vaping.gr
Γενικά για το άτμισμα => Συζήτηση για το άτμισμα => Μήνυμα ξεκίνησε από: urahara στις Οκτ 27, 2014, 23:27
-
Ποσο εξαρτημενοι νιωθετε απο τις τωρινες σας συσκευες?
Πως θα αισθανοσασταν και τι θα κανατε αν ξαφνικα εξαφανιζονταν?
Σε τι σημειο θα φτανατε και τι θα σας καλυπτε ατμιστικα πλεον?
Σε αυτα τα ερωτηματα κληθηκα να απαντησω τις προηγουμενες μερες και τωρα μου εχουν μεινει ως φιλοσοφικο ερωτημα που σκεφτηκα να το θεσω και εδω στο φορουμ.
Η ιστορια αυτη αρχισε για μενα την Παρασκευη οπου επρεπε να δουλεψω μεχρι αργα στην δουλεια σε συνθηκες πιεσης (ρεκορ αδειασματος μπαταριων στην δουλεια: 4,5 AW 18350). Μολις πηγα σπιτι μιλησα στο τηλεφωνο και κανονισα μια συναντηση με εναν γνωστο στην αλλη μερια της πόλης, διπλα απο το καταστημα Πρακτικερ. Αφου τον περιμενα λιγο μεσα στο αμαξι (εβρεχε εξω) και βρεθηκαμε, ειπα να ψωνισω και 2-3 πραγματακια απο το καταστημα αφου ημουν διπλα.
Ειχε βραδιασει πλεον οταν ξεκινησα για το σπιτι, μεσα στην απιστευτη κινηση. Εφτασα σπιτι, αραξα στον υπολογιστη μου και ειπα στην γυναικα να μου φερει το προβαρι.
Δεν το βρηκε στο δωματιο, της ειπα να κοιταξει στην κουζινα, δεν το βρηκε ουτε εκει.. ουτε στο αλλο δωματιο κλπ ωσπου μου ειπε να παω να βρω που το αφησα μονος μου.
Για οσους δεν ξερουν το η.τ. μου μιλαμε για το καινουργιο προβαρι 3 με ενα κλωνο καυφουν πανω.. Αξια στην αγορα τωρα ποσο? 250-300 ευρω..? και προσφατα αγορασμενο και αγαπημενο.
Αυτο που αρχισε ως ανησυχια οταν δεν το ευρισκε η γυναικα (που βρισκει τα παντα στο σπιτι) κλιμακωθηκε γρηγορα σε πανικο. Περιττο να σας πω πως ουτε εγω το εβρισκα και καταληξαμε και οι δυο να γυρισουμε τα πανω κατω στο σπιτι (το στρωμα μονο το σηκωσαμε 3-4 φορες). Ψαξιμο μεσα σε απιστευτο αγχος με διαθεση να βρισω, να φωναξω, να...
Φοραω τα ρουχα μου ξανα, παιρνω το φακο και κατεβαινω για ψαξιμο γυρο απο το αυτοκινητο στην βροχη..Καπου πρεπει να εχει πεσει απο την θηκη στην ζωνη ελεγα, ενω το μυαλο μου ετρεχε σε καθε στιγμη της ημερας. Τιποτα γυρω, κατω απο το αμαξι και σε ολη την διαδρομη στο σπιτι.
Πισω στο σπιτι, τα κανουμε ξανα ολα λιμπα.. μεχρι και το χαλι σηκωσα :P
Απελπισια! φρεσκοαγορασμενο, ακριβο μοντ.. ακριβο για την καλη μου ατμιστικη απολαυση. Με βλεπει και η γυναικα σε αυτα τα χαλια και ντυνεται να βγουμε στην πολη να το βρουμε..
Με ενα φακο στο χερι ξανα στην δουλεια, βραδιατικα. Ψαξιμο στο παρκινγκ αρχικα..τιποτα. Βρισκω τον νυχτοφυλακα, με αφηνει να μπω και δωστου ψαξιμο γυρω απο το γραφειο μου και των αλλων, με την ελπιδα οτι θα εμφανιζονταν μπροστα μου.. τιποτα παλι..
Πισω στο αμαξι, το ψαχνουμε ξανα σπιθαμη προς σπιθαμη.. παλι τιποτα.. παλι απελπισια. Μπαινουμε και οδηγω στην αλλη ακρη της πολης προς το Πρακτικερ. Χωνομαστε στο παρκινγκ με το φακο στο χερι και αρχιζουμε να ψαχνουμε κατω. Να'σου ο σεκιουριτας θορυβημενος..καλα ξεμπερδεματα λεω απο μεσα μου.. ειχε και την ατιμη την βροχη βραδιατικα :P . Τελος παντως καταφερα να του εξηγησω του ανθρωπου και με αφησε λιγα λεπτα να ψαξω ακομη..ματαια.
Πισω στο σπιτι να το κοιταζω πλεον υποπτα σε καθε μικρη γωνια οτι μπορει να κρυβει το προβαρι μου. Να θυμαμαι να νιωθω το προβαρι στην θηκη πριν φυγω απο την δουλεια και πριν φυγω για την συναντηση μετα.... ή μηπως ηταν η ιδεα μου.
Τι κανεις σε αυτη την περιπτωση, λοιπον.. οταν ολες σου οι ελπιδες φαινονται να εξαντλουνται.. Πηγα και ξεθαψα το μηχανικο μοντακι που ειχα.. ξεθαψα και τον Ναυτιλο και βρηκα 2 μονο κεφαλες να μου εχουν μεινει. Καθαρισμα και τα δυο και προσπαθεια για ατμισμα.. Μα με ΤΙΠΟΤΑ δεν με ικανοποιουσε αυτο που ατμιζα...!! με τιποτα..! χωρια που τις μισες φορες ειχα misfires, λες και ειχα ξεχασει πως πατας το κουμπι στο μηχανικο.
Παει η μαυρη Παρασκευη.. ερχεται το Σαββατο.. Ξανα στην δουλεια για να ψαξω ξανα εξω και μεσα σε αλλες αιθουσες.. φυσικα τιποτα.
Εκει ειναι που παιρνω και την αποφαση μετα απο εντονες πιεσεις απο την γυναικα να παρω αλλο.. Δεν μπορουσε να με βλεπει σε αυτην την ψυχολογια.
Εσεις θα δινατε αλλα τοσα χρηματα.. μη πω περισσοτερα τωρα για να ξαναπαρετε αυτο το ακριβο η.τ. για την ατμιστικη σας απολαυση..? Εγω ενιωθα μεγαλες τυψεις. Αλλα τι θα γινονταν με το ατμισμα μου? Οποτε αρχισαν τα τηλεφωνα και κανονισα για παραγγελια νεου προβαρι (για σημερα βασικα να γινονταν η παραγγελια). Και αρχισα και στο φορουμ να ψαχνω και νεο ατμοποιητη γιατι ο Ναυτιλος ειχε μονο 2 κεφαλες.. και την μια την χρησιμοποιουσα ηδη.
Μετα απο πολυ ψαξιμο για ποιο ατμοποιητη θα παρω - κλωνο φυσικα γιατι τα χρηματα πλεον ανεβαιναν και πολυ - στο φορουμ εδω και FT παραγγειλα τον ερλκονιγκιν. Ερχεται το μειλ και μου λεει σε 2 βδομαδες θα τον στειλουν. Νευρα και τσαντιλα γιατι δεν το προσεξα στην παραγγελια.. βαζω και νεα παραγγελια για kayfoyn αυτη την φορα.. καλα Χριστουγεννα θα ερθει ο ερλ.
