vaping.gr
Γενικά για το άτμισμα => Συζήτηση για το άτμισμα => [Άτμισμα δημοσίως] => Μήνυμα ξεκίνησε από: spkok στις Απριλίου 05, 2014, 16:00
-
Ανοίγω αυτό το θέμα γιατί δεν βρήκα κάτι που να ταιριάζει απόλυτα σε αυτά που θέλω να γράψω. Η ιδέα είναι η περιγραφή των εμπειριών ενός ατμιστή σε ταξίδι του στο εξωτερικό, πως αντιμετωπίζεται και τι "παίζει" με το άτμισμα στην χώρα που επισκέπτεται. Εγώ θα πω για την μακρινή Ιαπωνία και τις εμπειρίες μου εκεί.
Πρώτα - πρώτα σε ότι αφορά το ταξίδι από Αθήνα - Κωνστατνιτνούπολη και από εκεί στο Τόκυο αλλά και την επιστροφή: Στο αεροδρόμιο της Πόλης δεν είδα ατμιστή ούτε για δείγμα (εκτός από τους δύο συνταξιδιώτες της παρέας μου) παρόλο που φάγαμε 5 περίπου ώρες περιμένοντας την πτήση μας για Τόκυο. Την περισσότερη ώρα την φάγαμε σε ένα καφέ μέσα στο αεροδρόμιο. Δειλά - δειλά βγάλαμε τα μοντάκια μας ατμίζοντας διακριτικά στην αρχή χωρίς απολύτως κανένα πρόβλημα. Στο τέλος και αφού είχα αποθρασυνθεί τελείως, έρχεται το γκαρσόνι να πάρει παραγγελία μέσα από ένα σύννεφο ατμού που έβγαινε από τον Καϋφούνη μου και μου είπε ότι το άτμισμα απαγορεύεται στο χώρο του αεροδρομίου. Εδώ που τα λέμε με τέτοιο ντουμάνι δεν τον κατηγορώ κιόλας, μετά από 4 ώρες που άτμιζα ανενόχλητος.
12ωρη πτήση από την Πόλη στο Τόκυο. Ευτυχώς ταξιδεύαμε comfort class (κάτι μεταξύ business & economy) και είμαστε άνετα, 3-4 φορές πήγα στην τουαλέτα του αεροπλάνου, μικρές τζούρες προς τα κάτω μακριά από τον ανιχνευτή καπνού (ή που αυτό νόμιζα ότι ήταν ο ανιχνευτής), χωρίς πρόβλημα, η αλήθεια πάντως είναι ότι η έλλειψη της νικοτίνης ήταν αρκετή. Στο ταξιδι του γυρισμού ο κόσμος ήταν λιγότερος και μετά από 2 ώρες κλείνουν φώτα και κατεβαίνουν παράθυρα για να γίνει σκοτάδι. Επί 9 ώρες ατμίζαμε διακριτικά μεν, κανονικότατα δε, χωρίς πρόβλημα, αφού και τα σουλάτσα των αεροσυνοδών ήταν πολύ αραιά.
Στην Ιαπωνία πήγαμε Τόκυο, Οσάκα και Κυότο. Οι Ιάπωνες είναι ένας λαός ο οποίος είναι απίστευτα πειθαρχημένος και απίστευτα ευγενικός (τους ζήλεψα και για τα δύο αφού και στα δύο υπολειπόμαστε πάααααρα πολύ). Οι Ιάπωνες πριν από 15-20 χρόνια (από μαρτυρίες παλιότερων) ήταν φουγάρα, κάπνιζαν παντού. Μετά από οργανωμένη καμπάνια το ποσοστό των καπνιστών έχει μειωθεί εντυπωσιακά, σε βαθμό που πολύ σπάνια έβλεπες κάποιους να καπνίζουν. Παρόλα αυτά, χώροι καπνιστών υπήρχαν παντού (εργασιακοί χώροι, εστιατόρια, τραίνα, κ.λπ.) και μάλιστα ιδιαίτερα αξιοπρεπείς και κυρίως, με καλό εξαερισμό. Ίσως και για τους παραπάνω λόγους, το ηλεκτρονικό τσιγάρο στην Ιαπωνία είναι παντελώς άγνωστο, τουλάχιστον στον κόσμο.
