Τελευταία δοκιμάζω μια Γερμανική σειρά υγρών, τα Tom Klark's, και ήθελα να κάνω μια μικρή παρουσίαση: https://www.tomklark.com/en/shop/ (https://www.tomklark.com/en/shop/)
Πήρα 4 10μλ και όλα δοκιμάστηκαν στον GSL με το στήσιμο στο οποίο έχω καταλήξει: 316 SS, 2.5mm, 5 σπείρες ανοιχτές, 0.5 Ohm, 22W.
Opium, μαζί με το Dark Menthol που δε δοκίμασα φαίνεται να είναι η ναυαρχίδα της σειράς. Ο κατασκευαστής λέει τα εξής: Tom Klark’s „Opium“ is different from anything else you’ve known so far. It’s spectrum of taste and flavors is so well-balanced and coherent that it provokes exactly what the name „Opium“ suggests: Already with the first hit comes a relaxing, calm vibe. It’s character is dark, earthy and natural. It bis like a smooth whiskey, its flavor is soft and firm at the same time. It gives warmth and let’s you sink in. It has a wooden, honey like, sweetness to it and you can taste a hint of fresh nuts. The liquid let’s you reach the absolute point of relaxation. It’s a new all-day liquid.
Η μυρωδιά από το μπουκαλάκι είναι χαρακτηριστική και όποιος την έχει μυρίσει την ξεχωρίζει αμέσως: τερεβινθίνη. Ναι καλά διαβάσατε, νέφτι στη λαϊκή ονομασία. Περίεργο. Πρώτη τζούρα σκάει έντονα η γεύση του πεύκου, σα να μασάς πευκοβελόνες (το έκανα όταν ημουν παιδί...), εντελώς ασυνήθιστη και διαφορετική από οτιδήποτε άλλο έχω δοκιμάσει σε υγρό. Μου έγδαρε λίγο και το λαιμό, στην αρχή νόμιζα ότι είναι επειδή τα πήρα με 6mg nic ενώ τα DIY μου είναι όλα στο 1.5mg, αλλά θα επιστρέψω σ'αυτό. Το υγρό είναι ξεωριστό, κάθε τζούρα βγάζει άλλες γεύσεις στην επιφάνεια, κάτω από το πεύκο πάντα: κάποιες φορές μπαχάρια (γαρύφαλο, κανέλα, πιπέρι ίσως), κάποιες φορές γλύκα, κάποιες φορές μια ιδέα καπνού η αλκόολ ή καρυδιού. Δεν κουράζει και δεν μπουκώνει παρ'όλο που έχει πολύ έντονη γεύση, και κάτι που είδα με όλα όσα δοκίμασα είναι ότι επειδή σχεδόν κάθε τζούρα βγάζει κάτι διαφορετικό σε κάνει να θες να συνεχίσεις με το ατμίζεις. Κατά τη γνώμη μου είναι για ιδιαίτερες φάσεις χαλάρωσης και απόλαυσης, όχι για καθημερινό υγρό για το δρόμο και τη δουλειά.
Tom Sawyer Klassik: As all liquids from the „Tom Sawyer“ series „Tom Sawyer Classic“ is an all-day liquid. It was developed out of twelve different aromas and five different specially made bases. It took month of research to finally find the perfect combination of the aromas and bases.
Mild fruity nuances with a note of woodruff mix with a creamy, slightly raspy taste which reminds of tobacco. When inhaling you feel the dense volume of the liquid. Over time the taste of the liquid starts to unfold itself more and more and you start discovering new flavors every day.
Σίγουρα πιο απλό από το παραπάνω, αλλά καλό. Πιο "σταθερή" γεύση από του Opium, στην εισπνοή κάτι που φέρνει σε αχλάδι, ίσως με μήλο, και στην εκπνοή ένα λουλούδι που εμένα μου θυμίζει γιασεμί και παίζει πάρα πολύ ωραία αφού αφήνει μια δροσιά και θες να επιστρέψεις για μια ακόμα τζούρα, και επόμενη, και επόμενη... Μια στο τόσο βγάζει κι άλλες απροσδιόριστες γεύσεις που όμως είναι πολύ ωραία δεμένες, πολύ ευχάριστο και χαλαρό υγρό.