Σε αυτη την διαθεση κυλησε το ΣΚ και ηταν και η γιορτη μου και επρεπε να δειχνω και χαρουμενος :P
Σημερα μπηκα Πατρα για να περασω απο το σπιτι (ειμαι σε χωριο εξω αυτες τις μερες) και λεμε με την γυναικα..δεν ξανακανουμε το ταξιδι προς Πρακτικερ που θα ειναι ανοιχτο? Της το ελεγα "αστεια" την Παρασκευη να παμε οταν ανοιξει γιατι ο κοσμος ειναι καλος και καποιος θα το βρηκε να μου το δωσει..
Πηγαμε λοιπον Πρακτικερ και πηγα στην υποδοχη βγαζοντας το μηχανικο με τον Ναυτιλο αρχιζοντας.. "Ηρθα την Παρασκευη το βραδυ, μηπως βρηκατε κατι σαν και αυτο..?" Και προς τεραστια εκπληξη μου η υπαλληλος μου λεει "σαν και αυτο, ναι.." και βγαζει απο το γραφειο της το προβαρι μου..!!!! Μου λεει "Το βρικαμε Σαββατο απογευμα και οταν το πιασαμε το ειδαμε βαρυ, οποτε σκεφτηκαμε οτι ειναι ακριβο και εχει αξια σε καποιον.. δεν ξεραμε τι ειναι αλλα το φυλαξαμε".
Ενταξει.. προσκυνω στους υπαλληλους, τους Ανθρωπους αυτους που το φυλαξανε να το δωσουν ακριβως επειδη τους φανηκε κατι αξιας και ακριβο!
Η χαρα μου δεν περιγραφονταν.. πρεπει να με ακουσαν ολοι στο καταστημα..
..και μετα αρχισαν τα τηλεφωνα προσπαθωντας να προλαβω την ακυρωση της παραγγελιας του 2ου προβαριου.. ;D
Ενταξει.. το προλαβα και δεν παραγγειλα 2ο...
θα μου μεινουν, βεβαια, 2 επιπλεον ατμοποιητες.. αλλα δεν βαριεσαι... θα ατμιστουν και αυτοι.
Καθομουν, λοιπον, και σκεφτομουν ολα αυτα τα σκηνικα και το πως ενιωσα με την ξαφνικη απωλεια της αγαπημενης μου συσκευης η.τ. αυτή που τωρα χρησιμοποιω και που νιωθω οτι μονο αυτη με καλυπτει.
θα μπορουσα να παω πισω στις προηγουμενες..? Ενιωσα πως οχι..ενιωθα να μισω καθε τζουρα. Ισως ηταν το ψυχολογικο της θυμισης του προβαριου/καυφουν, ισως και οτι ηταν ατμιστικα αρκετα πιο πισω.
Οδηγησα χιλιομετρα, εψαχνα βραδιατικα με φακο στην βροχη,βρεθηκα αντιμετωπος με σεκιουρηταδες, γυρισα το σπιτι αναποδα τοσες φορες, μαλωνα τα γατια οτι το πηραν στο παιχνιδι και τα χασανε, κοιτουσα καθε γωνια του σπιτιου μου σαν να ηταν ο εγκληματιας..ο ενοχος που "ρουφηξε" σε μια μυστικη του τρυπα το προβαρι μου...
Γιατι αισθανομουν ομως ετσι για μια συσκευη? Γιατι μπηκε τοσο πολυ το συναισθημα μεσα σε ολα αυτα και ενιωθα ετσι? Οταν μου χτυπησανε το αυτοκινητο στο παρελθον, καποιος μεθυσμενος μεσα στην νυχτα και επρεπε να πληρωσω ιδιου ποσου ζημια, δεν ενιωσα τοσο ασχημα.. Μηπως ηταν απλα τυψεις..οτι ενιωθα ενοχος.. ή δενομαστε πιο πολυ με τις ατμιστικες μας συσκευες απο το φυσιολογικο?
Λες να ειναι που τις βαζουμε συνεχεια στο στομα μας ή που νιωθουμε εξαρτημενοι απο τον ατμο..?
Αλλα η τωρινη μας συσκευη δεν ειναι η μονη που μπορει να μας δωσει το ατμισμα που επιθυμουμε..
Και ομως νιωθουμε σαν παιδια.. οτι μονο αυτην θελουμε (μεχρι να βρεθει η επομενη εξελιξη της :) )
Με αυτες μου τις σκεψεις εχω αρχισει να βλεπω και με αλλο ματι τους αιωνιους καυγαδες που βλεπουμε εδω στο φορουμ (και σε αλλα φορουμ) πανω στις συσκευες. Νιωθουμε πολυ προσωπικα αυτα τα αντικειμενα.. σχεδον κομματι μας. Νιωθουμε ασχημα οταν μας τα κακολογουν και προσπαθουμε να αποδειξουμε το ποσο υπεροχα ειναι..γιατι στα δικα μας ματια ειναι υπεροχα.
Βγηκε κατα πολυ μεγαλυτερο απο οτι σκεφτομουν αρχικα, οποτε ας θυμησω τις αρχικες ερωτησεις .. για τον διαλογο..
Ποσο εξαρτημενοι νιωθετε απο τις τωρινες σας συσκευες?
Πως θα αισθανοσασταν και τι θα κανατε αν ξαφνικα εξαφανιζονταν?
Σε τι σημειο θα φτανατε και τι θα σας καλυπτε ατμιστικα πλεον?
και..
εχετε την αισθηση οτι ειστε συναισθηματικα δεμενοι με αυτες..?
-
Δεν μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο όμως θυμάμαι πως πιάνεται η ψυχή μου κάθε φορά που πέφτει το μοντ απ το χέρι μου και πως έψαχνα σαν τρελός το βιδάκι του πόλου του εβίβα που μου έπεσε, ή ακόμα και το ότι αγόρασα σχεδόν ασυναίσθητα έναν mini vivi nova (ο πρώτος μου ατμοποιητής) για να ανακαλύψω ότι δεν τον χρησιμοποίησα ποτέ μιας και είχα περάσει στους επισκευάσιμους πλέον. Οπότε ναι πιστεύω ότι δενόμαστε με τις συσκευές μας, ίσως παράλογα μερικές φορές, αλλά στο κάτω κάτω τις κρατάμε στο χέρι όλη μέρα...
-
Καταρχήν φίλε Δημήτρη χρόνια πολλά για τη γιορτή σου! Η ιστορία σου είχε χειρότερη αγωνία κι από την 3η season του Prison Break (για όσους θυμούνται!) :)) Να εκθέσω εν συντομία και την δική μου άποψη... Πρόσφατα έγινα κάτοχος ενός iJust. Μικρό σε αξία μιας και είναι το πρώτο μου mod, αρκετά απλό και εύκολο σε σχέση με άλλα, όμως είναι το πρώτο μου! Το δικό μου! Ευτυχώς κι επειδή το έχω μόλις 20 μέρες δεν το αφήνω απ' τα μάτια μου κι έτσι δεν ένιωσα αυτό το συναίσθημα της "απώλειας". Έρχομαι απλώς με τη σειρά μου να επιβεβαιώσω και να συμφωνήσω πως ΝΑΙ υπάρχει κάποιου τύπου συναισθηματικό δέσιμο για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως το ότι αυτή η μικρή συσκευή με απάλλαξε από την χειρότερη εξάρτηση, το ότι για να "μαζέψω" τα χρήματα της αγοράς με κούρασε πολύ κλπ κλπ. Ο καθένας από τη σκοπιά του. Υπάρχει φυσικά και το κομμάτι της εμφάνισης που κατά τη γνώμη μου εντείνει το δέσιμο με το εκάστοτε αντικείμενο. Ο καθένας με το γούστο του (και στη δική μας περίπτωση τον δικό του ατμοποιητή, τη θήκη και όλα τα συμπράγκαλα που έχει ο καθένας μας στην καθημερινή του ιεροτελεστία)! Πραγματικά όπως κι εγώ έτσι κι άλλοι από εδώ δεν σε γνωρίζουμε αλλά πίστεψέ με, όλοι χαρήκαμε με την έκβαση της ιστορίας σου. Καλά ατμίσματα και τα μάτια σου 14! :D ;)
-
Ποσο εξαρτημενοι νιωθετε απο τις τωρινες σας συσκευες?