Στην αρχή εκεί που ατμίζαμε όπου και να καθόμασταν εμφανιζόταν κάποιος να μας πει πολύ ευγενικά ότι το κάπνισμα απαγορεύεται. Όταν όμως του εξηγούσαμε τι είναι αυτό που κρατάμε έβγαζε επιφωνήματα έκπληξης και θαυμασμού, μας ζητούσε συγνώμη με 2 υποκλίσεις και όλα καλά. Μετά από την 5η μέρα πηγαίναμε στον χώρο των καπνιστών γιατί μας είχε κουράσει να εξηγούμε κυρίως στην νοηματική, γιατί πολύ ελάχιστοι μιλάνε Αγγλικά και αυτοί τα μιλάνε χάλια !!
Εδώ λοιπόν φαίνεται πως αντιδρούν αυτοί που δεν έχουν γίνει αποδέκτες της παραπληροφόρησης και της πολεμικής προπαγάνδας, αφού η πρώτη αντίδραση μόλις ακούγανε για το η.τ. ήταν θετική και το αποδεχόντουσαν εκεί που το κ.τ. απαγορευόταν. Το μόνο μέρος που δεν μας άφησαν να ατμίσουμε ήταν το μόνο μέρος που ήξεραν τι είναι το ηλεκτρονικό τσιγάρο και αυτό ήταν το Hard Rock Cafe του Τόκυο !!
-
εγώ αυτό που μπορώ να πω είναι πως εκτός Ελλάδας υπάρχει μεγάλη πειθαρχία στο τσιγάρο , εντός μαγαζιού. Έχω ατμίσει σε Πόλη, Βουλγαρία (όχι επιδεικτικά) αλλά στα Σκόπια δεν με άφηναν όπου και να πήγα. Αλλά όπου και να πήγα, κατάλαβα πως υπάρχει μια μεγάλη αγορά που περιμένει για το ΗΤ. Εμείς πάλι ως λαος πέσαμε με τα μούτρα αμέσως.
-
GOTHARD "πέσαμε με τα μούτρα αμέσως", και καλά κάναμε, θα συμπληρώσω εγώ! Στην Αγγλία που ζω εγώ το άτμισμα είναι άνετο παντού, περίεργα βλέμματα πουθενά, αν και δεν δοκίμασα τα άκρα, δηλαδή να ψάξω να βρω τα όρια μέχρι να πάρω περίεργα βλέμματα. Σε εμπορικό κέντρο στους διαδρόμους από μαγαζί σε μαγαζί βλέπεις κι άλλους να ατμίζουνε, σε εσωτερική αίθουσα αναμονής σταθμού λεωφορείου κτλ. Δεν δοκίμασα να ντουμανιάσω επειδικτικά ΜΕΣΑ σε λεωφορείο ή μπαίνοντας σε κατάστημα ρούχων. Η μόνη περίπτωση που κάποιος μου είπε κάτι, ήταν μία φορά ένα απόγευμα που έκανα τη βόλτα μου να περάσει η ώρα, μπήκα σε ένα κατάστημα της Ladbrokes (εταιρεία στοιχημάτων). Την πρώτη φορά που ήμουν στην Αγγλία είχα λογαριασμό στη Ladbrokes και έπαιζα κάπου κάπου κανένα τουρνουά πόκερ online, όχι τίποτε ιδιαίτερο, του ενός και δύο δολλαρίων. Μπήκα να ρωτήσω αν υπάρχει ακόμη ο λογαριασμός μου και τί πρέπει να κάνω για να ανακτήσω τον κωδικό μου, γιατί δεν θυμόμουν τίποτε, ούτε είχα πρόσβαση στη διεύθυνση email από την οποία είχα κάνει register. Εκεί ήταν καμιά 20αριά πελάτες, άλλοι βλέπανε τις κυνοδρομίες, άλλοι παίζανε ρουλέτα στα φρουτάκια, άλλοι χαζεύανε μπάλα στις οθόνες. Αφού μίλησα με τις κοπέλες στο γκισέ, φεύγοντας (δε