα χαρακτήρα του καθενός αλλά τουλάχιστον για μένα η μάχη ενάντια στο τσιγάρο και το άγχος μην ξανακυλήσω θα είναι για πάντα.
-
Μετά από πέντε χρόνια χωρίς τσιγάρο και τέσσερα χωρίς ατμό μπορώ να πω με σιγουριά ότι έκοψα το άτμισμα και
ότι έχω πέντε χρόνια να καπνίσω.
αγαπημενε μου παππου, θα πω για πολοστη φορα, οτι εισαι το καλυτερο παραδειγμα, για παλιους κ νεους ατμιστες.
Πραγματικα σε θαυμαζω! :respect:
-
Μιας και το τσιγαρο δε μπορεις να πεις ποτε με σιγουρια οτι το εκοψες δε μπορεις να πεις το ιδιο και για το ατμισμα ποτε.
Γιατι αμα ξανακαπνισεις θα χρειαστει να ξαναατμισεις για να κοψεις παλι το τσιγαρο ;)
-
Ίσως να μη μπορώ να ισχυριστώ πως "έκοψα" το κάπνισμα, αλλά δηλώνω "μη καπνιστής".
Με τον τρόπο του ο καθένας :))
Υ.Γ. και χωρίς νικοτίνη πλέον :dance2:
-
ολοι ειμαστε εν δυναμοι καπνιστες. οι διαφορα ειναι οτι πλεον δεν εχουμε τρελα με το τσιγαρο.περιπου 4 χρονια ατμιστης, πριν ηθελα ενα πακετο 50ρι στριφτο τη μερα. χαλαρα μπορω να κανω σταση ατμισματος για κανα 20μερο, και μετα αλλους 11 μηνεσ μονο ατμο. δεν βαζω το οτι με το ατμισμα δεν ξερω βηχα-φλεμα-κ.τ.λ. το οτι δεν τρελενομαι για τσιγαρο,μονο αν μου στριψει, μου φτανει
-
Έχοντας κλείσει 5ετία στο παρελθόν σε πλήρη αποχή από το τσιγάρο, θα επιβεβαιώσω όσους ανέφεραν ότι δεν το κόβεις ποτέ. Πάντα θα είσαι καπνιστής, έστω και καπνιστής που απέχει. Προσωπικά έφτασε ένα τσιγάρο μετά από 5 χρόνια να με ξαναφτάσει εκεί που ήμουν πριν το κόψιμο. Και τα 5 δικά μου είναι "λίγα", έχω άλλους που το ξανάπιασαν στα 15. Δεν είναι απλά ο εθισμός στη νικοτίνη, αυτό είναι το λιγότερο. Σε 5 χρόνια σίγουρα έχεις απεξαρτηθεί από οποιαδήποτε ουσία. Και με τον ατμό το ίδιο πιστεύω, αν και δεν έχω φτάσει εκεί.
-
Θα διαφωνήσω. Δεν είναι ο ατμός όπως το τσιγάρο. Τόσα χρόνια χωρίς ατμό (και χωρίς τσιγάρο φυσικά) τις στιγμές που όσως μου λείπει "κάτι" στο τσιγάρο πάει ο νους, όχι στο μοντ... ευτυχώς το χέρι δεν πιάνει τίποτα από τα δύο...
-
ΟΚ, δεν ξέρω για τον ατμό, εγώ ακόμα στη φάση "πιπίλα" είμαι, γι' αυτό έγραψα "πιστεύω". Αλλά την 5ετία την πέρασα χωρίς να μου λείψει ποτέ το ΚΤ. Όταν το έπιασα, ήταν λίγο κάτι ζόρια μαζεμένα, λίγο το "έλα μωρέ, 1 μόνομετά από 5 χρόνια" και μετά τέλος, την είχα πατήσει.
-
Θα διαφωνήσω. Δεν είναι ο ατμός όπως το τσιγάρο. Τόσα χρόνια χωρίς ατμό (και χωρίς τσιγάρο φυσικά) τις στιγμές που όσως μου λείπει "κάτι" στο τσιγάρο πάει ο νους, όχι στο μοντ... ευτυχώς το χέρι δεν πιάνει τίποτα από τα δύο...