Πως θα αισθανοσασταν και τι θα κανατε αν ξαφνικα εξαφανιζονταν?
Σε τι σημειο θα φτανατε και τι θα σας καλυπτε ατμιστικα πλεον?
εχετε την αισθηση οτι ειστε συναισθηματικα δεμενοι με αυτες..?
Καθόλου.
Θα χρησιμοποιούσα άλλη.
Σε σημείο να πάρω μια άλλη από τις όποιες υπάρχουσες.
Όχι , τα πάντα είναι υλικά και όχι μοναδικά.
Οι συσκευές σήμερα είναι εκατοντάδες και όλες ικανές να κάνουν κάποιον να παραμείνει μακρυά από το κ.τ.
-
Εαν η αξια των ατμιστικων σου, ηταν γυρω στα 20-30€, θα εκανες το ιδιο?
Και δεν το λεω κακοπροαιρετα, προς αποφυγη παρεξηγησεων.
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι π.χ. τα 30€ δινονται για 2η φορα πιο ευκολα απ'οτι τα 300€,
οποτε ισως να μην "τρελαινοσουν" τοσο. :dontknow: :dontknow:
Σιγουρα υπαρχει κ σε μενα μια σχετικη εξαρτηση. Θα ειχα εξοπλισμο να ατμισω εξισου ικανοποιητικα βεβαια.
Ομως, αναλογα με το τι θα ηταν αυτο που θα εχανα, ισως να το ξαναγοραζα οσο πιο αμεσα γινοταν. Δεν εχω την ιδια καψουρα με
ολα μου τα "εργαλεια"
-
Ειμαι ατμιστης 3-4 μηνες τωρα και εχω:
1 Mini Protank Kanger 3
1 Spinner 2 1600mah (clone)
1 Nemesis Κλωνο
1 Expromizer γνησιο
1 SVD 2 (απο FT γνήσιο)
1 Kanger Aerotank Mega απο FT γνήσιο
1 Φορτιστη και μπαταρίες
Περιμενω και εναν kayfun κλωνο.
Εχω λοιπον ουσιαστικα 3 συσκευες ολοκληρωμενες.
Το συνολο ολων οσων εχω σε κοστος ΔΕΝ ξεπερναει το 3ο Πρόβατο.
ΔΕΝ ειμαι δεμενος με καμια συσκευη.
Γιατί ?
Γιατι πολυ απλα βαζω ορια στα ποσα θα χαλασω για αυτην την υποτιθεμενη απολαυση.
ΔΕΝ ειναι απολαυση για μενα.και αν το σκεφτουν πολλοι για κανεναν.
Ειναι απεξαρτηση απο το ΚΤ αλλα μπαινεις σε αλλη εξαρτηση.
Οκ ειναι απολαυση αν υπολογισουμε γευσεις κτλ αλλα ας το δουμε λιγο παραπερα.
Ειναι ενα μεσο για να μας κρατησει μακρια απο το ΚΤ.
Πολλοι ειναι θυματα της τεχνολογιας και των gadgets και πανε και χωνουν. Γιατι ?
Ποιος ο λογος ?
Εγω οτι και να χασω δεν θα το κλαιω γιατι πολυ απλα θα το αντικαταστησω φτηνα. Γιατι ετσι εχω επιλεξει να κινουμαι.
Δεν θα παρω το σουπερ ντουπερ ουαου Nemesis και θα το πληρωσω 140€ (περιπου) γιατι μιλαμε για μια σωληνα. Αφου εχω επιλογη θα παρω τον κλωνο με 17€ και κανω τη δουλεια μου. Και η αληθεια πως οντως την κανω μια χαρα τη δουλεια μου εδω και 3 μηνες.
Δεν θα εκλαιγες το αντικειμενο αν το εχανες (που σου ευχομαι να μην την ξαναπαθεις) αλλα τα 300€. Αν το προβατο ειχε 50€ θα ειχες παει την επομενη και θα επαιρνες ενα αλλο σωστα ?
Βλεπω πολλους εδω μεσα αλλα και εξω απο το φορουμ που ειναι της υπερβολης.
Ελατε ρε σεις τωρα, χαλαρωστε λιγο . Δεν ειναι αναγκη να χρυσοπληρωσετε τα παντα η να αγορασετε το προϊον που στην σημερινη παρουσιασι η κυκλοφορια υποσχεται παπαδες.
Εκτος και αν μας τρεχουν απο τα μπατζακια και εχουμε τη λονξα. Οποτε δεν κλεμε απλα αντικαθιστουμε.
Λιγο κρατη δεν κανει κακο.
Βλεπω τον αλλο τις προαλλες στο δρομο και ανοιγουμε και οι 2 τις θηκες μας που ειχαμε τις ιδιες.
Εγω εχω μεσα:
2-3 μπαταριες (18500)
1 μπουκαλι 20ml με υγρο
βαμβακι, συρμα, τσιμπιδακι, τρυπανακι, 2ο drip tip
Και ο αλλος μου εχει:
1 kayfun γεματο υγρο
1 fogger 4 γεματο υγρο
1 spheroid γεματο υγρο
1 dripper
:eyesplash:
- Ρε αδελφε πας καλα ? Ολους τους ατμοποιητες σου μαζι τους κουβαλας ?
- Εννοειται παντα μαζι παντα με πολλες γευσεις.
Ε αντε να σε δω να χανεις το τσαντακι αγορινα και να ειναι βραδυ Σαββατου. :))
Στο περιπτερο για τσιγαρα σε βλεπω μετα. :))
Το φορουμ, οπως ολα τα φορουμ σε καθε τομεα, ειναι γεματα με γνωσειςκαι πολυτιμες βοηθειες.
Αλλα σε παρασερνουν πολυ ευκολα πολλες φορες.
Λιγη προνοια και λιγο μετρο δεν βλαπτει.
Ετσι δεν δενομαστε με υλικα και αντικειμενα.
-
Μου εχει ξαναγινει ομως ζημια αντιστοιχης οικονομικης αξιας και η αντιδραση μου ηταν απλα εκνευρισμος της στιγμης.
Κρινοντας τα 2 σκηνικα (που απο πλευρας χρηματων ηταν ιδια), απο πλευρας αντιδρασης και συναισθηματος ηταν μερα με την νυχτα.
Απο εκει ξεκινησε και ο προβληματισμος μου..
Δεν ειναι απλα ποσα χρηματα εχεις δωσει.. τουλαχιστον δεν ενιωσα αυτο εγω
και μια σημειωση..
Εδω δεν μιλαμε για θεμα παρασυρμου.. αυτο το μοντ το εχω και το δουλευω καποιο καιρο τωρα. Το ξερω τι ειναι, τι κανει, τι μου δινει.. και παλι αυτο θα αγοραζα. οχι κατι που ειδα ή μου ειπε καποιος.