βιαζόμουν, βόλτα έκανα) κοντοστάθηκα και χάζευα τους αγώνες όρθιος πίσω από τα τραπεζάκια που είχε γι αυτούς που κάθονται και παίζουν στοίχημα ή ιππόδρομο. Άτμιζα χαλαρά ένα eVod πάνω σε μια μπαταρία απλή 650άρα, μη φανταστείτε τίποτε τέρατα. Έρχεται ένας υπάλληλος σε μια φάση και μου λέει "δεν μπορείς να το κάνεις αυτό εδώ". "Ποιό;", του λέω. "Το κάπνισμα απαγορεύεται", λέει δείχνοντας την κλασική no smoking πινακίδα στον τοίχο. "Το να καπνίζεις και να φυσάς τον καπνό σου". "Ποιον καπνό; Βλέπεις κανένα καπνό; Μυρίζεις τίποτε να καίγεται;", απαντάω, που ενώ είχα καταλάβει και τι εννοεί, και ότι δεν ξέρει καν τι είναι αυτό, λέω να τον σκάσω εγώ αντί να με τσατίσει αυτός. "Αυτό το... μαύρο... τσιγάρο", ξαναλέει. "Αυτό το μαύρο... τσιγάρο, είναι ηλεκτρονικό τσιγάρο, και η χρήση του σε εσωτερικούς χώρους δεν απαγορεύεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υπάρχει κανένας εσωτερικός κανονισμός στα καταστήματα της Ladbrokes που να μην επιτρέπει το άτμισμα; Διότι δεν είδα καμία πινακίδα κρεμασμένη γύρω". Αλλά δεν ήθελα να το τραβήξω πάρα πολύ, εφ'όσον ήμουν περαστικός όπως είχα πει, δεν είχα αφήσει ούτε πέννα, ο τζάμπας-επαναστάτης δεν λέει. Αλλά αυτός είχε πάρει ήδη το βλέμμα της αγελάδας, μάλλον ήταν νέος υπάλληλος και ήθελε να το παίξει τυπικός και προσεκτικός και τα'χασε. "Ok, whatever" λέω και γυρνάω να φύγω και ακούω έναν πελάτη που ήταν δίπλα μας να λέει στον υπάλληλο "Έχει δίκιο, mate, έχω κι εγώ ένα". Κατά τ'άλλα δεν έτυχε κάτι, ούτε σε μένα, ούτε είδα σε κάποιον άλλο
-
Μετά από 4ήμερο ταξίδι στην Γερμανία και συγκεκριμένα στο Μόναχο, μου έκανε εντύπωση ότι ΠΑΝΤΟΥ το ηλεκτρονικό τσιγάρο επιτρεπόταν. Ατμίζαμε (3 στην παρέα) ελεύθερα, όχι στην ζούλα, αλλά αφού ρωτούσαμε και όλοι μας έλεγαν ότι επιτρέπεται. Αυτό στο εκθεσιακό κέντρο (ο λόγος του ταξιδιού), στο ξενοδοχείο, στα εστιατόρεια και στα μπάρ, το ίδιο και στο αεροδρόμιο του Μονάχου, όπου κοιτούσα ατμίζοντας ελεύθερα πίνοντας τον καφέ μου, το βρωμερό γυάλινο κουβούκλιο με τον ανύπαρκτο εξαερισμό που στριμωγνόμουν για δυο τζούρες κ.τ. πριν λίγα χρόνια.
Στο αγαπημένο μας μπαρ, που την προηγούμενα φορά μετά τα μεσάνυχτα μπαίναμε να πιουμε και βγαίναμε να καπνίσουμε (αφού το ποτήρι απαγορεύοταν μετά από τις 12 να βγει εξω!), καθόμουν στην μπάρα με το ποτό μου και την Σοφούλα.
Αυτό που επίσης μου έκανε εντύπωση είναι ότι παρόλο που όλοι ξέρουν το η.τ. είδα μόλις 3 ατμιστές (εκτός της παρέας μας).