-
εγώ μετά από 1 χρόνο ατμισματος"μπορώ να πω πως πολλές φορες μου έρχεται στο μυαλό το κανονικό αλλα προσπαθώ να βρω κάτι να ξεχαστώ εκείνη την στιγμή αυτό διαρκή ελάχιστα αλλα δεν παύει να είναι στο μυαλό όλων μας
-
1,5 χρόνο στον ατμό το τσιγάρο πλέον το έχω βγάλει από τον οργανισμό μου,τον ατμό όμως δύσκολα ακομη θα τον αποχωριστω
Στάλθηκε από το XT1068 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
Δεν νομίζω ότι έχει να κάνει με τον καιρό απαραίτητα... Δεν έχω πολύ καιρό που δεν καπνίζω (μείωσα το κάπνισμα σταδιακά και κόλλησα στα 3-6 τσιγάρα για μήνες, φοβόμουν να τα κόψω), αλλά έχουν ήδη συμβεί αρκετά πράγματα που κανονικά θα με έκαναν να τρέξω να βρω τσιγάρα, αλλά δεν το έκανα. Αντίθετα, πλέον αναζητάω το pico όπως θα αναζητούσα κάποτε τα τσιγάρα. Ακόμα φοβάμαι να πω πως έκοψα το κάπνισμα, αλλά παράλληλα, δεν το πιστεύω ότι έχω φτάσει εδώ.
-
Το εχω κοψει απο 11/2015 αλλα οπως λεει και ενας φιλος:
Μια φορα καπνιστης, για παντα καπνιστης.
Sent from my SM-G920F using Tapatalk
-
Αν, πάντως, βγάλουμε από τη μέση το μέγα ψυχολογικό θέμα, οι "απόσβεση" των επιπτώσεων διαφέρει κάπως από άτομο σε άτομο και από τον ένα τομέα που εξετάζουμε σε έναν άλλον.
Ιδού (http://www.rizopoulospost.com/pote-tha-katharisoun-oi-pneumones-an-kops/?utm_source=facebook&utm_medium=ads&utm_campaign=promoted_posts) ο μπούσουλας, παλιός και χιλιοειπωμένος μεν, δεν βλάπτει να τον επαναλαμβάνουμε, ειδικά αν δεν ξεριζώνει το ρημάδι από τον εγκέφαλο, δε.
-
Εάν κάποιος ατμιστής έχει ικανό χρονικό διάστημα (μήνες ή χρόνια) χωρίς τσιγάρο, εάν αποστρέφεται και αηδιάζει με την πίσσα του τσιγάρου και μένει αδιάφορος από τα όποια !! "αρώματά" του, εάν πίνει καφέ ή αλκοολούχο ποτό και ενσυνείδητα γουστάρει το η/τ και την γεύση που έχει επιλέξει και κυρίως αν ξεμείνει από μπαταρία ή υγρό σε ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές και δε "ζορίζεται", όταν οι άλλοι γύρω του καπνίζουν, μάλλον έχει κόψει το κάπνισμα
-
αν ξεμείνει από μπαταρία ή υγρό σε ευχάριστες ή δυσάρεστες στιγμές και δε "ζορίζεται", όταν οι άλλοι γύρω του καπνίζουν
-
Εχω να καπνίσω από τον Φεβρουάριο... βέβαια δεν έχω μείνει από τότε χωρίς ατμό ούτε ενα λεπτό.Αν το έχω κόψει είναι δύσκολο να το πω με σιγουριά...Προς το παρόν ούτε μου περνάει από το μυαλό γιατί μου αρέσει που ατμίζω και με καλύπτει.. ;)
-
Η πρωτη αποπειρα διακοπης με το η/τ κρατησε 1 χρονο που δεν καπνισα ουτε ενα τσιγαρο.
Μετα απο 3-4 μηνες επιστροφης σε κανονικο καπνισμα τωρα ειμαι στη 2η αποπειρα ξεροντας καλυτερα πλεον πως μου αρεσει να ατμιζω.