-
Εγω μιλαω για παρασυρμο γιατι προφανως θα διαβασουν και αλλοι και δεν το απευθυνω σε σενα προσωπικα. ετσι ? :thumpup:
Σε εσενα λογικα τοτε αυτη τη φορα θα εφταιγε το οτι ηταν καινουριο μαλλον και κυριως το οτι αργησες στη δουλεια και ησουν πιεσμενος. :yes:
-
καθόλου εξαρτημένος δεν νιώθω ura! :nope:
Ηλεκτρονικά μαραφέτια είναι! :dontknow:
Ενταξει, τα καλά μηχανηματα κάνουν το άτμισμα απόλαυση αλλα στη χαρμάνα μια χαρά ξεχαρμανιάζεις και με μπαταρια eGo+Evod! :dontknow:
Πιστεύω πως αυτό που με εχει βοηθήσει να μην παθαινω εξάρτηση απο τα μοντάκια μου είναι το γεγονος οτι μετα απο λίγο η πολύ καιρο τα πουλάω και παίρνω άλλα!
θα σου πρότεινα να κάνεις και συ το ίδιο! 8)
Πόσο μου πουλάς το P3? ;D ;D
-
Πρωτο η.τ. μετριας ποιοτητας και αποδοσης που σαπιζει στο συρταρι... Aξια: 50€.
Yγρα αναπληρωσης που προτεινε ο κολλητος και τα ηπιε ο νεροχυτης... Αξια: 70€.
Hλεκτρονικο mod απο Κινα που χαλασε τον πρωτο μηνα χρησης... Αξια: 20€.
Νεο provari γιατι το παλιο το χαιρεται ο επιστατης του Praktiker Πατρας... Αξια: 250€.
Μια νεα ευκαιρια στη ζωη μετα την οριστικη απαλλαγη απο το κ.τ.... Αξια: Ανεκτιμητη.
Καποια πραγματα στη ζωη είναι ανεκτιμητα. Για ολα τ' αλλα υπαρχει η MasterCard. :)
-
Pastafarai
ηλεκτρονικο μαραφετι ειναι και το κινητο μου.. δεν νιωθω ετσι...
μηπως ειναι στην "λοξα", ή στο "χομπι" του καθενος ανθρωπου?
Να σου πω, αν την προηγουμενη βδομαδα καναμε αυτην την κουβεντα.. μαλλον κατι παρομοιο θα εργαφα και εγω.. δεν ενιωθα εξαρτημενος. Τωρα που ξεφνικα μου ελειψε μου γυρισαν τα πανω κατω...
Α! και... δεν το πουλαω γατουλη... ;D ;D
Νεο provari γιατι το παλιο το χαιρεται ο επιστατης του Praktiker Πατρας... Αξια: 250€.
:o :o :o
Βρε τι γινεται με αυτο το Πρακτικερ Πατρας....
μαζευει τα προβαρια σαν μαγνητης........!!! ;D ;D ;D ;D
Εσενα σου το κρατησαν Παναγιωτη...? :tongue_smilie: νιωθω λιγο περισσοτερο τυχερος αυτην τη στιγμη ;D
-
Αντίστοιχα συναισθήματα και νεύρα είχα όταν μου έπεσε το evic και κόπηκαν τα καλώδια που κάναν επαφή με τον άτμο.
Εκνευρισμός, τσατίλα με την αγαρμπήτιδα που με δέρνει ώρες, ώρες. :wall: :angry_orange:
Και μιας και είναι το πρώτο "σοβαρό" mod, (είχα κάτι ego-c,ego-t αλλά τις δώρισα όταν πήρα το evic), άγχος και απορίες...
- Άραγε φτιάχνεται; (ψάξιμο στο yt με τις ώρες)...
Πάλι καλά και ήταν πρωί, φουριόζος μπαίνω στο αυτοκίνητο και κατευθύνομαι σε ένα τοπικό κατάστημα για το υποκατάστατο μέχρι την επισκευή.
Τσιμπάω μια μπαταριούλα 350mah ego-mini (νομίζω το λένε) 12-13 ευρώ.
Κουμπώνω τον ναυτίλο επάνω κάνω μια τζούρα, δεύτερη πατώντας 10" το κουμπί, νιώθω να μην μου δίνει τίποτα.
Πάω το evic στο κατάστημα που το πήρα (μιας και δεν "πιάνουν" τα χέρια μου) και μέχρι να το πάρω πίσω αναθεμάτιζα την ώρα και τη στιγμή που μου έπεσε.
Δυο μέρες μετά με παίρνουν τηλέφωνο και μ'ενημερώνουν ότι είναι έτοιμο, χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και pedal to the metal για να προλάβω πριν κλείσει...
Στην παραλαβή μου είπαν τα παιδιά από το κατάστημα ότι κόλλησαν τα καλώδια μόνο και ότι πρέπει να βάλω μια κόλα (α+β) περιμετρικά της κεφαλής, πράγμα που δεν έκανα.
Κουμπώνω το Ναυτιλάκι με την 1.6 επάνω ρυθμίζω στα 9.0w και νιώθω πάλι υπέροχα.
Μια εβδομάδα αργότερα καθώς καθάριζε η γυναίκα μου του δίνει μία, πάρτο πάλι κάτω, πάλι κομμάτια λέω δεν είναι δουλειά αυτή.
Μπαίνω ψάχνομαι για κάτι άλλο από τη μία βλέπω το iStick και την πίπα τις smoktech την prospect.
Τιμή πάνω κάτω τα ίδια, ναι μεν μηχανική η πίπα όμως το iStick είναι σπόρι.
Έλα όμως που στο μυαλό μου ερχόταν συνέχεια ο Sherlock Holmes.
Χτυπάω τη prospect τελικά και δυο μπαταρίες trustfire 18350 (1300mAh) :eyesplash: + φορτιστή που τελικά έμαθα εκ των υστέρων ότι δεν κάνουν για μηχανικά mod.
Βάλε στο καλάθι μια AW 700άρα.
Και ναι για να μην το παρατραβάω ξαναπήγα το evic για φτιάξιμο τελικά μου το κόλλησαν αυτοί και σπανίως τραβάω και καμιά μηχανική τζούρα στη πίπα.
Σύνδρομο στέρησης; Μαλάκια στον εγκέφαλο; Δεν ξέρω αλλά πραγματικά από το κτ καλύτερα στη φλογέρα...
-
Pastafarai
ηλεκτρονικο μαραφετι ειναι και το κινητο μου.. δεν νιωθω ετσι...
μηπως ειναι στην "λοξα", ή στο "χομπι" του καθενος ανθρωπου?
Να σου πω, αν την προηγουμενη βδομαδα καναμε αυτην την κουβεντα.. μαλλον κατι παρομοιο θα εργαφα και εγω.. δεν ενιωθα εξαρτημενος. Τωρα που ξεφνικα μου ελειψε μου γυρισαν τα πανω κατω...
Α! και... δεν το πουλαω γατουλη... ;D ;D
καλα ρε συ , και γω χομπίστας ειμαι οπως και οι περισσότεροι εδω μέσα αλλα οκ,όχι και να σε πάρει τόσο απο κάτω για ένα P3 :dontknow:
και μάλιστα αφού έχεις συμπαραστάτη την γυναίκα σου να σε παροτρύνει να πάρεις καινούριο!
Για φαντάσου να έπρεπε να το κρύψεις απο την γυναίκα σου γιατι θα έβρισκε τα 250 ευρα εξωφρενικό κόστος για μοντάκι και να έπρεπε να σκαρφιστεις ιστορία ότι το κέρδισες σε διαγωνισμο του φόρουμ και τα ρέστα!! :tongue_smilie: :tongue_smilie:
Εξαρτημένος απο το άτμισμα είσαι , όχι απο το provari σου! ;)
ομοίως, δεν είμαστε εξαρτημένοι απο τα smartphones μας, απο τις συγκεκριμενες συσκευες δηλαδη αλλα απο τις δυνατότητες που μας παρέχουν...
-
Δένομαι με κάποια αντικείμενα γι αυτό και καταλαβαίνω τον urahara.