Ακόμα, είπαμε να επισκεφτούμε ένα ατμιστικό κατάστημα από περιέργεια (αφού ήμασταν επαρκώς εφοδιασμένοι). Έτσι ψάξαμε και βρήκαμε το πιο κεντρικό και κοντά εκεί που κινούμασταν και πήγαμε με ένα φίλο - συνατμιστή. Κατ' αρχήν το εν λόγω κατάστημα πρέπει να ήταν όπως θα ήταν ένα παρόμοιο κατάστημα πριν 5-6 χρόνια στην Ελλάδα. Είχε ελάχιστα πράγματα σε μια αρκετά μεγάλη βιτρίνα, δηλαδή κάποιους BDC, κάποιους άλλους λίγους clearomizers, κάποιες ego και άντε και έναν ναυτίλο, καθώς και μόνο μια μάρκα υγρά, από τα οποία πήραμε 2 γεύσεις τιμής ένεκεν, που οδηγήθηκαν στο αποχετευτικό σύστημα της πόλης πριν την αναχώρηση. Ο μαγαζάτορας δε , μόλις έβγαλα το Νεμεσις με την Σοφία τραβήχτηκε φοβισμένα πίσω !
Δεν μπορώ να γνωρίζω για την υπόλοιπη Γερμανία, αλλά στο Μόναχο το ητ δεν φαίνεται ιδιαίτερα διαδομένο αλλά πάντως είναι απόλυτα σεβαστό και ένας ατμιστής μπορεί άνετα να το απολαύσει παντού (φτάνει να πάει εκεί επαρκώς εφοδιασμένος).
-
Δανία: Εδώ βίωσα την πιο εχθρική αντιμετώπιση. Είτε κάπνιζα είτε άτμιζα το ίδιο ακριβώς. Από τότε που γνώρισα τους Δανούς, οι Γερμανοί μου φαίνονται μεσογειακός λαός !!!!
-
Φετος που θα παμε παρεα για σκι στο ζερματ,ειμαι πολυ περιεργος πως θα αντιδρασουν οι ελβετοι στη θεα ενος nano με kayfun lite
Ειναι ψιλοπεριεργος λαος νομιζω
Θα δειξει
-
Για να ψαρωσουν οι Ελβετοι επρεπε να κραταγες το μοντακι το καλο με τη σημαια τους πανω ;)
-
Βουδαπεστη ενω παντου απαγορευεται το τσιγαρο ( εβλεπες με κατω απο το μηδεν το βραδυ εξω απο μαγαζια να βγαινουν να καπνισουν)
το ατμισμα ελευθερα.Παντα ρωταγα αλλα με αφηναν χωρις κανενα προβλημα, ξενοδοχειο, μπαρ, εστιατορια, καφε, αεροδρομιο.
Βεβαια εναν ατμιστη ειδα ολον κ ολον, στο αεροδρομιο κατα την επιστροφη με Vamo η SVD k aspire, καθως κ ενα μαγαζι καθαρα για ητ.
-
Στο επαγγελματικό ταξίδι από το οποίο μόλις γύρισα είχα πάει μια μέρα Βουδαπέστη και δύο στην Δανία. Στην Βουδαπέστη επιβεβαιώνω ότι άτμιζα (χωρίς να ρωτήσω) οπουδήποτε. Στην Δανία πουθενά. Στην εταιρεία που μας φιλοξένησε μάλιστα, μου είπαν ότι υπήρχε ένας ατμιστής (στους 1000 περίπου εργαζόμενους στα κεντρικά γραφεία - εγκαταστάσεις) και του είπαν να μην ατμίζει γιατί μπορεί να αποτελέσει κακό παράδειγμα. Το ίδιο και σε εστιατόριο και στον ξενώνα που μας φιλοξένησε.
-
Ρωσσια που μενω τον τελευταιο καιρο ,ολο και συχνοτερα συναντω ατμιστες ....
ατμιζω σχεδον παντου...με ελαχιστες εξαιρεσεις...
-
Πριν λίγες μέρες επέστρεψα από Παρίσι.
Στον δρόμο συνάντησα πολλούς ατμιστές. Οι περισσότεροι με μπαταρίες τύπου spinner και ατμοποιητές εργοστασιακούς (τύπου protank, aerotank κλπ).
