blueberry: πολύ δυνατό και έντονο σε άρωμα και γεύση, οχι απαραίτητα μπουχτικο, η οπως περιγράφετε το ροδάκινο, εχει μια τάση να βγαίνει στην επιφάνεια έστω και με πολύ μικρο ποσοστό, (0,1% η 0,02μλ στα 20μλ) σαν να αρνείται να διασπαστή και να ομογενοποιηθεί με τα άλλα αρώματα, θέλει να παραμείνει ανεξάρτητο, πολυ ξεροκέφαλο, δεν τα βρισκω μαζι του, αλλα ευτυχώς αρέσει της μάνας μου, οποτε δεν παει χαμένο (οπως καταλάβατε εχω προσπαθήσει και εχω αφιέρωση αρκετό χρόνο μαζί του).
Βγαζη κυριος μια γλυκαδα, με μια αίσθηση πολυ λιγο όξινου στο τελος (διορθώστε με αν διαφωνείτε) οποτε ισορροπεί, σε μεγαλα ποσοστά η απο μονο του σε μείγμα δίνει και ελαφρώς μια δροσιά, εικάζω σαν μενθολη ενα πράμα.
Ταιριάζει με ολα τα φρούτα (εστω αυτά που εχω εγω) άσχετος αν στο μείγμα λόγο του ξεροκέφαλου που το διακατέχει θα εχει πάντα τον πρώτο και το τελευταίο λόγο, δένει καλα (αν αυτο ειναι δυνατον) με ολα τα οινοπνευματώδη και γενικά τα drinking αρωματα, εκτος ισως απο τους καφέδες, σε καπνικό το εχω δοκιμάσει με αγρινιο (γενικα το αγρινιο παει με ολα σχεδον τα φρουτενια) με velvet και με gina, με gina μια αηδία και μίση, δεν φταίει όμως το blueberry το gina φταιει, άλλα ο συνδυασμός αυτος αρέσει, οχι στην μάνα μου αλλα σε εναν φιλο μου (?????)
αυτα πρέπει να παω δουλειά τα υπόλοιπα αρώματα άλλη μέρα
"άβυσσος ο ουρανίσκος του ανθρώπου"