Επίσης, έχει τύχει να φρικάρω όταν κατάλαβα πως αντικειμενικά δεν είχα ατμιστική απολαυση χωρίς τις συσκευές που προτιμούσα. Αλλά συχνά παίζει ρόλο και η ψυχολογία της στιγμής. Κάποιες αναποδιές μπορεί να αποκτήσουν δυσανάλογα μεγάλη σημασία αν συμβούν σε δύσκολη περίοδο.
-
Χωρίς να έχω αγοράσει τίποτα ακριβό (ακριβότερη αγορά, εκτός των €60 του αρχικού πακέτου, τα €40 του aerotank mega) πραγματικά ξενέρωσα την περασμένη εβδομάδα που μου είχε κολήσει το κουμπάκι (+) του vamo. Είχα ήδη ένα ολοκαίνουριο στο συρτάρι και το έβγαλα off μέχρι να το ανοίξω, η τιμή του είναι εξευτελιστική ώστε να μην το σκέφτομαι καν οτι θα το αντικαταστήσω, αλλά... ήταν το 1ο μου μοντάκι, ότι ζητούσα το 'κανε και στην τελική με κράτησε στο ΗΤ. Αρνούμαι να το αφήσω να σκουριάσει ή να το πετάξω!!! Τέλος.
-
Σε νοιώθω φίλε Urahara καθώς το χειμώνα αναγκάστηκα να αποχωριστώ το προβατάκι μου για 1 μήνα.
Δεν είναι η αξία του mod ο λόγος του εκνευρισμού και της στέρησης. Το δικό μου ήξερα ότι θα τα έβλεπα ξανά σε 1 μήνα. Όμως με τον καιρό βρίσκεις το ιδανικό στήσιμο ατμοποιητή-mod και δύσκολα ξαναγυρίζεις σε άλλα.
Τα υπόλοιπα ηλεκτρονικά mod που είχα ήξερα ότι δεν με κάλυπταν, είτε σε ρεύματα είτε σε ευχρηστία. Μονόδρομος κάποιο μηχανικό αλλά έπρεπε να ξαναβρώ εξίσου ικανοποιητικό στήσιμο. Το να φτιάξεις μια αντίσταση 0.3-0.5Ω δεν σημαίνει ότι θα "πυροβολάει" το εργαλείο. Πρέπει να βρεις το ίδιο ραφιναρισμένο στήσιμο που εξέλιξες για το δικό σου λαρύγγι. Να αρπάζει ίδια το σύρμα, να σου δίνει την ίδια αίσθηση που συνήθισες.
Είναι όπως όταν κάπνιζα παλιά. Ήθελα τη ΔΙΚΗ μου μάρκα. Αν ξέμενα, ακόμη και πακέτο να μου χάριζαν θα σταματούσα με την πρώτη ευκαιρία περίπτερο να πάρω τα δικά μου.
-
Κατανοώ απόλυτα τον πανικό του urahara την στιγμή που συνειδητοποιείς την απώλεια. Ακόμα και το 2ο provari να σου ερχόταν την ίδια μέρα θέλεις κάποιες μέρες να το συνηθίσεις, να ξεχάσεις το προηγούμενο, και ας είναι ολόιδια.
Πέρα από την ψυχρή λογική, το ητ είναι είναι μια συσκευή ατμοποίησης που με βοηθά να μένω μακριά από το κτ , τέτοιες συσκευές είναι το συν στην απόλαυση του ατμισματος, και πέρα από το οικονομικό κόστος, είναι μια συσκευή που είναι στο χέρι μας όλη μέρα. Καμία σχέση πιστεύω με το κτ, που στο τέλος το πετάς, πολλές φορές αηδιασμένος κιόλας. Αν το δεις και λίγο σαν χόμπι, κάποιες συσκευές νομίζω πρέπει να τις δεις και λίγο με αυτό το πρίσμα, είναι το μοναδικό χόμπι που το κουβαλάς συνέχεια μαζί σου.
Ατμίζω μόνο με μηχανικό και το βασικό μου mod είναι ένα atlas mecha. Ακόμα και άλλα μηχανικά που έχω, ίδιας αξίας και ίσως με καλύτερη απόδοση, τα χρησιμοποιώ πολύ λίγο . Αυτό είναι η σιγουριά μου. Είναι μαζί μου στην δουλειά μου, στην χαλάρωση μου, στην διασκέδασή μου, παντού. Μπορεί στο μέλλον αυτό να αλλάξει, να ατμιζω με κάτι άλλο, αλλά από δικιά μου επιλογή, όχι επιβεβλημένα, όχι επειδή θα το χάσω. Αλώστε το τι μας προσφέρει απόλαυση και ευχαρίστηση είναι τόσο υποκειμενικό που δεν μπορεί παρά να είναι απόλυτα σεβαστό.
-
Δεν ξερω πως θα ακουστει.. αλλα δεν ειναι ολα ψυχρα αντικειμενα αυτα που μας περιτρυγυριζουν
Αναλογα με τις συνθηκες και με αλλους παραγοντες για καποια αντικειμενα αισθανεσαι πιο "δυνατα" απο αλλα.
Κατα ενα μεγαλο βαθμο ειναι αυτο που ανεφερε ο oak παραπανω, οτι ειναι συνεχεια στο χερι μας. Και το ρολοι, ομως ειναι, αλλα δεν ασχολουμαστε συνεχεια με αυτο. Αρα, δεν ειναι οτι απλα ειναι πανω μας (οπως πχ και τα ρουχα). Καθε λιγο και λιγακι το χερι σου το αναζητα, το μυαλο σου το καλει.. το σωμα σου θελει να παρει κατι απο αυτο. Καθε λιγο και λιγακι το "χρειαζεσαι" και οταν το χρησιμοποιεις δεχεσαι μια απολαυση. Το αντικειμενο αυτο καταληγεις να το συνδεεις τοσο με την απολαυση οσο και με την αναγκη σου που ειναι διαρκης σε ολη την διαρκεια της μερας (ποσο μαλλον σε εντονες στιγμες).
Συμφωνω απολυτα με τον BigSur πως καθοριστικο ρολο παιζει η ψυχολογια της στιγμης.. Ποσο μεγενθυνει τα πραγματα..! Αλλα κανει απλα μεγενθυνση σε μια προδιαθεση που ηδη υπαρχει. Αν δεν γινονταν το σκηνικο δεν θα το ενιωθα και εγω τοσο εντονα ωστε να το παρατηρησω. Τωρα ομως επεσε στην αντιληψη μου η συνδεση και η προδιαθεση αυτη που υπαρχει.