Μέσα σε καταστήματα δεν είδα κανέναν να ατμίζει και δεν το επιχείρησα ούτε κι εγώ, αλλά ούτε και ρώτησα αν το επέτρεπαν. Δεν καιγόμουνα κιόλας. Άντεχα εύκολα χωρίς τζούρα. Για κανονικό τσιγάρο βέβαια δεν λέω τίποτα. Εννοείται ότι παντού απαγορευότανε.
Μία μέρα πέτυχα κι έναν τύπο να ατμίζει στον σταθμό του μετρό. Δεν είδα αν το συνέχισε και μέσα στον συρμό γιατί δεν μπήκαμε στο ίδιο βαγόνι.
-
Ρωσσια που μενω τον τελευταιο καιρο ,ολο και συχνοτερα συναντω ατμιστες ....
ατμιζω σχεδον παντου...με ελαχιστες εξαιρεσεις...
E, να τιμήσουν και τον συμπατριώτη τους... :laugh1:
-
Στο αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης μόλις είδαν το ηλεκτρονικό τσιγάρο στο μηχάνημα ανίχνευσης (box mod με Kayfun) το κατάλαβαν αμέσως και το έλεγξαν επιτόπου για την παρουσία μαριχουάνας (υπάρχουν ειδικά κιτ που το αποτέλεσμα βγαίνει σε μισό λεπτό).
-
Στα αεροδρόμια Μονάχου, Κωνσταντινούπολης, Ουπσάλας, Κρακοβίας, Τε Αβίβ δεν έλεγξαν τίποτε σχετικό.
Αυτά θυμάμαι τώρα σε αυτά αναφέρομαι. Μονάχα στο τελευταίο έγινε εξονυχιστικός έλεγχος (1+ ώρα) για τα πάντα με ειδικά κιτ - τα υγρά, μπαταρίες, mod και ατμοποιητές ήταν σε ένα καλάθι μόνα τους και δεν ασχολήθηκαν ούτε καν εκεί... Τελευταία πτήση με Lufthansa άτμισμα (πάντοτε διακριτικό) με provari & eviva προς και από Γερμανία.
-
Εγώ μιλάω για πριν από 2 ημέρες. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα με το να έχω το ηλ τσιγάρο, αρκεί να μην έβρισκαν μαριχουάνα.
-
Κωστα μακαρι να εχουμε καλα νεα ( απο την μεγαλη προσπαθεια που κανεις ) και να μπορουμε σε οποιο μερος του κοσμου να ατμιζουμε :thumpup:
εγω εμπειρια μονο απο Κωνσταντινουπολη εχω μιας και ηταν στο διαστημα που αρχισα το ητ .. μπορω να πω οτι εμπαινα σε μαγαζια και εμπορικα κεντρα και ενιωθα οτι δεν τους καιγοταν καρφι αν ατμιζα .. η φαση ηταν οταν μπηκα σε μαγαζι με ναργιλεδες αλλα τους ¨καλους¨ :laugh1: :laugh1: :laugh1: και ατμιζα μεσα εκει και τοτε βεβαια δεν ειχα τιποτα το τρομαχτικό με vv μπαταριες ειμουν και με κοιτούσαν με θαυμασμο .. ετσι το ένιωσα ... κινητή shisa :laugh1: :laugh1: :laugh1: :laugh1:
-
GOTHARD "πέσαμε με τα μούτρα αμέσως", και καλά κάναμε, θα συμπληρώσω εγώ! Στην Αγγλία που ζω εγώ το άτμισμα είναι άνετο παντού, περίεργα βλέμματα πουθενά, αν και δεν δοκίμασα τα άκρα, δηλαδή να ψάξω να βρω τα όρια μέχρι να πάρω περίεργα βλέμματα. Σε εμπορικό κέντρο στους διαδρόμους από μαγαζί σε μαγαζί βλέπεις κι άλλους να ατμίζουνε, σε εσωτερική αίθουσα αναμονής σταθμού λεωφορείου