Να πω την αληθεια 2-3 τσιγαρα την ημερα τα κανω συνηθως, συνηθεια με το φαγητο το μεσημερι ή πριν τον υπνο το βραδυ.
Στα 42 μου με πολλες αποπειρες διακοπης στο παρελθον (μεχρι και 3 χρονια ακαπνος) με παιδια και σκυλια και γατια και 60 ωρες δουλεια 6 μερες την εβδομαδα εχω βαλει νερο στο κρασι μου.
2-3 τσιγαρα τη μερα και παω και κανω και τρεξιμο και γυμναστηριο και το παλευω οσο μπορω.
Και μακαρι να παω στα μηδεν και μετα να κοψω και τη νικοτινη και τελικα και τον ατμο αλλα και εδω να εμενα καλα θα ημουν αν και ποτε δε μου αρεσε να καπνιζω εστω και ενα.
Ξερω οτι σε μια δυσκολη στιγμη ή σε μια φαση καταθλιψης μπορει να πιασω ενα πακετο και να το ξεσκισω.
Αλλα ειπα, ειμαι πιο ευελικτος πια, σημασια εχει αυτο να ειναι η εξαιρεση πλεον στη ζωη μου και οχι ο κανονας και με το να ειμαι απολυτος δεν κερδισα τελικα κατι.
-
αυτός που λες ακριβώς εκφράζει και εμενα αλλα το παλεύω να μην αγγίζω κανονικό και το καταφέρνω έως τώρα είναι στιγμές άγχους νεύρων άσχημων καταστάσεων που το μυαλό παίζει περίεργα παιχνίδια και ψάχνεις απεγνωσμένα τσιγάρο αλλα πιστεύω ότι διαρκή ελάχιστα
-
Εκανα ενα τσιγαρο προχτες και με αρρωστησε πραγματικα... Στριφτο ηταν (που εκανα κιολας) και το κανα 20-25 λεπτα απο τον σιχαμο, ολο εσβηνε επειδη το αφηνα. Κομμενο το χω σιγουρα στο παρον και οσο εχω ενα ηλεκτρονικο διπλα μου. Με απωθει, με αηδιαζει και με αρρωσταινει οπως οταν δοκιμαζα απο περιεργια μικρος τα GR lights της μανας μου ή οταν ημουν πιτσιρικας και εκανα τα πρωτα marlboro. Δεν το θελω καθολου και τωρα εχω λιγο παραπανω μυαλο στο κεφαλι μου. Αν χασω το Η.Τ. δεν ξερω τι θα γινει η αληθεια. Πιο πολυ σαν αθλιο υποκαταστατο χειριστης ποιοτητας του ηλεκτρονικου ειναι πια για μενα το τσιγαρο οποτε δεν ανησυχω. Κι οταν το νοσταλγισω οπως μια πρωην μετα απο ενα κακο μεθυσι, θα παιξω λιγο μαζι του και παλι ο καθενας τον δρομο του. Δεν το θελω και δεν με κραταει πια. Δεν ειναι για μενα.
Το χω κοψει λοιπον? Οταν με ρωτανε λεω ναι και το νιωθω. Μελλοντικα? Απλα ξερω πως ειμαι σε καλο δρομο.
-
Πάνω απο 4,5 χρόνια, μόνο το ηλεκτρονικό, χωρίς ούτε 1 κτ.
Βαρύς καπνιστής από τα 15 μου χρόνια, ενώ τα τελευταία 10-15 χρόνια πριν την αλλαγή σε η.τ,
κάπνιζα 50-60 Winston κόκκινα ημερησίως.
Απ' όταν ξεκίνησα το η.τ, δεν αντέχω τη μυρωδιά του κ.τ όταν καπνίζουν οι γύρω μου.
Μια ή δύο φορές σ' αυτά τα χρόνια, θέλησα να καπνίσω κ.τ, αλλά γρήγορα μου έφυγε.
Αισθάνομαι πλέον ότι το η.τ είναι το κανονικό μου τσιγάρο & δεν έχω καμία επιθυμία να
αλλάξει αυτό.