Τα παραπανω δεν τα αναφερω ουτε ως "καλο" ουτε ως "κακο". Οπως ειπωθηκε, στα τσιγαρα που αμεσως μετα τα πετας χωρις δευτερη σκεψη δεν υπαρχει αυτο το "δεσιμο". Ο,τι εχω αναφερει ειναι απλα μια παρατηρηση που εκανα με αφορμη την μικρη μου ιστορια, που μπηκα περισσοτερο στο πετσι αυτου του συναισθηματος απο οτι θα ειχα πιστεψει
-
Οντως και εγω πιστευω οτι εχουμε αποκτηση μια εξαρτηση-δεσιμο με τις συσκευες μας με καθε μια ξεχωριστα.Δεν θα ξεχασω ποσο μερες εννοιωθα ενα βαρος γιατι απο την ηλιθια επιμονη μου να βιδωσω εναν ατμοποιητη FAATANK AERO Πανω στο Vamo v2 (ηταν το προτο μου μοντακι και το δουλευα συνεχεια για περιπου ενα χρονο)ειχα και καποιους αλλους αλλα αυτον τον ειχα παντα ενεργο,καταφερα να καταστρεψω το σπειρωμα του για 510 ατμοποιητες με αποτελεσμα να μπορω να βαλω μονο ατμοποιητες μονο με εγκο σπειρωμα εννοιωσα τοσο ασχημα ,εβρισα,κλοτσησα,φωναξα τα εβαλα με τον εαυατο μου.Προσπαθησα να βρω τροπο να ξανακανω τον πολο αλλα δεν τα καταφερα δυστυχος.. :wall: Τωρα αν αυτο δεν ειναι εξαρτηση?Ισως.Πιστευω οτι δενομαστε με τις συσκευες μας ανεξερετως τις αξιας τους.Τα καθαριζουμε τα γυαλιζουμε μεχρι και καθαρηστες υπερυχων εχουμε παρει μερικοι.Μαλλον εχει και αυτο τον εθισμο του.Καλητερα να το πουμε χομπι για να μην εχουν να λενε οι μη ατμιστες. ;)
-
Οπως ειπωθηκε, στα τσιγαρα που αμεσως μετα τα πετας χωρις δευτερη σκεψη δεν υπαρχει αυτο το "δεσιμο".
Ως καπνιστής, είχα στο σπίτι ένα τασάκι (πλαστικό, πάμφθηνο, παλιό) το οποίο με βόλευε όσο τίποτε άλλο. Αν έσπαγε θα ένιωθα μια περίεργη απώλεια. Σταματώντας το κάπνισμα δεν το πέταξα αν και σε καπνιστές φίλους θα φέρω κάτι "καλύτερο" και όχι αυτόν τον βετεράνο!
Άλλοι είχαν αγαπημένο αναπτήρα. Σε κάθε συνήθεια μπορεί να βρεθεί κάτι να σε δέσει με αντικείμενα -τουλάχιστον αν έχεις την κατάλληλη προσωπικότητα ή το φέρει η τύχη.
-
Urahara
αν οσο εψαχνες επεφτες μπροστα σε 2 πορτες εκ των οποιων η δεξια εγραφε
" ατμισμα τελος χωρις παρενεργειες"
και η αριστερη εγραφε
"εδω ειναι το προβαρι σου"
ποια θα ανοιγες για να περιδιαβεις ;
-
αν εχανα συσκευη τον 300 ευρω το πιο πιθανο ειναι να ξημερωνα στο νοσοκομειο :D :D
δεν εχω τοσο ακριβα μηχανακια αλλα και παλι αν μου πεσει απλα κατι απο τα χερια μου φευγει η ψυχη
-
Noμίζω ότι το μέγεθος της απώλειας για τον urahara δεν είχε να κάνει με την αξία της συσκευής ή το δέσιμό του με αυτήν, αλλά με το μεγάλο χρονικό διάστημα αντικατάστασης της μοναδικής συσκευής που πραγματικά τον βόλευε.
Για κάποιους μπορεί να είναι δέσιμο με αντικείμενα, για κάποιους άλλους είναι απλά κάτι που σου κάνει δουλειά. Αν έχεις 2-3 παρόμοια, είτε χάσεις ένα είτε όχι, δε σου κάνει αισθηση.
Αλλά αν εχεις ένα βασικό σετάκι και τα άλλα όλα είναι βοηθητικά, τότε "εξαρτάσαι" από αυτό. Λιγότερο αν είναι χαμηλής αξίας και άμεσης αντικατάστασης. Περισσότερο, αν έχει μεγάλη αξία κι ακόμη περισσότερο αν είναι μοναδικό κομμάτι ή αντικαθίσταται μόνο μετά από μακρά περίοδο αναμονής. το τελευταίο, ανεξαρτήτου αξίας.
-
Δεν ξέρω αλλά νομίζω ότι ταυτίζομαι 100% με τον Δημήτρη. Τίποτα το διαφορετικό... και εγώ σε ανάλογη περίπτωση θα είχα τους ίδιους προβληματισμούς και θα λειτουργούσα κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Χρόνια πολλά και για τη γιορτή σου!!
-
Το χω πάθει αλλά ευτυχώς είχα εις διπλούν το ΗΤ μου. Συμφωνώ με όσα είπε η Petra. Είναι ότι δε μπορείς να περιμένεις να αποκτήσεις το συγκεκριμένο που σε βολευει και γουστάρεις. Βέβαια, με μια ολοιδια ξεπερνιέται. Προφανώς δεν ειναι θέμα της συγκεκριμένης, εκτός και αν πρόκειται για προσωπικό δώρο, που πρόσθετη συναισθηματική αξία..
Στάλθηκε από το HTC One X μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
-
Urahara
αν οσο εψαχνες επεφτες μπροστα σε 2 πορτες εκ των οποιων η δεξια εγραφε
" ατμισμα τελος χωρις παρενεργειες"
και η αριστερη εγραφε
"εδω ειναι το προβαρι σου"
ποια θα ανοιγες για να περιδιαβεις ;
Δεν ξερω αν αυτη η ερωτοαπαντηση θα καταληξει σε οφ τοπικ.. αλλα θα δοκιμασω να σου απαντησω για να δω ποιο ειναι το σκεπτικο σου..
Την αριστερη θα διαλεγα για 2 λογους:
- Δεν θελω να σταματισω να ατμιζω, μου αρεσει/το απολαμβανω/δεν μου κανει περισσοτερο κακο απο οτι να εχω τσιγαρο εκεινη την ωρα
- θα εβρισκα και το προβαρι πισω απο την πορτα.
Μπροστα στις 2 αυτες πορτες βρισκεται καθημερινα, καθε ωρα και στιγμη ο καθενας απο εμας εδω μεσα. Καθε στιγμη που περνα μπορουμε να παρουμε την δεξια πορτα και να σταματισουμε το ατμισμα πετωντας μονοι μας τις συσκευες μας.
----------
Συμφωνω με τους προλαλησαντες που μολις διαβασα.. Θεωρω οτι ολοι πιασατε μια σωστη πτυχη της ιστοριας.
-
Μήπως καλύτερα δωρίζοντας και όχι πετώντας; Η διάσωση ενός ακόμα καπνιστή από τον καρκίνο νομίζω είναι η καλύτερη κατάληξη για τις παλιές μας συσκευές.
Παρά να πεταχθεί - μπει σ'ένα συρτάρι αιωνίως.
-
Οκτώβριος 2114.
Τόπος, μια pub στα Εξάρχεια.
Τέσσερεις φίλοι μπαίνουν. Δεν βλέπουν τίποτα, μέσα στην ομίχλη από ατμούς του φωτορυθμικού και των ατμιστών. Ωστόσο, φαίνεται να την έχουν την ατμόσφαιρα. Κατευθύνονται μηχανικά στις 4 θέσεις στο δικό τους τραπέζι, που τους περιμένει μαζί με τις καρέκλες. Φυσικά και τους περίμενε, καθώς βρισκόταν στον ειδικό χώρο για όντα με «σημαδεμένη εξάρτηση».
Το ρομπότ-σερβιτόρος έρχεται αμέσως. Αν και στη μνήμη του είναι καταχωρημένη η παραγγελιά, πρέπει, για το τυπικό, να τηρήσει το πρωτόκολλο.
– Μπύρα με λατάκια.
– Μπύρα σοκολάτα-μπανάνα.
– Μπύρα πίνα-κολάντα.
Εκατό χρόνια μετά, και παρά τη μεσολάβηση του Οικονομικού Πολέμου, οι άνθρωποι είχαν τη στοιχειώδη εξυπνάδα να καταλάβουν ότι το κάπνισμα ήταν η μεγαλύτερη σαχλαμάρα που έκαναν, όπως έγραψε και ο Άρθουρ Κλαρκ.