„Tom Sawyer Fruit-Smoked“ is mainly based on „Tom Sawyer Fruit“ but with different new bases which are custom made just for this liquid. The ripening time it got generates the smoked, wooden taste it has.At the start you get a sweet freshness, followed by a dense round body with a breeze of chocolate. It finishes with a gentle fruity-smoked note and you’re left with a taste of natural fruits without any artificial sweetness to it. „Tom Sawyer Fruit-Smoked“ has a darker side to it with less colorful fruit nuances but it’s still strong with a balanced sweetness.
Ίδια φρουτοειδής βάση με το παραπάνω, με κάποιου είδους ελαφρυά βανίλια στην εισπνοή, και στην εκπνοή να σκάει μύτη το καπνικό στοιχείο, δεν το αντιλαμβάνομαι σαν καπνιστό φρούτο, περισσότερο σαν φρούτο με καπνό.
As with all „Tom Sawyer“ liquids also with „Tom Sawyer Dessert“ it’s difficult to put it into just one category of flavors or to actually define it. The word „dessert“ describes it best though: chocolate cake, pastries, tiramisu, ice creme, glacé, crème brulée or a cappuccino.
Αυτό είναι το μόνο που κάπως με απογοήτευσε στην αρχή, όχι γιατί δεν είναι ωραία η γεύση του αλλά γιατί περίμενα κάτι άλλο. Όμως γρήγορα κατάλαβα ότι ακολουθεί τη νοοτροπία της σειράς Tom Sawyer, με τη φρουτοειδή βάση στην εισπνοή (αλλά διαφορετική από των δύο προηγούμενων) και το παιχνίδι να γίνεται στην επίγευση, με κάθε τζούρα είναι κάτι διαφορετικό, κάπου καραμένα, κάπου κρέμα, κάπου ίσως καφές.
Γενικά η σειρά είναι διαφορετική, ειδικά το Opium δεν έχει σχέση με οτιδήποτε έχω δοκιμάσει ως τώρα. Όλα όσα δοκίμασα πετυχαίνουν αυτό το παιχνίδι εισπνοής/εκπνοής πάρα πολύ καλά, με γεύσεις και επιγεύσεις να βγαίνουν σε κύματα, και σε κάνει να θες συνεχώς κι άλλο, χωρίς να κουράζει ή να μπουχτίζει. Επίσης ενώ τα υγρά είναι δεν είναι "δυνατά" σχετικά με άλλα που κυκλοφορούν, πραγματικά με γέμισαν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω, ίσως να παίζει η νικοτίνη σ'αυτήν την αίσθηση κορεσμού. Η γεύση είναι έντονη αλλά ταυτοχρόνως χαλαρή. Δεν είναι in your face αλλά ούτε κούφια. Μου θυμίζουν λίγο τα υγρά της Vaponaute στη νοοτροπία.
Επίσης δεν άφησαν καθόλου μάκα όταν τέλειωσε το κάθε 10μιλο (οκ, αν είχα παραπάνω ίσως έβλεπα κάτι άλλο, δύσκολα να φτάσουν κάποια από τα DIY μου που βλέπω λευκό βαμβάκι μετά απο 120μλ, αλλά και πάλι είναι καθαρά υγρά). Δεν πιστευω ότι έχουν γλυκαντικά (όχι ότι θα με ένοιαζε αν είχαν - δεν είμαι vegan στο άτμισμα ή στην πραγματική ζωή) αλλά όσα δοκίμασα είναι προς το γλυκά.
Είπα ότι θα επιστρέψω στη νικοτίνη και το χτύπημα στο λαιμού από το Opium, μόνο αυτό το υγρό το έκανε άρα δεν είναι θέμα της 6ρας νικοτίνης αλλά του υγρού.
Υ.Γ. ήμουν κοντά στο να δοκιμάσω και το Dark Menthol, ίσως το κάνω αλλά από το όνομα και μόνο κώλωσα.
Υ.Γ.2 τελευταία τροποποίηση, στη ρινική εκπνοή βγάζουν κι άλλες γεύσεις το κάθε υγρό, πραγματικά αυτό είναι ο κόλημα: σε κάθε τζούρα παίρνεις μια βασική γεύση και σε κάθε εκπνοή κάτι άλλο, και θες να το εξερευνήσεις, μόνο που η επόμενη τζούρα είναι διαφορετική, οπότε πάμε πάλι από την αρχή, μέχρι να τελειώσει το μπουκάλι.