-
Για μένα η απάντηση αφορά στον καθένα ξεχωριστά... Ζηλεύω τρελά, με την καλή έννοια, κάτι τύπους που κάνουν ένα τσιγάρο μετά το φαγητό, ένα με το ποτάκι τους κάθε δυο μέρες κλπ... Έχω καταλήξει στο ότι ο εθισμός του κάθε οργανισμού στην νικοτίνη είναι διαφορετικός. Αυτοί οι τύποι ευκολότατα λένε ότι το κόβουν και το εννοούν και ακόμη και ένα δυο να κάνουν δεν ξανακυλούν...
Εγώ αν κάνω έστω και ένα τσιγάρο ξανά, σίγουρα θα καταλήξω στα δυο πακέτα. Έχοντας περάσει και διάστημα τριών χρόνων άκαπνος όπου μετά ξανακύλησα μου είναι δύσκολο να ορίσω χρονικό διάστημα για να πω ότι το έχω κόψει. Το έχω διακόψει λοιπόν, με την ελπίδα να μην το αρχίσω ποτέ ξανά...
-
Εγώ που κάπνιζα από 14 χρονών και τώρα είμαι 48 και δεν είχε περάσει κυριολεκτικά μια μέρα χωρίς τσιγάρο στην ζωή μου για 34 χρόνια, μου φαίνεται ασύλληπτο το ότι είμαι δύο εβδομάδες χωρίς ένα τσιγάρο, το ότι κοιμάμαι πλέον χωρίς καμία ενόχληση, το ότι χθες έκανα χιλιόμετρα σε ήλιο και ανηφόρα και ευχαριστηθηκα μια βόλτα με τον γιο μου.. Δεν θέλω να ξαναφτασω στην τραγική θέση που ήμουν, νιώθω τόσο τυχερή που βρήκα το ηλεκτρονικό και ευτυχώς ξεκίνησα με καλούς ατμό και δεν ταλαιπωρηθηκα, διότι αλλιώς θα το είχα πετάξει και δεν θα δοκίμαζα και ξανά διότι δεν θα το εμπιστευομουν...
-
βλεπω πολλους/ες που ειναι σε παρομοια κατηγορια με εμενα.
νομιζα οτι ημουν μονος μου σε αυτην την κατασταση.
διαβασα ενα καλο πιο πριν.. απο τη Δαναη νομιζω που ειμαστε κ στην ιδια ηλικια...
οτι: υπαρχει καλος εξοπλισμος πλεον κ ειναι πιο ευκολο..
ναι.. σαφως κ ισχυει αυτο, κ σιγουρα βοηθαει τα μεγιστα για την αποφυγη του πισωγυρισματος.
αυτο ενισχυει κ καπως εμας τους παλιοτερους.. που με χαλια συνεργα κ μηχανακια το παλευαμε με πεισμα.
οπως εχω ξαναπει για εμενα ειναι ενα καθημερινο μπραντεφερ, με δυσκολο αντιπαλο, κι ας περασαν τοσα χρονια.
-
Η δική μου γνώμη λέει πως το τσιγάρο είναι "κοινωνικό ναρκωτικό".
Κάνει κρύο; "Ουφ, διαβολόκρυο, ένα τσιγαράκι είναι ό,τι πρέπει".
Κάνει ζέστη; "Ρε τι ζέστη είν' αυτή; Ας κάνουμε ένα τσιγάρο".
Χαρές; "Ε, τώρα πάει ένα τσιγάρο".
Λύπες; "Ας ανάψω ένα τσιγάρο να πάνε τα φαρμάκια κάτω".
Γιορτές; Γλέντια; Καφές; Ποτό; Φαγητό; Πάντα το τσιγάρο σαν κολαούζος.
Με φίλους; Στο σπίτι; Στον δρόμο; Στο αυτοκίνητο; Το τσιγάρο απαραίτητος "κολλητός" σου.
Είσαι σκεφτικός; Έχεις ένα δύσκολο πρόβλημα; Χαρές; Σεκλέτια; Το τσιγάρο κοντά σου.
Για ό,τι κάνεις, όποτε το κάνεις, όπως και να το κάνεις, το τσιγάρο εκεί! Δίπλα σου.