Η έννοια «ροκ» αφορούσε πλέον μόνο ελάχιστους «αμετανόητους», που ενώ οι παππούδες τους είχαν σαν θρησκεία το «στρίβειν ίνα ξεχαρμανιάσεις», αυτοί είχαν κάνει τρόπο ζωής το «ατμίζειν» ίνα η - συγγνώμη κιόλας – εξάρτησή τους να μην τους κάνει κακό.
Γύρω τους, έφηβοι παραπατούσαν γράφοντας μηνύματα στις συσκευές επικοινωνίας τους ή παίζοντας παιχνίδια με αυτά ή – συγγνώμη κιόλας – παίρνοντας τη δόση τους χωρίς αυτά.
Ο πρώτος έβγαλε το mod laser.
Ο δεύτερος το plasma mod.
Ο τρίτος ξεμπρόστιασε το σούπερ-νετρίνο.
– Κι εσείς, κύριε;
Ο τέταρτος έβγαλε από την τσέπη του μπουφάν του το αρχαίο atmey vapeson και, παρά την πρεσβυωπία του, προσπαθούσε να το ρυθμίσει, με τα ξεπερασμένα κουμπάκια του.
– Αμάν ρε φίλε, ακόμα με αυτό;
– Ναι, με αυτό ξέφυγε ο παππούς μου και έκανε τον πατέρα του που έκανε εμένα. Και ξέρετε κάτι; Είναι πολύ πιο όμορφο από τα δικά σας. Το συναίσθημα δεν το βλέπετε;
– Κι εσείς, κύριε;
– Μια σκέτη…
Πέρα από τη φαντασία, οι συσκευές ΗΤ μπορεί να μην είναι κατοικίδια με ψυχή, αλλά σε πολλούς είναι το σύμβολο της ελευθερίας από το ΚΤ.
Δεν θα αποχωριστώ το "αρχαίο" λαβάκι μου, που το σκότωσα πριν 4 μήνες κατά λάθος.
Ίσως μια συλλογή από φωτογραφίες με συσκευές που δεν λειτουργούν πια αλλά θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας να αποτελέσει ένα από τα "κλασικά" στέκια του φόρουμ.
-
Ακομα εχω το πρωτο μοντακι που ειχα αγορασει ενα smoke vmax. Σκετο κουφαρι πλεον καθως η πλακετα εχει ξεψυχησει εδω και καιρο. Συναισθηματικο δεσιμο φουλ. Ειδικα απο τοτε που αρχισα να φτιαχνω εγω μοντακια τα βλεπω ολα σαν παιδια μου. Αν δω και καποιον που του εδωσα μοντακι του ζηταω να το δω να το πιασω να δω πως του φερονται. Δεν στεναχωριεμαι τοσο για την αξια πλεον παρα περισσοτερο για το χρονο και την προαοχη που αφιερωσα για να το φτιαξω αν καποιο ξεψυχησει. Ειναι πιστευω στη φυση του ανθρωπου μα δημιουργει δεσμους με αψυχα αντικειμενα τα οποια συμβολιζουν κατι και επαναφερουν αναμνησεις
-
Διαβάζω το νήμα από την αρχή του, και μου έχει δημιουργήσει διάφορα συναισθήματα.
Καταθέτω την εμπειρία μου με τα μοντ.
Το πρώτο μου ηλεκτρονικό ήταν το αξέχαστο, για πολλούς λόγους - όχι απαραίτητα καλούς, Lava. Όταν μετά από 18 μήνες λειτουργίας, βρήκε τραγικό θάνατο μετά από πτώση (κόπηκαν τα καλώδια, ξέρω ότι επισκευάζεται αλλά ποιος ο λόγος?), στεναχωρήθηκα πολύ όταν το αντικατέστησα με το Vamo V2. Δεν ένιωσα τέτοια στενοχώρια όταν παρόπλισα το Vamo για το SVD. Και φυσικά το κουφάρι του Λάβα, κοσμεί το γραφείο μου στο σπίτι, ως ανάμνηση άλλης εποχής.
Κατ' αρχάς, εύχομαι σε όλους μας να μην ζήσουν ποτέ αυτό που έζησε ο urahara, άσχετο αν αφορά μοντ των €30 ή των €300. Από την άλλη, το πως το διαχειρίζεται κάποιος, έχει να κάνει αποκλειστικά με το πως το βλέπει από την αρχή.
Προσωπικά περισσότερο θα με πείραζε να χάσω το κινητό μου, άσχετο αν έχω πλήρες backup κλπ κλπ, καθώς είναι απαραίτητο εργαλείο για τη δουλειά μου και θα με έβαζε σε έξοδα αντικατάστασης και φυσικά στον κόπο να φέρω το νέο στην κατάσταση που πρέπει για να είναι λειτουργικό για μένα. Και όχι, δεν έχω κινητό των €600.
Περισσότερο θα με πείραζε να χάσω τον ατμοποιητή μου, που είναι κλώνος των €17. Γιατί μετά θα έπρεπε να περιμένω πόσο καιρό να έρθει νέος, και πάντα με την αγωνία ότι δεν θα έχει καμία σχέση με τον παλιό.
Δεν μπορώ βέβαια να εκφέρω άποψη για το πως θα αντιδρούσα αν είχα ένα πανάκριβο μοντ. Ιδιαίτερα στο υποθετικό σενάριο του να είχα κάνει αιματηρή οικονομία για να το αποκτήσω, άσχετα με το ότι δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να κάνω κάτι τέτοιο.
-
Τα παντα ειναι θεμα εμπειριων. Οσο μεγαλωνεις δεχεσαι τα παντα πιο ψυχραιμα. Δενομαι με τα πραγματα μου θα στεναχωρηθω αλλα δεν θα αρρωστησω κι ολας αν μου κλεψουν/μου χαλασει/χασω, πια οτιδηποτε (δεν ειμαι πλουσιος- αλλα δεν τσιγκουνευομαι για τα γουστα μου). Αφου :
1) μου εχουν κλεψει αγαπημενη μηχανη
2) εχω βρεθει 1000 μετρα απο την ακτη μεσα στη θαλασσα, χωρις δυναμεις με 7 μποφωρ και την πιο αγαπημενη/ακριβη/καινουργια, σανιδα/πανι windsurf (euro:2000+) να εχει γλυστρισει απο τα ποδια μου και ταξιδευει μονη της προς τα μεσα, με καμια πιθανοτητα να τη πιασω, και με σοβαρο ενδεχομενο να μην μπορεσω να βγω κολυμπωντας στην ακτη...
Υγεια πανω απ'ολα.
-
Ως πρώτη αντίδραση αν έχανα το μοντάκι μου θα ήταν σίγουρα ο εκνευρισμός (όλα σε μένα τυχαίνουν κ.τ.λ.), αν δεν είχα δεύτερο να το αντικαταστήσω ο εκνευρισμός θα μεγάλωνε (και μου το' λεγα να πάρω δεύτερο, αλλά να τώρα, πήγαινε να τα σκάσεις τα φράγκα), αν όμως το μοντ είχε και κάποια σοβαρή αξία (εννοώ χρηματική) τότε θα άνοιγε η γη κάτω από τα πόδια μου (που να βρεις πάλι το ποσό να το ξαναγοράσεις, τι ήθελα και έδωσα τόσα κλπ) , κάποια στιγμή φυσικά θα μου πέρναγε.