κτλ. Δεν δοκίμασα να ντουμανιάσω επειδικτικά ΜΕΣΑ σε λεωφορείο ή μπαίνοντας σε κατάστημα ρούχων. Η μόνη περίπτωση που κάποιος μου είπε κάτι, ήταν μία φορά ένα απόγευμα που έκανα τη βόλτα μου να περάσει η ώρα, μπήκα σε ένα κατάστημα της Ladbrokes (εταιρεία στοιχημάτων). Την πρώτη φορά που ήμουν στην Αγγλία είχα λογαριασμό στη Ladbrokes και έπαιζα κάπου κάπου κανένα τουρνουά πόκερ online, όχι τίποτε ιδιαίτερο, του ενός και δύο δολλαρίων. Μπήκα να ρωτήσω αν υπάρχει ακόμη ο λογαριασμός μου και τί πρέπει να κάνω για να ανακτήσω τον κωδικό μου, γιατί δεν θυμόμουν τίποτε, ούτε είχα πρόσβαση στη διεύθυνση email από την οποία είχα κάνει register. Εκεί ήταν καμιά 20αριά πελάτες, άλλοι βλέπανε τις κυνοδρομίες, άλλοι παίζανε ρουλέτα στα φρουτάκια, άλλοι χαζεύανε μπάλα στις οθόνες. Αφού μίλησα με τις κοπέλες στο γκισέ, φεύγοντας (δε βιαζόμουν, βόλτα έκανα) κοντοστάθηκα και χάζευα τους αγώνες όρθιος πίσω από τα τραπεζάκια που είχε γι αυτούς που κάθονται και παίζουν στοίχημα ή ιππόδρομο. Άτμιζα χαλαρά ένα eVod πάνω σε μια μπαταρία απλή 650άρα, μη φανταστείτε τίποτε τέρατα. Έρχεται ένας υπάλληλος σε μια φάση και μου λέει "δεν μπορείς να το κάνεις αυτό εδώ". "Ποιό;", του λέω. "Το κάπνισμα απαγορεύεται", λέει δείχνοντας την κλασική no smoking πινακίδα στον τοίχο. "Το να καπνίζεις και να φυσάς τον καπνό σου". "Ποιον καπνό; Βλέπεις κανένα καπνό; Μυρίζεις τίποτε να καίγεται;", απαντάω, που ενώ είχα καταλάβει και τι εννοεί, και ότι δεν ξέρει καν τι είναι αυτό, λέω να τον σκάσω εγώ αντί να με τσατίσει αυτός. "Αυτό το... μαύρο... τσιγάρο", ξαναλέει. "Αυτό το μαύρο... τσιγάρο, είναι ηλεκτρονικό τσιγάρο, και η χρήση του σε εσωτερικούς χώρους δεν απαγορεύεται στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υπάρχει κανένας εσωτερικός κανονισμός στα καταστήματα της Ladbrokes που να μην επιτρέπει το άτμισμα; Διότι δεν είδα καμία πινακίδα κρεμασμένη γύρω". Αλλά δεν ήθελα να το τραβήξω πάρα πολύ, εφ'όσον ήμουν περαστικός όπως είχα πει, δεν είχα αφήσει ούτε πέννα, ο τζάμπας-επαναστάτης δεν λέει. Αλλά αυτός είχε πάρει ήδη το βλέμμα της αγελάδας, μάλλον ήταν νέος υπάλληλος και ήθελε να το παίξει τυπικός και προσεκτικός και τα'χασε. "Ok, whatever" λέω και γυρνάω να φύγω και ακούω έναν πελάτη που ήταν δίπλα μας να λέει στον υπάλληλο "Έχει δίκιο, mate, έχω κι εγώ ένα". Κατά τ'άλλα δεν έτυχε κάτι, ούτε σε μένα, ούτε είδα σε κάποιον άλλο
Ζω στη Βόρεια Αγγλία και δυστυχώς τελευταία αρχίζουν και το ενοχοποιούν/απαγορεύουν παντού.
Προφανώς ο νόμος δεν το απαγορεύει, αλλά, καθότι ο ιδιοκτήτης/διαχειριστής ενός χώρου έχει δικαίωμα να βάζει τους δικούς του κανόνες, βλέπουμε:
- Να απαγορεύεται σε μεγάλες αλυσίδες από pubs
- Να μην είναι αποδεκτό σε μεγάλα γενικά καταστήματα, π.χ. σουπερ μαρκετ
- Να απαγορεύεται στα περισσότερα αεροδρόμια (από 1η Αυγούστου 2014)
- Να απαγορεύεται σε λεωφορεία/coaches
- Να απαγορεύεται σε δημόσια κτήρια
- Να απαγορεύεται στους σταθμούς τρένων (ακόμα και υπαίθριους) που διαχειρίζονται οι περισσότερες εταιρίες. Σήμερα, μετά από σχεδόν 1 χρόνο καθημερινού ολιγόλεπτου ατμίσματος στον ίδιο σταθμό μου επισήμανε μια υπάλληλος ότι απαγορεύεται ("all kinds of smoking [...] it's against the law of this land [...] they can fine you")
Από αυτά που είπε φάνηκε ότι δε γνώριζε την θεμελιώδη διαφορά καπνίσματος - ατμίσματος και νόμου - εσωτερικού κανονισμού, όμως έχει δίκιο στο ότι απαγορεύεται.
Ωστόσο απέτυχα να της εξηγήσω ότι δεν μπορούν να επιβάλουν πρόστιμο, μόνο να μου ζητήσουν να σταματήσω ή να απομακρυνθώ, ότι δεν απαγορεύεται από το "νόμο" αλλά από τον εσωτερικό κανονισμό της εταιρίας και ότι μόνο ένας υπάλληλος της σιδηροδρομικής εταιρίας που διαχειρίζεται τον εκάστοτε σταθμό -όχι υπάλληλος άλλης σιδηροδρομικής εταιρίας, όπως η συγκεκριμένη -εφόσον πάντα ατμίζεις στο σταθμό, όχι στο τρένο- μπορεί να το κάνει αυτό, καθώς δεν ήθελα να φανώ ξερόλας ξένος ή "twat" όπως λένε εδώ :p
Στη δε Γαλλία απ' ότι διαβάζω ότι είναι ακόμα χειρότερα, καθώς θα ενταχθεί στο νομοθετικό πλαίσιο του καπνίσματος απαγόρευση από όλους τους κλειστούς δημόσιους χώρους.
Φοβάμαι ότι λίγο λίγο έχουν καταφέρει να το ενοχοποιήσουν στις συνειδήσεις, ώστε οι απαγορεύσεις να ακούγονται κάτι φυσιολογικό και θεμιτό, παρότι οι προτεινόμενες αιτιολογήσεις είναι ανεπαρκείς ως παράλογες. Δε ξέρω κατά πόσο αυτό θα επηρεάσει τα πράγματα στην Ελλάδα αργά ή γρήγορα (παρ' οτι έχουμε πιο σημαντικές φουρτούνες αυτή τη στιγμή). Μπορεί κάλλιστα να μην επηρεαστεί, αλλά έχω την εντύπωση ότι υπάρχει η τάση να αντιγράφουμε τη νομοθεσία των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών σε τέτοιου είδους πράγματα.
-
Ταξίδι στην ουγγαρία , τρίτη μεγάλη πόλη Σέγκεντ .
Απαγορέυεται η πώληση νικοτινούχων υγρών , ευτηχως ειχα παρει μαζι μου
προμήθειες....μιάς και θα μενα εκει 2-3 μηνες .
Ατμισμα παντα με προσοχή σε εσωτερικους χωρους...μιάς και απαγορέυεται το Κ.Τ.
σχεδόν παντού...ακομα και εξω σε στασεις σε περιμετρο 10-15 μετρων
Μεσα σε εμπορικο κεντρο , συσταση απο σεκιουριτα αλα ολα οκ οταν ειδε οτι ηταν ηλεκτρονικο
Γενικα δεν ηθελα να προκαλεσω...με τη συμπεριφορα μου , μιας και η αστυνομευση ειναι εντονη τοσο πολυ...που νομιζεις οτι σε περιμενουν στη γωνια...