Αυτό είναι που δεν κόβεται. Η εξάρτηση από την "συνήθεια" του να συνοδεύεις τα πάντα με ένα τσιγάρο. Όχι η νικοτίνη. Με αυτήν καθαρίζεις πολύ σύντομα. Όταν όμως κάθε κοινωνική σου εκδήλωση, πράξη, κίνηση, συνοδεύεται από το τσιγάρο, ε, αυτό δεν κόβεται.
Αυτό είναι που μας λείπει και γι' αυτό δυσκολευόμαστε αφάνταστα να το κόψουμε.
Αυτές είναι δικές μου σκέψεις και φυσικά δεν διεκδικώ το αλάθητο.
Μετά από 45 χρόνια καπνίσματος, σκεπτόμενος όπως πιο πάνω, άρχισα τον Νοέμβριο του 2011 το άτμισμα. Με όλα τα στραβά που υπήρχαν τότε. Από τότε και μέχρι σήμερα, δεν έχω καπνίσει ούτε ένα Κ.Τ. Ούτε ένα! Και αυτό, επειδή ό,τι έκανα πρώτα με το Κ.Τ, το κάνω και τώρα με το άτμισμα. Συνοδεύω κάθε μου κίνηση με το άτμισμα. Και πάλι είμαι εξαρτημένος δηλαδή... :idiot1:
-
Από τον Δεκέμβριο του 2012 ατμίζω αποκλειστικά. Τους 3-4 πρώτους μήνες, πού και πού, μου ερχόταν η επιθυμία για κ.τ. αλλά περνούσε γρήγορα.
Από εκεί και πέρα δεν μου έχει έρθει ξανά η επιθυμία για κ.τ. μόνο έντονη αποστροφή. Ακόμα κι όταν έμεινα μερικές φορές, έξω, από υγρό δεν μου πέρασε από το μυαλό το περίπτερο (μόνο αν πουλούσε υγρά).
Οπότε θεωρώ ότι στους 5-6 μήνες έκοψα το κάπνισμα αφού δεν το επιθυμώ καθόλου. Το άτμισμα, πάντως, δεν με βλέπω να το κόβω.
-
... Κι οταν το νοσταλγισω οπως μια πρωην μετα απο ενα κακο μεθυσι, θα παιξω λιγο μαζι του και παλι ο καθενας τον δρομο του. Δεν το θελω και δεν με κραταει πια. Δεν ειναι για μενα...
πωωω πόσο συμφωνώ!
και δεν το λέω ως ατμίστρια 1 μήνα(είναι πολύ λίγο). αλλά σε σύγκριση με όσες φορές στο παρελθόν διέκοπτα το κάπνισμα. καμμία σχέση.
και τις συνήθειες τις "εξατμίζω" μια μια(τσιγάρο μετά το φαγητό-με καλή παρέα-μετά το σεξ-με ένα ωραίο γλυκό).
όχι, δεν αμύνομαι απέναντι στο τσιγάρο.. το έβγαλα από τη ζωή μου και δεν έχω καμμία πρόθεση να το ξαναβάλω.
όπως λέει κι ο tortugas "δεν ειναι για μένα"... :thumpup:
υ.γ.την ημέρα που αγοράσαμε το ηλεκτρονικό, είχαν ,μείνει 2 τσιγάρα στο πακέτο. τα έχω αφήσει επίτηδες στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου και κάθε φορά που μπαίνω τα βλέπω για να επιβραβεύω ξανά και ξανά τον εαυτό μου για την επιλογή μου.
-
Νομίζω ότι η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου, είναι πιο υποκειμενική ακόμα και από τη γεύση.
Μεταξύ του "λέω" και του "ισχύει" ότι έκοψα το κάπνισμα, υπάρχει ένα χάος. Υπάρχουν και οι τυχεροί για τους οποίους αυτά τα δύο συμπίπτουν (ναι, για μένα μιλάω!).
Θεωρώ ότι ο καθένας μας έχει τις παραμέτρους του. Στο συγκεκριμένο θέμα, πρέπει να δει αν τον καλύπτει ο ατμός σε στιγμές στις οποίες ότι και να γίνει θα κάπνιζε. Ένα τσιπουράδικο, ένα κλαμπάκι, ένα βράδυ στο Στέλιο Διονυσίου (ψηλά τα χέρια λέμε...), μία δύσκολη στιγμή.
Ακόμα και το "'απαξ καπνιστής, εσαεί εν δυνάμει καπνιστής" ξεπερνιέται. Πως να το κάνουμε, από ένα σημείο και μετά σου βρωμάει ρε παιδί μου, δεν το μπορείς.
Δεν πρέπει να βάζουμε όρια σε αυτά. Ούτε να αγχωνόμαστε χωρίς λόγο. Όλα είναι θέμα θέλησης. Ο εξοπλισμός εν έτει 2016 σίγουρα βοηθάει στο μέγιστο. Αλλά χωρίς θέληση, δεν πα να χεις τον υπερεπισκευάσιμο, το uberμοντ και το υγρό των υγρών, δεν κάνεις χαΐρι.
-
Μόνο μετά από σεξ δεν έχω δοκιμάσει αν με καλύπτει το ηλεκτρονικό.. Αχαχαχχααχαχααχχαχαχαα
-
Απ'το τσιγάρο μετά το φαΐ, τον καφέ και το σεξ, το μετά το σεξ ήταν το πρώτο που έκοψα. Πονούσαν τα πνευμόνια μου κάθε φορά. Δάκρυζα απ'την πρώτη τζούρα. Κατάντια.
-
Το πιο δυσκολο δεν ειναι μετα το σεξ , ο πρωινος καφες ειναι ...ηταν μαλλον :thumpup:
-
Έχουν περάσει τρία χρόνια που είμαι στον ατμό και ενδιάμεσα μεσολάβησαν δυσκολότερες φάσεις από τον καφέ και....το σεξ, πιστεύω ότι έχω ξεφύγει. ;)
-
Όταν ξεκίνησα με έξι νικοτίνη, ζοριζομουν αρκετά κάποιες στιγμές της μέρας, τώρα που την πήγα στο δώδεκα, δεν μου λείπει στιγμή, ελπίζω να μην αρχίσω σε καμία δεκαριά μέρες να θέλω υψηλότερη χάχα! Πάντως το πόσο το απολαμβάνω ειδικά όταν βλέπω ταινία το βράδυ στην ησυχία που όλοι κοιμούνται, δε λέγεται... (περισσότερο κι από το σεξ χαχαχαχαχαχαχα). Όσοι ξεκίνησαν την εποχή που υπήρχαν τα πρώτα εργαλεία και συνέχισαν και δεν τα παράτησαν, για μένα είναι ήρωες... Καμιά φορά μου στάζει, μου σκάει, με λερώνει και μου ρχεται να το πετάξω ρε παιδιά!
-
Εγώ δεν μπορώ να κάνω Κ.Τ πλέον, σταματώντας το Κ.Τ ξεκίνησα να προσέχω και την στοματική μου υγιεινή περισσότερο. Πλένω τα δόντια μου (όταν μπορώ) μετά τα γεύματα κ.τ.λ. Επομένω αυτή η καπνίλα μέσα στο στόμα που είναι σαν να κολλάει πάνω στην γλώσσα και τον ουρανίσκο δεν αντέχεται. Τουλάχιστον εγώ (πλέον δεν μπορώ να την αντέξω). Μπορεί να μην σταματήσω το ηλεκτρονικό ποτέ ή μπορεί και να το σταματήσω. Ένα είναι σίγουρο, στο Κ.Τ δεν ξαναγυρνάω.
Νομίζω το κλειδί είναι να φύγεις από τα καπνικά αρώματα ή να φτάσεις να μην σου αρέσουν. Εγώ 4-5 μήνες τώρα δεν έχω κάνει τίποτα σε καπνικό στο Η.Τ (κάνω κρέμες, custardοειδή, φρούτα κ.τ.λ) και όταν τα δοκιμάζω από φίλους η αλήθεια είναι ότι δεν μ'αρέσουν κιόλας. Επομένως ένα παραπάνω με το τσιγάρο που αυτή η καπνίλα είναι ακόμα πιο έντονη. Δεν αντέχεται.