Ας είμαστε όμως προσγειωμένοι. Απλά ξέρετε τι συμβαίνει; όλο αυτό το παζάρι με τα μοντ, τις μπαταρίες, τους ατμοποιητές, τα υγρά, τα αρώματα και τα παρελκόμενα μας δημιουργεί ένα είδος ψύχωσης. Μιας μεγάλης εξάρτησης, που δεν είναι τσιγάρο βέβαια, αλλά παραμένει εξάρτηση. Θα ανοίξεις τον υπολογιστή και μεταξύ άλλων θα σταθείς στα μαγαζιά η.τ. να δεις τι καινούργιο κυκλοφορεί. όχι μόνο για να το δεις και να το χαζέψεις αλλά για να ονειρευτείς πως κάποια στιγμή θα γίνει δικό σου. Είναι μια μόδα που συνεχώς ανανεώνεται και εξελίσσεται.
Ας μη ξεχνάμε, άσχετα από τις δυνατότητες που δίνει ένα μοντ, στραφήκαμε στο ηλεκτρονικό τσιγάρο όχι για να αγοράσουμε προβάρι, αλλά να απαλλαγούμε από το τσιγάρο. Είμαστε αδηφάγα όντα με καταναλωτική μανία. Ξεχνάμε το σκοπό μας ως ατμιστές. Τα είχα γράψει και παλιότερα.
Το θέμα απώλεια οπωσδήποτε πονάει, πονάει ακόμη περισσότερο όταν έσκασα ένα κάρο λεφτά αλλά ξέρεις κάποιος τι θα γυρίσει να σου πει; Προβάρι είχε ο τύπος (τύποι) φραγκάτους τους βλέπω, καλά να πάθουν...
-
Συμφωνω με καθε μια λεξη απο αυτες που εγραψε ο φιλος μας testament.
Αυτου του ειδους η "ψυχωση" (οπως την εγραψε) φυσικα δεν την θεωρω ως ενα θετικό στοιχειο, αλλα παρολο που θεωρω τον εαυτο μου αρκετα προσγειωμενο, κατι τετοιο εσωτερικα αναπτυσσεται. Ειναι ισως στην φυση μας και οταν βρει καταλληλες συνθηκες μεγαλωνει.
Ειναι το ιδιο το αντικειμενο και με τι το εχεις δεσει μεσα σου,
ειναι οτι αυτο σου δινει αυτο ακριβως που θες και αντε να βρεις αλλο
ειναι οτι εκανες οικονομια και εδωσες ενα σωρο λεφτα που και αυτα τα κλαις
ειναι που πρεπει να περιμενεις μεγαλο χρονικο διαστημα για την οποια αντικατασταση
ειναι οτι εχεις χασει την ψυχραιμια σου με την αναποδια και ξεσπας
και ειναι και το γ@μτο του "όλα σε μένα τυχαίνουν"
Δεν ηρθε το τελος του κοσμου, ουτε του ατμισματος σου.. θα την βρεις την ακρη και κατι θα βρεις να ατμισεις..
ολα αυτα ομως σε επηρεαζουν ψυχολογικα. Και επιπλεον σε "χαλαει" οτι η ολη σου η ψυχολογια εχει χαλασει τοσο για ενα αντικειμενο που πουλιεται και αγοραζεται.. Κλασικη ατακα του πατερα μου για τετοιες φασεις ειναι: "Δουλειες που γινονται με λεφτα μην τις φοβασε".. εννοωντας το μην στενοχωριεσαι για κατι που διορθωνεται με χρηματα. Αν και συμφωνω και το αναφερω και εγω συχνα, δεν μπορω να συγκρατω τον εαυτο μου σε καθε φαση.
Στην θετικη μερια της δικης μου ιστοριας ειναι οτι για να νιωσω καλυτερα, ο,τι περνουσε απο το χερι μου για να το βρω το εκανα, πηγα και ηρθα, εψαξα οσο μου ηταν δυνατο (εξου και τοσο μεγαλη ιστορια). Αυτο το εκανα για να εχω καπως ηρεμη την συνειδηση μου, οχι γιατι ελπιζα. Και στο τελευταιο κομματι αυτης της αναζητησης απροσμενα μου παρουσιαστηκε ως δωρο για την προσπαθεια.
-
Θα μπορούσα να χάσω το βάμο, την πολυβολτική, τον erlprinz, τον kayfun, τα απομεινάρια των εργοστασιακών, φορτιστή, μπαταρίες... και να μην πεταρίσω βλέφαρο.
καλά, όχι ακριβώς τόσο απαθής, αλλά δε χρειάζεται να τα αντικαταστήσω όλα, δεν είναι τρελό το κόστος και οι χρόνοι αναμονής είναι 1 ώρα αν πάω σε κατάστημα Θεσσαλονίκης, 1 μέρα αν τα παραγγείλω από Αθήνα.
Αλλά θα αρρώσταινα αν έχανα το dna μοντάκι μου, επειδή είναι το ένα από τα δυο κομμάτια που (ιδιο)κατασκευάστηκαν και πρακτικά αναντικατάστατο, διότι συνδυάζει πολύ καλή ποιότητα, εξαιρετικά μικρό μέγεθος και δυνατότητα παραμετροποίησης, μια και το εξωτερικό περίβλημά του είναι πλήρως αποσπώμενο από τα ηλεκτρονικά μέρη, οπότε μπορώ να το βάφω και μετά να το βουτάω σε διαλυτικά κάθε βδομάδα. Δεν έχει να κάνει με την αξία του, αλλά με το γεγονός ότι μόνο μ΄αυτό ατμίζω πραγματικά καλά και αν το χάσω, ο DepOn δε μου φτιάχνει άλλο. :yes: :yes: (που και να μου έφτιαχνε, πάλι θα έπαιρνε αρκετό καιρό)
Πολλάκις μου παραπέφτει στο σπίτι ή το γραφείο και παθαίνω ντελίριουμ μέχρι να το βρω. :D
Σκεφτείτε κι αυτό: οχι τοσο η παράμετρος ακριβό, αλλά ιδιοκατασκευή ακριβώς στα μέτρα σας, που δεν ξαναγίνεται! Πόσο πονάει η απώλεια;
-
οντως, εκει ειναι καποιες κλασεις παραπανω...
και εγω ετσι θα το ενιωθα..
-
Η γνώμη μου είναι ότι το θέμα έχει μια συναισθηματική-ψυχολογική πλευρά και μια κοινωνική. Η εξάρτηση από το κάπνισμα (και το άτμισμα) είναι συνάρτηση των δύο. Ξεκινάμε από περιέργεια, μαγκιά, μίμηση, το υιοθετούμε γιατί η ευχαρίστηση που προκαλεί καλύπτει συναισθηματικές ανάγκες και τελικά μια επίκτητη σωματική (νικοτίνη). Η επανάληψη τις ίδιας κίνησης –τελετουργίας (πάω στο περίπτερο, ανοίγω το πακέτο κλπ) καθησυχάζει. Το η.τ. οφείλει την επιτυχία του στο ότι καλύπτει όλες τις ανάγκες. Μιμείται το τελετουργικό με μεγάλη επιτυχία. Πρέπει να ακολουθείς συγκεκριμένες διαδικασίες, να ψάχνεις νέες συσκευές ή αρώματα κ.λ.π. Εδώ προστίθεται και ο καταναλωτισμός που μας έχει επιβληθεί (shopping therapy)... Κατά τα λοιπά , ομολογώ ότι αν πριν από έξι μήνες ξέμενα από τσιγάρο μέσα στη νύχτα (απίθανο βέβαια…) είναι βέβαιο ότι θα έφτανα στην άκρη της Αθήνας προκειμένου να βρω περίπτερο! Είναι όλα μέρος του παιχνιδιού. Δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση η εξάρτηση ακόμη και από συσκευές που στο κατω-κάτω έχουν στοιχίσει και κάτι παραπάνω… ;)
urahara, το κείμενό σου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διαφημιστική καμπάνια για το η.τ.!!! :thumpup: