Μετά απο 4 μήνες περίπου ατμίσματος ας καταθέσω κι εγώ την εμπειρία μου.
Όσο και αν πολλοί από εμάς δεν θέλουν να το παραδεχτούν ήξερα οτι ήμουν πρεζάκι. (Αυτό είναι διαφορετικό από αυτό που λέει ο alexmach, προς αποφυγή παρεξηγήσεων..)
Είχα (και έχω ακόμα) εξάρτηση από την νικοτίνη, και είχα ψυχολογική εξάρτηση από το τσιγάρο.
Ο αρχικός σκοπός μου δεν ήταν να κόψω το κ.τ. άμεσα.
Για την ακρίβεια ήθελα να το κόψω μεν αλλά δεν πίστευα οτι θα μπορούσα σε εκείνη την φάση να το καταφέρω, λόγω διαφόρων προσωπικών θεμάτων κυρίως.
Οπότε ήλπιζα αρχικά να το μειώσω σημαντικά από τον μισό-ένα καπνό την ημέρα που ήθελα και σταδιακά μετά από μερικούς μήνες όταν θα αισθανόμουν ΟΚ να σταματούσα το κ.τ.
Επίσης επειδή η διακοπή του κ.τ. ήταν κάτι που το συζητούσα καιρό με το έταιρο ήμισι χρειαζόμουν 2 τσιγάρα.
Έτσι λοιπόν μετά από αρκετό ψάξιμο και μελέτη στην αρχή του χρόνου προμηθεύτηκα ένα πακέτο Ego-C. (2 σετ μπαταρία κώνο + 3 ατμο) και ένα υγρό 9mg.
Αρχικά έλεγα να μειώσω τα τσιγάρα που ανάβω μηχανικά χωρίς ιδιαίτερο λόγο και να τα αντικαταστήσω με η.τ.
Τις πρώτες μέρες λοιπόν έκανα αρκετά από το η.τ. και όποτε μου ερχόταν άναβα και κάνα κ.τ.
Άμεσα έγινε ένα πρώτο τεστ χωρίς να το καταλάβω.
Πέρασα το τριήμερο των φώτων λιώνοντας στο σπίτι με φίλους.
Υπό νορμάλ συνθήκες εκείνο το τριήμερο θα χρειαζόμουν τουλάχιστον 3 καπνούς.
Τελικά είχα καταλήξει να κάνω όμως 2-3 κ.τ. την μέρα.
Όπως καταλαβαίνετε μου έκανε εντύπωση καθώς δεν περίμενα να τα μειώσω τόσο απότομα.
Έτσι αποφάσισα να αγοράσω άμεσα εξτρα μπαταρία, και ατμοποιητές για να μην ξεμείνω και ψάχνομαι τελευταία στιγμή.
Και φυσικά δεύτερο φορτιστή γιατί είμαστε και 2 άτομα και με ένα δεν μπορούσε να γίνει δουλεια.
Επίσης αισθανόμουν οτι με το 9αρι υγρό δεν θα την πάλευα.
Ειδικά στην δουλειά που έπρεπε να βγαίνω έξω ακόμα και για να ατμίσω οπότε δεν μπορούσα να κάνω μια τζούρα κάθε λίγο και λιγάκι και να είμαι ΟΚ.
Έτσι πήρα και ένα 18αρι ελπίζοντας οτι θα είναι πιο άνετα τα πράγματα.
Η αλήθεια είναι οτι ήταν.
Λίγο αργότερα προμηθεύτηκα και βάσεις και αρώματα για να φτιάχνω δικά μου υγρά για οικονομικούς κυρίως λόγους τότε.
Τον πρώτο καιρό λοιπόν άτμιζα το 18αρι μου και ήμουν ΟΚ.
Έκανα όμως και 2 κ.τ. την μέρα. (κυρίως με τον πρωινό καφέ)
Και αισθανόμουν εντυπωσιασμένος που χωρίς να το καταλάβω έπεσα από τα 30 στριφτά την μέρα στα 2.
Σε όλη αυτό το διάστημα ποτέ δεν είπα οτι έκοψα το κ.τ.
Και έλεγα οτι όποτε θελήσω θα καπνίσω. Δεν θα ζοριστώ και σε αυτό το ζήτημα... (Τα υπόλοιπα ζόρια μου ήταν αρκετά
)
Αφού λοιπόν πέρασε ένα διάστημα γύρω στις 2 εβδομάδες με το άτμισμα σε αυτά τα επίπεδα, και αφού είχα συνηθίσει πλέον το άτμισμα, είπα μια μέρα να κάνω ένα τεστ.
Σαν καπνιστής υπήρχαν 2 ασχολίες με τις οποίες το τσιγάρο ήταν άρικτα συνδεδεμένο: ο καφές και το ποτό.
Είπα λοιπόν μια μέρα να δοκιμάσω το πρωί με τον καφέ να κάνω η.τ. αντί για κ.τ.
Και έγινε κάτι μη αναμενόμενο. Δεν με ένοιαξε καθόλου.
Οπότε έκοψα το κ.τ. με τον καφέ.
Κάτι αντίστοιχο έγινε μερικές μέρες μετά με το ποτό.
Παρ'όλ' αυτά ακόμα έλεγα οτι δεν το έχω κόψει.
Τον επόμενο 1,5 μήνα είχα ακόμα τον καπνό στην τσέπη για να κάνω άμα θελήσω.
Έλα όμως που δεν με έκαιγε πλέον.
Το είχα κόψει αλλά δεν το ήξερα ακόμα...
Μέχρι που απλά κάποια στιγμή το πήρα απόφαση και βαρέθηκα να τον κουβαλάω συνέχεια μαζί μου.
Αφού λοιπόν είχα μπει για τα καλά στο άτμισμα και είχα δει οτι με καλύπτει είπα σιγά σιγά να δοκιμάσω να μειώσω και την νικοτίνη.
Τον πρώτο καιρό έφτιαχνα 18αρια υγρά, αργότερα έφτιαχνα και 9άρια για κάποιες ώρες της μέρας, μετά σταμάτησα τα 18άρια και τώρα πλέον παίζω από 6 έως 9mg.
(Αν και ακόμα έχω και 5 ml 24άρι που είχα φτιάξει για ώρα ανάγκης, που ευτυχώς δεν έχει χρειαστεί)
Και θέλω να πιστεύω οτι θα πέσει κι άλλο, μέχρι να γίνω και εγώ φλώρος τελικά.
Και ταυτόχρονα είπα να δοκιμάσω και άλλες συσκευές πλέον για να δω αν υπάρχει κάτι άλλο που θα με ικανοποιεί ακόμα περισσότερο...
Πλέον μπορώ να πω οτι έκοψα το κ.τ.
Φυσικά οφέλη στον εαυτό μου είδα από τις πρώτες μέρες ουσιαστικά.
Και τελικά αυτό που μου έκανε εντύπωση περισσότερο δεν ήταν η βελτίωση της φυσικής κατάστασης που περίμενα να συμβεί.
Αυτό που δεν είχα καταλάβει ήταν οτι με το κ.τ. δεν είχα γεύση/όσφρηση πλέον. Και όταν άρχισα να τα αποκτώ πάλι ήταν εντυπωσιακό.
Βγήκε λίγο μεγάλο το κείμενο...
Ελπίζω αν υπάρχουν κάποιοι που σκέφτονται το άτμισμα να του δώσουν μια ευκαιρία. Αυτή ήταν η σημαντική απόφαση που πήρα τότε.
Είπα οτι θα του δώσω την ευκαιρία. Θα μάθω τα χούγια του και τις ιδιοτροπίες του και θα του δώσω μια ευκαιρία.
Οπότε στους νέους προτείνω να ψάξουν/διαβάσουν/ρωτήσουν για να το φέρουν στα δικά τους μέτρα ώστε να στεφθεί το πείραμα με επιτυχία.
288 Απαντήσεις
82955 Εμφανίσεις