Το τσιγάρο μπορώ να πω ότι το κοψα, την νικοτίνη δεν έχω κόψει αλλά την έχω μειώσει. Στα 3mg το θέμα είναι το πως να αφήσεις το ηλεκτρονικό; Από την μία έχεις modάκια, εξοπλισμό tanks κ.τ.λ αλλά και την συνήθεια του να δοκιμάζεις γεύσεις, αρώματα κ.τ.λ. Κάτι που δεν κόβεται εύκολα!
-
τωρα που το καλοσκεφτομαι.... μετα το σαικς λεγαμε.. τωρα ενα τσιγαρο...
τωρα τι στα διαλα λεμε? :hmmm:
εχω κ χρονια να κανω σαικς... που να θυμαμαι. :-[
-
Τι είναι το σαικς................ ??? :dontknow: Τρώγεται :confused1:
-
high vg υγρό παππού, Το έκοψες.. που να θυμάσαι και εσύ?
-
πρεπει να ανοιχτει αλλο νημα νομιζω...σαικς και ατμος... :laugh1:
-
Tι kinky πράγματα είναι αυτά ? Μετά το σαικς να πιάνετε ματζαφλάρια/μπαταριοσωλήνες/υγρά κτλ και να ατμίζετε ? Πάτε καλά ? :idiot1: :idiot1:
Τωρα πλέον 8 μήνες στον ατμό (και όχι με το ΚΤ που οι αντοχές ήταν μετρημένες) μετά το σαικς έχει και άλλο σαικς και μετά ύπνο γιατί δουλεύουμε και ξυπνάμε νωρίς.
-
Κόλαση! Το δαντελένιο φόρεμα της Ιρίνα Σάικς
http://allanea.gr/kolasi-to-dantelenio-forema-tis-irina-saiks/
Τα πάντα όλα λέμε στο ίντερνετ ;D
-
:'( :wall: :thumpdown: :o
-
Ένα από τα προτερήματα του ηλεκτρονικού, είναι πως μπορείς άνετα να το συνδυάσεις και με το σεκς χωρίς φόβο... Τραβάς και τις τζούρες σου κατά την διάρκεια και φτιάχνεις και ατμό σφαιρα... Χαχαχα
-
δεν το ειχα σκεφτει...λες ε? τι κερια και αηδιες odin λεμε .... :respect:
-
Κορίτσια ξεφύγατε μου φαίνεται......Xα Χα Χα :laugh1: :laugh1: :laugh1:
Είναι και μεσημέρι. ;D
Εγώ πάντως αφού διάβασα το νήμα, βγάζω το συμπέρασμα ότι ο ορισμός "έκοψα το κάπνισμα" είναι ανάλογα με τον χαρακτήρα και το μυαλό του κάθε ανθρώπου και είναι πάντα διαφορετικός.
Προσωπικά έχω απεξαρτηθεί πλήρως από το κάπνισμα αλλά όχι από τον ατμό και την νικοτίνη που σταδιακά βεβαίως βεβαίως την μειώνω και αισίως έφτασα στα 5mg
-
Μάκη, αυτό προσπάθησα και εγώ να "ζωγραφίσω" με το ποστ μου. Από τη στιγμή που δεν εισπνέουμε προϊόντα καύσης, έχουμε κόψει το κάπνισμα. Η διακοπή του καπνίσματος, δεν σημαίνει ούτε απεξάρτηση από τη νικοτίνη, ούτε διακοπή εισπνεόμενων. Απλά όταν δεν υπήρχε η εναλλακτική του ατμίσματος, αυτά τα δύο συνέβαιναν ταυτόχρονα.
-
Ένα από τα προτερήματα του ηλεκτρονικού, είναι πως μπορείς άνετα να το συνδυάσεις και με το σεκς χωρίς φόβο... Τραβάς και τις τζούρες σου κατά την διάρκεια και φτιάχνεις και ατμό σφαιρα... Χαχαχα
.....λυνεις κ κανα σταυρόλεξο.... :tongue_smilie: